Um hvað yrði kosið?

Hvernig ætli spurningin á kjörseðlinum verði; 

X-JÁ / Kvótinn í þjóðareign sem ríkið færi með og væri framseljanlegur með fullveldi Íslands til ESB.

X-NEI / kvótinn áfram hjá þeim hluta þjóðarinnar sem hefur farið með nýtingarréttinn undanfarin ár.

Það vill gleymast að þjóðin átti auðlindir landsins til skamms tíma.  Það eru stjórnmálamenn sem hafa breytt lögum þannig, undanfarna áratugi, að erlendir aðilar geta eignast land og orkuauðlindir hér á landi. 

Nú hefur LÍÚ séð sér leik á borði að fara fram á svipaða lagasetningu þar sem kvótanum verði úthlutað til áratuga í stað eins árs í senn, eins og verið hefur.  Enda getur LÍÚ haldið því fram með rökum að þannig sé jafnræðis gætt, ef horft er til þeirra orkuauðlinda sem Magma energy hefur fengið aðgang að.

Nú er komið að því að stjórnmálamenn klúðri auðlindum landsins "big time" þannig að sennilega verður þjóðin að hafa vit fyrir þeim með einni þjóðaratkvæðagreiðslunni enn.

Þjóðaratkvæði um kvótann

Athugasemdir

[Andri (IP-tala skráð) 18.4.2011 kl. 10:40]

Eðlilegast þætti mér að skipting kvótans yrði svona:

Hver þegn á Íslandi fær sinn skerf af kvótanum og er honum úthlutað til 7 ára í senn.  Núna eru 318.452 manns skráðir á Íslandi (veit reyndar ekki hvort það séu ríkisborgarar eða búsettir, en þetta ætti að eiga við aðeins um ríkisborgara).

Einstæðingur ætti því 1/318.452 hlut af heildarkvótanum, 10 manna fjölskylda ætti svo 1/31.845 af kvótanum.  Allit gætu úthlutað kvótanum að vild til 7 ára.  Þannig gæti fólk áframselt kvótann og væri hann seldur sem 7 ára kvóti, en ef selt væri á næsta ári þá væru bara 6 ár eftir og verðið því lægra.  Svo gæti fólk líka átt kvótann og veitt sér í matinn fyrir hann ef það vildi.   Bæjarfélög gætu öll selt bæjarútgerðinni kvótann sinn.  Hugsanlega þyrfti að tryggja að það mætti ekki áframselja kvóta sem maður hefði keypt svo bæjarfélögin missi ekki kvótann úr bænum.  En ef það kemur upp að eitthvað slæmt gerist fyrir kvótann þá er það ekki svo hræðilegt því að á 7 ára fresti fær almenningur kvótann sinn aftur og getur þá selt öðrum aðila.

Það þyrfti auðvitað að hafa eitthvað þægilegt kerfi til þess að selja kvótann án þess að afætur tækju stóran hluta af kvótasölunni og til þess að útgerðarmenn þurfi ekki að semja persónulega við fullt af fólki.  Einfaldast væri líklega að hafa netsíðu með kvótamarkaði.

Þetta yrðu þá skemmtilegar aukatekjur fyrir fólk á 7 ára fresti, gefur barnafólki líka smá auka pening, eða það gæti bara haft leyfi til þess að veiða sér til matar ef það vildi það frekar.  Barn sem fæðist á næsta ári myndi þá fá sinn hluta af kvótanum þegar það er endurgefið eftir 7 ár (barnið 6 ára).

Dæmi:

Allir íslenskir ríkisborgarar frá 7 ára kvóta núna.  Þeir geta selt eða notað að vild, vitandi það að kvótinn gildir bara til 2018 og er þá verðlaus.  Þá er endurgefið og allir þáverandi ríkisborgarar fá 7 ára kvóta sem gildir til 2025 og geta selt aftur ef þeir vilja.

Kostir: Enginn getur eignast allan kvótann, nema til að hámarka 7 ára ef þeir kaupa allan kvóta af öllum.  Íslendingar hafa auk þess rétt til þess að veiða sér sjálfir til matar ef þeir vilja.  Þeir geta stjórnað hverjum þeir selja kvótann og þannig tryggt að kvótinn haldist í sínu bæjarfélagi svo fólk í bænum hafi vinnu.

[Magnús Ágústsson, 18.4.2011 kl. 10:51]

X-JÁ / Kvótinn í þjóðareign sem ríkið færi með og væri framseljanlegur með fullveldi Íslands til ESB.

nakvaemlega thad sem Ossur vill 

[Magnús Sigurðsson, 18.4.2011 kl. 11:30]

Andri, þú villt semsagt gera kvótann enn "braskvænni" en hann er nú þegar ef þú bara kemst í braskið sjálfur.  Ég er á því að best fari að þeir íslensku ríkisborgarar sem hafa dug til að fiska hafi með það að gera að nýta auðlindina.  Til þess að gæta réttlætis þarf ekki annað kvótakerfi, þar nægir að taka upp sóknarstýringu svipaða og viðgekkst fram til 1984, þar gátu valdir einstaklingar ekki að hagnast á óveiddum fiski í þjóðareigu. 

[Magnús Sigurðsson, 18.4.2011 kl. 11:32]

Nafni, það er spurning hvort þjóðin vill það sama og Össur.  Ég held að sumir gangi með svipaðar vonir og Andri þegar kemur til breytinga á fiskveiðikerfinu,  en það verður aldrei í þá veru sem Andri vonast eftir þó stjórnmálamenn láti svo í veðri vaka í aðdragand kosninga.  Enda gæti það endað svo, (ef þannig færi) að þá þyrfti að greiða þeim sem kunna að veiða fisk fyrir að veiða hann.  Óveiddur fiskur verður nefnilega ekki að verðmætum fyrr en hann hefur verið veiddur þetta vita allir sem stundað hafa fiskveiðar.  Það voru bankarnir sem gátu haft það öðruvísi með þeim afleiðingum að setja sjálfa sig á hausinn og Ísland með í leiðinni.

[Andri (IP-tala skráð) 18.4.2011 kl. 11:44]

Nei Magnús, nú ertu að snúa útúr orðum mínum.

Mér finnst bara eðlilegt að þessari auðlind þjóðarinnar sé skipt á meðal landsmanna en ekki bara fárra útvaldra.

[Andri (IP-tala skráð) 18.4.2011 kl. 11:47]

og ef kvótanum er ekki endurúthlutað á fárra ára fresti þá endar hann alltaf í eigu nokkurra manna.

En það má vel vera að aðrar leiðir séu betri, ég veit það ekki, hef lítið skoðað þessi mál.  En þetta finnst mér einföld og sanngjörn lausn.

[Magnús Sigurðsson, 18.4.2011 kl. 12:00]

Andri, ég biðst afsökunar á því að hafa snúið út úr fyrir þér, en það kemur til af þeirri vissu minni að óveiddur fiskur verður ekki að verðmætum fyrr en hann hefur verið veiddur.  Það voru bankarnir sem höfðu það öðruvísi með þeim afleiðingum að setja sjálfa sig á hausinn og Ísland með í leiðinni.

[Eyþór Örn Óskarsson, 18.4.2011 kl. 12:23]

Vil bara benda á þessa færslu: http://nilli.blog.is/blog/nilli/entry/1160513/

[Magnús Sigurðsson, 18.4.2011 kl. 12:29]

Eyþór, takk fyrir innleggið  Nilli veit hvað framsal aflaheimilda þýðir fyrir byggðir landsins. 

Hérna er fréttaskýring um hvernig Færeyingar hafa stýrt sínum fiskveiðum.