Darraðardans dúkkulísanna í Davos

Hátt er reitt

til manndrápa

glysgjarnar gásir

slefa blóði;

nú skal vopnum

skutlað með Atlanta,

horfinnar karlmennsku

hylli vilja njóta,

slengja með tíðatöppum

fram stolti þjóðar

-og hóta.

 

Lyga vefur

í garna flækju,

og fjöldagrafar

afhöfðaðrar karlmennsku,

blóðug gufa

af sprengiregni

upp stígur,

með falli eldflaugar;

slá sér úr brjósti

dömu bindi þetta.

 

Hér fyrir fara

Flissandi og Rjúkandi,

Hnellin, Ljómandi

tungum teygðum,

með lim niður sveigðum

stolt mun bresta

gáfnafari höfuðs

í skuðið sletta.

 

Dönsum, dönsum

dansinn darraðar

þann er ungum Hán

rúmar fyrir!

Dansinn skulum stíga

fólki á slig ríða,

þegar vinir bíða

er sköpum skipta.

 

Dönsum, dönsum

dansinn darraðar

og transhuman

síðan fróum!

Þar munu sigrar

unnir á túrtöppum,

guð og djöfulinn

í gæskuna gefum.

 

Dönsum, dönsum

dansinn darraðar

þras ei þolum

skynugra manna!

Látum eigi

Háns líf fyrir farast,

helgum völlinn;

hræjum fjöldans.

 

Háns munu þegnar

heimi ráða,

og krummaskuðin

er lýðir áður byggðu;

kvaddir verða

í náttúruleysi

lafandi lostakústar

 í horfnu afdala hreysi.

 

Nú skal þjóð

gengin spor afmá

fljótt fornum

kenjum gleyma.

Dansi lokið

á velli rauðum;

þar hljómar þagna

í ópi glópa.

 

Ógeðslegt verður

um að litast

er bómullar bólstur

gólfið litar,

en sjálfur himin

speglar tíðablóðið;

er loks skósveinar

skynja hólið.

 

Trylltan dansinn

Hán stigum

til heiðurs,

kyrjum glaðar!

heyra skal sá

er heyra á:

transhuman skaki

manfólk með taki.

 

Ríðum rafmagns röftum

hart okkur skökum,

með titrandi bröndum 

burt út héðan.

 

Það getur virst sniðugt að snúa andskotanum upp á ömmu sína, en ekki er það geðslegt þegar andskotinn og amma hans stíga trylltan djöfla dans.

Athugasemdir

[Haukur Árnason, 12.10.2022 kl. 23:32]

"Trylltan dansinn

Hán stigum

til heiðurs,

kyrjum glaðar!

heyra skal sá

er heyra á:

transhuman skaki

manfólk með taki."

Góður Magnús.
Sem oftar.

[Magnús Sigurðsson, 13.10.2022 kl. 06:11]

Takk fyrir lesturinn Haukur. Þarna er klæmst á Darraðarljóðum sem eru í Njálu. Ég var að reyna auka skilning minn á þeim með því að færa þau til okkar daga og notaði Davos dúkkulísur, svo kallaða áhrifavalda, í stað valkyrja sem spunnu vefinn í Darraðarljóðunum.

Ljóði fjalla um Brjánsbardaga sem var við Dublin 1014 og var uppgjör víkinga og Íra. Nokkrar sögupersónur Njálu tóku þátt og það er í þeirri sögu sem ljóðið varðveitist. Þetta var sennileg síðasta skiptið sem Íslendingar voru þátttakendur í erlendum erjum þar til þá á okkar dögum.

Í ljóðunum eru það konur sem spinna vef í vefstólum gerðum úr innyflum, höfðum og búkum karlmanna, frekar óhugarlegur kveðskapur. Kormlöð hét sú sem var örlagavaldur Brjánsbardaga, raunveruleg persóna sem sat allt í kringum borðið.

Darraðarljóð eru bergmál af því heiftaræði sem sleit öll tengsl á milli íslenskra og írskra manna, jafnvel þó svo að Íslendingar hafi verið sem lítið peð í liðsafnaði víkinga. Það töpuðu allir eins og vænta mátti.

Það er vegna Darraðarljóðanna sem við eigum máltækið darraðardans.

https://bragi.arnastofnun.is/ljod.php?ID=2341

[Magnús Sigurðsson, 13.10.2022 kl. 06:23]

, , , og vel á minnst Hán var í einn af sögupersónum Brjánsbardaga þó svo að hann væri bara áhorfandi. Sigtryggur hét hann og sat þá sem konungur í Dublin í umboði Kormalaðar sem hafði gifst víking.

Hann var kallaður silkiskeggur því honum spratt ekki grön frekar en kvenmanni  og þótti það lítilsgildur að ekki þótti taka því að setja hann af eftir bardagann þó svo að hann væri mesti lúserinn. 

[Haukur Árnason, 13.10.2022 kl. 10:46]

 "11.
Ríðum hestum

hart út berum
brugðnum sverðum
á brott heðan.

Rifu þær þá ofan vefinn og í sundur, og hafði hver það er hélt á. Gekk hann þá í braut frá glugginum og heim, en þær stigu á hesta sína og riðu sex í suður en aðrar sex í norður.
Slíkan atburð bar fyrir Brand Gneistason í Færeyjum."

Þetta er mögnuð lesning og þér tekist vel að nútímavæða hana.

[Jónas Gunnlaugsson, 15.10.2022 kl. 11:02]

Góður, takk fyrir að kenna okkur um tíð og tíðir,

endurtekninguna í darraðar dansinum

og hvernig fallin kynslóð æðir út í að tortíma sjálfri sér.  

Egilsstaðir, 15.10.2022   Jónas Gunnlaugsson

 

[Magnús Sigurðsson, 15.10.2022 kl. 21:05]

Darraðarljóð eru galdra- og furðukvæði sem á engan sinn líka. Það hefur verið flokkað með eddukvæðum enda á það margt sameiginlegt með þeim en varðveislustaður þess hefur tengt það ákveðnum atburði sem varð á ákveðnum stað og stund.

Kvæðið er að finna undir lok Brennu-Njáls sögu og er eingöngu varðveitt þar. Í sögunni er það kveðið á sama tíma og Brjánsbardagi fer fram, á föstudaginn langa árið 1014, við Clontarf skammt frá Dyflinni á Írlandi en kvæðið er kveðið í Skotlandi.

Sjónarvottur er að öllu saman, maðurinn Dörruður, sem sér valkyrjur setja upp vef úr görnum manna, þær hafa mannshöfuð fyrir kljásteina og slá vefinn með vopnum, til sigurs ungum konungi, sem þær nefna í kvæðinu og því er beint gegn ríkum grami.Allur sá hluti sögunnar sem geymir kvæðið, Brjánsþáttur er fullur með yfirnáttúrlega atburði og furður svo hvergi innan Njálu er saman að jafna.

Í kvæðinu opnast glufa inn í goðsögulega veröld eddukvæðanna, Dörruður sem er sjónarvottur að flutningi kvæðisins sér inn í annan heim, þar sem valkyrjur slá blóðugan vefninn og kveða konungi sínum sigur. -Ingibjörg Eyþórsdótti