Velkomin um borð

Mér varð hugsað til flugfreyju hjá Icelandair fyrir mörgum árum síðan, en þá hafði flug til Boston orðið fyrir það mikilli töf að það var verulega tvísýnt að það tækist að ná tengiflugi til St. Luois.

Við vorum 5 steypukallar saman, á leið á námskeið sem átti að hefjast morgunninn eftir. Ég orðaði þessar áhyggjur mínar við flugfreyjuna hún sagðist ætla að íhuga hvort eitthvað væri hægt að gera. Þetta viðmót komst næst "þetta reddast" viðhorfi landans.

Þegar við nálguðumst Boston kom flugfreyjan til mín og sagði að við skyldum flytja okkur yfir í Saga Class þannig kæmumst við fyrr frá borði. Síðan skipulagði hún í örstuttu máli innrás í Bandaríkin, við færum beint á töskubeltið og tækum sprettinn í vegabréfa eftirlitið.

Þegar við komum þangað var hún í hrókasamræðum við einn landamæravörð, sem kinkaði ákaft kolli. Hún sagði við okkur, "segið þið svo bara já við öllu spurningum sem hann spyr ykkur". Þannig glönsuðum við í gegn ásamt flugfreyjunni sem fylgdi okkur að innritunarborði Trans World, sagði þar nokkur vel valin orð við innritunarfulltrúann, síðan við okkur; "ekkert slór strákar, og góða ferð".

Ég fór fremst og tók eitt mest spretthlaup sem ég hef tekið frá því ég var gutti á fjórðungsmóti. Þegar ég kom að útgönguhliði Trans World stóð "bording closed" ég ætlaði að reyna að tala við þann sem stóð við hliðið, en kom ekki upp einu einast orði fyrir hlaupasting og mæði. Öryggisvörðurinn við hliðið klappaði brosandi á öxlina á mér og sagði "I know there are four more vikings on the way".

Þau eru orðin nokkur árin síðan ég hef flogið, en síðast þegar ég flaug með Icelandair varð ég ekki var við annað en flugfreyjur ynnu fyrir sínum launum á útopnu. Í gegnum tíðina hafa þær ekki einungis boðið mig velkominn um borð á því ástkæra og ylhýra, strokið mér blítt um vangann til að bjóða mér kaffi, þegar ég hef dottað. Flugfreyjur voru, og eru að ég held, ennþá, -andlit flugfélagsins.

Það er slæm staða, sem upp er komin, fyrir alla aðila þegar búið er að segja upp flugfreyjum og afþakka vinnuframlag þeirra. Þær í framhaldi af því búnar að ákveða verkfall, sem varla verður túlkað á annan hátt en barátta hetjunnar til síðasta blóðdropa.

Flugfreyjur og Icelandair segjast vera komin upp að vegg. Hvort flugmenn telja sig hafa svigrúm til að setja á sjálfstýringu og ganga í þeirra störf á eftir að koma í ljós. Hvað mig varðar þá valdi ég alltaf Icelandair, -ef það var í boði,- ekki einungis vegna þess að flugfreyjur gátu sagt nafn félagsins á lýtalausri ensku.

Athugasemdir

[Kolbrún Hilmars, 18.7.2020 kl. 11:09]

Skemmtileg saga og lýsir vel freyjunum okkar.   Við fáum ekki svona þjónustu ef Flugleiðir leggja upp laupana og erlendir taka við samgöngunum.

[Jónas Gunnlaugsson, 19.7.2020 kl. 15:55]

Ungur nemandi frá Svartaskóla í Frakklandi fær Forsætisráðuneytið,  Utanríkisráðuneytið fær unglingur viðskiptaskólinn í London og Fjármálaráðuneytið fær Seðlabankaskólinn í New York.

Allir borga þeir smá upphæð fyrir verkefnið, svona þúsund milljarða dollara, þú manst að þeir skrifa bara töluna,  ja, svona 10 til 20 klikk, ekkert mál.

Ef að það þykir ekki sniðugt, að gera þetta svona, þá bjóðum við  verkefnið út.

Þá getur einhver vel stæður einstaklingur gefið Börnunum sínum verkefnið, til að leika sér að.

Þingið má bjóða út líka, en hvort mikið fæst fyrir það vitum við ekki, það er orðin leikskóli fyrir vissa gerð af ágætisfólki undir stjórn Skrifstofustjóra Alþimgis.

Öll lög og reglugerðir koma frá leikskólum barna skrifstofustjórana, svo spurning er um verkefni.

Allt er búið að selja, jarðeignir, fasteignir og auðlindir svo fáu er hægt að ræna.

Ef einhver skildi vera í vafa um ástandið, þá má alltaf fá Trump, Bandaríkjaforseta til að ná öllu til Íslands aftur.

Hann gerir það á 5 mínútum á meðan hann borðar hafragrautinn sinn.

Muna að fara með faðirvorið sitt, á hverju kvöldi, til að skapa ró fyrir innsæis sambandið við Guð, Heilagan Anda og þá kjarnann,  miðjuna orðin sem sumir nota.

Auðvitað skiljum við ekkert í þessu, við erum ekki en víraðir til að skilja það.

En við skiljum það fljótlega núna eftir 1000 ár skálksins.

Ég ætla ekki að hafa þetta lengra núna.

Gangi ykkur allt í haginn.

Egilsstaðir,  19.07.2020   Jónas Gunnlaugsson

[Jónas Gunnlaugsson, 19.7.2020 kl. 16:07]

Best er að henda fyrri athugasemdinni.

Ungur nemandi frá Svartaskóla í Frakklandi fær Forsætisráðuneytið,  Utanríkisráðuneytið fær unglingur viðskiptaskólinn í London og Fjármálaráðuneytið fær Seðlabankaskólinn í New York.

Allir borga þeir smá upphæð fyrir verkefnið, svona þúsund milljarða dollara, þú manst að þeir skrifa bara töluna,  ja, svona 10 til 20 klikk, ekkert mál.

Ef að það þykir ekki sniðugt, að gera þetta svona, þá bjóðum við  verkefnið út.

Þá getur einhver vel stæður einstaklingur gefið Börnunum sínum verkefnið, til að leika sér að.

Þingið má bjóða út líka, en hvort mikið fæst fyrir það vitum við ekki, það er orðinn leikskóli fyrir vissa gerð af ágætisfólki undir stjórn Skrifstofustjóra Alþingis.

Öll lög og reglugerðir koma frá leikskólum barna skrifstofustjórana í Brussel, svo spurning er um verkefni.

Allt er búið að selja, jarðeignir, fasteignir og auðlindir svo fáu er hægt að ræna.

Ef einhver skildi vera í vafa um ástandið og vilji ná öllu til Íslands, þá má alltaf fá Trump, Bandaríkjaforseta til að ná öllu til Íslands aftur.

Hann gerir það á 5 mínútum á meðan hann borðar hafragrautinn sinn.

Muna að fara með faðirvorið sitt, á hverju kvöldi, til að skapa ró fyrir innsæis sambandið við Guð, Heilagan Anda og þá kjarnann,  miðjuna, orðin sem sumir nota.

Auðvitað skiljum við ekkert í þessu, við erum ekki en víraðir til að skilja það.

En við skiljum það fljótlega núna eftir 1000 ár skálksins.

Ég ætla ekki að hafa þetta lengra núna.

Gangi ykkur allt í haginn.

Egilsstaðir,  19.07.2020   Jónas Gunnlaugsson

[Magnús Sigurðsson, 20.7.2020 kl. 12:16]

Sæl verið þið Kolbrún og Jónas, takk fyrir athugasemdirnar.

Það kemur fyrir að ég er utan allra þjónustusvæða og þar af leiðandi ekki í netsambandi, enda þverhaus sem ekki á snjalltæki.

Kolbrún; þetta reddast.

Jónas; þú ert með þetta. (hvað svo sem Trump líður)