Rakalaus þvættingur

Allir vildu Lilju kveðið hafa, stendur einhversstaðar, -hvað þá kveða niður verðbólguna. En það verður ekki gert fyrr en fólk fattar að verðbólgan og hagvöxturinn eru á sömu hliðinni á peningnum.

Það er einkennilegt þegar hagstjórnarséní tala um verðbólguna og hagvöxtinn sem gott og slæmt. Slekti sem græðir á tá og fingri á því einu að snúa eins mikinn aur út úr engu fyrir sjálft sig og mögulegt er, verandi nokkurskonar víxlarar musterisins.

Ef gullfiskaminnið er að hrjá landann þá er þessi Lilja dóttir Donsins sem hóf risarækjueldi upp úr þurru og stóð fyrir byggingu einhvers mesta mygluhjalls sem byggður hefur verið á Stórhöfðanum, í árdaga brunaútsölu innviða almennings.

Þetta slekti þrífst á sköttum, gjöldum og landráðum. Skiptir þá engu hvort hagfræðin á rætur að rekja í Seðlabankann, Samtök atvinnulífsins, ASÍ eða stjórnarráðið. Aurasálir sem þrífast á því að flytja inn túrista og þjónustulið og hirða mismun. Húsnæðisskortur keyrir síðan upp verðbólginn hagvöxtinn.

Ef það skildi hafa farið fram hjá þessu liði þá er almenningur búin að fá nóg af flækingum. Skiptir þá litlu hvort um er að ræða marg mærða túrista, sem eru farnir að koma sér hjá okrinu án þess að fara fækkandi, -eða flóttafólk sem fer fjölgandi á mansalslaunum.

Nei takk, þessi Lilja ætti að líta í eigin barm og bumbuna á Singa sínum, sem kom á gjaldtöku bílastæða á innanlandsflugvöllum í vikunni, ef hún vill á annað borð færa rök fyrir því að ná niður verðbólgu

Launahækkanir hafi kynt undir verðbólgu