Það er ekki svo að sá heimur sem sýndur er í þessari youtube mynd hafi blasað við mér í gegnum tíðina.
Sjálfur tel ég mig hafa átt ágætt líf og mitt nánasta umhverfi ekki verið á þennan veg, þó vissulega hafi söknuður oft bankað upp á rétt eins og hjá öðrum.
Það sem mér finnst eftirtektarverðasti boðskapurinn í þessu, ef hægt er tala um boðskap, er hvernig fjallað eru um tímann og hvert við beinum athyglinni.
Tíminn er það sem flest kvótakerfi byggja á, og þangað sem við beinum athygli þangað fer orka.
Flest sem þessi mynd fjallar um gerist í Langtíburtukistan, ég sé fæst af þessu út um gluggann eða á götum úti.
En ég kannast við þetta allt saman í sjónvarpi og úr fjölmiðlum og efast ekki um að þetta er til.
Að því gefnu að orkan fari þangað sem við beinum athyglinni og að við höfum takmarkaðan tíma þá má spyrja sig hvort rétt að gefa þessum hörmungum athygli.
Hvort ekki sé réttast að slökkva á sjónvarpinu og símanum og slíta þannig hringrás lyginnar í eigin lífi. -Taka bara strútinn á hörmungar? -kann einhver að spyrja.
Allar hörmungar nærast á athygli og það gerir illskan líka.
Dominus Sanctus, ég get svo sem trúað hverju sem er í þessu sambandi, og hef upplifað ýmislegt sem ekki verður skýrt svo auðveldlega með skilningsvitunum fimm.
Ég hef hvorki lagt í vana minn að afneita lífsreynslu né trú annarra, þó svo að hún hafi ekki verið sýnd í sjónvarpinu.
Sjálfur horfi ég ekki á sjónvarpi, á ekki snjallsíma og fer sjaldan í kirkju, -er of viðkvæmur til þess.
Vitundin með náttúrunni reynist mér einna best, vera úti laus við dægurþras sem medíuni fylgir, -halla sér með strá á milli tannanna við hjalandi læk og láta sólargeislann blinda við fuglasöng. En auðvitað er það ekki hægt daginn út og inn hvað þá um há vetur.
Glitskýin ná stundum athyglinni á þessum árstíma. það að sitja við stofugluggann og virða fyrir mér þá fegurð í þögn, er gefandi. Þá koma stundum til manns orð sem verða að ljóði við að sjá birtuna frá sólinni, sem þau endurspegla í skammdeginu, -rétt eins og sólstafir á öðrum ártíma.
Og ekki skemmir fyrir að komast í steypu með fjölþjóðlegum steypukallahóp hvort sem það er undir glitskýi, sólstöfum eða sumarsól, -þó svo launin séu ekki há peningalega. Það að koma steypu sómasamlega niður í hita og þunga dagsins með sameiginlegri vitund getur verið á við algleymi, hvað þá fyrir gamlan steypukall, -bara það að fá að vera með.
Ég las áhugaverða bók eftir Gunnar Dal ekki fyrir svo löngu, Lífið eftir lífið, þar skrifar Gunnar um það þegar hann dó og hvað það var sem fékk hann til að koma til baka til jarðarinnar í hina endalausu hringrás þjáningarinnar, -það var til að geta sagt öðrum hvers þeir færu á mis. Þetta átti líka að verða í síðasta skiptið sem hann kæmi til baka. Hvort hann kemur til með að muna það er svo annað mál.
Svo má auðvitað ekki gleyma því, þó svo að ég horfi ekki á sjónvarp og eigi ekki snjallsíma, að kaffitímarnir með félögunum í snjallsímanum hafa sitt gildi, þar hélt t.d. Inga Sæland uppi húmornum í dag. Eins eru stundir fyrir framan tölvuna sem gefa athugasemdir hér á bloggið ómetanlegar.
Ég hef trú á að það skipti máli hvernig maður bregst við í jarðlífinu, hvort sem við teljum það til helvítis eða paradísar, -að maður virði gullnu regluna; "Allt sem þér viljið að aðrir menn geri yður, það skuluð þér og þeim gjöra." -ekki síður þegar staðið er í þeirra sporum.
RSS
Athugasemdir
Þetta er MJÖG GÓÐ HEIMSPEKILEG SPURNING
sem að mætta rata inn í rúv sjónvarp.
Ef að við kæmumst að því að svo væri;
myndum við þá nokkuð vilja fæðast aftur hér á jörðu?
Dominus Sanctus., 28.1.2025 kl. 10:30
Hverju trúir þú sjálfur Magnús,
lítur þú svo á að ENDURHOLDGUNAR-LÖGMÁLIÐ sé 100% staðreynd eða ekki?
Dominus Sanctus., 28.1.2025 kl. 11:15
... og engill hins logandi sverðs, varnaði þeim að losna úr fangelsinu.
Guðjón E. Hreinberg, 28.1.2025 kl. 12:31
Það er ekki svo að sá heimur sem sýndur er í þessari youtube mynd hafi blasað við mér í gegnum tíðina.
Sjálfur tel ég mig hafa átt ágætt líf og mitt nánasta umhverfi ekki verið á þennan veg, þó vissulega hafi söknuður oft bankað upp á rétt eins og hjá öðrum.
Það sem mér finnst eftirtektarverðasti boðskapurinn í þessu, ef hægt er tala um boðskap, er hvernig fjallað eru um tímann og hvert við beinum athyglinni.
Tíminn er það sem flest kvótakerfi byggja á, og þangað sem við beinum athygli þangað fer orka.
Flest sem þessi mynd fjallar um gerist í Langtíburtukistan, ég sé fæst af þessu út um gluggann eða á götum úti.
En ég kannast við þetta allt saman í sjónvarpi og úr fjölmiðlum og efast ekki um að þetta er til.
Að því gefnu að orkan fari þangað sem við beinum athyglinni og að við höfum takmarkaðan tíma þá má spyrja sig hvort rétt að gefa þessum hörmungum athygli.
Hvort ekki sé réttast að slökkva á sjónvarpinu og símanum og slíta þannig hringrás lyginnar í eigin lífi. -Taka bara strútinn á hörmungar? -kann einhver að spyrja.
Allar hörmungar nærast á athygli og það gerir illskan líka.
Magnús Sigurðsson, 28.1.2025 kl. 13:18
Þó að ég sé fermdur til kristinnar trúar að þá afneita ég ekki
ENDURHOLDGUNAR & KARMA-LÖGMÁLINU sem ósýnilegu lögmáli
eins og þyngdarlögmálinu.
Fólk þarf ekkert að vera í einhverjum skipulögðum búddatrúarsöfnuðum
eða að hafa myndir / styttur af Búdda fyrir framan sig
þó svo að fólk viðurkenni það lögmál sem staðreynd:
https://www.youtube.com/watch?v=tUpmuqmeETk
---------------------------------------------------------------------------
Búddatrúar fræðin ganga nær eingöngu út á að lífið
sé endalaus hringrás hér á jörðu.
Ég trú því að SÁLAR-TETRIÐ fari alltaf upp á við;
en ekki hring eftir hring.
Þannig að til þess að eiga kost á því að fæðast á HÆRRA ÞROSKUÐUM PLÁNETUM
annarsstaðar í alheimi að þá þurfum við að ná því þroskastigi að vera
ANDLEGIR MEISTARAR hér á jörðu:
----------------------------------------------------------------------------
Þeir sem að eru komnir mjög langt andlega þeir reyna að gera ekkert á kostnað náungans til að komast ekki í skuld við karmLÖGMÁLIÐ,
svo að þeir þurfi ekki að fæðast aftur til jarðarinnar:
https://www.youtube.com/watch?v=3f65TbQEKd4
Dominus Sanctus., 28.1.2025 kl. 13:37
Dominus Sanctus, ég get svo sem trúað hverju sem er í þessu sambandi, og hef upplifað ýmislegt sem ekki verður skýrt svo auðveldlega með skilningsvitunum fimm.
Ég hef hvorki lagt í vana minn að afneita lífsreynslu né trú annarra, þó svo að hún hafi ekki verið sýnd í sjónvarpinu.
Magnús Sigurðsson, 28.1.2025 kl. 14:37
Góðar og þarfar pælingar.
Ég hef líkast til sem margir fleiri óskað þess að jörðin yrði sem paradís, fremur en helvíti.
En þeir virðast ráða meiru sem kjósa sér að gera jörðina að helvíti. Það hefur mér alltaf þótt skrýtið val.
Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 28.1.2025 kl. 16:27
Ætli að jarðarlífið geti ekki innihaldi
allan "scalan" helvíti og himnaríki?
Allir munu "uppskera eins og þeir sá" í sínu næsta lífi.
Dominus Sanctus., 28.1.2025 kl. 16:39
Ýtarefni um þessi mál:
https://contact.blog.is/blog/contact/entry/2295800/
Dominus Sanctus., 28.1.2025 kl. 16:59
Meðan ókristnir og heiðnir menn fara með völd á jörðinni, kemst hún aldrei nálægt því að vera einhver paradís.
Loncexter, 28.1.2025 kl. 18:46
Er Helvíti á jörð?
Sjálfur horfi ég ekki á sjónvarpi, á ekki snjallsíma og fer sjaldan í kirkju, -er of viðkvæmur til þess.
Vitundin með náttúrunni reynist mér einna best, vera úti laus við dægurþras sem medíuni fylgir, -halla sér með strá á milli tannanna við hjalandi læk og láta sólargeislann blinda við fuglasöng. En auðvitað er það ekki hægt daginn út og inn hvað þá um há vetur.
Glitskýin ná stundum athyglinni á þessum árstíma. það að sitja við stofugluggann og virða fyrir mér þá fegurð í þögn, er gefandi. Þá koma stundum til manns orð sem verða að ljóði við að sjá birtuna frá sólinni, sem þau endurspegla í skammdeginu, -rétt eins og sólstafir á öðrum ártíma.
Og ekki skemmir fyrir að komast í steypu með fjölþjóðlegum steypukallahóp hvort sem það er undir glitskýi, sólstöfum eða sumarsól, -þó svo launin séu ekki há peningalega. Það að koma steypu sómasamlega niður í hita og þunga dagsins með sameiginlegri vitund getur verið á við algleymi, hvað þá fyrir gamlan steypukall, -bara það að fá að vera með.
Ég las áhugaverða bók eftir Gunnar Dal ekki fyrir svo löngu, Lífið eftir lífið, þar skrifar Gunnar um það þegar hann dó og hvað það var sem fékk hann til að koma til baka til jarðarinnar í hina endalausu hringrás þjáningarinnar, -það var til að geta sagt öðrum hvers þeir færu á mis. Þetta átti líka að verða í síðasta skiptið sem hann kæmi til baka. Hvort hann kemur til með að muna það er svo annað mál.
Svo má auðvitað ekki gleyma því, þó svo að ég horfi ekki á sjónvarp og eigi ekki snjallsíma, að kaffitímarnir með félögunum í snjallsímanum hafa sitt gildi, þar hélt t.d. Inga Sæland uppi húmornum í dag. Eins eru stundir fyrir framan tölvuna sem gefa athugasemdir hér á bloggið ómetanlegar.
Magnús Sigurðsson, 28.1.2025 kl. 19:13
Sæll Magnús.
Helvíti á jörðu er í besta falli ímyndun. Orðið byggir á þeirri skoðun að til muni dauðasynd, synd gegn heilögum anda, sbr. bréfin í Biblíunni.
Guðni Björgólfsson, 28.1.2025 kl. 19:30
Ég hef trú á að það skipti máli hvernig maður bregst við í jarðlífinu, hvort sem við teljum það til helvítis eða paradísar, -að maður virði gullnu regluna; "Allt sem þér viljið að aðrir menn geri yður, það skuluð þér og þeim gjöra." -ekki síður þegar staðið er í þeirra sporum.
Magnús Sigurðsson, 28.1.2025 kl. 20:54
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Þú ert innskráð(ur) sem .
Innskráning