2012; eitthvað gengur á.

Reyndar fór vindhraðinn í minni gömlu heimasveit í 71 m/s við Hamarsfjörð um kl 23.00 01.11.2012 samkvæmd veðurathugun Veðurstofu Íslands. Eitthvað gengur á hjá náttúruöflunum, samt er það svo með mennina og náttúruhamfarir svipað og með fiskana og vatnið að þeir kippa sér litið upp við þær, mestalagi að þeirra sé minnst í einn eða tvo daga eða þar til þær næstu ríða yfir.

Fyrr i vikunni var það Sandy sem átti sviðið globalt. Í haust var það extreme snjókoma á afmörkuðu
svæði norðanlands sem sleit niður rafmagnslinur og drap sauðfé á nýju meti sem fór ekki framhjá nokkrum manni í fréttum á Íslandi en komst ekki i heimsfréttirnar. Ég var a Íslandi þegar rollurnar fengu að kenna á því í sumarlok svo rækilega að þær eru jafnvel ennþá á lífi undir fönn næstum tveimur mánuðum seinna. Þetta var auðvitað aðalumræðuefnið hjá þeim sem ég hitti, sem veðrið oftast er, samt voru þeir margir sem sögðu að þetta veður 10. September væri ekkert nýtt a landinu bláa þó svo að það hefði ekki gerst fyrr en 2012 á þessum árstíma.

Það hafa verið uppi margar kenningar um 2012, hvað þá muni gerast og eru náttúruhamfarir þá oft nefndar til sögunnar. Eins er tímatal Mayjana tiltekið sem dómsdags spádómur en 21.12.2012 endaði þeirra tímatal þó svo tilvera menningar þeirra hafi endað árhundruðum fyrr. Það sem er merkilegt við tímatal Mayjana er að þeir gerðu sér grein fyrir því að árið 2012 yrði sögulegt fyrir þær sakir að himintunglin lykju þann 21. Desember 26 þúsund ára hring og afstaða þeirra á þeim tímum myndi hafa áhrif á lífið a jörðinni.

Sérfræðingar segja samt sem áður að allt sé með felldu og eigi sér eðlilegar skýringar, enda segja prófgráðurnar þeirra í sérfræði ekkert annað því það væri þá um húmpúkk og hindurvitni að ræða. Það sem lítið hefur verið talað um í fréttum hvað þá að sérfræðingar hafi verið um það spurðir á þeim bænum, eru þær breytingar sem eru að verða a segulsviði jarðar. Það að t.d. norðurpóllinn hefur tekið á rás svo tugum kílómetra skiptir ár eftir ár. Þetta kann að vera ein af orsökunum fyrir því að jarðskjálftar, ofsaveður og önnur óáran er meira áberandi en áður samvæmt gömlum hindurvitnum en er ekki orð um að finna í sérfræðikverinu.

Sjálfur hef ég gert mér það til dundurs, eftir að ég hóf útlegð í öðru landi og hætti að horfa á sjónvarp, að fylgjast með því sem er að gerast hjá fuglunum í næstu fjöru. Mínar athuganir eru varla marktækar enda ekki með viðmið nema tvö sumur á þeim slóðum sem ég nú dvel, stopult minni og hvað þá að hafa sérfræðigráðu til að flagga en hef samt augu, eyru, myndavél, google og youtube til að styðjast við.

Á síðasta sumri gerði ég það til dundurs að fylgjast með kríuvarpi og varð hugfangin af enda rétt við útidyrnar. Svo hugfangin að ég docementaði það með myndavélinni, en myndir eru það næsta sem ég hef komist sérfræðirannsóknum. Þegar átti svo að endurtaka leikinn í sumar þá voru engar kríur sem létu sjá sig í varphólmanum. Mér þótti þetta svo stórmerkilegt að ég gerði mér ferð út í hólmann til að skoða skilti sem á stóð að stranglega bannað væri að vera þar á ferð því það gæti truflað kríuvarpið.

Seint í sumar ræddi ég þetta við hann Ívar sem hefur með tjaldstæðið hérna í Harstad að gera en kríuhólminn er svo að segja á tjaldstæðinu. Það höfðu hafist byggingarframkvæmdir á leiðinni út á tjaldstæðið um vorið svo ég spurði Ívar hvort þeim gæti verið um að kenna að kríurnar komu ekki þetta sumarið sem ég hafði heyrt að ekki hefði gerst í manna minnum. Reyndar bjóst ég við að Ívar jánkaði því þar sem ég hafði heyrt að hann væri mjög ósáttur við framkvæmdirnar í þessari náttúruperlu.

Það kom því á óvart þegar hann taldi svo ekki vera. Hvað veldur því þá fílósóferði ég; hann taldi þetta kannski hafa með fæði í sjónum að gera, hafði heyrt einhvern fræðing tala um það. Samt fannst honum það skrítið því að það hafði ekki verið í manna minnum eins mikið af lunda á Vågsfirðinum og hann var svo pakkfullur af síli að hann gat varla tekið sig á loft. Hvort siglingatæki kríunnar hafi eitthvað borið þær af leið á langri ferð sinn í varphólmann sinn þetta vorið er því enn hulin ráðgáta. En hérna má sjá hvernig þessi pardís leit út sumarið 2011.

http://www.youtube.com/watch?v=EtXaZoFuam8

Svo var það núna í október sem ég rambaði sem oftar niður í eina fjöruna og viti menn hún var þakin af marglittu sem virkuðu eins og bólugrafið framhald af haffletinum. Þær voru í hundarðatali í lítilli sandfjöru og streymdu að til að komast á land hver um aðra þvera. Það eina sem mér datt í hug að eitthvað hefði kompásinn ruglast því að sennilega hefðu þær ætlað að halda áfram inn Vågsfjorden sem lá réttu utan við tangann við sandfjöruna og kannski áfram suður Tjeldsund yfir í Vesfjorden. Það má tvíklikka á marglittu myndina á stikuni hérna til vinstri og neðar undir "nýjar myndir", til að stækka og fá hana í fullum gæðum.

Á youtube rakst ég svo á þetta video "2012, somthing is going on" sem eru mest part amatora video og úrklippur úr amerískum fréttum. Það var þá sem mér datt í hug að það væri svipað með mig og fiskinn sem tók ekki eftir vatninu því hann var á kafi í því.

Fór yfir 60 metra á sekúndu

Athugasemdir

[Sólrún (IP-tala skráð) 2.11.2012 kl. 21:45]

Magnus  eg held að það geti ekki verið neitt merkilegt að gerast.

Það hfur ekki komið neitt um þetta í sjónvarpinu.

Eg stóð mig að því að vera farun að draga sjávarloftið langt ofan í lungun þegar eg var að horfa á myndirnar frá Noregi.

Þær eru sterkar.

[Magnús Sigurðsson, 2.11.2012 kl. 22:15]

Sæl Sólrún, satt er það að það sem ekki hefur komið fram i sjónvarpi er ekki til, svona er þetta bara. 

Eins tekur fólk ekkert eftir því sem það tekur ekki eftir því það þarf sjónvarp sem eflir eftirtekt.  Það sama a við um mig ég tók varla eftir þessum marglittum sem ekki var þverfótað fyrir fyrr en eg tók mynd af þeim, svo steingleymdi ég myndinni þangað til ég sá videoið á youtube um það að eitthvað gengi á, því videoið minnti mig svo mikið á sjónvarp.  

Þá hugsaði ég "hef ég seð eitthvað svona" og mundi eftir því að ég hafði staðið í útjaðri skýstróks i Missuri fyrir margt löngu, og hrasað um flughálar marglittur fyrir tveimur vikum.  Svona er nú sjónvarpið magnað þó maður horfi ekki einu sinni á það.

[Sólrún (IP-tala skráð) 3.11.2012 kl. 12:24]

Sjónvarpið er svo mikill sýndarveruleiki að  það hefur mann þannig á valdi sínu að þegar maður hefur horft á og farið inn í myndina með hljóðinu þá finnst manni kannski  ómeðvitað að þetta hafi allt gerst og að hafa sjálf verið þarna og upplifað það.

Allt sem kemur í sjónvarpinu "kemur að ofan"  frá æðra mætti  og því skiljanlegt að  að  taka meira mark á því en sjálfum sér.

[Magnús Sigurðsson, 3.11.2012 kl. 16:52]

http://www.youtube.com/watch?v=MTN3s2iVKKI