Huliðsheimar og galdrastafir.

 

Þegar rennt er blint í sjóinn er væntingin það eina sem gefur til kinna hvað upp kann að koma.  Sumt er eins og sjórinn er fyir þeim sem í honum búa umlykjandi allt í kring, þess vegna ekki svo gott að átta sig á hvar það endar eða byrjar frekar en andrúmsloftið.  Það er því oft sagt að erfiðast sé að átta sig á augljósustu sjónhverfingunni vegna þess að hún sé allt um kring.

En það var kannski ekki um þetta sem ég ætlaði að þvæla heldur ástæðunni fyrir því að maður rennir blint í sjóinn en vill jafnvel ráða spákonu til að segja fyrir um hvað verður vegna þess að maður trúir ekki á eigin væntingar.  Af sama meiði eru jafnvel verndargripir og galdrastafir.

Ég hef oft velt vöngum yfir Ægishjálmi og hvers vegna táknið höfðar svona sterkt til fólks og að jafnvel ég hef borið það um hálsinn.  Þessu tákni tók ég fyrst eftir að var greipt í hugann upp úr tvítugt þó svo að ég hafi ekki sett það upp fyrr en fyrir fáum árum.  Svo fast hefur þetta tákn meitlað í hugann að fyrir 15 árum síðan skárum við félagar mínir Ægishjálm á ca 10 fermetra steypuplatta á workshope í St Louis eftir að hafa óvænt verið krafðir um að sína hugmyndaauðgi íslendinga í steypu fyrir framan 200 steypukalla.  Eftir að ég hafði látið klappa fyrir íslensku víkingunum var úr vöndu að ráða með að bjarga sér út úr aðstæðunum algerlega óundirbúið.  Þá kom sér vel að vera með Ægishjálm í hausnum.

Það er ekki mikið á alheimsnetinu að finna um Ægishjálm.  Í alfræðiritinu  Wikipedia segir að hann sé "gamall íslenskur galdrastafur sem er til í fjölmörgum gerðum og útgáfum. Hans er getið í Eddukvæðum, Sigurður Fáfnisbani bar Ægishjálm þegar hann sigraði drekann Fáfni á Gnitheiðii. Ægishjálmurinn er öflugur varnarstafur, bæði gegn öllu illu og einnig örugg vörn gegn reiði og yfirgangi höfðingja. Honum fylgir svohljóðandi formáli:

Fjón þvæ ég af mér

fjanda minna

rán og reiði

ríkra manna."

Ég renni semsagt blint í sjóinn með von um frekari upplýsingar um fornar rúnir og þá sér í lagi Ægishjálm.