Freedom is just another word

Undanfarna mánuði hefur mikið birst af fréttatengdum færslum á þessari síðu, enda hef ég haft meiri tíma en ég hef kært mig um frá því í október.  Þessi fréttatengdu blogg hafa oft verið á dökku nótunum, það er erfitt að skilja við svartsýni kreppunnar atvinnulaus, þegar öll erfiðu bréfin streyma inn um lúguna og stefnuvottarnir hanga á dyrabjöllunni.  En nú er tækifærið komið til að rífa sig upp og hætta neikvæðum athugasemdum við kreppufréttir,  vonandi verður ekki tími til þess á næstunni. 

Í síðustu viku bauðst mér vinna.  Atvinnutilboðinu fylgja óskir um að ég flytji til Noregs, ásamt fjölskyldu.  Þó svo að mér þyki óumræðanlega vænt um landið mitt þá er erfitt fyrir fimmtugan atvinnulausan múrara að hafna atvinnu sem býður tvöfalt hærri laun en í "gróðærinu" og fimmfaldar atvinnuleysisbætur.  Hvort hægt verður að gera upp við vinnuveitendur stefnuvottanna í framtíðinni verður svo bara að koma í ljós.

Atvinnutilboðið bar brátt að og ráðningarferlið var 1,2 og bingó.  Á föstudag sendi ég inn fyrirspurn vegna starfs.  Á mánudagsmorgni var hringt og spurt hvort ég gæti hugsað mér að flytja til Noregs, laun og verkefni tilgreind ásamt ágæti Harstad, þess staðar sem ég mun koma til með að búa og starfa.   Ég ráðfærði mig við konuna og ákvað mig svo samdægurs.  Á þriðjudegi var búið að maila á mig flugmiða, upplýsingar um íbúð og hvaða störf konunni stæðu til boða ef hún vildi flytja með mér strax.  

Þó margt í þessu sýnist vera of gott til að vera satt þá er ég tveimur vikum seinna að leggja í hann.  Það hefur alltaf reynst mér best að láta hjartað ráða í stórum ákvörðunum, hvað þá þegar engu er að tapa. 

Thank you very much.

Undanfarið hefur Steingrímur talað um svartgallsraus allra annarra en sjálfs sín og sigra sína í kjölfar icesave.  Hann telur sig sjálfan hafa unnið gífurlega varnasigra fyrir Ísland.  Það sama hafa þeir Árni Páll og Már Seðlabankastjóra gert í fjölmiðlum víða um heim undanfarna daga. 

Þetta heitir að brengla staðreyndum, Íslenska þjóðin hafði vit fyrir þessum fíflum með því að segja nei við icesave.  Þess verður ekki langt að bíða að Já-elítan endurskrifar söguna og þakkar sjálfri sér fyrir að hafa staðið gegn icesave ánauðinni.

Varnarsigur

Ruslaralýður.

Það er greinilegt að icesave er ekki að þvælast fyrir stöðu Íslands að mati Fitch, heldur gjaldeyrishöftin.  Eins er það jafnljóst að já við icesave hefði þýtt að gjaldeyrishöftin hefðu verið enn meira aðkallandi. 

Þjóðin bjargaði því sem bjargað varð með NEI-i við icesave þó svo að Steingrímur, Árni Páll og Már í seðlabankanum keppist við að útlista í fjölmiðlum hversu mikið starf þeir hafi unnið við ná stöðugleika Íslands í ruslflokki. 

 Þess verður ekki langt að bíða þar til að JÁ-elítan hælir sér af því að NEI hafi verið sagt við icesave.

Í ruslflokki næstu tvö ár

Leiksýning á heimsmælikvarða.

 

Annan daginn í röð heldur leiksýningin um Strauss-Khan, framkvæmdastjóra AGS áfram.  Nú eru sýndar myndir í helstu fjölmiðlum heimsins þar sem "skarfurinn" er leiddur af gæslumönnum réttarríkissins í handjárnum eftir yfirheyrslur þar sem honum er gefið að sök tilraun til nauðgunar, eins og um annálaðan spretthlaupara sé að ræaða. 

Hvenær skyldi koma að því "réttarríkið" hnadjárni menn vegna ásakana um að hafa gert tilraun til að hugsa um nauðgun?

Strauss-Kahn í handjárnum

Hetjur Íslands.

Hvað er líkt með krókódíl?

Allt frá því á unglingsárunum, skömmu eftir að einfaldleiki bernskunnar hvarf og himininn varð pastelblár, hefur þessi spurning um krókódílinn oft komið upp í hugann. Það var Óli Ara félagi minn í næsta húsi, tveimur árum yngri en ég, sem lagði þessa spurningu fyrir mig einn daginn í sumarvinnu við byggingar, þar sem við höfðum þann starfa að naglhreinsa og skafa spýtur sólbjarta daga í hlýrri sunnan golu. Mér datt augnablik í hug, af því ég átti að vera eldri og lífsreyndari, að það hlyti að vanta hluta spurningarinnar til þess að hún gæti talist rökrétt, en Óli Guð svarði fyrir að spurningin væri villandi og svarið ætti að vera einfalt enda gæti bæði spurningin og svarið allt eins verið komið frá heimspekideild háskólans. Þessi spurningin ætti því ekki að vera þvælinn, hvorki fyrir börn né fyrir þá sem vita að tveir plús tveir þurfa ekki að vera fjórir frekar en þeim sýnist. Í mörg ár hefði ég viljað eigna speki svarsins þeim stofnunum samfélagsins sem boða þann sannleika sem á að vera til að auka fólki visku og hvetja það til að leita þess óþekkta með síaukinni sérhæfingu, þar til það veit svo mikið um lítið að það getur talist sérfræðingar fimm háskólagráða. Núna þegar tugir ævinnar eru orðnir fimm er svarið við spurningunni um krókódílinn sífellt að verða skírara enda hafa vísbendingarnar borist að úr ýmsum óvæntum áttum í gegnum tíðina.

Sá maður sem hafði lengst af mest áhrif á mína lífsýn var nafni minn og afi, Magnús bóndi og almúgamaður á sinni tíð. Þegar hann heimsótti mig einn sunnudags eftirmiðdag, háaldraður, um langan veg til að sjá húsið sem ég byggði og fjölskyldan mín var þá ný flutt í gaf hann mér púsl í gátuna um krókódílinn. Lengi vel voru samræður okkar samhengislaus þvæla þennan sunnudags eftirmiðdag, þangað til hann allt í einu bar höndina upp að eyranu og sagði; aaah ég gleymdi að kveikja á heyrnartækinu, ég fór nefnilega í messu í morgunn og slökkti á heyrnartækinu því mér leiðist svo talið í prestunum". Afi minn hafði verið kirkjurækinn maður allt sitt líf enda amma fyrrverandi prestsfrú sem missti eiginmanninn, unga prestinn frá tveim litlum dætrum. Lengst af var amma svo kirkjuorganisti í sinni sókn og hann afi minn, seinni maðurinn, meðhjálpari í sömu kirkju. Ég velti því vöngum yfir því árum saman að hann skildi slökkva á heyrnartækinu til að vera laus við að heyra prestana flytja boðskapinn sem ég hélt að ætti að verða okkur kærari sannleikur eftir því sem á ævina líður.

Ein er sú kona sem hefur verið til frá því ég man fyrst eftir mér og ég hef getað talað við um mín hjartans mál í gegnum alla tíðina. Það er föðursystir mín sem nú er kominn á níunda tug ævinnar. Föðursystir mín hefur, eins og allir, sína sérstöku lífsreynslu, hún hefur auk þess að missa faðir sinn sem barn, lifað fjóra af nýju sonum auk eiginmanns, sem fóru í blóma lífsins. Fyrir þremur árum síðan missti hún tvo syni sem voru á mínum aldri, með viku millibili. Þessi föðursystir mín ræddi það einu sinni við mig fyrir áratugum síðan, þegar ég var enn á táningsaldri, að bróðir hennar, faðir minn, hefði gott af því að fara í kirkju til að sefa sorgina sem fylgdi þeim missi þegar fimm barna móðir og eiginkona hverfur úr blóma lífsins, en þá var pabbi heitinn bitur út í sinn Guð. Fyrir síðustu jól kom út bókin Sumarlandið eftir Guðmund Kristinsson, bók sem hefur að geima frásagnir miðla þar sem framliðnir lýsa andláti sínu og endurfundum í framlífinu. Flestar frásagnirnar hafa að geyma fagra endurfundi við fjölskyldu og vini í hinu fagra "Sumarlandi". Það þurfti því ekki að koma mér á óvart að föðursystir mín, prestsdóttirin, hafi séð kirkjuna sem hellubjarg á erfiðum tíma. En núna, eftir að hafa hvatt mig til að lesa bókina, talar Dúna frænka um skilningsleysi prestanna á andans málum, hvernig kenning þeirra byrgir sýn á Sumarlandið og flækir það eina sem skiptir máli, kærleikann.

Þá eru ótaldar allar þær upplýsingar sem berast að í gegnum fjölmiðla og gefa púsl í svarið um krókódílinn. Þar á ég ekki við þá fjölmiðla sem oftast eru skilgreindir sem slíkir, heldur óritskoðaða visku sem á sér líf í netheimum en er umsviflaust útilokuð sem samsæriskenningar og bábiljur þar sem menn telja sig fara með vísindalegar staðreyndir. Fyrir stuttu lenti ég inn á spjallþráð þar sem hún óskilgreind Sólrún gaf krókódílnum tóninn og sagði m.a.; "Ég held að skynsemi sé okkur meðfædd og misvel útilátin eins og annað frá náttúrunnar hendi. En það getur alveg verið að það sé hægt að rækta hana úr mannskepnunni með einhverju móti. Íslenski sauðfjár stofninn hefur þótt sérstakur vegna litadýrðar sinnar, grátt mórautt, svart, botnótt, flekkótt og allskonar. Það komu tilskipanir AÐ OFAN að það skyldu allar kindur vera hvítar, ekki væri fínt að vera með mislitt fé. Allir fóru að keppast við að rækta hvítt og settu á allskonar horgemlinga, bara af því að þeir voru hvítir, sem auðvitað fór ekkert vel með stofninn til lengdar og viti menn einn daginn komst í tísku að hafa ullina í sem flestum litum..markaðurinn vildi það.... Afi minn var skynsamur maður og hélt mikið upp á mórauða túnrollu sem hann átti og var svo slungin að koma sér í túnið að honum tókst aldrei að girða fyrir hana. Hún fann alltaf upp mótleik...." "Þórbergur Þórðarson var ekki hrifinn af menntakerfinu á sínum skóladögum og varla hefur það batnað síðan þá, þegar að honum hafði loksins tekist það sem hann hafði heitast þráð heima í Suðursveit að komast yfir vötnin ströng til Reykjavikur til að njóta æðri menntunar í Kennaraskólanum þá var honum ekki um sel þegar að verið var að kenna þau vísindi þar að kettir hefðu fjórar lappir og rófu. Fannst honum víst til lítils vera barist og átti von á einhverjum meira framandi fróðleik. Hann vildi líka meina að skólar hefðu upphaflega aðeins verið ætlaðir yfirstéttar börnum en þegar að sauðsvartur almúginn fór að læða löppinni þar inn milli stafs og hurðar "ÞÁ FÓRU ÞEIR AÐ KENNA LATÍNU " mál sem var í raun útdautt til að sporna við of mikilli menntun almúgans. Þessi aðferðafræði virðist hafa haldist nokkuð vel hingað til."

Svo eru það öll púslin í myndina um krókódílinn sem vinur minn og frændi, hann Helgi, sem átti því láni að fagna að sleppa við staðreyndastagl um fjórar loppur kattarins og eina rófu 14 ára gamall og hafa það gjörvulega framkomu að vera ráðinn á togara. Þó svo að hann hafi búið hinu megin á hnettinum á meðal andfætlinga s.l. þrjá áratugi hefur hafsjór af upplýsingum sem ekki tilheyra hinni hefðbundnu heimsmynd latínusamfélagsins borist frá honum yfir höfin á alheimsnetinu. Mér hefur oft dottið í hug að sú viska og gjörvuleiki sem hefur veitt honum velfarnað í lífinu komi beint frá hjartanu og jafnvel eitthvað frá ömmu hans sem vissi lengra nefið náði. Ég hef stundum haft það á orði við systkini mín að mitt mesta ólán í lífinu séu þau ár sem ég hafði hvorki manndóm né bar gæfu til að hlíða hjartanu og tiltek þá sérstaklega skólaárin. Allan þann tíma fannst mér margt það sem var á borð borðið vera á skjön við meðfædda skinsemina, en lét mig hafa það því þeir sem bæru spekina á borð hlytu að vita betur hvað mér væri fyrir bestu en ég sjálfur. Systkini mín fjögur taka þessum yfirlýsingum elsta bróðir af stólískri ró. Bróðir minn sem er næstur í aldri er sá sem veit hvað ég meina og sýnir skilning þess sem hefur afrekað svipaða skólagöngu. Systur mínar tvær taka þessu með nærgætnum umvöndunum, þó hver á sinn hátt. Báðar hafa þær afrekað sýnar háskólagráðu þó leiðir þeirra að þeim hafi verið ólíkar. Sú eldri varð stúdent um fertugt og kláraði svo háskólanám með hraði og glans, þrátt fyrir lesblindu og alla þá annmarka sem uppeldi Sumarhúsanna fylgdu, en á föður okkar heitin getur hún varla minnst án þess að minnast á Bjart í Sumarhúsum í framhjáhlaupi. Sú yngri glansaði ung að sínum gráðum og finnst mér örla á meiri efa hjá henni um réttmæti þess að kenna skólagöngu minni um allar mínar ófarir. Yngsti bróðirinn átti það til að þræta um eyðileggingarmátt skólagöngunnar og jafnvel efast um að spurningin um krókódílinn ætti rétt á sér, enda sótti hann gráðu sem kennd er við master og verkfræði. Samt fór það svo að sannleikurinn fannst ekki í master og meira en milljón á mánuði, nú er hann Buddha munkur sem ætlar að skilja lífið ásamt því fyrra og því sem á eftir kemur. Ég held að krókódíllinn heiti karma á Buddhisku og upp á síðkastið hef ég séð að hann er farinn að greina kvikindið.

En hvað með það, fyrrum togarajaxlinn hann Helgi sendi mér viskuna sem lét svarið um hvað sé líkt með krókódíl standa ljóslifandi fyrir mínum hugskotssjónum, sem e-mail í pínulitlum link á youtube. Þó maður velti fyrir sér spurningu lífsins mestan hluta ævinnar þá þarf það ekki að vera svo að svarið sé flókið, miklu frekar að það hafi alltaf verið fyrir framan nefið og að vitneskjan hafi verið meðfædd áður en barnsálin lagði af stað út í hinn stóra heim. Það mætti því ætla að óþarfi væri að eiða heilli ævi, í að komast að því sem lá ljóst fyrir barninu, um það eina sem skiptir máli, kærleikann eins og Dúna frænka segir. En hvernig er svo farið að því að flækja það eina sem skiptir máli í því sem næst heilan mannsaldur?

Ímyndum okkur að skrifuð hafi verið bók þar sem það er útskýrt er fyrir blessaðri barnsálinni í þykku og miklu ritverki andans orða, svipuðu og Biblíunni, hvernig á að læra að hjóla. Þar sem sagt er frá eðli hjólsins, hvernig jafnvægi þess virkar, hvernig á að bera sig að og í hvaða átt er hægt að fara á hjólinu. Ímyndum okkur að fólk fái þessa bók áður en það prufar að hjólað og það á að þekkja öll atriðin um það hvernig á að fara að því að hjóla þegar þar að kemur, en fyrst verði það að leggja þetta allt á minnið og ná að svara öllum spurningum með tilteknum árangri á 40 mínútna prófi áður en það fær að prufa hjólið. Gerum jafnframt ráð fyrir að þeir sem skrifuðu þykku kennslubókina og semja prófið um það hvernig á að hjóla, vilja helst ekki að við hjólum því þá gæti verið að við hjóluðum í aðra átt en þau, en vegna þess að við sjáum vísbendingar um hversu hjól eru sniðug allt í kringum okkur þá ákváðu þau að skrifa hjólreyða reglugerðarbókina svo að það væru þau sem settu þó allavega reglurnar. Með því að skrifa reglurnar um það hvernig fólk lærir að hjóla verða þau við stjórn allra okkar hjólreiðatúra, í hvaða átt við förum, hversu hratt osfv... Þannig verða allar upplýsingar um það hvernig skuli hjóla meira og minna blandaðar hagsmunum þeirra sem vildi ekki að við lærðum að hjóla, þar sem við verðum að fylgja öllum reglunum í bókinni til enda, við fengum náðsamlegast leifi til að læra að hjóla og við verðum að óska eftir endurnýjuðu leyfi í hvert skipti sem ætlum að fara út að hjóla. Þú kannt að hafa allskonar athugasemdir við þessa reglugerða bók en þú ert ekki marktækur vegna þess að þú hefur ekki löggilt leyfi til hjólreiða.

Ef tekið er mið af fagnaðarerindi Krists þá þurfti hann hvorki löggilt leifi eða bók til að hjóla, hann einfaldlega hjólaði. Í stað þess að skrifa þykka leiðbeiningabók um sínar hjólreyðar reyndi hann að fá fólk til að hjóla, en þeir sem skrifuðu reglugerðabókina um hjólreyðar hafa sett inn allskonar takmarkanir og útúrdúra sem gagnast einungis hagsmunum höfundanna. Af hverju tóku þau sem vilja stjórna kenningu Krists og brengluðu henni? Það var vegna þess að kenning hans var svo hnitmiðuð og óhrekjanleg svo þau urðu að taka fagnaðarerindið og flækja það með því að setja í bók þar sem bætt var inn mótsögnum til að villa um fyrir saklausum lesendanum. Flestir kannast við að í ritum nýja-testamentisins má finna "elskaðu óvini þína, dæmdu ekki, sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum" osfv.. Svo eru þar ýmsar mótsagnir sem rugla lesendur í ríminu og hafa verið notaðar til að ala krókódílinn. "Sá sem ekki er með mér er á móti mér" hvernig á þetta samhljóm með "elskaðu óvini þína"? Myndir þú í nafni kærleikans senda barnið þitt í fyrsta hjólreiðaferðina niður brekku þar sem það næði nægilegri ferð til að halda jafnvægi með þá leiðsögn í farteskinu að taka í handbremsuna fyrir framhjólið þegar það vildi stoppa? "Engin kemur til föðurins nema í gegnum mig" hentar höfundinum sérdeilis vel. Það eru víða setningar Nýja Testamentinu sem er erfitt að ímynda sér að Kristur hafi sagt, því þær eru í mótsögn við boðskapinn sjálfan, það sama á við þegar kemur að túlkunum Postulasögunnar og bréfa Páls. Gamla testamentið, sem er mikil lesning svo sígild að það má auðveldlega finna henni stað í nútímanum sem kvikmyndahandrit af Rambó skrifuðu fyrir eigendur og kostara Al Qaeda.

Þannig má endurskrifa fagnaðarboðskap með því að lauma inn setningum sem eru í mótsögn við einfaldan boðskap í þeim tilgangi að lesandinn þurfi heila æfi til að ná merkingunni sem lá ljós fyrir áður en hann lærði að lesa. Þess vegna er allt gert svo við trúum að við getum ekki hjólað nema að við hjólum með hjálp hjólreyðareglugerðarbókarinnar sem skrifuð er af þeim sem vilja ekki að við hjólum og höldum jafnvægi án hjálpardekkja. Eftir að íbúar þessa heims sáu í gegnum ritsnilld hinna ýmsu krossfara fyrri tíma kom upplýsingin til skjalanna, hin mikla vísindalega menntun sem upphaflega var kennd á latínu. Eftir áralangt latínustagl skildi ekki nokkur lifandi sála þann sem fór með sannleikann, það var þá sem þau fundu upp sérfræðinginn sem veit svo mikið um lítið að engin er marktækur nema vera sérfræðingur með helst fimm háskólagráður.

Það er alltaf gott að fá staðfestingu á alheimsnetinu og youtube að spurningunni um krókódílinn hefur sama svarið og þegar við Óli stóðum hlýrri sunnangolunni undir bláum himninum skafandi spýtur, minnugir kærleika bernskunnar þar sem tveir plús tveir þurftu ekki að vera fjórir frekar en okkur sýndist, vitandi upp á hár að það sem er líkt með krókódíl, er að hann getur hvorki hjólað.

Meiri samruni eina svarið við vaxandi þjóðernishyggju

Auðveldara að velja.

Það er ekki bjart yfir íslenskum vinnumarkaði þessa dagana.  Í umfjöllun í Morgunblaðinu í dag segir, að samkvæmt nýrri skýrslu AGS hafi samdrátturinn orðið einna mestur hér á landi í samanburði við aðra auk þess sem hagvaxtarhorfurnar fyrir þetta ár eru lakari hér á landi en í þeim ríkjum sem hafa átt í efnahagssamstarfi við AGS undanfarin ár.  Annarstaðar á mbl er því spáð er að gjaldeyrisþörf íslenska hagkerfisins mun aukast verulega á næstu árum. Endurgreiðslur af erlendum lánum eru þungar og endurfjármögnun er vart í augnsýn. Gjaldeyrisþörfinni verður að óbreyttu ekki mætt með öðru en veikingu krónunnar eða notkun á gjaldeyrisforða Seðlabankans.

Á mánudaginn fékk ég atvinnu tilboð frá Noregi Þar eru mér boðin tvöföld íslensk laun og aðstoð við flytja. Eftir að hafa þurft að loka rekstrinum mínum og því sem næst 8 mánaða samfellt atvinnuleysi, í fyrsta sinn á ævinni ný orðinn fimmtugur, var auðveldara að velja en ég hafði ímyndað mér.  Ég sem ætlaði ekki að láta "hyskið" hrekja mig úr landi.

Samdrátturinn einna mestur á Íslandi

Kjarni málsins?

Fram hefur komið í fréttum um samninga Íslendinganna í Norrænu að "Shipping.fo hefur sett fram nýjan kjarasamning sem brýtur á réttindum íslenskra starfsmanna samkvæmt íslenskum lögum. Sjómannafélag Íslands hefur samþykkt þennan samning. Kveður hann m.a. á um að við skulum lúta reglugerðum Sjómannafélags Íslands og samningum, borga færeyska skatta en öll önnur mánaðarleg gjöld til Íslands".  Það lítur ekki út fyrir annað en það að félagsgjöldin skuli renna til íslensks verkalýðsfélags hafi verið "feiti bitinn" í þessum samning og til þess hafi verið vinnandi íslendingarnir fengju um 30% lægri laun fyrir sömu vinnu. 

Formaður Sjómannasambandsins verður að gera betur þegar hann skírir sína afstöðu fyrir þeim sem hann gerði að sínum umbjóðendum, því það er ekki svo að allir þessir starfsmenn hafi séu að vinna í Norrænu í fyrsta sinn, þeir unnu margir áður á sömu kjörum og aðrir starfsmenn um borð áður en þeir voru sérstaklega greindir.  "Í umfjöllun um mál þetta í Morgunblaðinu í dag greinir Rúna Vang Poulsen, framkvæmdastjóra Smyril Line, sem rekur Norrænu, og íslensku starfsmennina  á um hvort Íslendingunum hafi verið gerð grein fyrir að íslensku samningarnir skyldu gilda áður en þeir hófu störf".  Skyldi Jónas Garðarsson hafa greint umbjóðendum sínum frá því um hvað hann samdi, eða var bara spjallað um það yfir kaffibolla á skrifstofunni að ekki veitti af félagsgjöldunum? 

Lægri laun fyrir sömu vinnu

Austurland.

Hannaðar náttúruhamfarir?

 

Það hafa verið uppi samsæriskenningar um að náttúruhamfarir á þessu svæði séu planaðar.  Allt frá fugladauðanum í Arkansas í janúar s.l. hefur af og til mátt finna blogg sem tengja New Madrid svæðið við Haarp tilraunir, jarðskjálfta og fleiri hamfarir.

'Let's first look at the evidence for the manipulation of natural disasters and the proposed government solutions, then move to the massive preparation being undertaken by FEMA indicating that something big is on the way for the area of The New Madrid Fault as indicated by the current cluster of disasters in the region.  We'll then finish with the solutions at our disposal to thwart the efforts of the elite cabal of gangsters that seeks control over humanity.'  Meira....

Neyðarástand vegna flóða