Peningakerfið, heimurinn og við.

 

Hin flókna staða efnahagsmála sem haldið er að okkur í fjölmiðlum getur í raun verið mjög einföld. Okkur eru einfaldlega lánaðir peningar sem eru ekki til í öðru formi en tölur í tölvukerfum bankanna.  Síðan eru innheimtir vextir af þessum tölum og krafist endurgreiðslu á höfuðstól ásamt áföllnum vöxtum í gegnum vinuframlag skuldarans.  Vinnuframlagið sem fer í að greiða vextina er ekkert annað en vinna sem okkur er ætlað að láta endurgjaldslaust af hendi vegna höfuðstólsins.  En það sem meira er að 90% af höfuðstólnum var aldrei til sem áþreifanleg veðmæti.

 

Með þeim hræringum sem nú ganga yfir heiminn hefur jafnvæginu verið raskað enn frekar og það kallað kreppa.  Því ætti að trúa varlega að hér sé um slys að ræða, mun líklegra er að um vandlega skipulagða atburði sé að ræða þegar kreppa verður til án breytinga á ytri aðstæðum s.s. náttúruhamfara.  Í raun eru þær aðgerðir sem stjórnvöld víða um heim standa að til þess eins ætluð að hækka höfuðstól skuldanna enn frekar, sem þegnunum er síðan ætlað að greiða í formi vaxta og skatta.

Með því að hækka höfuðstól skuldanna hefur samningurinn milli almennings og fjármálakerfisins verið rofin enn eina ferðina.  Ríkin gætu allt eins prentað sína eigin pening og verð frjálst frá þessu uppgýraða fjármálakerfi alheimsvæðingarinnar ef þau vilja gæta hagsmuna sinna þegna.  Höfum í huga að það er verið að tala um að fjármálakerfi heimsins hafi verið gýrað upp margfalt á við það sem áður hefur þekkst.  Það er verið að innheimta vexti af peningum sem voru ekki til í yfir 90% tilvika og nú á að fá almenning til að samþykkja að þetta hafa verið raunveruleg verðmæti.  Hin raunverulegu veðmætin urðu til vegna hugvits og vinnusemi fólksins, þessi verðmæti þykjast lánastofnanir nú geta gert tilkall til vega talna sem þeir hafa skráð í tölvukerfi sín sem skuldir.  

 

Því er haldið fram að gráðugir bónusar bankastjóra, forstjóra og útrásarvíkinga hafi hrint þessari atburðarás af stað og almenningur verði að bera ábyrgð á því að nú sé komið að skuldardögum.  Það er blekking að siðspilltir bankastjórar, forstjórar og útrásarvíkingar eigi alla þá peninga sem þeir eru sagðir eiga í skattaskjólum og víðar.  Blekkingin gengur út á það að fá almenning til að trú að þetta talnaverk standist, það sé almenningi fyrir bestu að svo sé og í staðin munu leiðtogar heimsins endurbæta peningakerfið með fullkomnari eftirliti, svo atburðir á við þessa geti ekki gerast aftur.

En hvað hefur tapast kreppunni til þessa?  Enn sem komið er búum við í góðum húsum, höfum nóg að borða og hagfræðingarnir birtast reglulega í nýju Armani jakkafötunum á sömu sjónvarpsstöðvunum til þess að skýra það út fyrir okkur hvað við séum í rosalega vondum málum.  Í stað þess að sýna meðvirkni með þessu kerfi ætti almenningur að standa saman um að halda í heimilin, verða sjálfbjarga með mat, eiga viðskipti hvert við annað  fram hjá þessu spillta peningakerfi.  Kreppan bítur  fyrst þegar við höfum gengist við ábyrgðinni á þessum uppgýruðu skuldum.

 

Við Íslendingar búum við matarkistur sem gætu gagnast fleirum en okkur, við búum við orkuauðlindir, hreint vatn, hita, gott húsnæði og nýjasta bílaflota í heimi, hvers vegna eigum við þá að vera  meðvirk alheimsvæðingu peningakerfisins s.s. AGS, ESB með upptöku Evru eða Dollars svo eitthvað af hagfræðisúpunni sé nefnt. Hvers vegna ekki að notast þess í stað eigin gjaldmiðla og leifa tölunum að vera áfram í tölvukerfunum, þeir meiga eiga skuldirnar sem bjuggu  þær til.  Við ættum ekki að borga einhliða hækkanir og vexti af þeim.  Það var ekkert samkomulag gert við almenning um slíkt.

 

Í stað þess ættum við að gangast fram í að gera þennan heim að þeirri paradís sem hann í raun er, viðurkenna hve sérstök við erum hvert og eitt.  Láta þá sérstöðu í ljós og lifa í fullkomnu samræmi við okkur sjálf.  Því eins og Jesú spurði "Hvað stoðar það manninn að eignast allan heiminn, en tína eða fyrirgjöra sjálfum sér?". Við þurfum að losa okkur við þessa fásinnu peningakerfisins og hætta að láta hana ráða lífi okkar. 

Við þurfum virða rétt okkar til sérstöðu og tjá hana, jafnframt því að virða rétt annarra til sérstöðu og rétt þeirra til að láta hana í ljós, í þriðja lagi neyða ekki trúarbrögðum okkar og skoðunum upp á aðra.   Með þessu getum við losað þá orku sem heldur okkur í þrælabúðum óttans og notað hana til að vinna að því sem við raunverulega þráum.

http://thecrowhouse.com/aw1.html

Viðræðurnar að hefjast

Athugasemdir

[Rúnar Berg Baugsson (IP-tala skráð) 2.4.2009 kl. 09:16]

Vel mælt.

Burt með tálsýnina, burt með hugstjórnunina og burt með allar aðrar blekkingar sem hindra sjálfbærni mannkynsins

[Sveinn Ríkarður Jóelsson, 2.4.2009 kl. 09:28]

Ég er þér sammála og langar til að bæta við :)

Það væri nú til bóta ef þessi peningakerfi sem þú ert að gagnrýna viðurkenni að rót vaxta felist í aukinni verðmætasköpun en myndist ekki úr blámanum vegna eftirspurnar. Ef lántakendur borga vexti án þess að taka þátt í að auka verðmæti í umferð með vinnu sinni eru þeir hinir sömum að rýra verðgildi gjaldmiðilsins sem vextir eru greiddir af. Oft hafa menn gripið til eðlisfræði til þess að skýra hegðun markaða en gleyma gjarnan hornsteinunum sem eru varðveislulögmálin.

Mér finnst gagnlegt að líta á peninga sem orku, nú eða massa því það samræmist mínum skilningi á því hvað fjármagn er, þ.e. vinna. Hvort þessara fyrirbæra er aðeins hægt að flytja til eða breyta í hvort annað, engin nýmyndun á sér stað. Ef hagkerfi er á tímabili t1 að umfangi P1 hvar vextir eru að umfangi I1 þá ætti umfang hagkerfisins að vera P1+I1 þegar tímabil t2 hefst. Ef I1 kom ekki úr aukinni verðmætasköpun (nýting auðlinda eða innflutningur fjármagns) þá getum við litið svo á að P1/(P1+I1) séu raunveruleg verðmæti en I1/(P1+I1) bara ímyndun. Seinna hlutfallið gæti því bara verið hlutfall þeirra fyrirtækja/einstaklinga sem fara í þrot af "ytri ástæðum" á tímabilinu á meðan hinir redda sér.

Það eitt að viðskiptavinir standi skil á vöxtum þýðir ekki að vextirnir hafi verið að skila inn auknum verðmætum, gætu einmitt verið hrein verðbólga. Það sem við flest köllum verðmæti er myndað úr takmörkuðum auðlindum og/eða nauðsynjum. Þess vegna er ekki hægt að smyrja vöxtum höfuðstóla og/eða hagvexti ofan á hagkerfi án þess að ný verðmæti komi til sögunnar eða með því að rýra verðmæti gjaldmiðils.

Hvaða rugl er það að lána peninga til hlutabréfakaupa með veð í bréfunum sjálfum?

Fyrir mig er það eins og að fá lánaðan pening með veð í seðlunum sem ég tek út.

Það er frábært, fæ 10 milljónir að láni sem ég tek út í fimmþúsund króna seðlum, með veð í seðlunum sem ég svo hendi í sjóinn. Var þessi peningur þá einhvertímann til? Var lánið "raunverulegt", má lánveitandi nú afskrifa þessar kröfur og byrja að taka greiðslur fyrir henni af almenningi? Eini raunverulegi kostnaðurinn er efnið og vinnan sem fór í prentun seðlanna, þar eru glötuð verðmæti, reka manninn sem lánaði peninginn og restin strikuð út ... skamm skamm ekki gera þetta aftur. En þannig er þetta ekki, almenningar þarf víst að greiða þetta. Samt voru þetta bókhaldsfærslur að upplagi ... ekkert annað.

Hvaða vinnu og verðmætasköpun kemur bankinn þinn með til borðsins? Má bankinn hagnast umfram það? Vextir á útlánum er greiðsla fyrir glötuð fjárfestingatækifæri sem eigandi fjármagnsins gæti hafa nýtt ef hann/hún hefði ekki lánað peninginn. Hvar eru fjárfestingatækifærin í dag? Hver metur þau svo hátt?

[Dagrún Steinunn Ólafsdóttir, 2.4.2009 kl. 09:48]

Annað sem er mjög fróðlegt að velta fyrir sér þessa dagana. Öll ríki heims eru að sökkva í skuldasúpu. Meira eða minna eru þau  tæknilega gjaldþrota. Hverjir eiga þá allan þennan pening? Er þetta ekki orðið svolítið öfugsnúið?

[(IP-tala skráð) 2.4.2009 kl. 10:49]

Þetta er allt öfugsnúið , en mestu afætur allra þjóðfélaga eru kauphallir og verðbréfamarkaðir því þar er verið að braska með  sýndarveruleika, og þar eru menn stöðugt að kaupa nýju fötin keisarans.

[Magnús Sigurðsson, 2.4.2009 kl. 13:33]

Rúnar:Sammála þér "burt með tálsýnina" ef við myndum slökkva á öllum fölmiðlum og hætta meðvirkni með peningakerfinu myndum við komast að því að við erum í mun betri málum en við höldum.  Þetta peningakerfi þarf meira á fólkinu að halda en fólkið á peningakerfinu.  Því verðmætin verða til hjá fólkinu.

Sveinn:Þetta er flottar útlistanir hjá þér á fáránleika vaxta og þeirra erfiverðmæta sem þeir eru reiknaðir af, sem almenningi er nú ætlað að taka á sig án þess að hafa haft neitt um það að segja.  Eins og þú segir er hægt að líta á sem peningar orku og þar sem um  huglæg verðmæti er að ræða er það okkar að ákveða hve mikla hugarorku við viljum leggja þessu peningakerfi til, "því þar sem fjársjóður þinn er þar mun hjarta þitt vera".  Takk fyrir góðan vinkil.

Dagrún:  Þetta er orðið meira en svolítið öfugsnúið þetta er orðið fáránlegt.  Til einföldunar fáránleikans, er stærsta skuld hverrar venjulegrar fjölskyldu falin í íbúðarhúsnæði.  Til að byggja hús, þarf í stórum dráttum, land, byggingarefni og iðnaðarmenn, banki er svo fenginn til að miðla greiðslum.    Fyrir þetta fékk bankinn mun hærri tölur til baka en allir þeir sem komu að verkinu fengu fyrir sinn hlut.  Það sem meira er bankinn fékk þetta frá hverjum og einum, því hann var einnig búin að koma því þannig fyrir að hann lánaði landeigandanum, efnisalanum og iðnaðarmönunum svo þeir gætu þjónustað fjölskylduna við húsbygginguna.  

Ef við veltum því fyrir okkur hver á peningana sem aldrei voru til, þá hljótum við að komast að þeirri niðurstöðu að við eigum þá að mestu leiti sjálf

[Magnús Sigurðsson, 2.4.2009 kl. 13:53]

Þakka innlitið Sigurlaug, þú hittir naglann á höfuðið með það að þetta kerfi er afæta sem ætlar að halda almenningi í skuldaþrældómi.  Það er okkar að trúa á sýndarveruleika eins og nýju föt keisarans.  Hvað skeður ef við ákveðum að gera það ekki, verðum við frjáls eða lendum við í skuldafangelsi? 

Við skulum ekki hugsa sem svo að okkur beri að taka á okkur þrældóminn,  það heldur ekkert skuldafangelsi frjálsri hugsun

[Guðmundur Ásgeirsson, 6.4.2009 kl. 23:06]

Og senn kemur dögun að öld Vatnsberans. Halelúja!

[Magnús Sigurðsson, 7.4.2009 kl. 06:22]

Takk fyrir innlitið Guðmundur og amen á eftir efninu.