Baugur Bjólfs

Það er ekki öll steypan eins, sum er skýjum ofar og gæti allt eins talist gjörningur. Fyrir ofan Seyðisfjörð í fjallinu Bjólfi er verið að koma fyrir hringlaga steinsteyptum útsýnispalli sem er 32 m í þvermál.

Þarna fékk ég að styðja sig við stútinn á steypudælunni í dag, -gamli maðurinn, -á meðan ungu mennirnir börðust við steypu sem var að grjót harðna. Baugur Bjólfs er útsýnispallaur í 650 m hæð og mun leikandi rúm 300 manns í einu miðað við flatarmál.

Eftir á að finna út hvernig á að koma öllu þessu fólki á pallinn því hann er því sem næst vegasambandslaus, nema fyrir vel útbúna bíla. Hvort einhverjir aurar verða eftir af þeim mörg hundruð milljónum, sem  ætluð eru í herlegheitin, til vegagerðar og snjómoksturs er seinni tíma mál. Enda hver lætur góða hugmynd fara forgörðum vegna smámuna.

Sumir myndu kannski segja að ekki sé öll vitleysan eins, en um verðlauna hugmynd er að ræða samkvæmt vinningstillögu Ástríðar Birnu Árnadóttur og Stefaníu Helgu Pálmarsdóttur frá Arkibygg Arkitektum í samvinnu við Önnu Kristínu Guðmundsdóttur og Kjartan Mogensen landslagsarkitekta, Auði Hreiðarsdóttur frá Esja Architecture og Arnar Björn Björnsson frá Exa Nordic sem sá um burðarvirkjahönnun.

En eins og við steypukallarnir tönglumst stundum á, þá er bæði ódýrara og auðveldara að teikna og reikna hring á blað, en koma 200 tonnum af steinsteypu hringlaga fyrir hátt í snarbrattri fjallshlíð.

Bjólfur var landnámsmaður Seyðisfjarðar, fjallið nefnt eftir honum  og hann heygður í fjallshlíðinni við hringinn. Sagan segir svo um hauginn; að Bjólfur hafi mælt svo fyrir, að eftir sína daga skyldi hann heygður þar sem víðsýni væri hvað best yfir landareign hans og ekki myndu skriður hlaupa á bæinn svo lengi sem hugur hans væri órofinn.

Í nótt svaf ég óvært, hugsaði til Bjólfs, -hvort hann hefði viljað buginn í hauginn. Í morgunnsárið fór ég óvenju blíðlega með bænirnar mínar, enda bæði álagatrúar og lofthræddur. Ekki kom samt til þess að lofthræðslan hrjáði mig því þokan grá var eins og massífur veggur við Baug Bjólfs, þegar fyrsti Steypubíllinn mætti.

Þegar verkið var að verða hálfnað fór þokunni að létta en það kom ekki að sök lofthræðslunnar vegna, því ég var komin með steypu í augun. Og varðandi örlagatrúna þá rann á mig hamremmi.

Ég hélt mig þó áfram við stútinn, nema rétt á milli steypubíla, en þá brá ég mér frá, muldi steypuna úr augunum, og tók þessar myndir af vöskum köppum á Baugi Bjólfs.