Paradísarfuglinn

Í dögun hvarf hún innum aðrar dyr

mig óraði ekki fyrir því sem skeði

en fyrren varði – fyrirgefiði

mér feimnina – hún gjörðist veik á geði

hún gjörðist veik

hún gjörðist veik á geði.

 

Þeir gáfu henni truntusól og tungl

og tróðu hana út með spesstöðluðu smæli

en hann sem vissi allt var ómálga

– afsakiði meðan að ég æli

meðanað ég,

meðanað ég æli

en paradísarfuglinn fló og gelti

mér finnst því líkast sem ég sé í svelti.

 

Loks kvað hún uppúr innri mann með sinn

og æpti: ég vil heim í hass og sýru – og basa

þeir glottu útað eyrunum í spíss

og önsuðu: þú hefur gervinýru – og vasa

þú hefur nefnilega fengið

risagervinýru – með vasa

og paradísarfuglinn fló og gelti

ég fíla mig eins og ég sé í svelti.

Höfundur Megas

Þykir bréfið til Lilju stórfurðulegt