Allra heilagra messa.

 

 

Allraheilagramessa er 1. nóvember. Hún á sér fornar rætur því vitað er til að messur þar sem beðið var fyrir látnum voru haldnar þegar á 4. öld eftir Krist. En oftast er upphaf allraheilagramessu samt rakið til þess er Pantheonhofinu í Rómaborg var breytt í kirkju og vígsludagurinn - 13. maí árið 609 eða 610 - jafnframt helgaður öllum píslarvottum. Þetta má finna á vísindavef háskóla Íslands.

 

Randall Carlson rannsakandi heilagrar rúmfræði heldur því fram að allra heilagra messa eigi sér mun lengri rætur, jafnvel aftur fyrir syndaflóðið. Carlson hefur komist að því að "allra heilagra messa" var haldin á sömu daga í öllum fornum menningar heimum, hvort sem þeir voru í Evrópu, Asíu, Ameríku eða Ástralíu. Fyrirlestur Randal Carlson um uppruna allra heilagra messu eða Halloween má finna hér.

 

 

 

Mikið af þeirri dulspeki sem notuð er með táknmyndum í skemmtana og auglýsingaiðnaði nútímans á sér því uppruna aftur í grárri forneskju. Stundum er upprunaleg þýðing táknmyndana ekki öllum kunn hvað þá að fólk hafi reynsla þeim tengdum til að átta sig á hvernig þetta virkaði. Margvísleg misnotkun táknanna í gegnum tíðina hefur svo orðið til þess að þau hafa misst merkinguna og eru allt eins talin vera komin frá hinu illa, jafnvel tilbrigði við djöfladýrkun. En málið er að það er munur á notkun þessara tákna til ljóss eða myrkurs, þar liggja jú andstæðurnar.

 

Það hefur því oft verið nokkur misskilningur um þá fornu þekkingu sem andleg tákn eru rakin til hvað þá þegar kemur að dulspekinni sjálfri. Það er auðvelt að draga ályktanir um fáránleika táknfræði út frá myndefni dagsins í dag. En að skilja merkingu sem upprunalega var lögð í gömul tákn getur verið vandasamara, enda varla mögulegt fyrir fólk sem lifir nú á tímum að fara í gegnum sömu andlegu reynslu og þau sem notuðu þessi tákn í fortíðinni. En táknfræði þess hefur engu að síður lifað í gegnum aldirnar sem tungumál þar sem mörgum orðum, jafnvel heilli hugmynd er fyrir komið í tákni.

 

 

 

Andleg þekking fólks til forna virðist oftast hafa verið fengin með reynslu utan líkamans, með þrá til þekkingar og uppljómunar.

Sum tákn hafa lengi verið í þjónustu trúarbragðanna og  sum eru notuð jafnvel enn í dag af ýmsum félagasamtökum s.s. frímúrurum. Merking þeirra getur átt rætur sem ná langt aftur í tímann á meðan önnur eru endurgerð fyrir nútímann eða jafnvel nýtilkominn sem vörumerki. Þetta gerir það að verkum að endurgerð fornra tákna inniheldur oft ekki þau skilaboð sem þau upphaflega stóðu fyrir og hafa þau verið afbökuð á þann hátt að upphafleg meining þeirra hefur jafnvel glatast.

Mikið er hægt að uppgötva um gömul dulspeki tákn með því að rannsaka hvað um þau hefur verið ritað, en til að komast að raunverulegri merkingu þeirra verður að notast við annarskonar rannsóknir, s.s. með því að leyfa sálinni að ferðast út fyrir skilningsvit líkamans. Þá er mögulegt, að svo langt verði farið út í myrkrið, að uppruni hins illa verði skiljanlegur. Jafnvel sjá áhrifum sjónhverfinga beitt i nútíma samfélagi og hvernig óheillvænlegar hersveitir myrkursins ráðskast með heiminn. 

 

 

 

 

Enn þann dag í dag eru gömul dulspeki notuð, ekki síst af þeim sem eru í valdastöðum samfélagsins. Margt fólk útilokar tilveru þess vísdóms sem þessi tákn standa fyrir sem hverri annarri fjarstæðu, en það eru mistök, skilningur á þeim getur verið leið til þroska; þetta vita þeir oftast sem með valdið fara en meirihlutinn ekki. Það hefur því verið  kappsmál sjálfhverfra valdhafa að leggja línurnar um það hvaða merkingu almenningur leggur í hina fornu dulspeki og útmála vísdóm hennar sem bábilju, sem er geðslegra en valdhafar fyrr á tímum gerðu með því að ástunda galdrabrennur í þeim tilgangi að eyða þeim sem réðu yfir þekkingunni.

 

Táknfræðin dulspekinnar hefur smásaman verið breytt og er notuð í þeim illa tilgangi að lauma efnishyggju um alla afkima mannlegrar tilveru. Á þann hátt meðtekur grunlaus almenningur boðskapinn fyrir framan sjónvarpsskjáinn í gegnum tilfinninguna; þetta verð ég að fá. Þar sem eðli myrkursins er andhverfa ljóssins þá hafa mörg vísdóms táknin verið eignuð hinu illa með því að snúa leiðarljósi þeirra á hvolfi og brengla upprunalegri merkingu. 

 

 

 „Í táknfræði dulspekinnar er andhverfan öfugur kraftur... sá sem stundar svartan galdur getur því aldrei notað táknmynd hvíts galdurs (upplýsingar) án þess að snúa henni á hvolf, annars kæmu vélráðin honum sjálfum í koll. Hann verðu því að afbaka táknmyndina á þann hátt að einkenni réttrar merkingar hverfi og að hún bendi ekki á að það sé hann sjálfur sem er að koma sínu fram. Svartur galdur er því ekki eiginleg sköpun; hann er misnotkun á sköpun. Þess vegna hefur hann engin samsvarandi eigin tákn. Hann notar því skapandi tákn hvíts galdurs (upplýsingar) með því að umsnúa þeim og gefa til kynna að þau merki hið gagnstæða" - Manly P Hall, The Secret Teachings of All Ages.

 

 

 

Pentagram er gott dæmi um það hvernig myrk öfl hafa umsnúið merkingu dulspeki tákna. Með því að snúa því sem stundum er kölluð morgunnstjarnan á hvolf verður hún að fallinni morgunnstjörnu, því sem stundum kallað er geit Mendesar, jafnvel fótspor djöfulsins. Það eru fá tákn sem hafa eins rækilega verið eirnamerkt því hvernig andinn er undirgefin holdsins físnum. En þetta er ekki upphafleg merking táknsins.

 

 

 

 

Pentagram er hins vegar öflugt tákn gegn til verndar gegn illu. Pentagram stjarnan hefur fimm arma sem vísa til fimm elementa, undirarmarnir fjórir tákna grunnefnin loft, vatn, jörð og eld, efstur er svo andinn sem ríkir yfir efninu. Í miðjunni er fimmhyrningurinn Pentagon til varnar, kannski engin tilviljun að höfuðstöðvar varnarmálaráðaneytis Bandaríkjanna nefnast Pentagon.

 

 

 

 

Það er fátt sem er eins og virðist við fyrstu sýn þegar kemur að táknmáli dulspekinnar og er íslenski Ægishjálmur gott dæmi um það.

 

Fyrir u.þ.b. tveimur árum var sagt frá því á þessari síðu að Ægishjálmur væri til skoðunar. Þær upplýsingar sem koma fyrst upp á netinu um hann eru; "Ægishjálmur er gamall íslenskur galdrastafur sem er til í fjölmörgum gerðum og útgáfum. Hans er getið í Eddukvæðum, Sigurður Fáfnisbani bar Ægishjálm þegar hann sigraði drekann Fáfni á Gnitheiði".

 

Eftir að hafa leitað upplýsinga um Ægishjálminn með því að lesa Völsungasögu, Eddukvæði og það sem um hann stendur í þjóðsögunum komst ég að því að fátt er að marka sem um hann er sagt við fyrstu uppflettingu, s.s. að Sigurður Fáfnisbani hafa borið hann í viðureigninni við Fáfni. Þar hafði sögunni verið snúið á hvolf eins og svo oft er með dulspeki táknin, hjálmurinn var Fáfnis.

 

Ægishjálmurinn er mikið stærra tákn en kemur fram við fyrstu sýn á netinu. Eftir að hafa lesið um hann, teiknað, mótað í kopar og málað á striga mánuðum saman voru orðnar til það miklar upplýsingar að um það mætti skrifa heila bók.

 

Ægishjálmurinn er í raun alheimstákn sem enn er í gildi, dulspeki hans hefur verið ástunduð í öllum menningarheimum og af vel flestum trúarbrögðum. Endirinn á rannsókninni varð sá að ég setti saman myndband með upplýsingum um hvar uppruni Ægishjálmsins er samkvæmt Norrænni Goðafræði og hvar hann á sér samsvörun.

 

 

 

Hrekkjavökubúningar stjarnanna