Sjálfsalinn

Ég hef verið í sumarfríi og af því ég fer aldrei neitt þá hef ég þvælst um það sem er kallað næsta nágrenni. Þetta eru stuttir bíltúrar á gamla sorry Cherokee frá því á síðustu öld, og hef ég talið mér trú um að nóg sé komið þegar nálin er komin niður á bensínmælinum og diska kassettan í dvd spilaranum á enda.

Þvælst um næstu sveitir, það er nefnilega svo með það sem næst er að maður hefur ekki gefið því tíma í gegnum tíðina, því það er svo nálægt að það má skoða hvenær sem er. Þannig uppgötvaðist Hjaltastaðþingháin óvænt fyrir átta árum, og er ég búin að þvælast um hana síðan.

Þó förum við Matthildur mín stundum í lengri ferðir í sumarfríum, t.d. suður á Höfn í gær en þangað höfðum við ekki komið árum saman. Bæ sem er næstur við Djúpavog og 200 km frá Egilsstöðum. Oft var farið þangað á meðan við bjuggum á Djúpavogi, en máttum aldrei vera að því skoða.

Á Höfn verður varla tjaldað til neinnar nætur úr þessu, túristavaðallinn er búinn að sprengja upp verðið, og verða dagsferðir því að duga þó langt sé sé orðið að fara. Matthildur mín er fyrir löngu hætt að nenna  með mér í Hjaltastaðaþinghána, en sá heldur betur á eftir því um daginn.

Þá hitti ég Kidda vídeóflugu, þar sem hann var að huga að blómaskreytingu við sjálfsalann sinn og snarstoppaði náttúrulega til að tala við hann. Samtalið varð endasleppt því túristavaðallinn er komin um leið þar sem tveir bílar stoppa, -eins og mý á mykjuskán.

Kiddi var með vídeóleigu á síðustu öld, sem hann kallaði Vídeóflugan, og varð landsfrægur sem Kiddi vídeófluga. Eftir daga vídeóleignanna kom hann upp sjálfsala í Hjaltastaðaþinghá sem er orðinn miklu þekktari en vídeóið á síðustu öld, -hann er hreinlega heimsfrægur.

Þessi sjálfsali er keyrður á umhverfisvænni orku fenginni úr sólarsellum og vindrellum. Fyrir stuttu var Kidda boðinn posi endurgjaldslaust þannig að nú er hægt að kaupa í sjálfsalanum með korti.

Það má segja að Kiddi hafi verið langt á undan sjálfsafgreiðslukössum stórmarkaðanna því hann hefur verið með þennan sjálfsala á Bóndastaðahálsinum í Hjaltastaðþinghá frá því árið 2001.

Fyrir 11 árum voru haldnir hljómleikar við sjálfssalann. Skúla, vinnufélaga í steypunni, og félögum hans þótti staðurinn ákjósanlegur, en þeir voru gefnir fyrir óvæntar uppákomur og áttu það til að poppa upp hér og þar s.s. á bílastæðum við verslanir eða bara þar sem þeir komust í rafmagn.

Kiddi veitti þeim góðfúslega leifi til að spila við sjálfsalann með því eina skilyrði að hann fengi að dansa. En hann var þekktur á árum áður á Egilsstöðum fyrir diskó dans á dögum Saturday Night Fever.

Seint á síðustu öld ætlaði bareigandi á Egilsstöðum að bústa söluna hjá sér með því að fá Kidda til að sýna gamla takta, en var sagður hafa gert þau regin mistök að selja ekki inn á barinn.

Barinn var svo pakkaður af fólki þetta kvöld að engin komst þaðan sem hann stóð og þegar Kiddi hafði lokið dansinum þá var ekki um annað að gera en að olnboga sig út úr troð fullu húsinu, -lítið varð af sölu á barnum.

Það er því kannski ekki skrítið að Kiddi, sem er orðin frægari en bæði diskóið og vídeóið, hafi því viljað dansa í heima sveitinni, þar sem er nóg pláss við sjálfsalann.

Athugasemdir

[Skúli Jakobsson, 20.7.2023 kl. 17:32]

Hrein ánægju unun.  

En minnst sást af Kiddi!

[Magnús Sigurðsson, 21.7.2023 kl. 05:42]

Kiddi er ljúfmenni og laus við alla athyglissýki, er ekki með ágang á einn né neinn.

Það má segja að hann sé sjálfsprottin menningafrömuður eða kannski öllu heldur lífskúnstner af guðs náð, sem leitast við að gera samferðafólki sínu lífið ánægjulegra, bæði í orði og á borði.

Það mættu vera til fleiri með lífsviðhorf Kidda.

[Ómar Geirsson, 21.7.2023 kl. 08:52]

Góðan daginn Magnús hérna úr þokusuddanum í neðra.

Það sem mér fannst fallegast við bók Stefáns um Fjallið í gamla heimabæ þínum var sjálf frásögnin, ekki endalega það sem sagt var frá.

Sú frásögn að gera allt lifandi, fyrst í huga mér og svo einhver galdur, það var eins og þetta væri fyrir framan augun á mér, og ég jafnvel kominn inní þá atburði sem sagt var frá, eða ég stæði við hlið Stefáns og væri að horfa á umhverfið sem hann lýsti, en ekki að lesa um það.

Þessi stílsnilld eða galdur er ekki mörgum gefinn, margir sagnamenn hafa vissulega þegið þessa gjöf, en mun færri sem geta komið honum yfir á ritað mál.  Hvað það varðar virðist galdurinn vera vandlátari, sparsamari eða hver sem skýringin er að hann veitir færri ritsnilldina en sagnasnilldina.

Kannski er það vegna þess að alheimurinn er stór, og eyjan okkar aðeins arða í honum, en hann virðist hafa droppað nokkrum sinnum við á Djúpavogi, kannski leitað hvíldar í töfrum þokulæðunnar sem umvefur þar kletta og strönd.

Takk fyrir þennan pistil Magnús, og fallegri mannlýsingu er vart hægt að orða en þá sem þú ritar í athugasemd þinni hér að ofan.  Já það mættu fleiri leitast við að gera samferðafólki sínu lífið ánægjulegra, bæði í orði og á borði.

Og án þess að ég hafi nokkuð á móti þokusuddanum, enda kemur hún með lífsnæringuna fyrir þurran gróður, þá spáði nú samt í dag eina sólardeginum í langan tíma, og ef af verður, þá verður hann sá eini í langan tíma, því finnst mér að hún, það er þokan, mætti gera okkur hérna niðri lífið ánægjulegra með því að skreppa til Færeyja í dag, en láta sólina eftir firðina.

Taka svona Kidda á þetta.

Brosmild er samt kveðjan hérna að neðan.

[Magnús Sigurðsson, 21.7.2023 kl. 09:27]

Góðann daginn Ómar, -og þakka þér fyrir þessa fallegu athugasemd, það er færeyskur fögnuður í henni.

Hann reif af sér þokuna hérna í efra núna í morgunnsárið, rétt eins og í gærmorgunn. Annars fór ég í neðra í gær, hvergi tærara loftið en í kuli af hafi ef þokunni sleppir, jafnvel þar sem smeltiverkið hvín. Hún lék sér samt við Skrúðinn sú gráa.

Ætli maður fari ekki bara á fjöll í dag, mér segir svo hugur að það verð tært fjallaloftið bæði við Sænautasel og í Möðrudal. Matthildur mín á afmæli í dag svo sennilega lendum við í lummukaffi á Jökuldalsheiðinni.

Ég hef trú á að hann eigi eftir að rífa af sér í neðra, -ef ekki, þá er stutt í efra, það er nú það góða við Austurlandið hvað stutt er þar á milli.

Með sólskinsbrosi úr efra.

[Ingólfur Sigurðsson, 22.7.2023 kl. 14:42]

Svo ég sé alveg hreinskilinn er ég ekki hrifinn af sjálfsafgreiðslukössum eða öðrum nútímalausnum sem eiga að leysa mennskuna af hólmi - eða fjórðu iðnbyltingunni. Þjónustulund, greiðvikni, kurteisi, umhyggjusemi og það allt, þetta eru einhverjar beztu dyggðir sem menn eiga í vopnabúri sínu, og þessi fjórða iðnbyltingin ógnar þessum dyggðum.

Aftur á móti tek ég undir með Ómari að þú ert ritfær þannig að unun er að lesa slíkan texta og lýsingar lifandi á umhverfi og mannlífi, ekki spurning með það. 

Kiddi vídeófluga er ljóslifandi í textanum, og brautryðjandi í sjálfsalamenningunni kannski, en hann er af þessari manngerð sem maður kannast við úr bernskunni, eins og úr Íslendingasögnunum, maður með litríka skapgerð og það er gamall og merkilegur siður Íslendinga að gefa viðurnefni sem vináttuvott og virðingarvott frekar en í háði. Sterkir persónuleikar og hver með sínu sniði.

Hér er þoka frá gosinu, en hefur verið sólríkt í tvær vikur, og einum of á köflum.

[Magnús Sigurðsson, 22.7.2023 kl. 19:59]

Þakka þér fyrri að taka undir með Ómari Ingólfur.

Ég er alveg sammála þér með sjálfsafgreiðslukassana, -og tek oftast Matthildi mína á þá, en hún neitar að nota þá, segir að þeir eigi eftir að eyðileggja mannleg samskipti auk þess að hafa skemmtileg störf af ungu fólki.

Kiddi er engin sjálfsafgreiðslukassi, þó svo að hann hafi komið upp þessum sjálfsala í Hjaltastaðaþinghánni fyrir 22 árum síðan. Enda hafa m.a. verið haldnar þar menningarlegar uppákomur, -s.s. tónlist og dans.

Eins og lesa má af pistlinum hafði ég mun minna tækifæri á að tala við Kidda en ég vildi vegna túristavaðalsins, -sem hafði aldeilis áhuga á að ræða við Kidda um sjálfsalann og blómaskreytingarnar.

Sannir lífskúnstnerar nota einfaldlega ýmis meðul til komast í samband við fólk án þess að vera uppáþrengjandi.