Þúsundir fábjána við störf.

Það er svo mikið af fólki á Íslandi sem hefur orðið vinnu af því að gera hinum erfitt fyrir að margir sjá þann einn kost að hverfa úr landi.  Einu störfin sem hafa orðið til frá hruni eru  störf hámenntaðra sérfræðinga háskólasamfélagsins við að gera fólki sem vill skapa sér vinnu upp á gamala mátann það ókleift með reglugerða fargani og ósjálfbærum arfavitlausum atvinnuúrræðum.  Eitt af mörgum svakalegum dæmum sem hægt er að nefna er atvinnusköpun þessara sérfræðinga í kringu kræklingarækt.

Úrræði stjórnvalda hafa svo hingað til einkennst af því að narra fólk í nám til að búa til enn fleiri sérfræðinga, af algjöru skilningsleysis á því hvað er arðbær atvinna.  Fimm gráðu sérfræðingar háskólasamfélagsins er smá saman að takast það að gera Ísland að Kúbu norðursins.  Hér segir einn sögu sína af því hvernig hann var narraður á vonarvöl samkvæmt námsúrræðum stjórnvalda. 

Síðuhöfundur er einn af þeim sem sá sér þann kost vænstan að hverfa úr landi í atvinnuleysi í kjölfar áratuga reksturs eigin fyrirtækja.  Eftir að hafa fengið atvinnutilboð í Noregi hefði mátt ætla að auðvelt væri að fara og skoða aðstæður, en viti menn til þess að fara úr landi og halda rétti til atvinnuleysisbóta þarf að sækja um leifi hjá Vinnumálastofnu.  Mér var tjáð að hún tæki sér 3 vikur í að svara erindinu.  Það var því ekki um annað að ræða en að fara og vona það besta.

Það er ekki ofsögum sagt að margir hverjir sem véla með atvinnu annarra hafa ekki snefil af því um hvað málið snýst.  Þetta er oft á tíðum fólk sem situr á skrifstofum stjórnsýslubattería s.s. sveitarfélaga sem hafa blásið óendanlega út síðustu áratugina.  Þetta fólk skilur svo ekkert í því að ekki skuli vera hægt að fá fólk t.d. í 10 -30% umönnunarstörf í öllu atvinnuleysinu, sem það ætlar að stjórnast með án þessa að detta það svo mikið í hug að bjóða sig til þess sjálft, sem það þyggur þó launin fyrir. 

Núna á að koma atvinnurekendum til að ráða fólk sem þeir fá greiddar með fullar atvinnuleysisbætur, svo það sé hægt að halda áfram uppi háu tryggingagjaldi í atvinnutryggingasjóð til atvinnuleysisbóta, sem er fyrir löngu orðið það hátt að fyrirtæki treysta sér ekki til að ráða fólk vegna hins svimandi óbeina kostnaðar sem þeir greiða orðið starfsmönnum sem eru á launum hjá Vinnumálastofnun.   Síðan er tryggingagjaldinu útdeilt til valinna fyrirtækja af sérfrðingunum jafnframt því sem það er notað til að halda uppi þeim stjórnsýslu stofnunum sem eru að möndlka keisið.

1300 störf í boði - 600 ráðnir