Hvað Íslendingar hafa hag af neyðarlögunum?

Margir hafa tilhneigingu til að ætla að neyðarlögin , hafi verið sett til að vernda almenning í þessu land.  þau hafi m.a. tryggt greiðsluflæði á þann hátt að fólk hafði aðgang að bankareikningum sínum og gat notað greiðslukort til að afla daglegra lífsnauðsynja.  Neyðarlögin hafi því verið sett til að vernda íslendinga og hafi gert þá að auki rétthærri öðrum kröfuhöfum í föllnu bankana og þar með gert þjóðina meðseka í að hlunnfara icesave reikningseigenda.

Það er ekki rétt að neyðarlögin hafi komið hinum almenna íslendingi vel.  Með neyðarlögunum var leikreglunum breytt á einni nóttu, innistæður voru tryggðar, verðbólgan fór á flug með tilheyrandi hækkun verðtryggðra lána.  Þrátt fyrir hástemmd verðbólgumarkmið vernduðu neyðarlögin ekki skuldarar þessa lands, né lífeyrissparnað borgaranna.  Í kjölfarið var svo farið inn á heimili landsins og þau rænd um eignahlut sinn í húsnæði í gegnum verðtrygginguna.

Með því að breyta leikreglunum með neyðarlögunum sem sett voru undir miðnætti 6. október 2008 var fyrirhyggja margra íslendinga gerð að engu og þeir rændir ævistarfinu.  Til að lýsa þessu get ég best tekið persónuleg dæmi;

Eins og margir þá höfum við hjónin lagt okkur eftir að eiga íbúðarhúsnæði heimilisins, sem er 90 m2 blokkaríbúð.  Eftirstöðvar skulda miðað við upphaflegt kaupverð voru um 50% við hrun, ef miðað var við markaðsverð þá voru þær ca. 30%.  Árið 2007 keyptum við aðra íbúð í raðhúsi sem þurfti verulegra endurbóta við og þar sem ég er iðnaðarmaður taldi ég mig í þokkalegum málum að fá hana á 75% af markaðsverði.  Með því að greiða 10% af kaupverðinu með sparnaði heimilisins þá var skuldahlutfallið ekki hátt.  Eftir að hafa lagt í endurbætur þannig að íbúðin var sem ný, var húsnæðismarkaðurinn botn frosinn á árinu 2008.  Í dag er þessi íbúð búin að falla um 30% í verði samkvæmt faseignamati.  Þó svo að við höfum greitt af báðum þessum eignum þá er eignarhluturinn í þeim á núlli samkvæmt skattframtali rúmum 2 árum eftir hrun.

Svo til alla mína starfsæfi hef ég unnið við eigin atvinnurekstur, tengdan byggingariðnaði.  Árið 2008 voru fyrirtækin mín tvö. Annað verktakafyrirtæki í byggingariðnaði með 10 manns í vinnu auk þess að reka sérverslun með flísar og baðtæki. Hitt fasteignafélag sem leigir út húsnæði.  Árin 2008-9 urðu margir af mínum stærstu viðskiptavinum gjaldþrota, verkefnin gufuðu upp, tapið er ómælt. Skuldir fasteignafélagsins stökkbreyttust.

Bæði fyrirtækin voru byggð upp í samstarfi við aðra, verktakafyrirtækið keypti ég svo af félögum mínum seint á árinu 2007.  Það hefði þurft 2 - 3- þokkaleg ár til að komast slétt frá þeim kaupum. Fasteignafélagið á ég svo með öðrum félaga. Tveir af þremur félögum mínum í þessum atvinnurekstri eru fluttir til Noregs. Þeir fluttu þangað fyrir rúmu 1 1/2 ári síðan til að hefja nýtt líf. Ég sé óumræðanlega eftir þessum vinum mínum yfir hafið. Og kemur oft í hug það sem annar þeirra sagði; "Maggi ég sé ekki betur en komandi ár á Íslandi verði hreint helvíti.  Ég ætla ekki að eyða seinni hluta ævinnar í að borga húsið mitt aftur".

Frá árinu 2005 hafði ég  keypt gjaldeyrir fyrir afgang tekna og lagt hann inn á gjaldeyrisreikning.  Ég hafði gætt að því að fara ekki uppfyrir 20 þús. evrurnar sem sagðar voru tryggðar með innistæðutryggingu, frekar lagt það í að greiða niður skuldir.  Nú má ætla að þesskonar fyrirhyggja hefði átt að koma sér vel við fall bankanna.  Svo reyndist ekki nema að hluta, gengið hefur ekki verið rétt skráð frá hruni og ómögulegt reyndist að fá innistæðurnar greiddar út í erlendri mynt ég varða að skipta því sem ég hef þurft að nota á íslenska genginu.

Miðað við leikreglurnar fyrir hrunið 2008 var það einfaldlega svo að hver gat verið sinnar gæfu smiður.  Neyðarlögin breyttu öllum forsemdum ég hef oft velt því fyrir mér hvaða Íslendinga þau vernduðu umfram icesave innistæðuhafana.  Eftir því sem frá líður get ég aðeins getið mér þess til, því ég þekki engan persónulega.

Standa betur vegna neyðarlaga

Athugasemdir

[Helgi Armannsson (IP-tala skráð) 5.4.2011 kl. 17:11]

http://www.youtube.com/watch?v=P772Eb63qIY

[Eiður Ragnarsson, 6.4.2011 kl. 12:47]

Þetta er nákvæmlega málið.. þeir sem vildu nota sitt fé til að byggja yfir sig og borga inná lánin sín misstu allan sinn sparnað. Sá sparnaður sem var bundin í steynsteipu (eða timbri í mínu tilviki) fauk út í veður og vind en þeir sem skutluðu sínu inn á bækur eða reikninga áttu sitt.. Þetta er mismunun og þetta má ekki leiðrétta.. og það er bara pólitík sem stjórnar því og ekkert annað...

Því er nefnilega haldið fram að óráðsíumenn og konur gæti grætt eitthvað ef að lán væru leiðrétt, það má rétt vera, en hvað með þá sem fjárfestu skynsamlega miðað við laun og afborganir og síðan hrundu allar forsendur... einmitt m.a. með neyðarlögunum eins og þú bendir á... Það er því sanngirnismál að þessu máli verði lennt og leiðrétt.. en það hefur ekki mátt hingað til vegna þess að heilög Jóhanna og Steingrímur hnoð.. vilja við höfum það öll jafn skítt.. Þannig er það bara...