Staulast í Stuðlagil

Þeir hringdu í morgun sögðu að Lilla væri orðin óð. Að hún biti fólk í hálsinn drykki úr þeim allt blóð. Jú stórir strákar fá raflost, -en hvað á að gera við þá sem hafa drullað upp á bak? Það væri sjálfsagt tilefni til að greina nýjustu uppákomur dularfullu drepsóttarinnar sem tröllríður landanum nú um há sumar annað árið í röð.

En ég bara nenni því ekki og væri gáfulegra að steypa í langloku um það þegar við Matthildur mín stauluðumst í Stuðlagil til að teljast meðal manna, eða þegar við fórum vestur þar sem fjöllin vaka há í skriðum skreyttum hlíðum við spegilslétta firði.

Matthildur latti reyndar staðfastlega til beggja faranna með rökföstum úrtölum, benti mér m.a. á að ég hefði oft komið að þessu fjandans gili. -Já kíkt ofan í það að vestan sagði ég það er bara ekkert að marka. Vestur sagði hún að gömul hró með tjald og fermingasvefnpoka, hefðu ekkert að gera á pestartímum. -Ég fer þá bara einn sagði ég þú getur þá bara verið heima.

Þegar ég hafði runnið á rassgatið með hvoru tveggja, fyrst í Stuðlagilsferðinni vegna þess að Matthildur missteig sig og steyptist á hausinn á fyrstu hundrað metrunum á stórgrýttum göngustígnum og ég staðið um stund á öndinni af mæði bauðst ég loks til að slaufa för, en þá kom það ekki lengur til mála.

Að morgni fyrirhugaðar vesturferðar voru bæði farnar að renna á mig tvær grímur og herfilegar innantökur, en þá brá svo við að Matthildur mín kepptist við að smyrja samlokur og spurði hvort það ætti ekki að drullast af stað.

Þegar við komum í Mývatnssveit sá ég hvað Matthildur hafði haft á réttu að standa með drepsóttina. Ferðamenn liðu um eins og vofur í flugnaneti með pestargrímuna fyrir smettinu og ekki gott að átta sig á hvort það var ferðataskan eða öndunarvélin sem þeir höfðu í eftirdragi.

En ekki er nokkur tími til að fara yfir allar þessar hrakfarir sem enduðu svo í heilum hring um Ísland á verslunarmannahelgi, annað en það að Matthildi varð á orði við lok ferðar; það er nú gott að þessari vestfirðir eru búnir nú eru bara Vestmanneyjar eftir. Þá fyrst krossbrá mér því að Matthildur fór á Atlavík 82, 83, 84 og 85, , , og það var ég sem þurfti að stöðva það brjálæði.

Nú bögglumst við bara um í berjamó í blíðunni og er þetta allt farið að minna á bernskudagana þegar mamma sleppti börnunum sínum á beit og ekkert fékk lítinn dreng inn úr sumrinu og sólinni annað en harðasprettur heim á klósettið.

Reyndar gat það komið fyrir að heimferðin úr móanum væri meira haltrandi hökt á við þúfnagang, en þá mælti mín móðir, eigi skal haltur ganga Magnús minn á meðan báðir fætur eru jafn langir. En móðir mín var ein af þeim sem lengi lifir í minningunni og guðirnir elska.

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 8.8.2021 kl. 08:13]

Þetta var góð saga og líka minnir þetta okkur á að oft gerum við hlutina meira af vilja en getu.  Ekki veit ég hvað á að gera við "ráðherra" sem drulla upp á bak, en mér skilst að eitthvað sé til sem heitir LANDSDÓMUR og að minnsta kosti einn ráðherra hafi fullkomlega áunnið sér rétt til að vera dæmdur þar við nefnum engin nöfn en fyrsti stafurinn er Svandís Svafarsdóttir og sennilega er forsætisráðherra þarna líka......

[Magnús Sigurðsson, 8.8.2021 kl. 10:48]

Þakka þér fyrir Jóhann. Það er auðvelt að ofmeta getuna um sumartímann á Íslandi og ég er ekki frá því að bæði það og viljinn sé í genunum.

Landinn tók bólusetningunni eins og herkvaðningu til að mynda hjarðónæmi við að sigrast á pestinni, því er sárgrætilegt að sitja uppi með hana nú um há sumar.

Og manni finnst þeir sem gáfu hástemmdar væntingar mætti í það minnsta biðjast á því velvirðingar. 

En í stað þess virðist eiga að bæta í með örvunarábót og undir því fororði að þeir sem eru óbólusettir séu athugaverðir og jafnvel annars flokks.

Þetta lið hefur svo sem áður komið í bakið á fólki.

[Ómar Geirsson, 8.8.2021 kl. 12:48]

Blessaðir félagar hérna úr síðsumarblíðunni niðri á fjörðum.

Fyrir utan að framkalla nokkur bros hringinn, þá varð mér hugsað til hringrás lífsins, Atlavík 1982, Vestmannaeyjar 2021, kannski sama gerð að tjaldi??

Börn í berjamó, svo kom sá langi tími sem fór í að koma nýrri kynslóð á legg, fæða, klæða, útvega regn og vindhelt þak yfir höfuð, ekki verra ef það þyldi líka vetrarkuldann. 

Þannig líður tíminn orti söngvaskáldið, og núna er aftur farið í berjamó, að bögglast um og aðeins lítið brot af eilífðinni á milli.

Takk Magnús fyrir að deila.

Kveðja að neðan.

[Magnús Sigurðsson, 8.8.2021 kl. 16:39]

Þakka þér fyrir Ómar. Þau voru þykkri tjöldin í Atlavík 82, en þetta sem við höfum með í för á sumrin. Annars vorum við svo heppin að ná um gistingu allar nætur nema eina þó svo ekkert væri planað né pantað og numið staðar sem nótt nam, nema einu sinni en þá fengu við að tjalda út á túni í 16°C. 

Matthildur á reyndar sitt Atlavíkurtjald ennþá og blessuð börnin fóru með það með sér á Bræðsluna fyrir ca. 15 árum síðan, appelsínugult með bláum stöfnum, þau voru spurð hvort þetta vari tjaldið sem Jim Morrison geispaði golunni í.

Annars er það tímanna tákn að Brekkusöngnum 2021 var streymt í beinni, ég reikna fastlega með að ríkisstjórnin tilkynni lokun vínbúðanna fljótlega, svona til að vera samkvæm sjálfri sér, og láti streyma fylleríi í beinni.

Þú er algerlega með puttann á púlsinum þegar börnin eru annars vegar í hringiðu lífsins. En mér finnst reyndar almennt séð að börn eigi að fá að vera börn lengur og fullorðnir varðveita barnið í sér betur.

Með berjablárri kveðju úr síðdegissólinni í efra.

[Þorsteinn Siglaugsson, 9.8.2021 kl. 22:58]

Grímuskömmin hlýtur í það minnsta að verja mann fyrir lúsmýi, sem fyrir kóvít var ógurlegasta drepsótt heims á Íslandi.

Hugmynd: Komum á viðvarandi grímuskyldu út af lúsmýjum.

[Magnús Sigurðsson, 10.8.2021 kl. 06:16]

Áhugaverur vinkill Þorsteinn. Það mætti kannski bólusetja við lúsmýinu þá sem eiga erfitt með að venjast grímunni um leið og bólusett verður við bílslysum. Sennilega yrði tölfræðilegur árangur þannig bólusetninga nokkuð góður.

[Jónas Gunnlaugsson, 14.8.2021 kl. 15:48]

Það var einhver í athugasemdunum, sem sagði að hann hefði faið í ferðalag, og lúsmýið vildi ekki sjá hann eftir að hann fór að taka IVERMECTIN. 

Ég sendi athugasemd og spurði hvar væri hægt að fá IVERMECTIN. 

Það er allt gott og blessað, en ég man ekki á hvaða bloggi ég sá þetta,

né hvað maðurinn hét sem sagði þessi góðu tíðindi. 

Nú, læknarnir vítt og breitt um heiminn segja að IVERMECTIN lækni Covit-19 en þar eru þessi miklu vandræði. 

Ivermectin læknar svo vel að öll hin dýrin í skóginum eru látin taka það.

Þá varð það svo ódýrt í stórframleiðslunni að ekki var hægt að leggja nema smá álagningu á Ivermectin. 

Það gengur ekki að fólkið fái efnið svona ódýrt og því var það bannað. 

Það , bóluefnið er sagt að gefi 200% fríann gróða, það er nú eitthvað annað en Ivermectinið. 

Blessaðir og sælir. 

Egilsstaðir, 14.08.2021   Jónas Gunnlaugsson