Farið hefur fé betra

Nú eru góð ráð dýr, litlu lukkudýrin komin af fjöllum, til að sýna á spilin og slá ryki í augu almennings – já ógæfufólkið er mætt við Austurvöll, og TikTok forsetinn hélt ræðu.

Lukkupotturinn hafði þegar boðað 10 ára áætlanabúskap a la Sovét, jafnvel þó svo að aðeins séu rúm 3 ár eftir af kjörtímabilinu, -partur af planinu, eða þannig.

Fjármálaséníið, sem engin kaus, hefur gefið það út að hann ætlar að setja ný lög um brunavarnir, -meðfram öllu skattahækkununum í fjárlögunum.

Já ekki veitir af að leikbrúður stjórnsýslunnar sjái um búsældina, því ekki fækkar í sveit bakherbergjanna japlandi við jötuna á meðan húsið brennur.

Blessun fólksins komin heim, eftir að hafa verið í vinnunni í allt sumar og sent hugheilar kveðjur frá Tene. 

Verst að hugur fylgdi ekki máli heldur gamlar lummur sem taldar voru óætar í fyrra. En Kúlulánadrottningin hefur sem betur enn fullar hendur fjár handa umboðslausa leikaranum sem ver lýðræðið í Evrópu.

Og þjóðin hún lækar því þjóðin er glöð. Nýbúin að fá auðlindarentuna inn um bréfalúguna, ekki amalegt að vaða í vellystingum og þurfa hvorki að míga í saltan sjó né dýfa hendinni í kalt vatn. Hvað þá að skíta sig út á slori. -Bókun 35 verður samt fyrst mál á dagskrá.

Já og meðan ég man; Jón Ásgeir á nú kaupfélagið okkar, sem varð gjaldþrota á 100 ára afmælinu um árið, -í hinu svo kallaða hruni, og heyrst hefur að hann ætli að breyta því úr Netto í Prís.

Er nema von að manni detti í hug gamli júróvísiJón slagarinn, -til hamingju Ísland með að ég fæddist hér.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 9.9.2025 kl. 17:49]

Blessaður Magnús.

Burt séð frá öllu öðru, aldri, gigt, inngrónum tánöglum (segi nú bara svona), þá er ég eiginlega glaður, og jafnvel hamingjusamur, að hafa fæðst á Íslandi sjöunda áratugarins, og fengið að þroskast þá, og bæta í á þeim áttunda.

Kannski náði okkar kynslóð ekki að skila af sér betra búi, en þá hygg ég að það sé eitthvað úr ranni voldugra afla en við hinir venjulegu ráðum við, vitna í örvæntingu venjulegra, þegar þeir kjósa fávitaháttinn og forheimskuna burt, en tapa því fávitahátturinn og forheimskan flutti inn gott fólk, vel meinandi fólk, fyrir svo utan annað ekki eins vel heppnað, og það fólk ver Góða fólkið frá því að missa völdin.

Innlendir hafa til dæmis ekki ráðið úrslitum kosninga í Norður Evrópu, og ekki  hvað síst á Norðurlöndum í mörg mörg ár.

Svo er það alltaf spurningin Magnús hvort stærri kraftar séu að baki, kraftar sem raunveruleiki okkar skynjar ekki, en lætur okkur dansa hel-dansinn eins og enginn sé endir á dansinum frá Hruna.

Veit ekki Magnús, og ætla ekki að þykjast vita það.

En ég veit að vöruverð í okurbúðinni, sem var ekki okurbúð, en varð, að það kom til baka.

Hver svo sem skýring þess er.

En það rignir og rignir, samt með uppstyttu.

Kveðja frá bláum himni úr neðra.

[Magnús Sigurðsson, 9.9.2025 kl. 19:04]

Sæll og blessaður Ómar, -nei við erum svo sem engin aldamótakynslóð, þau sem fædd erum upp úr miðri síðustu öld í hvor aldamótin sem er farið.

En við kynntumst aldamótakynslóðinni 1900 og ólum upp aldamótakynslóðina 2000, ef það sem á eftir kemur verður eitthvað á pari við 30 kynslóðina á síðustu öld þá getum við verið sáttir.

Annars held ég sjálfur að þetta sé tapað spil, við erum nú þegar orðin að Norður Evrópu þjóð og því kannski heimskan ein að fjargviðrast út í sína þjóð, þessu verður varla snúið, -samt sárt að tapa landinu sínu.

Það sem hefur alltaf farið mest fyrir brjóstið á mér í gegnum tíðina er hvernig landsbyggðin lætur leika sig, samþykkir að borgríki sé byggt á landráðaskaganum á hennar kostnað.

Kannski á Norður Evrópu þjóðin eftir að breyta því, en ég held varla, -þó svo að Jón Ásgeir hafi komist yfir kaupfélagið, og japlandi  auðlindarentu-hjörðin við jötuna ætli okkur úti á landi að borga sérstök afnotagjöld af holunum í blæðandi þjóðveginum.

Vonandi fer að stytta upp í neðra, en það sagði mér reyndar veðurglöggur bóndi á Héraði strax í ágústblíðunni að það myndi rigna í september, og tunglið lofar ekki góðu fyrr en í lok október samkvæmt mínu registeri.

Bestu kveðjur í bláhimininn í neðra úr síðdegissólarglennunum í efra.

[Ómar Geirsson, 9.9.2025 kl. 21:18]

Blessaður Magnús.

Þó ég sé ekki spámannlega vaxinn, vonandi voru spámenn þess tíma ekki með stærri maga en annað, þá hygg ég að það stytti fyrr upp í efra en í neðra, xxx%%&&##ll&4, svona mín tilraun að vera teiknimynda-eitthvað, og þar eru fyrirmyndirnar heimsbókmenntirnar, þá reynda enska skáldið (já ég nennti ekki að athuga réttritun hans) dáið, en eftir stóðu Laxness og Ástríkur, sem og aðrar snilldar sem komu frá þeim skóla í Belgíu. ....  Já, já, ég gleymdi mér og fattaði það ekki fyrr en ég tékkaði á stafsetningunni, það rignir síður í efra en neðra úr Norð-austan átt. 

Súr eftir (það er alveg satt, ég skrifta þetta beint því betri helmingurinn er að heiman) raunveruleik fjármagnsins, það er að ef dómari finnur einhvern flöt til að réttlæta ranga dómgæslu til hagsbóta liðinu sem mátti ekki tapa, þá klikkaði ég á þig Magnús, og sá glerbrotin sem vantaði uppá glermyndina (enda vantaði gler) sem ég reyndi að teikna, og sá að ég þyrfti þar miklu meira pláss en gagnaver Morgunblaðsins réði yfir.  Já, já, ég veit að þetta er óskiljanlegt, en þú ert sá fyrsti sem ég las eftir ránið.

Með réttu eða röngu Magnús, þá erum við að teikna sömu myndina, og þó ég þjáist ekki að inngrónum táneglum, þá skynja ég að okkar tími er liðinn.

En kjafturinn ekki, því hann er eilífur.

Og greinilega virkar ennþá hjá okkur báðum.

Kveðja úr uppstyttunni í neðra.