Steypudagur

Þeim fer fækkandi steypudögunum á þessum árstíma og hjá mér hefur þeim reyndar farið fækkandi allt árið. það virðist vera að ekki sé þörf á þeim sem verða brjálaðir. Ég hef fundið fyrir því frá í vor að ég er ekki fyrsti kostur þegar stendur til að steypa. 

Já ég hef orðið var við það þetta árið að nærveru minnar er ekkert sérstaklega óskað, af sem áður var. En ég reyni að taka viljann fyrir verkið því ég veit að hugurinn að baki er góður. Þau verða alltaf færri og færri bæði skrefin og orðin sem þarf til að ég verði laf móður.

Ég hringi stundum í gamlan félaga og bið hann um að koma út og steypa þegar verið er að steypa í kringum kústinni, sem ég hef stutt mig við þetta árið. Við höfum steypt frá táningsaldri. Hann hefur flest fram yfir mig í þeirri gjörningalist annað en verða óður.

Það er náttúrulega ekki gott þegar sá sem best kanna að verða óður er strax orðinn móður og þarfa þar að auki að draga krossbölvandi upp úr steypunni eða þegar hann hefur stigið niður úr járnagrindinni og hefur sig ekki upp úr stígvélunum.

Það ánægjulega við þetta er að það eru komnir yngri og sprækari menn til starfa hjá fyrirtækinu. Jafnvel ofvirkir gullmolar táningsaldri sem rótast um í steypunni. Auðvitað er það vel meint hjá yfirboðurum mínum að senda yngri og hraustari menn í steypur, -en sárt.

Það eru ekki nema örfá ár síðan ég hafði orð á því hér á síðunni að við steypukallarnir værum komnir að og á sjötugsaldur og hefðum miðaldra pólska víkinga okkur til halds og trausts. Batnandi mönnum er því best að lifa.

Þetta árið hef ég sem sagt að mestu stutt mig við kústinn í steypuverksmiðjunni en yngri og sprækari menn farið út um þúfur til að steypa. En þessi misserin eru verkefnin langt umfram getu fyrirtækisins og því steypudagur hjá mér í dag.

Einhver mynd, eins og Sæmundur segir

Athugasemdir

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 17.12.2021 kl. 17:46]

Að missa niður plötu er ekkert grín

og að veggjamót gefi sig er fyrirkvíðanlegt.

Og slæmt er ef galtóm hreiður myndast

þar sem samfelld steypa ætti að fylla.

Það er því mikið undir þegar steypt er.

Að adrenalínið flæði er því skiljanlegt

þegar steypt er. 

Svo er það að beita tórnum í hófi

og ekki sé steypan sem lap.

Samgleðst þér, kæri Magnús, að fá enn einn

steypudag.  Megi þeir verða sem flestir

sem njóti verkkunnáttu þinnar og speki

... þó óður gerist, þá steypt er.

Kær kveðja héðan úr Hákoti 

[Magnús Sigurðsson, 17.12.2021 kl. 19:11]

Satt er þetta Síman Pétur, með kvíðann og ekkert grínið. Steypa sem misferst hefði oftast verið betur komið strax fyrir niður á sex fetunum.

Nú er steypa er orðið hálfgert barnameðfæri með öllum sínum íblöndunarefnum til flots og þjálni. En það sem hefur komið í staðinn er að flotið er stillt á tíma og innan hans verður að koma steypunni á sinn stað áður en hún verður torf. Þessi tími er stuttur.

Það eru þessar tímasetningar auk þess að skilja steypu sem gerðu það hvað ég fékk lengi að fljóta með, verksmár steypukallinn. Þó ég væri oftast bara óður og móður, þá var oft spurt kemur þú ekki örugglega með að steypa. Því einhver verður að verða óður þegar allt er að fara til helvítis í steypu ef ekki á illa að fara.

Annars var þetta rólegheita aðventu steypa í dag.

[Bjarni G. Bjarnason (IP-tala skráð) 17.12.2021 kl. 19:37]

Þekkt var hér í sveit að menn yrðu steypubrjálaðir þegar bændur og búalið komu saman að steypa hver hjá öðrum. 

Einnig var hér þekkt svokallað smalabrjálæði og menn mismunandi slæmir og fór eitthvað eftir dýrategundum.  Flestir þó við smölun á fé nokkrir að eltast við óþægar kvígur og einhverjir í hrossum. 

Náði aldrei að átta mig á hvort menn sem urðu smalabrjálaðir yrðu líka steypubrjálaðir.  Hefði þurft einhvern til að rannsaka og útbúa skjöl í svona eins og eina stresstösku (nú stal ég frá Steinólfi) til að finna út úr því. 

Líklega þó orðið of seint, kindurnar mikið til horfnar og menn hættir að steypa hver hjá öðrum. 

[Magnús Sigurðsson, 17.12.2021 kl. 21:25]

Þetta er hvorutveggja afleitt Bjarni, bæði hvernig komið er með rollurnar og bændasteypurnar. Ef það er eitthvað sem gaf lífinu gildi þá var það að geta farið alveg upp á háa séið út af engu og það var ekki síður kvenfólkið sem gat farið á límingunum út af mórauða helvítinu.

Ég er hræddur um að það sé of seint að fá fulla stresstösku af sunnan með línuritum og prósentum út af þessu og verði aldrei fullkannað úr því sem komið er hvort sömu genin þurfti til, -heimur versnandi fer.

Annars sá ég einhversstaðar haft eftir Óttari geðlækni að landnámsmenn sem hingað komu hafi að mestu verið með ADHD heilkennið og rennir það stoðum undir að sjóveiki sé ekki fylgifiskur þess heilkennis að þeir sjóveiku urðu eftir í Færeyjum.

Færeyingar er mikið geðprýðisfólk þegar steypa og suðfé er annars vegar þó svo að þeir eigi það til að ærast innan um grindhval.

[Gunnar Heiðarsson, 18.12.2021 kl. 07:41]

Sæll Magnús

Það er ekkert grín að standa í steypu. Árin mín í þessum bransa voru þó á hinum endanum, þ.e. að koma steypunni í bílana. Það er ólíkt þægilegra starf að vera á þeim endanum.

Kveðja

[Magnús Sigurðsson, 18.12.2021 kl. 09:26]

Nú er sagt Gunnar, að það sé orðið svoleiðis á hinum endanum, að steypustöðin sé orðin svo fullkomin að það þurfi bara að ýta á einn takka og ef eitthvað á að breyta uppskriftinni þá þurfi að hringja til Rúmeníu.

Já þetta er allt að breytast, nú er fjarvinnslan líka orðin hjá austantjaldinum. En mér skilst samt að auðróni austur í Vopnafirði hafi fengið einn gám af raunverulegum Rúmenum í gegnum Íslenska aðalverkataka til að byggja yfir sig sumarbústað upp á fjalli um há vetur. 

Sögunni fylgdi að einum gám af íslenskum lögfæðingum hafi verið komið fyrir við hliðina, svona svo hægt væri að segja að verið sé að skipta við heimamenn.

Annars held ég að vetrarsteypur séu alveg jafn snúnar þrátt fyrir alla fjarvinnsluna í tæknilegu steypustöðinni.

Þetta snýst mest um að moka og þýða frosna möl, berja úr sílóum, lempa til færibönd og skipta um frostsprungna vatnskrana auk þess að ýta á fjarvinnslu takkann. Upp á síðkastið hefur óttinn við landlægan sementsskort svo aukið á stressið.

[Guðmundur Jónsson, 18.12.2021 kl. 12:17]

Ég fékk einu sinni kunningja sem er húsmiður til að aðstoð mig við að steypa plan og fleira heima hjá mér. Þarna vorum við báðir tuttugu og eitthvað. Meðan við biðum eftir steypunni fór hann einmitt að tala um steypuæði og kallana sem urðu stjörnuruglaðir um leið og steypan byrjaði að renna. Ég hafði aldrei heyrt um þetta fyrr. Svo kom steypan og allt varð vitlaust.

[Magnús Sigurðsson, 18.12.2021 kl. 13:07]

Já og þá er eins gott að réttur maður veri brjálaður Guðmundur.

[Guðmundur Jónsson, 18.12.2021 kl. 13:17]

Ég var gangandi í nágreinni þessa húss síðasta sumar og skoðaði verkið sem nú er að verða 30 ára. Þetta virtist allt í topp standi, sem sannar að þegar steypuæði rennur á rétta menn er það til bóta.

[Ómar Geirsson, 18.12.2021 kl. 13:36]

Yndislestur hjá ykkur öllum, það liggur við að það renni á mann hreingerningaræði, jafnvel brjálæði.

Þá er gott að rétt kona sé á svæðinu.

Kveðja úr lognmollunni að neðan,.

[Magnús Sigurðsson, 18.12.2021 kl. 14:16]

Guðmundur; ég vildi að ég gæti sagt þetta um allar þær steypur sem hafa gert mig óðan, en það er nú reyndar stundum sagt að maður læri mest af mistökunum.

Ómar; ég bíð eftir því að hreingerningaræðið renni á mig, ég er bara eitthvað svo helvíti ræfilslegur ennþá eftir gærdaginn, þó svo verksmár hafi verið. En Matthildur mín er að komast í stuð, þannig að annaðhvort er að herða upp hugann eða láta sig hverfa af svæðinu.