Andskotinn og amma hans

Sá er sæll

er sjálfur um á

lof og vit meðan lifir.

Því að ill ráð

hefir maður oft þegið

annars brjóstum úr.

 

Byrði betri

ber-at maður brautu að

en sé mannvit mikið.

Auði betra

þykir það í ókunnum stað.

Slíkt er volaðs vera.

 

Heilræðin eru úr Hávamálum. Fyrri vísan er um hyggjuvitið, um gildi þess að hver verði sjálfum sér nægur um holl ráð. Því oft þiggur einstaklingurinn óheilindi af öðrum, eða umhverfinu.

Seinni vísan er snúnari og virðist fela í sér þá þversögn að mannvit mikið verði ekki fengið nema frá öðrum s.s. í skóla eða með óþrjótandi upplýsingum. Í fyrri tíma fornritaútgáfum var mannvit með einu enn-i, -manvit- sem höfðaði til minnis einstaklingsins.

Maðurinn ber ekki betri byrði á lífsleiðinni en  skynsemina sem notuð er til að skilgreina og draga eigin ályktanir, taka ekki upplýsingum sem gefnum, -og til þess notar maður hyggjuvitið, -minnið- og er það meira virði en ríkidæmi, -jafnvel í fátækt.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 10.10.2021 kl. 12:14]

Blessaður Magnús.

Þeir voru djúpir sem skrifuðu Hávamál, og enginn þarf að efast um að amma andskotans er margfalt verri en andskotinn sjálfur.

Ég fylltist forvitni um hvað þessi Davíð Icke hafði að segja og hlustaði á fyrirlestur hans þó ég get aldrei skilið af hverju menn geta ekki sett hugleiðingar sínar niður á blað, það tekur aðeins brot af tíma að lesa en að hlusta, þó fallegt landslag sé í bakgrunni.

Efist einhver um svertuna sem vinnur hörðum höndum í yfirtíð við að koma öllu til húsbónda síns, það er andskotans, þá eiga menn að sjá og skilja, að hugmyndafræði hans og aðferðafræði sem við kennum við nýfrjálshyggju, spratt ekki úr engu, heldur ber greinileg merki um að vera þrælskipulögð aðför að mennskunni, fjármögnuð út frá hugveitum, targetin voru annars vegar ungir hægri sinnaðir stjórnmálamenn og hins vegar ungir hægri sinnaðir menntamenn í viðskiptagreinum, hið sýnilega ferli hófst um 1970, og síðan þá er hægt að rekja það. 

Gulrótin var; ég skal gera ykkur ógeðslega ríka ef þið lútið mér.

En hvað um það, eigi var þetta erindið, en þegar ég var kominn á svona 6 mínútu í hreyfimyndinni, þá flaug mér í huga, og þig ætla ég að spyrja út í.

Fyrst þú ert svona djúpur í færslu þinni hér að ofan, hvarflar ekki að þér Magnús að Davíð sé ein birtingarmynd þess sem hann kallar Wetiko??

Því ef ekki er hægt að leyna tilvist þinni, hvað er þá betra en að stafla undir meinta furðufugla eða trúða (sbr grænar eðlur) svo þeir sjáist miklu betur á torgum en þeir sem sækja eldmóð sinn í frumkraft andstöðunnar við þann í neðra, og nýta sér aðeins kassa til að predika líkt og spámennirnir forðum sem greint er frá í Gamla vitnisburðinum??

Hún er nefnilega lúmsk hún amma andskotans.

Kveðja að austan.

[Magnús Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 13:56]

Satt er það Ómar, og þarf ekki um að efast að amma andskotans kann á krákustíginn.

Ég vil samt ekki meina að Hávamál séu djúp þau eru í besta falli "naive" og boðskapur þeirra hefur ekki að geima meira undirferli en barnsálin, og manvit þitt finnurðu í henni einni, -alveg án aðstoðar Ikce.

En Hávamál eru hvorki djúp né torskilin en rétt eins og með Icke getur þurft að grúska í gúggúl til að finna út, að hvað mannvit varðar, þá er ekki allt sem sýnist, -manvit var nefnilega ekki það sama og mannvit.

Óritskoðað manvitið er þitt til að styðjast við, en ekki síbyljan, hvort sem hún er frá Satan, Wetko, Jinn eða Icke á youtube, -eða alheimsmedíunni í símanum og sjónavarpinu á CNN, BBC, RUV eða Reuters.

Þetta eiga bæði púkar Sæmundar synir þjóðsögunnar að vita. Og ef Hávamál eru orðin djúp þá er ekki um annað að ræða en stinga sér í djúpa endann.

Með bestu kveðju úr efra

[Ómar Geirsson, 10.10.2021 kl. 18:30]

Blessaður Magnús.

Mér sýnist að við leggjum ekki sömu merkinguna í orðið djúpur, eða kannski ert þú einfaldlega betur lesinn í fræðunum en ég, mér fannst þetta bara töluvert djúpt þarna seinna erindið.

Varðandi manvit mitt þá er það eitt af því fáu sem ég hef ekki áhyggjur af, það hefur reynst mér ágætlega í gegnum tíðina, svona fyrir utan þau augnablik þar sem ég verið alveg skelfilega vitlaus, en það er önnur saga.

Spurningin var hins vegar hvort það hefði hvarflað að þér að Davíð væri ein birtingarmynd eða verkfæri þess sem hann kallar Wetko.

Flóknari var hún ekki.

Kveðja úr neðra, í þangþráðum þurrki eftir leiðinda síbleytu.

[Ingólfur Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 18:42]

Mér finnst alltaf áhugavert þegar vitnað er í Hávamál. Ég er sammála Ómari að mér finnst þau djúp, en frumspekin er naivísk, þegar spurt er eins og barn hinna stóru spurninga, en eins og Kristur sagði, það að taka við himnaríki eins og barn er rétta leiðin.

En ég er ekki sammála Ómari að "þeir sem skrifuðu Hávavamál" hafi verið höfundar þeirra, ekki frekar en að þeir sem skrifuðu Biblíuna hafi verið höfundar hennar. Heilagar ritningar, innblásin rit eða þjóðsagnir, eitthvað slíkt. 

Um svertuna, ömmu andskotans og það allt ætla ég ekki að fjölyrða að sinni. En kannski er skammt þarna á milli. 

En dýpt Hávamála felst líka í einföldum línum. "Slíkt er volaðs vera?" Hvað er volaðs vera, er það að trúa á auðinn eða menntunina?

[Magnús Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 19:07]

Auðvitað hefur það hvarflað að mér Ómar, skárra væri það nú, -beinn væri þá orðin krákustígurinn.

Ég veit ekki um misjafna merkinguna Ómar, en mér hefur ekki þótt djúpt á visku Hávamála, kannski vegna þess að maður er alin upp á orðatiltækjum þeirrar þjóðsögu.

En ég viðurkenni fúslega að seinni vísan var snúin þversögn sem ég áttaði mig ekki á í samhenginu við þá fyrri, fyrr en ég las gamla grein um hvernig farið hefði verið með orðið manvit og túlkun þess.

https://www.mbl.is/greinasafn/grein/497773/

Snotrar kveðjur að ofan.

[Magnús Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 19:27]

Sæll Ingólfur, gott að fá athugasemd frá manni sem glímt hefur við að túlka texta.

Eins og ég sagði við Ómar hér að ofan þá opinberaðist ekki meining seinni vísunnar fyrr en ég rakst á muninn á mannviti og manviti.

Ég hvet þig til að lesa greinina mbl greinina. Þar kemur einnig fram að sögnin að vita hafi áður verið höfð yfir það sem maður sér í huga sér.

Vissulega er þá kauðalega naive að þurfa að setja með enskan textalestur á youtube með David Icke til að reyna að skýra hvað átt var við með manvit.

Kannski komumst við til botns í þessu "Þjóð veit, ef þrír eru".

Með bestu kveðju.

[Ómar Geirsson, 10.10.2021 kl. 20:23]

Gott að heyra Magnús, ég er þá ekki einn um þá "hvörflun".

Ingólfur, ef við tökum ekki upp einn anga af grískri þrætuspeki, og byrjum að skilgreina orð áður en við tjáum okkur, þá verðum við að ætla að sá sem skrifar, að því gefnu að hann sé ekki að kópera, sé höfundur.

Hvort skrif hans eigi sér rætur, eða einhver skrifar í gegnum hann, sem hvarflaði að mér á tímabili ICEsave skrifa minna þegar ég lenti ítrekað í að byrja einhvern sauðmeinlausan pistil, en missti hann hratt og snögglega út og suður, og hann fjallaði svo um eitthvað allt annað en hann átti að fjalla, og nálgunin kannski mér ekki mikið kunn eða hugsuð áður.

Um rætur Hávamál, hvaða rit hinir kristnu munkar lásu, hefur verið skrifað, og eitthvað hef ég lesið, en öllu gleymt nema ég man að fátt var þar sagt sem ekki hafði verið sagt áður.

En framsetningin, ljóðmælið, þar lá snilldin.

Innblásturinn eins og þú nefnir réttilega.

Kveðja að neðan og austan.

[Magnús Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 20:48]

Svona til að skýra tilvist Icke innan um Hávamál þá var það orðið "preseption" sem mér fannst skýra muninn á því þegar misskilið manvit breytist í mannvit.

Að öðru leiti fer David Icke um víðan völl, eins og honum einum er lagið, þegar hann skýrir hvaða öfl standa að baki "preseption".

[G Helga Ingadottir, 10.10.2021 kl. 22:01]

Mér fannst þetta áhugavert og gleðst að sama skapi yfir því að vera ennþá á þeim stað að taka öllu með fyrirvara, vega og meta, þar sem að ég neita því að jarma með hjörðinni og dvelja í þeim ótta sem verið er með öllum leiðum að innræta almúganum. 

Í ritningunni stendur "ótti er ekki í elskunni og fullkomin elska rekur út allan ótta" Mér finnst bara nokkuð gott að japla á þessum orðum og kyngja þeim líka, dvelja óttalaus í því sem mér er ætlað og gefið. 

Einnig stendur "Það sem ég óttaðist kom yfir mig" því reyni ég með öllum leiðum að halda óttanum frá mér, jafnvel með algjörri afneitun, sem að ég tel vera betri kost en ÓTTA. 

Alla vega er það klárt að siðleysið gengur alltaf mun lengra í sínum gerðum heldur en að við getum gert okkur í hugarlund. Því hvet ég okkur öll að vera gagnrýnin og vakandi, já og muna lengra aftur en bara gærdaginn. 

[Ingólfur Sigurðsson, 10.10.2021 kl. 23:41]

Mér finnst þetta mjög áhugaverðar umræður. En ég verð eiginlega að svara Ómari svo það sé skýrt hvað ég á við. Mér var kennt það af Ingvari frænda, sem var einn mesti vizkubrunnurinn í mínu uppeldi, að Hávamál og Ásatrúin væri alveg jafn merkileg og heilög og kristnin. Reyndar sagði amma að hann væri heiðinn, en það fannst mér bara ennþá meira spennandi.

 

Hann kenndi mér að það væri alveg himinn og haf á milli nútímabókmennta og trúarrita af þessu tagi, að þekktir höfundar skrifuðu skáldsögur í nútímanum, ljóð og fleira, en trúarritin, fyrir utan að vísu Kóraninn, væru oftast byggð á munnmælum. Hann er þó að vísu einnig byggður á þjóðsögum, og sama arfi og Biblían, nema einhverju bætt við og svo aðrar þjóðsögur notaðar úr sama brunni, en túlkunin fer í alveg nýja átt, sem leggur áherzlu á Múhameð og ekki fyrri spámenn.

 

En þar fyrir utan er himinn og haf á milli fornrita, trúarrita og nútímabókmennta. Það er vegna þess að hugmyndin um að vera höfundur var ekki til fyrr en mjög seint. Dróttkvæðin í kringum kristnitökuna árið 1000 eru merkileg, því fyrir þeim eru höfundar. Á sama tíma voru til trúbadorar í Frakklandi sem sungu fyrir prinsessurnar og hirðina, og þar byrja höfundar að spretta fram.

 

Það er vissulega getið um guðspjallamenn, og heimspekinga í Grikklandi fyrir árið 1000. En heiðnir, norrænir menn sem viðhéldu sinni trú gerðu það með sérkennilegum hætti sem er flestum gleymdur í dag. Þótt eitthvað sé sameiginlegt með Hávamálum og til dæmis Óvíð og hans skáldskap sýnir það ekki að Hávamál séu stæling á Óvíð og Ummyndunum hans, til dæmis, því hvort tveggja byggist á sömu munnlegu geymdinni, evrópskum goðsögnum, ævafornum. 

 

Það er einnig sameiginlegt með gyðingum til forna og Íslendingum sem báru með sér menningararfinn til Íslands að upphaflega var þetta allt lagt á minnið en ekki skrifað niður. Þannig að höfundaeinkennin eru mörg og koma fram kynslóð eftir kynslóð, áherzla er einmitt lögð á að kópera orðrétt kvæðin, muna þau frá orði til orðs, en alltaf verða einhverjar smábreytingar.

 

Þetta er þessi gígantíski munur sem hefur orðið á menningunni á 1000 til 2000 árum. Hugtakið höfundur var ekki til áður, nema hjá fáeinum þjóðum. Heilræði og slíkt var lagt á minnið (Hávamál gott dæmi). Sumir fræðimenn hafa jafnvel haldið því fram að bannhelgi hafi verið á því að breyta einhverju, og slíkt talið helgispjöll.

 

Magnús, hafðu þökk fyrir að vekja athygli á þessu þannig að margt kemur fram í dagsljósið hálfgleymt.

[Magnús Sigurðsson, 11.10.2021 kl. 06:29]

Takk fyrir athugasemdirnar Helga og Ingólfur.

Helga; ég er sammála þér um að rétt sé að taka öllu með hæfilegum fyrirvara og get ekki betur skilið en Hávamál ráðleggi svo. Varðandi myndbandið, þá hefur David Icke oft farið stórum, líkt elítunni við skriðdýr og þaðan af verra. Hugtakið reptilian brain er þekkt og virðist hann álíta að hjá siðleysingjum sé sú heilastarfsemi ríkjandi. Kannski hefur hann lesið Völsunga sögu, sem hefur m.a. að geima ættartölu Íslendinga þá sem Kári klári hefur markaðssett til lyfjaiðnaðarins.

Ingólfur; þetta er ágætis greining á tilurð Hávamála og alls ekki ólíkleg.  Það eru samt til kenningar um að fornbókmenntir sem þessar hafi verið varðveittar á rúnakeflum þar til þær voru færðar á latneskt letur. Runastafrófið sem víkingar notuðu var náskylt Tyrknesku rúnastafrófi en hefur oftast verið talið Germanst. En ef það er haft í huga má ætla speki Hávamála sé ættuð af slóðum þar sem viska var varðveitt með rúnum.

[Ómar Geirsson, 11.10.2021 kl. 09:40]

Og því skal líka haldið til haga að í miðaldaritum klaustranna, sem hinir íslensku munkar virðast hafa verið kunnugir, það lágu skýrir menningarstraumar frá hámenningu kaþólskunnar til Íslands, er að finna ekki ólíka speki og kemur fram víða í Hávamálum.

Ef við leikum okkur, þá er margt í varðveittri speki heiðinnar, sem við megum aldrei gleyma að var skráð af kristnum mönnum, með rætur til Fornegypta, rætur kristinnar virðast líka mega rekja þangað.

Tyrkneskar rætur æsa eru líka taldar skýra margt, þeirra trúarhugmyndir voru í ætt við shamanisma, shamanismi blandast líka inní menningu fyrstu Íslendinganna því margir af landnámsmönnum voru af tröllaættum (samar/finnskir ættbálkar) því Norður Norðmenn áttu mikil viðskipti við slíka þjóðflokka og bjuggu reyndar innan um þá.

Allt á sér sínar rætur, en sá sem skráði eða ritstýrði skráningu, það sem við köllum höfundur, sem er alls ekki það sama og skáldsagnahöfundur, hann dró saman, hann ber ábyrgð á textanum.

Hvað nákvæmlega gerðist í íslensku miðaldaklaustrum veit enginn, þeim láðist að greina frá því.

Forn menning var allavega miklu víðtækari og dýpri en við viljum viðurkenna eftir á, munnmæli, goðsagnir og annað er okkur lítt skiljanlegt í dag, en fólk skyldi ennþá þegar ritin voru skráð.

Að baki liggur talnaspeki, táknfræði, tilvísanir í forna visku, úr djúpi tímans.

Við þekkjum þetta ekki og afgreiðum sem bull og vitleysu, skáldskap, fantasíur.

En það segir allt um okkur, en ekki þá sem ennþá tilheyrðu hinni fornu tímalínu sem var ekki rofin fyrir en á öld skynseminnar, reyndar með smá hjálp af eldi og brennum.

Og eitt enn, ég gleymdi að telja upp Herúlana hans Barða, týndu ættkvísl gyðinga, og voru aldamótaspíritistarnir ekki með sínar kenningar um þessi fornu rit og hlutverk Íslendinga í að varðveita forna visku??

Ef ég ætti tímavél þá hefði ég ekkert á móti því að fá að kíkja í ritherbergið og taka munkana tali.

Hvaðan kemur þessi þekking, af hverju voruð þið að skrá hana.

Ég vona bara að svarið verði ekki; "Ja, okkur leiddist í skammdeginu".

En þá er ég viss um að þeim hafi verið ritstýrt að handan.

Já Magnús, Davíð er að þreifa á fílnum og lýsa, en hann mætti hafa í huga hvað það var sem varð Sarúman að falli.

Vopn óvinarins nýtast aðeins óvininum.

Kveðja að neðan úr sólinni og suður að austan.

PS.  Ingólfur, það eru svona athugasemdir eins og þú skrifaðir hér að ofan sem dýpka umræðu, þar sem eitt leiðir að öðru, þegar menn hafa gaman að íhuga, spá og spuklera. Takk.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 11.10.2021 kl. 12:36]

Þetta er stórskemmtileg umræða.

Einkum vil ég þakka Ómari fyrir að minna á skrif dr. Barða um Herúlana.  

Minnir að meistari Magnús hafi og skrifað um þá í fyrri pistlum sínum og væri gaman að hann rifjaði þá upp í þessu samhengi og leggði út af, á sinn frjóa og einstaka manvits hátt.

[Magnús Sigurðsson, 11.10.2021 kl. 13:36]

Ég þakka þér fyrir áhugaverðan pistil Ómar ekki amalegt að lesa svona fróðleik í aðdraganda skammdegisins.

Ég verð nú reyndar að segja það alveg eins og er Pétur Örn að menn eru hér farnir að krafsa í keisarans skegg í stað þess að einhenda sér í heilræði Hávamála um hyggjuvitið, en það er vissulega skemmtilegt klór.

Varðandi það að rifja upp fyrri pistla þá styðjast þeir lítið við fræðin, þar er meira svona látið hugann reika á milli lína utangarðsbókmenntanna.

Ég skrifaði pistil um Völsungasögu fyrir stuttu, en sú saga geymir vel hugarheim goðafræðinnar. Hún hefur auk þess að geima ættartölu Íslendinga, -þá goðsagnakenndu, -sem er að mestu saga sifja, spella og blóðskammar.

https://magnuss.blog.is/blog/magnuss/entry/2262048/#comments

Svo má fara langt aftur fyrir Tyrknesku tengingarnar hans Snorra og Herúla kenningu Barða. Þá erum við komnir í Landið helga og þar er niðurstaðan sú að Íslendingar séu 12. ættkvísl Ísraels og hreinasta afbrygði Benjamíns sem fyrir finnst á jörðinni.

https://magnuss.blog.is/blog/magnuss/entry/1372165/

Það er því alls ekki útilokað að Hávamál eigi sér djúpar rætur þó svo heilræðin séu tiltölulega einföld og þeirra vegna þurfi ekki að deila um keisarans skegg.

Með snotrum kveðjum úr sólinni.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 11.10.2021 kl. 14:02]

Sæll Magnús

Takk fyrir svarið og tilvísanirnar í þá eldri pistla þína sem mér fannst að tengdust þeirri skemmtilegu og fróðlegu umræðu sem hér fer fram.

Með bestu kveðjum