Hæstiréttur í vanda.

Það er sniðugt að skipta um nafn á fyrirtæki Landsbankanum til heiðurs, Nábítur, böðla og illir andar ehf = NBI.  Það er algengara að fara leið Landsbankans, halda nafninu, skipta um kennitölu og svína á litla manninum.

Það vekur furðu að Lýsing skuli vera með málarekstur.  Þar ætti að vera búið að hreinsa út og setja inn sálfræðinga í að reyna að telja brotaþolana inn á sanngjarna lausn.  Forsvarsmenn Lýsingar ættu ekki að ganga lausir eftir að hafa verið dæmdir fyrir að reka ólöglega lánastafsemi. 

Ef svo dómurinn er lesin sést hvað hæstiréttur er kominn út í mikla endaleysis útreikninga við að reikna út vexti sem hvorki lántakandi né lánveitandi skrifuðu undir.  Þessi dómur er í takt við skáldlegt nafnið á járnabindingafyrirtæki "Nábítur, böðlar og illir andar".

Sigur kom nábítum ekki á óvart

Athugasemdir

[Magnús Ágústsson, 21.12.2010 kl. 01:49]

mér finnst eigandi fyrirtækisins með stórkostlegan húmor

og nafngiftin er við hæfi

en hvað er hæstiréttur að gera með alla þessa útreikninga ?????

[Magnús Sigurðsson, 21.12.2010 kl. 08:52]

Sæll nafni,  það þarf greinilega talsverð heilabrot fyrir dómaranntil að komast að því hvernig dæmið lítur út.  Enda varla von á öðru því þarna er um samning að ræða sem hvorugur málsaðili skrifaði undir.   

Þegar sóknaraðili rifti samningi aðila 22. desember 2009 taldi hann, eins og áður greinir, að ógreiddar samkvæmt samningnum væru þá 1.893.047 krónur. Sú fjárhæð miðaði við skilmála lánsins, sem síðar voru dæmdir ólögmætir. Greiðslutilboð þau sem varnaraðili gerði sóknaraðila, og getið er að framan, miðuðu við að skilmálum láns yrði breytt og gengu þær breytingar lengra í þágu varnaraðila en leiddu af dómi Hæstaréttar í máli nr. 471/2010.

Er málið var tekið fyrir í héraðsdómi 27. ágúst 2010 lagði sóknaraðili fram endurútreikning á samningsfjárhæðinni, sem ekki hefur verið andmælt tölulega af varnaraðila. Sá útreikningur miðaði við sömu skilmála og voru síðar lagðir til grundvallar í dómi Hæstaréttar í máli nr. 471/2010. Þar kemur fram að miðað við þá skilmála hafði varnaraðili ofgreitt 477.769 krónur af samningnum 20. ágúst 2009, er hann innti af hendi síðustu greiðslu sína. Samkvæmt endurútreikningum hafði varnaraðili, miðað við forsendur þær sem lagðar voru til grundvallar í honum, ofgreitt allt frá 20. desember 2008, og fór inneign hans vaxandi frá þeim degi og varð hæst 20. ágúst 2009. Ef inneign varnaraðila hefði verið látin ganga til greiðslu á afborgunum samkvæmt samningnum, er þær féllu í gjalddaga, hefðu vanskil fyrst orðið 20. nóvember 2009 og þá numið 70.679 krónum. Þegar sóknaraðili rifti samningnum 22. desember 2009 voru vanskil varnaraðila samkvæmt endurútreikningnum 245.567 krónur. Tveir dagar voru þá liðnir frá síðasta gjalddaga samningsins.

[Magnús Sigurðsson, 21.12.2010 kl. 08:56]

 Hér má lesa dóminn.