Sumarlandið.

 

 

Um páskana fórum við frú Matthildur í heimsókn til vinafólks í Noregi.  Í þessari ferð var ekki laust við að mér dytti í hug bókin "Sumarlandið" eftir Guðmund Kristinsson, sem ég hef verið að lesa að undanförnu. 

Bókin Sumarlandið hefur að geima frásagnir miðla þar sem framliðnir lýsa andláti sínu og endurfundum í framlífinu.  Flestar frásagnirnar hafa að geyma fagra endurfundi við fjölskyldu og vini í hinu fagra "Sumarlandi", þar sem veðurblíðan leikur við vangann og einungis rignir á nóttinni, svona til að næra gróðurinn, flestar þjáningar fyrra lífs þar að auki að engu orðnar.

Noregur skartaði sínu fegursta við komuna, sól og 17 stiga hiti.  Stefán fyrrum félagi í byggingargeiranum tók á móti okkur, ásamt íslenskum félaga sínum, á lestarstöð í Osló og sýndi okkur borgina seinnipart dags.

 

 

Þegar við tékkuðum okkur inn á Skandinavia hótelið í miðborg Osló bað ég dömuna í móttökunni um reykinga herbergi, hún brosti og rétti mér lykilinn og sagði "2107 þú kemst ekki hærra".  Þegar við komum upp á herbergið skildi ég hvað hún meinti, Osló blasti við út um herbergisgluggann á efstu hæð Hótelsins.  Karl Johann, Stórþingið, Nationalteater og konungshöllin voru fyrir neðan herbergisgluggann okkar auk stórkostlegs útsýnis út yfir höfnina og Óslóarfjörðinn. 

Morguninn eftir kom Stefán ásamt félaga sínum og fór með okkur í ökuferð upp á Holmenkollen þar sem búið er að byggja splunkunýjan skíðastökkpall.  Síðan var tekinn rúntur um hverfi vel stæðra Norðmanna á Holmennkollen, þar sem Stefán sýndi okkur stórglæsileg einbýlishús og hvar hann hafði unnið.  Síðan fór hann með okkur til fjölskyldunnar sinnar sem býr í Asker, þar voru samankomnir margir Egilsstaðabúar bæði fyrrverandi og núverandi.

 

Í Asker kom svo vinafólkið, Tóti og Dúna, til að sækja okkur og haldið var suður til Porsgrunn þar sem við dvöldum hjá þeim í frábæru yfirlæti um Páskana.  Veðrið og sólin lék við hvern dag hitin í kringum 20 stigin yfir daginn.  Við fórum í allskonar bíltúra og gönguverðir, skoðuðum eyjar, báta og hyttur norðmannanna auk gamalla húsa þar sem götumyndirnar í bæjunum í kring eru eins og málverk ætluð sem augnakonfekt fyrir iðnaðarmann.

 

Þeir eru orðnir margir úr byggingageiranum á Íslandi sem flutts hafa til Noregs.  Þegar talað er við fyrrum félaga í húsbyggingum sem þar búa er undantekningarlaust svo að þeir eru að vinna að spennandi verkefnum.  "Þetta er svipað og var á Íslandi 2006, bara gaman" segja þeir, vinnudagurinn er búinn á skikkanlegum tíma og framfærslan er þægileg.  Þeir sem fjárfest hafa í húsnæði sjá höfuðstól lána lækka við afborgun, sem er nokkuð nýtt fyrir Íslending.  Allt þetta vinafólk hefur það gott og sér ekki eftir því að hafa skipt um umhverfi fljótlega eftir Íslenska hrunið.

 

    

Það fylgdu því þar af leiðandi nokkur heilabrot að koma heim aftur í atvinnuleysi og krepputal.  Það fyrsta sem maður tók eftir í fréttum er að búið er að senda skuldamál heimilanna til ESA sem mannréttindabrotamál, þar sem bæði verður látið reyna á útfærslu vaxtaútreiknings ólöglegra erlendra lána og verðtryggingarákvæði húsnæðislána.  Auk þess að hafa svipt mörg íslensk heimili aleigunni hafa ránsaðferðir fjármálafyrirtækja í skjóli stjórnvalda inn á íslensk heimili gert það að verkum að byggingargeirinn á Íslandi er frosinn.  Það gæti því verið nokkuð í það að iðnaðarmaður geti kallað Ísland "Sumarlandið".

 

 

 

 

Athugasemdir

[Jón Snæbjörnsson, 2.5.2011 kl. 15:23]

Noregur heillar sumar sem vetur