Fjallagrös, auðrónar og dánumenn

Í gær var ríki Ratcliffs heimsótt, farið fram í heiðanna ró eða þannig. Eins og landslýður væntanlega veit þá hefur auðmaður eignast stóran hluta norðausturlands, keypti m.a. hlut í lögheimili forseta alþingis á sínum tíma. Segja má því að um nokkurskonar utanlandsferð sé að ræða.

Ferðin var farin til fjallagrasa og dagurinn tekin snemma, rétt eins og þegar farið er í Leifsstöð. Eins og ég hef komið inn á hér á síðunni þá erum við hjónin komin í sumarfrí og heiðanna ró heillar okkur bæði því eru þessar fjallagrasaferðir orðinn árlegur hluti sumarfrísins.

Í ríki Ratcliffs er nóg af bæði heiðum og fjallagrösum, enda hefur hann ekki legið á því að hann ætlar að eignast land á vatnasvæði villta Atlantshafs laxins norðan Vatnajökuls. Íslensku suðfé á sömu slóðum til sárrar gremju og fer því ört fækkandi þessi árin.

Suðandi flugurnar trufluðu til að byrja með í lognstilltri fjallakyrrðinni, þannig að tekin var pása og farið út Vopnafjörð að Gljúfurárfossi. Svo undarlega hefur viljað til að þar hafa verið einungis örfáir erlendir ferðamenn á sama tíma og við síðustu ár, aðallega þýskir Norrænu farþegar.

Mér hafði því leikið forvitni á að vita hvort hugsanlega eitthvað fleira trekkti erlenda ferðamenn að á þessar slóðir, annað en Hellisheiðin, Gljúfurárfossin og stórbrotin norðurströnd Vopnafjarðar. Komst svo að því þegar ég las um Þorstein uxafót Ívarsson í þeim slitrum sem enn eru til úr Vopnfirðingasögum að hugsanlega væri fleira áhugavert að skoða á ströndinni neðan við foss.

Þegar hafgolan og austfjarðaþokan tóku að svífa inn Vopnafjörðinn héldum við aftur til fjalla í grösin, laus við flugaur í heiðar golunni sem blítt blés um kinn. Það er fátt betra en búa sér ból í heiðanna ró og leggjast upp í loft á milli þúfna og fá sér miðdegislúr við mófugla söng.

Þegar við töldum okkur hafa tínt nóg af fjallagrösum í hafragrautinn næsta árið héldum við aftur niður í dali Vopnafjarðar í ríki Ratcliffs þar sem heimamenn standa vart lengur upp úr trénuðum túnunum, fórum út Hofársdalinn austanverðan.

Þar keyrðum við fram á virkjunarhús sem sprottið hefur upp eins og gorkúla á mykjuskán. Vatnsrörin lágu í bunkum á áreyrunum og einungis á eftir að umsnúa Þverárdal með stórvirkum innviðjarðýtum til að koma þeim fyrir svo hægt verði að fara framleiða raforku fyrir Guð má vita hvern.

Þetta ku víst vera samtarfsverkefni Rarcliffs og stórfjölskyldumeðlima fjármálaráðherra við að vernda villta Atlantshafs laxastofninn á vatnasvæðinu norðan Vatnajökuls og kallast þá Arctic Hydro.

Ekki höfðum við áhuga á að skoða gorkúluna á mykjuskáninni frekar en hallarbyggingu auðrónans í vesturhlíðum Vesturárdals þar sem austantjaldinum hefur verið staflað niður í gámum ásamt verkfræðingum Íslenskum aðalverktaka og einum gámi af lögfræðingum svo heimamenn fái hvílt í friði í trénuðu túnunum.

Skömmu áður hafði ég snarstoppað enda steypa neðan við veg þannig að ég snaraðist með myndavélina út úr bílnum. Ég sagði Matthildi minni að þarna væru sennilega menningarverðmætin Guðmundarstaðir, æskuheimili Hrannar fyrrverandi sveitunga okkar á Djúpavogi, -og aftur nú í sameinuðu Múlaþingi.

Ég klofaðist yfir gaddavírinn á meðan Matthildur beið upp við veg og efaðist um að ég hefði rétt fyrir mér hvað stað og stund varðaði, hvað þá að þennan stað ætti ekki nokkur lifandi sála. Þarna óð ég puntinn í trénuðu túnunum til að ná myndum af steypu áður en hún hyrfi ofaní svörðinn.

Þegar heim var komið stóð allt eins og stafur á bók, Guðmundarstaðir voru það þó svo að ég hafi aldrei komið þarna áður þekkti ég þá, svo vel hafði Ómar Ragnarsson gert fólkinu á þessum bæ skil á síðustu öld, gott ef það var ekki upphafið á hans mesta afreki.

Þó svo að ég hafi aldrei fyrr séð Stikluna hans Ómars í sjónvarpi þá var það mikið um hana rætt að ég var aldrei í vafa um að þarna hefðu búið þeir dánumenn, sem vissu að skuldlaus kemur þú í þennan heim og skuldlaus skal stefnt á úr honum að fara, það sem umfram er hvort eð er bara til leiðinda fyrir eftirlifendur á hvorn veginn sem fer.

 

Byggingasaga til sveita; timburhús byggt við torfbæinn, steypt hús byggt við timburhúsið, nýtni í hávegum höfð öld fram af öld. Skildu innfluttu krosslímdu mygluhjallarnir endast betur?

Meir að segja sementið var drýgt með stórum steinum, svo kölluðu púkki

 

Þekjan á nýjustu viðbyggingu íbúðarhússins hefur verið einangruð með torfi sem hengt er upp með gaddavír

 

Húsaþyrpingin að Guðmundarstöðum

 

Það verður sennilega hvorki réttað sauðfé né slegin tún í bráð á kotbýli auðrónans