Þegar sunnan vindurinn blæs blíðlega

Vinnufélagi minn benti mér í morgunn á hreindýrahóp hinu megin við þjóðveg eitt, -beint á móti steypuverksmiðjunni, sem við mætum í á morgnanna, og sagði; -það er orðið nokkuð oft sem maður sér hreindýr hérna alveg við þéttbýlið.

– Já - sagði ég; -það er orðin einhver breyting á hegðun dýra og fugla frá því sem var. Hefurðu ekki tekið eftir því að gæsirnar eru farnar að halda sig inni í Fellabæ sem þær gerðu ekki áður? - En Fellabær er hans æskustöðvar.

Ég hafði vaknaði að mér fannst við þytinn í vindinum um opnanlega fagið aðfaranótt nýrrar vinnuviku. Hafði samt heyrt einhver torkennileg aukahljóð, sem tilheyrði ekki vindinum, -grunaði trampólínið. Fór fram og fékk mér vatnsglas og svo aftur inn til að sofa, en lá andvaka við þytinn í opnanlega faginu.

Svo lægði vindinn alveg, og hljóð sumarnóttin réði ein ríkum um stund fyrir utan gluggann. Þá heyrði ég aftur þessi torkennilegu hljóð og fór aftur fram. Tappaði nú bæði af mér og bætti á mig vatni. Fór svo fram að stofuglugganum, setti á mig gleraugun og horfði út yfir svalirnar.

Fyrir framan trampólínið spígsporaði spói í kringum tvo stelki, sem voru í ástarleiki í næturhúminu, niðri á grasflötinni. Ég hugsaði, já auðvitað það er komið sumar. Fór svo aftur inn í rúm, lá andvaka og lét hugsanirnar reika, og halda fyrir mér vöku, -bæði fram og aftur í tímann.

Eftir nána íhugun hef ég komist að þeirri niðurstöðu að það hefur ekkert breyst í náttúrunni, það erum við mannfólkið sem erum alltaf að tapa tímanum.

Áður voru píkuskrækir

á balli með Stuðmönnum

– eins og skellinaðra

þrusast aftur í tímann

 

Meðan við strákarnir

glöddust yfir bokkunni

nú eru bara læk í símann

 

Horfinn heill heimur

eins og Tindavodki

í tóbaksreyk


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Guðmundur Örn Ragnarsson

Ef við stöndumst á þessum reynslutíma sem Guð hefur fengið okkur, ávöxtum pundið sem Hann fékk okkur, höfum við ekki tapað tímanum, ekki tínt honum.

Prédikarinn segir:

Ég sagði við sjálfan mig: Hinn ráðvanda og hinn óguðlega mun Guð dæma, því að Hann hefir sett tíma öllum hlutum og öllum gjörðum.

Ég sagði við sjálfan mig: Það er mannanna vegna, til þess að Guð geti reynt þá, og til þess að þeir sjái, að þeir eru sjálfir ekki annað en skepnur.

Því að örlög mannanna og örlög skepnunnar, örlög þeirra eru hin sömu:

Eins og skepnan deyr, svo deyr og maðurinn, og allt hefir sama andann, og yfirburði hefir maðurinn enga fram yfir skepnuna, því að allt er hégómi. (Pred. 3:17-19).

Guðmundur Örn Ragnarsson, 21.5.2024 kl. 21:51

2 identicon

Snilld hjá þér Magnús um heiminn sem hvarf

eins og Tindavodki

í tóbaksreyk.

Allt fram streymir

og jú

allt er eftirsókn eftir vindi

og golunni inn gættina.

Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 21.5.2024 kl. 22:19

3 Smámynd: Magnús Sigurðsson

Þakka ykkur vísdómsorðin Guðmundur Örn og Símon Pétur, -já þegar tíminn verður horfinn á braut þá er eilífðin ein eftir.

þangað til horfum við í barnsaugun, öndum að okkur golunni, sem blæs inn gættina, þar til skeppna deyr. 

Magnús Sigurðsson, 22.5.2024 kl. 04:59

4 Smámynd: Jónas Gunnlaugsson

Þið eruð allir miklir snillingar, hver öðrum betri. 

Þakka kennsluna. 

Egilsstaðir, 22.05.2024   Jónas Gunnlaugsson

Jónas Gunnlaugsson, 22.5.2024 kl. 23:51

5 Smámynd: Magnús Sigurðsson

Þakka þér fyrir athugasemdina Jónas, -hún er rausnarleg.

Magnús Sigurðsson, 23.5.2024 kl. 05:52

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband