Hrossalækning á blæðandi þjóðvegi

Það má segja að ekki hafi gefist neitt sérstaklega vel að dýrlæknavæða Vegagerðina. Nú blæðir þjóðveginum allan hringinn eftir tilraunir með ræktaða repjuolíu sem slitlag. Auk þess kemur dýralæknunum í opna skjöldu að burðarlagið í vegunum er handónýtt af viðhaldsleysi.

Það var dýralæknir í ráðherrastól sem fannst fara best á því að ráða dýralæknii, sem forstýru vegagerðarinnar í öllum femínismanum um árið, -sælla minninga. Flestum hefði þá komið til hugar að verið væri að hengja bakara fyrir smið, -en ekki dýralæknunum.

Nú vill svo til að dýrlæknirinn sem hóf dýrlækningarnar á blæðandi þjóðveginum er hættur í innviðunum og komin í fjármálin. Sá náttúrulega um leið að best færi á að slaufa samgönguáætluninni, enda ríkiskassinn miklu meira en galtómur.

Dýralæknirinn sá undirritaði um daginn erlent lán frá Þróunarbanka Evrópu, reyndar bara til vonar og vara vegna Grindvíkinga. Svo datt honum það snjallræði í huga núna í vikunni að Ísland yrði fyrsta þjóðríki veraldar til að gefa út kynjað ríkisskuldabréf. Kannski vegna skólasystur sinnar, -hver veit.

Já við gullfiskarnir munum varla lengur hvernig fór síðast þegar var dýrlæknir í fjármálunum, -en þá þurfti að hengja marga bakara og smiði. Á meðan dýrlæknirinn sá sagði; sjáið þið ekki veisluna drengir! -flaug síðan suður um höfin á sólgilta strönd.

Athugasemdir

[Bjarni (IP-tala skráð) 28.6.2024 kl. 00:18]

Við höfðum dýralækni sem fjármálaráðherra í hruninu og það gékk líka þetta ljómandi vel.  Ekki vanmeta dýralækna, þeir eru betri en lögfræðingar, samt ekki eins góðir og stjórnmálafræðingar.  En framtíðin er án efa kynjafræðingar.

[Magnús Sigurðsson, 28.6.2024 kl. 05:47]

Ég veit fáa færari en dýralækna Bjarni, -svo lengi sem þeir kunna sín takmörk.

Svona til að segja sögu þá datt mér hug rétt fyrir hrun að selja flísar og lím, -næsta bæ við steypu.

Það kom kúnni sem ekki var hrifinn af viðskiptunum, sagði að límið sem hann hefði keypt væri ónýtt því flísarnar hefðu losnað og vildi bætur, -baðherbergið hans væri ónýtt. Ég spurði hver hefði flísalagt eins og hver annar steypukall. Það hefði verið góður fagmaður, sagði hann, -sem var rétt hjá honum.

Hann fékk flísarnar sem brotnuðu við endurbætur gratís í sárabætur, því þetta var sárt fyrir þá félaga, en ekki límið það skildu þeir kaupa annarsstaðar, -enda var það bara dropi í hafið í heilu baðherbergi. Hann vildi límið líka bætt, -og vinnuna við allt saman í ónýtu baðherbergi. -Og þá vorum við fyrst farnir að tala um kostnað.

Ég stóð fastur á því að límið væri ekki gallað enda ég og mínir menn búnir að nota það alla daga, eitt mest notaða flísalím á Íslandi. Málið fór kúnninn síðan með fyrir Neytendasamtökin. Ég þurfti að skrifa greinargerð þar sem allt var tíundað og ég tók undir með kúnnanum að tjónið væri bæði sárt og mikið. Eins að mikill fagmaður hefði unnið verkið, -en hann væri bara ekki fagmaður í steypu.

Neytendasamtökin úrskurðuðu og bentu kúnnanum á ef að hann væri ekki sáttur við úrskurðinn þá gæti hann skotið málinu til einhverrar úrskurðarnefndar í einhverju ráðuneytinu sem ég man ekki lengur hvert var, -en þar voru eintómar kellingar.

Kúnninn gerði það, enda ekki af blankheitum sem hann stóð í málavafstri, heldur sér til dægrastyttingar og einstakri umhyggju fyrir sínum góða fagmanni. -Þarna fyrst þurfti ég að leggja höfuðið í steypu, því fáar eru færari en kellingar í launuðum nefndum ráðuneyta þegar steypa er annars vegar.

Ég skýrði það út fyrir kellingunum að þetta mál væri svipað vaxið og fermingarveisla. Þ.e.a.s. að ef það hætti að vera fermingaveisla með gómsætu bakkelsi og hnallþórum þá gengi ekki að láta færan kjötiðnaðarmann sjá um baksturinn, þó svo að hann væri góður kunningi þeirra.

Þegar allt væri komið í vaskinn, fara þá bara í Bónus og ætlast til að Bónus kostaði veisluna því hveitið og lyftiduftið sem þar var keypt til veislunnar hefði reynst gallað í höndunum á kjötiðnaðarmanni.

Því er einfaldlega þannig farið, að þegar dýr eru annars vegar þá geta dýralæknar verið nauðsynlegir, og ekki gengur að hengja bakara fyrir smið, -þó svo lögfræðingur hafi tekið að sér að sjá um lækninguna.

Þetta vita nánast allir nema illa kynáttuð gnörr, sem halda að þau séu svo mikill séní að þau geti fengið sérfræðinga fyrir sig í allt.

Bestu kveðjur í neðra.

ps. það rigndi því sem næst eldi og brennisteini þar í gærkveldi.

[Ómar Geirsson, 29.6.2024 kl. 23:25]

Blessaður Magnús.

Stundum gæti hvarflað að mér að þú værir launsonur Kiljans, svona að gefnu tilefni, þó vissulega skal ég játa að ég þurfti annan yfirlestur til að upplifa bæði snilld frásagnarinnar, sem og boðskap hennar.

Við skulum ekki rífast um dýralækna, við vitum báðir að sú starfsstétt hefur margt þarft verkið unnið á Héraði og í nærsveitum, til dæmis niður á Fjörðum, og að því góða fólki hvarflar ekki sú mikilmennska að telja að það viti betur um malbik og malbikun en vanir malbiksmenn, hvað þá að það haldi að þekking þess á dýrum, guð blessi hana, geri því kleyft að þjóna auði og auðrónum í þágu féflettingar almennings og þjóðar. 

Veit það því góður dýralæknir lætur sig varða, hann finnur til með skjólstæðingum sínum, er ekki sama um örlög þeirra og reynir allt það sem er í hans valdi að lina þjáningar, að hjúkra, að lækna.

En þetta var ekki erindið Magnús, ég bý aðeins að þeirri fötlun að eiga erfitt með að koma mér að erindi án þess að fara út og suður, fer reyndar mjög oft út og suður án þess að eiga eitthvað erindi eða tilgang með spjalli mínu, það er hins vegar önnur saga.

En spurningin er fróm, hefur þú eitthvað fyrir þér að Bjarni búi í neðra, þetta er vissulega orðaleikur hjá mér en aðallega til að fíflast í honum, háalvara er alltaf slæm fyrir giktina. Mig grunar hins vegar að Bjarni sé gamall sveitungur minn, burtfluttur í eitthvað slommið, eða hvað kallar maður þetta þarna fyrir sunnan?, og sé með heimþrá, í sveitinni hans var alltaf rifist fyrst, áður en menn buðu góðan daginn.

Erindið var samt að segja að einn allsherjar misskilningur olli því, ég átti að vera á tónleikunum núna í kvöld, að ég mætti ekki í eldinn og brennisteininn, þetta var nú samt varla ekki nema smáskvetta miðað við alvöru fjarðaveður, og missti því að þeirri snilld sem þessir tónleikar frænku þinnar með tónsnillingum Kvöldverðar á Nesi voru.

Ég hins vegar sagt að það góða fólk mætti á Breiðablik stundvíslega klukkna 10.30 sama morgun, og móðir mín átti til orð til að lýsa upplifun sinni, frábær söngkona, mjög skemmtileg lög.

Bý að þeirri lýsingu Magnús, svona verður nú samt misskilningurinn þegar aldur færist yfir tímaskinið.

Vona aðeins að þessir tónleikar verði endurteknir í náinni framtíð.

Á meðan er það kveðja úr neðra.

[Magnús Sigurðsson, 30.6.2024 kl. 06:08]

Blessaður Ómar, -það má nú segja að þetta hafi verið rangur misskilningur hjá þér, ef ekki slæmur.

Þetta var einstakt síðdegi í neðra ef svo má að orði komast. Systir mín með ljósmyndasýningu um upplifun sína af Skorrastað í gegnum tíðina þar sem mágur minn og félagar úr Kvöldverði á Nesi tóku lagið með söngkonunni Völu, bandið kölluðu þau í þetta sinn Völusteina.

Þarna var margt um manninn meðal annarra Jóhanna á Skorrastað og Mugison þó svo að ég hafi nú ekki borið kennsl á Mugison fyrr en mér var sagt hver maðurinn var nokkrum dögum seinna, enda tók hann ekki lagið.

Þarna ómuðu samt sem áður ljúfir tónar og fagur söngur, en ekki veit ég hvort Vala er frænka mín, hef hvorki spurst fyrir um ætt hennar hjá kunnugum né á Íslendingabók. En röddin hennar var engilblíð, -svo blíð að þegar Heyr mína bæn ómaði um Þórsmörk þá komst ég við, en það gerði ekkert til, því himnarnir opnuðust fyrir utan og regnið streymdi niður í neðra.

Þar sem við Matthildur mín og dóttir okkar vorum á ferð með hluta af gullmolunum okkar þá fórum við ekki á tónleikana í Egilsbúð. En á föstudagskvöldið fórum við aftur á móti í Tehúsið á Egilsstöðum og nutum snilldartónlistar þeirra Völu og steinanna í sléttfullum sal og það sama skilst mér að hafi átt við í Egilsbúð kvöldið áður.

Það má því segja að ég hafi átt einstaka menningardaga þessa vikuna, steypt með strákunum fyrir hádegi, verið með barnabörnunum eftir hádegi og farið á myndlistsýningu og tónleika bæði í efra og neðra. -Dýralæknar hvað?

Varðandi Bjarna, þá hef ég ekki hitt hann í neðra, svo ég viti. En hann kom hér inn með athugasemd fyrir skemmstu og þvældi þá um fólk undir fertugu, dúkkulísur og ellismelli, -Krýsuvík og Hitaveituna í Reykjavík. Í undirmáli heimtaði hann afsökunarbeiðni frá þér fyrir að villa á þér heimildir. Með kveðju, úr morgunnsólinni í efra.

[Ómar Geirsson, 1.7.2024 kl. 07:51]

Já blessaður hann Bjarni, hann er nú ágætur kvistur.

En þú veist hvernig þetta er Magnús þegar árin á sjötugsaldrinum byrja að hraðtelja, að fara úr einum í tveimur, hvorki meira eða minna en hundrað prósent aukning, þá fjölgar líka allskonar misskilningi, og eftir að ég las um hjá þér endurkomu tónsnillinga, þá greip ég það í mig að hún Vala væri systurdóttur þín.  Sagði Guðnýju minni samviskusamlega frá því, þar með urðu til ættartengsl sem ekki annar fótur var fyrir en misskilningur. 

Ég er nú samt ekki að fara í framboð eða gerast ráðamaður í embættismannakerfinu, því seinni misskilningurinn var alfarið húsbónda heimilisins að kenna, þessum þarna sem hefur vit fyrir okkur strákunum ásamt því að passa uppá allar þarfir okkar.

Meir að segja þegar góð vinkona hringdi á fimmtudaginn, og spurði hvort það ætti ekki að skreppa á tónleika, þá var sagt; Nei, við ætlum á laugardaginn.  Eina sem þótti skrýtið var af hverju var mætt á Breiðablik á fimmtudagsmorgni þegar tónleikarnir yrðu ekki fyrr en á laugardaginn.  Ekki vissi ég það, en ég vissi hins vegar uppá hár hvar allir strákarnir gistu, heimildarkerfi eldri kvenna er óbrigðult.

Já svona er þetta Magnús, stundum er manni ekki bara ætlað eitthvað.

Nema þá að skrifa um blæðandi malbik, af er það sem áður var að einu blæðingarnar sem þóttu það merkilegar að hægt væri að skrifa um, voru blæðingar í sárum Krists.

Þannig líður tíminn og mennirnir með.

Kveðja úr hitanum í neðra.

[Guðni Björgólfsson, 1.7.2024 kl. 16:43]

Undir hundruðum járnaðra hæla

dreymdi mig drauminn um þig.

Sem gengur eitt haustkvöld í hljóðum trega,

dúnléttum sporum

hið dimmleita stig.

Dúnléttum sporum veg allra vega

og veist að ég elska þig.

Malbik, Steinn Steinarr.

[Guðni Björgólfsson, 1.7.2024 kl. 17:18]

Sæll Magnús.

Biðst forláts!

* hinn dimmleita stig.

[Magnús Sigurðsson, 1.7.2024 kl. 19:48]

Takk fyrir að benda á þetta ljóð Guðni, -það á vel við að gera það núna þessa dagana. 

Annars er ég hrifnari af steypu, og held að blæðingu þjóðvegarins verði ekki bjargað svo auðveldlega úr þessu.

Mér kæmi ekki á óvart að það þyrfti annað hvort að ryðja repjutjörunni af vegunum, eða tæta þá upp og blanda með sementi.

Óþverrinn sem búið er að maka á þjóðvegina árum saman heldur ekki mölinni, er allur á floti og kemur til með að koma upp í gegn aftur.

Skýtur flýtur, -eða þannig.

Enn og aftur, takk fyrir ljóðið.