Er ekki kominn tími til að tenjga?

Jafnvel þótt fjólurnar fykju, þá bólusetur þetta sig ekki sjálft, skimar sig ekki sjálft, setur sig ekki sjálft í sóttkví. Til þess þarf heilbrigðisstarfsmenn. Nú þegar vantar mörg hundruð heilbrigðisstarfsmenn á landið bláa. Hefur heyrst að þeirra sé leitað út fyrir landsteinanna. Eins og heimsfaraldurinn sé nú staðbundinn.

Heilbrigðiskerfinu má nú líkja við stefnulaust rekald, í minnisleysis faraldri Gabriel García Márquez, skáldsögunnar Hundrað ára einsemd. Hjá Kólumbíska skáldinu hafði afskekkt samfélag tekið upp á því að þjást af bráðsmitandi minnisleysi. Þannig að skrá varð niður allar mannanna gerðir svo þær yrðu ekki glötuninni að bráð.

Lyklar höfðu verið skrifaðir í öllum húsunum til að leggja á minnið hluti og tilfinningar. En kerfið krafðist svo mikillar árvekni og siðferðislegs æðruleysis að margir féllu fyrir álögum ímyndaðs veruleika ...

... allt þar til tíndi sonurinn kom heim og spurði; hvað ætlið þið svo að gera þegar þið verðuð búin að gleyma hvernig á að fara að því að lesa? Þá rjátlaði það smá saman af fólkinu, sem úrskeiðis hafði farið á milli eyrnanna, minnismiðarnir fuku og skipt var um gír.

Er ekki kominn tími til þessa að endurskrifa drepsóttina, sem svo fáa drepur, nú þegar fréttir fara af því að leitað sé tvö hundruð hjúkrunarfræðinga frá nágrannalöndunum til landsins bláa?

-á sama tíma fréttist af hátt á þriðja hundruð heilbrigðum heilbrigðisstarfsmönnum í sóttkví, -og skimað eins og enginn sé morgunn dagurinn.

Já, -er ekki tími til kominn að tengja?

Fyrst sveitarfélaga með kórónupassa

Aum þjóð - hýdd og smánuð

Það mætti ætla að alþýða landsins hafi verið svo varnarlaus og aum að valdsmenn hafi vaðið yfir fólk að vild með lögin ein að vopni. Þar til komu fjölþjóðlegir mannréttinda dómstólar, sem fólk gat áfrýjað órétti sínum í gegnum lögfróða, og fengið uppreist æru eftir dúk og disk. Í þjóðsögunum má samt finna frásagnir af því hvernig alþýðu fólk lét valdsmenn finna fyrir því á þann hátt að aumt hefði þótt til afspurnar.

Í þjóðsagna safni Sigfúsar Sigfússonar segir frá Bjarna Einarssyni sem bjó á 18. öld á Bárðarstöðum í Loðmundarfirði, Austdal í Seyðisfirði og á Krossi í Mjóafirði og jafnvel víðar. Í þjóðsögunni er Bjarni sagður eiga Snjólaugu systir Hermanns í Firði, en í Ættum Austfirðinga er kona Bjarna talin Guðný dóttir Péturs Nikulássonar á Breiðavaði og Snjófríðar systur Hermanns í Firði.

Bjarni var talinn göldróttur sjónhverfingamaður og greina sagnir Sigfúsar flestar frá því hvernig hann leyndi suðaþjófnaði hvað eftir annað, m.a. með því að fá þann sem hann stal frá til geyma sauðina.

Sigfús segir svo frá viðskiptum Bjarna við Jón Arnórsson sýslumann á Egilsstöðum, sem sennilega hefur þá verið það sem kallað var lögsagnari Hans Wium sýslumanns. Nokkurskonar sýslufulltrúi dagsins í dag, sem í þá daga rannsakaði mál, gaf út ákæru og dæmdi, auk þess að sjá um að dómi væri fullnægt.

Það var á fyrri árum Bjarna í Austdal að sagnir segja það að Jón sýslumaður Arnórsson hafi dæmt frændkonu Bjarna til hýðingar fyrir ólöglegan barnsgetnað. Hún var í Mjóafirði og þótti mörgum of harður dómurinn. Bjarni bauð að gjalda fé fyrir hana en við það var alls eigi komandi og kom sá orðrómur í ljós að óþarflega harður þætti dómurinn.

En hvað sem í því var satt lét sýslumaður fullnægja dómnum og var stúlkan hýdd vægðarlaust. Þetta sveið Bjarna mjög. Svo segja menn að þegar sýslumaður reið upp yfir frá hýðingunni með fylgjara sínum þá sat Bjarni fyrir honum. Bjarni gerði fylgdarsvein sýslumannsins aðvaran um það að heillavænlegast væri fyrir hann að fara leið sína. Trúði hann að svo mundi vera og hélt áfram nokkurn spöl og beið þar. En Bjarni greip annarri hendi fyrir brjóstið á sýslumanni og spyr um málsúrslit.

Hann sagði sem var og heimtar að Bjarni sleppi sér. -"Nei," sagði Bjarni, "en hafið þér nú gert rétt í þessu gagnvart mannúðarskyldu yðar." - "Lögin heimila það," segir sýslumaður, "eða hvað viltu, kotungurinn, kenna mér réttarganginn?" - „Eigi vil ég það en rétt minn og minna vil ég hafa af yður sem öðrum," segir Bjarni, "og eigi óþarfa harðbrýstni. Menn batna ekki við hana." - "Ég dæmi rétt lát mig lausan," segir sýslumaður og ætlar að slíta sig frá honum, en það tjáði eigi. - "Ekki nenni ég að sleppa yður svo að ég geri yður eigi áður áminningu," segir Bjarni, "og mun ég nú dæma yður á líkan hátt og þér dæmduð lítilmagnann. Skuluð þér nú reyna hversu sú hýðing er mjúk. Þér eruð ekki saklausari en stúlkan."

Eftir þetta kippti hann sýslumanni af baki og hætti eigi fyrri en hann hafði hirt hann á sama hátt og hann hafði látið hirta frændkonu Bjarna áður. Skildu þeir svo og er sagt svo að sýslumaður rétti þar aldrei hlut sinn. (Þjóðs. Sigfúsar Sigfússonar V bindi bls. 328-329)

Hverjir eru eiginlega óbólusettir?

Það geta sjálfsagt legið fleiri en ein ástæða fyrir því að fólk er óbólusett. Auk þeirrar að einstök bólusetning, s.s. eins og var með Janssen, teldist varla vera bólusetning þegar kom í ljós að þeir sem þegið hefðu bólusetningu smituðu og smituðust á við þá sem aldrei höfðu farið í bólusetningu.

Nú er svo komið að öllum 16 ára og eldri er boðin þriðja sprauta fyrir áramót og sóttvarnalæknir hefur af varfærni orðað það svo að þeir sem þegið hafi tvær sprautur teljist nú grunnbólusettir og vonar að fólk sjái ljósið í þriðju sprautunni. Má þá ætla að ef þeir sem eru grunnbólusettir og þiggja ekki þriðju sprautuna fyrir áramót teljist eiginlega óbólusettir eftir áramót?

Reyndar hefur aldrei verið legið á því að ekki sé um hefðbundna bólusetningu að ræða heldur grafínhúðaða líftækni tilraun í anda sjálfsafgreiðslukassa stórmarkaðanna. Flestum hefur verið þetta ljóst frá upphafi. Enda um tilrauna leifi að ræða í boði ríkisins að undirlagi Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar, sem var stofnsett af auðrónum lyfjaiðnaðarins.

Einhverjar þúsundir Íslendinga hafa ekki þegið eina einustu sprautu og teljast því eðlilega óbólusettir. Þeir eru reyndar hlutfallslega mjög fáir hér á landi, sé litið til þess hvaða hlutfall þarf til að ná margmærðu hjarðónæmi. En hvers vegna velur fólk þessa leið á tímum bólusetninga vegabréfa, sem nú stendur sums staðar í heiminum til að láta gilda fyrir fleira en ferðir yfir landamæri. Á jafnvel að ganga svo langt að kyrrsetja þá óbólusettu í bótalausri sóttkví?

Ástæðurnar fyrir því að fólk tekur ekki boði í bólusetningu geta þess vegna verið jafn margar og þessir fáu sérvitringar sem velja að fara ekki í bólusetningu. Hér á landi eru ástæðurnar fáar ef marka má almenna þátttöku í bólusetningum, sem hefur nánast farið fram eins og þegnskylda. Sumir vilja meina að Íslendingar séu ein mest bólusetta þjóð í heimi.

Ég get einungis sagt frá því hvers vegna ég er ekki grunnbólusettur. Það er ekki vegna þess að ég sé einhver fanatískur antivaxisti eða nutari eins og vinsælt er að kalla þá sem svona er ástatt fyrir í athugsemdakerfum fjölmiðlanna. Ég er fullbólusettur upp á gamla mátann og átti ekki í nokkru sálarstríði þegar börnin mín fóru í ráðlagðar bólusetningar heimilislæknisins á meðan ég hafði með forræði að gera.

Varðandi bólusetningarnar þetta árið þá hef ég tekið sömu afstöðu og til flensusprautana í gegnum árin. Ég þigg þær ekki, læt tvær skeiðar af lýsi duga dag hvern yfir veturinn, auk ýmissa fíflalegra náttúru meðala sem ég blogga stundum um hérna á síðunni. Þetta hefur haldið mér bærilega frá umgangspestum í gegnum tíðina og ég hef ekki ástæðu til að ætla annað áfram. Já ég nenni ekki einu sinni að vera slappari en ég þegar er í 1-2 daga ári. Hvað þá þrisvar sinnum það, vegna þess að sprauturnar séu að virka svo svakalega vel.

Ég hef samt einu sinni farið í flensubólusetningu, en það var vegna manneskju sem glímdi við veikindi, og ég þurfti að hafa samskipti við, en vildi síður smita. Ég hafði strax þá tilfinningu fyrir nýju bóluefnunum að þau væru ekki fyrir mig frekar en flensusprauturnar. Þau gætu þar að auki reynst mér hættuleg. Samt sem áður var ég ítrekað boðaður í bólusetningu með sms strikamerkjaskilaboðum og símtölum af hálfu heilbrigðisiðnaðarins þar til ég afþakkaði staðfastlega.

Málið er að ég er ekki bara sérvitringur, heldur líka svokallaður undirliggjandi vesalingur með hjartabilun. Skaddað hjarta sem var úrskurðað með 40% dæligetu út í líkamann. Skaði sem er sagður ekki ganga til baka vegna dreps í hjartavöðvanum. Þetta hjartavesen var búið að angra mig í nokkur ár áður en skaðinn varð að staðreynd.

Þrátt fyrir að hafa orðið það ósjálfbjarga heima hjá mér 40 ára gamall að flytja þurfti mig láréttan í sjúkrabíl á hjartadeild þar sem ég lá inni í nokkra daga, og eftir margra vikna rannsóknir, -þá fannst ekki óyggjandi skýring á meininu. Þetta átti sem sagt ekki að geta komið fyrir mann eins og mig.

Sennilegasta skýringin var talin svokölluð gollurshúsbólga eða hjartavöðvabólga, sem gat allt eins verið gigtartengd, og ekki talin hættuleg sem einstakt tilvik. Þetta hrjáði mig ekki neitt að kalla árin á eftir þó svo að ég fengi einkenni af og til, ég bara lærði að taka því rólega þegar þessi leiðindi bönkuðu uppá.

Svo var það fyrir nokkrum árum síðan að draugurinn heimsótti mig af fullum krafti. Þá var ég ekki búsettur í Reykjavík eins og þegar ég var fyrst fluttur á hjartadeild, heldur þar sem ég bý nú austur á landi. Ferðalagið með sjúkraflugi tók tíma og hjartað var stórskemmt þegar ég komst á hjartadeildina undir hendur sérfræðinga.

Ástæðan fyrir þessu var ekki klippt og skorin. Þó svo að kransæðaþrenging hafi fundist, þá var hún ekki ein og sér talin næg ástæða. Sennilega hafði gamli hjartabólgudraugurinn auk blóðtappa bankað upp á samhliða og allur draugagangurinn endað með þrengslum í hjartanu. Síðan þá hef ég verið minna en hálfur maður á við það sem áður var.

Það er af þessum ástæðum sem mér dettur ekki í hug að þiggja bólusetningu þetta árið, þó svo að heilbrigðisiðnaðurinn bjóði staðfastlega upp á hana. Ég met hvern einasta dag, úr því sem komið er, út frá mögulegum lífsgæðum.

Það þarf ekki að leita langt yfir skammt, allavega eftir að bólusetningarnar hófust, til að finna upplýsingar um að hjartavöðvabólga og blóðtappar geti verið mögulegir fylgikvillar nýju bóluefnanna.

Uns sinn bíður bana

Hér sé stuð var blastað á böllunum í gamla daga. Nú fer þeim fækkandi sem þá kúnst kunna. Mörg hver komin á grafarbakkann eða jafnvel alla leið á hjúkrunarheimilið. þar sem notið er náðar heimsóknabannsins.

Þeir kunna þetta samt ennþá gömlu mennirnir. Búnir að vera að í 60 ár og rokka nú feitt. Þó Heimurinn hökti í höftunum rúlla Rolling Stones þessa dagana um Ameríku þvera, og minnast fallinna félaga eins og engin sé morgunn dagurinn.

Tónleikagestir að vísu lamaðir af ótta á tveggja metra stangli, marg bólusettir á bak við grímurnar. Sennilega væri rétt að endurskoða lýðheilsumarkmið heilbrigðisiðnaðarins, -alveg aftur til glaður og reifur skyli gumna hver uns sinn bíður bana.

Alla vega er íhugunarefni hverskonar heim við ætlum skilja eftir fyrir rollingana. Þessi youtube klippa er frá tónleikum í Dallas í síðustu viku og sýnir svo ekki verður um villst að þeir fara betur með seiðinn en nokkru sinni fyrr þó þeir séu rétt að nálgast áttrætt.

Neyðarkall að neðan

Ferðaðist í steiktri stöppu með hippunum sem eitt sinn framan í frelsið göptu, með hausinn fullan af steypu. Ég hitti undarlega konu, hún gerði mig kvíðinn. Hún bauð mér inn í árbítinn, -og spurði kemur þú að neðan?

Einhvern veginn svona hófu Menn í vinnu söng sinn um ferðalag sitt um heiminn séðan að neðan fyrir rúmum 40 árum síðan. Nú berst neyðarkall frá konu í neðra, en þar tröllríða nú takmarkanir og bólusetninga fasismi Áströlsku þjóðinni.

Sirkus Geira smart

Varðhundar veirunnar blása nú til nýrrar sóknar. Seiðhjallurinn verður fullskipaður að nýju. Nú þarf Þórólfur ekki einn að básúna bölmóðinn, landlæknir og Víðir hlýðir syngja með honum möntruna. Um leið eru boðuð 3. umferð bólusetningar fyrir 16 ára og eldri. Það ku víst vera 50% vörn í því að vera full bólusettur, en því er alveg haldið til hlés að tvær fyrstu umferðirnar voru til lítils, og þeir sem þær þáðu teljist áður en varir óbólusettir

Gengur bara betur næst var einhventima sagt. Fólk er samt farið að hafa svolitlar áhyggjur af því að hver bólusetningin rekist á annars horn eins og púkarnir á fjósbitanum. Hvað á að líða langur tími á milli flensusprautunar og þeirrar þriðju í kóvít? Tvær vikur segir sóttvarnalæknir og drepsóttar sprautan í forgang. Svo verður það sú fjórða eins og í landinu helga, Ísrael -sérlegri tilrauna þjóð bóluefnaiðnaðarins. En sennilega verður sú fjórða ekki fyrr en eftir áramót á Íslandi.

Er nema von að Sirkus Geira smart komi nú upp í hugann: Þeir ráku féð í réttirnar í fyrsta og annan flokk. Kílóið af súpukjöti hækkaði í dag. Og verðið sem var leyft í gær Er okkar verða að morgni - Nýjar "tölur" daglega! 

Verði ykkur að því landsmenn góðir.

500 mega koma saman og afgreiðslutími styttur

Hvernig auðnuleysingi er gerður að féþúfu

Um Mjófirðinginn Hermann í Firði eru til margar þjóðsögur og þótti hann bæði göldróttur og viðsjárverður. Í Múlaþingi 32 – 2005 hefur Vilhjálmur Hjámarsson tekið saman ítarlegt efni af málskjölum sem til er um réttarhöld sem fram fóru í Firði árið 1813. En þar segir frá örlögum Eiríks Ólafssonar tvítugs manns sem verið hafði hjá héraðshöfðingjanum Hermanni Jónssyni í Firði. Hermann kærði hann fyrir að stela frá sér mat og kom Eiríkur fyrir sýslumann sem dæmdi hann til hýðingar og fjársektar, sem ekki var um að ræða að gæti hann greitt.

Þetta leiddi til þess að Eiríki var komið í geymslu hjá Sveini bónda og hreppstjóra á Krossi í Mjóafirði til gæslu á meðan fjársektin var ógreidd. Þó svo Sveinn hreppstjóri þyrfti að fæða Eirík þá fékk hann ekkert tillegg til þess frá ríkinu þ.e. sýslumanni, enda þeir gerðir að hreppstjórum sem voru þokkalega efnaðir og það voru hjónin á Krossi. En ekki mátti hreppstjórinn notast við Eirík til vinnu. Sveinn kom Eiríki fyrir i ókleyfum hamravogi niður við sjó handan fjarðar gengt Krossi svo hann slippi ekki úr haldinu og hugðist fá bóndann á Eldleysu til fóðra hann fyrir sig þar, þetta gerði hann samkvæmt ráðum sýslumanns.

Eiríkur slapp úr haldinu og lagðist í flakk upp á Hérað þar sem hann varð að stela sér til matar, náðist svo þar og var skilað til Sveins á Krossi sem hafði hann þá heima við, en þaðan slapp hann stuttu seinna og lagðist þá í flakk á Norðfirði þar dæmdi sýslumaður hann til enn frekari fjársekta og þrælkunarvinnu "í hinu íslenska fangelsi" og til greiðslu málskostnaðar. Síðan er Eiríkur aftur sendur til Sveins bónda og hreppstjóra á Krossi til varðveislu uns hægt verði að fullnægja þrælkunnar dómnum "í hinu íslenska fangelsi".

Þann vetur tók Sveinn upp á því að láta Eirík vinna með heimilisfólki á Krossi m.a. við sjóróðra og virðist það hafa orðið til þess að Eiríkur var til friðs, enda má ætla að í staðinn hafi hann fengið fæði og húsnæði á við annað heimilisfólk. En þegar Krossverjar voru að taka upp bátinn eftir einn sjóróðurinn datt Eiríkur niður bráðkvaddur, þann dag hitti svo á að Sveinn var í kaupstaðarverð á Eskifirði.

Sveinn fór svo með lík Eiríks í bát, ásamt fleirum inn Mjóafjörð, á næsta sunnudegi og hugðist hitta prestinn í Firði. Þann sunnudag messaði presturinn ekki svo þeir hittust ekki, þá fór Sveinn þess á leit við Hermann "höfðingja" í Firði að fá lánaðar skóflur svo mætti jarðsetja lík Eiríks. En hann var upphaflega, eins og fram hefur komið, á framfæri Hermanns, sem þá synjaði Sveini um alla aðstoð.

Veðurútlit hafði verið slæmt þennan sunnudag. Sveinn og Krossverjar réru samt sem áður út Mjóafjörð í Kross eftir að komið var afleitt veður. Þeir náðu landi á Krossi með erfiðismunum, en án líks Eiríks sem hvarf frá borði. Upp úr þessu hófust mikil réttarhöld sem fram fóru í Firði sem enduðu með því að aleigan var því sem næst dæmd af Sveini bónda og hreppstjóra á Krossi, sem var þá fjarstaddur vegna heilsubrests.

Mikið af fjármunum Sveins fóru í málkostnað sem sýslumaðurinn og rekendur málsins skiptu á milli sín. Forsendur dómsins voru m.a. þær að varsla Sveins á Eiríki hafi verið svo slök að hann slapp margsinnis úr haldinu auk þess sem hann hafði að endingu brúkað hann til vinnu á Krossi og tínt að lokum líkinu.

Erfitt er að færa svona málatilbúnað til nútímalegs réttarfars, en þó má greina líkindi með máltilbúnaði þessa máls í Firði og lagaumhverfis vegna ólöglegra innflytjenda dagsins í dag, þar sem regluverkið býður upp á að lögfróðir menn einir geti farið með umboð flóttamann á kostnað skattgreiðenda í boði ríkisins. En í dag eru þó breiðu bökin fleiri, en hreppstjórans í Mjóafirði forðum, -til að standa undir umsýslukostnaðinum.

Hvernig fer þotuliðið að þegar hreyflarnir þagna?

Það hefur farið fram hjá fáum að fimmtíu fábjánar flugu flissandi á tvöföldum kolefnisjafningi til Glasgow, -skutust í umboði þjóðarinnar til að bjarga heiminum. Bjóða í stóraukið framboð aflátsbréfa í skiptum fyrir skurðgröft svo hægt sé að sópa díoxíinu áfram kolefnisjöfnuðu undir teppi dímonana í þrælakistum rauðglóandi helvítis.

Hvernig bjálfarnir komast til baka hefur mörgum verið hulin ráðgáta. Allt er þetta nú samt þeim Bjarti í Sumarhúsum og Gróu á Leiti að kenna, sem hafa m.a. sýnt af sér þvílíkt svínarí að halda hænsni og annan fretandi búfénað. Nú skal ræsa innviðauppbyggðu vinnuvélarnar af tvöföldum krafti og mokað ofan skurði. Gróðursetja Síberíulerki í túnum, sem umhverfissóðarnir hafa stolist til að tína steina úr frá því um landnám. Plægja svo niður ljósleiðara í leiðinni  mílu fyrir Mílu um eyðisveitir landsins.

Hrikalegar afleiðingar gjörða þeirra sveitaómaganna leyna sér ekki lengur. Hitastig jarðar hefur hækkað um hátt í heila gráðu frá því eftir litlu ísöld og ef það hækkar um +1,5°C í viðbót er voðinn vís. Það deyja nú þegar fleiru úr hita en drepsóttinni dularfullu, -eða heil 10 % af þeim sem annaðhvort stikna eða krókna. Hitastigið gæti þá farið að nálgast Sturlungaöld, -og ekki viljum við það er það?

Þar að auki hefur íslenska sauðkindin í gegnum aldirnar nagað gat á jarðskorpuna, sem Alaska lúpínan hefur ekki haft undan að stoppa upp í, svo rollunum verður úr þessu best komið fyrir á safni á meðan gatið er kolefnisjafnað með því að flytja Hjörleifshöfða úr landi í sement sem má svo flytja til baka í kolefnisjafnaða steypu upp í jarðskorpugatið.

Blessaðir bjálfarnir geta þá flotið sigri hrósandi til baka á klakann carbon fixaðir eins og hver önnur Túnberg á kolefnisfríu töfrateppi, með kolefnisjafninginn vellandi undir rauðglóandi rassgatinu, yfir heilt helvítis haf með kolefnisjafnaða steypu í farteskinu. Mætt síðan í mat hjá mömmu, eða þá bara Jóni og Gunnu, -og látið austantjaldinn vinna í skurðgreftri og steypu á meðan.

Þá verða veislukræsingar á borðum á við burtflogin hænsni, teiknaðar kartöflur og steiktar spýtur. Engin Michelin matseðill að vísu, þar sem boðið er upp á reyk í krukku í forrétt, kolefnisjafnaða steinsmugu í aðalrétt og koldíoxíðfríar ranghugmyndir í eftirrétt, öllu skolað niður með carbfix iceland.

Af Jóni og Gunnu þarf engar áhyggjur að hafa frekar en fyrri daginn á stjórnlausu skerinu. Þar sem launin eru eru hæðst í heimi og hægt er að bjargast af með sjálfbærum innflutningi frá Kína og borga það sem upp á vantar með aflátsbréfum kolefniskirkjunnar. Guð blessi Ísland.

Grafarþögn þegar Attenborough tók til máls

Hvað er að vera full bólusettur?

Það að vera að fullu bólusettur er af fjölmiðlun sett fram nánast sem borgaraleg skylda, -siðferðileg ábyrgð, -það eina rétta. Ef áróðurinn sem felst í fullyrðingunni er settur til hliðar, eitt augnablik, og reynt að komast til botns í hvað þýðir að vera full bólusettur. Er það þá 1. sprauta – 2. sprauta, -eða kannski 3. sprauta sem örvun? , , ,hvað þá með 4. Sprautu? Svarið fer auðvitað eftir því hvar og hvenær það er gefið.

Margir Ísraelar mótmæltu þegar yfirvöld sett á 4. sprautu svo þeir héldu bóluefnisvegabréfinu í gildi (green pass) sem ætlað er að gefa fleira en réttinn til að fara yfir landamæri, s.s. ýmislegra athafna í daglegu lífi. Kannski rann þá loksins upp fyrir þeim hvað það þýðir að vera fullbólusettur. Það myndi vera eitthvað sem ríkisstjórnin réði hvernig væri skilgreint á hverjum tíma.

Þetta snýst ekki bara um bólusetningu, þetta snýst nefnilega um nýja tegund herskyldu. Að vera full bólusettur þýðir nýjar samfélagslegar skyldur hvers tíma. Það er heila málið: hugtakið fullu bólusettur er hannað til að þýða hvað það sem stjórnendum heimsins (NWO) þóknast að það þýði á hverjum þeim tíma sem þeir vilja.

Í grein sem birt var 22. október s.l. reynir Washington Post að a rökstyðja hvers vegna blaðið rekur áróður endalausra bólusetninga, með samlíkingu við framhaldskólanema sem fær fall einkunn en eigi skilið að fá möguleika á að bæta sig. Áróður megin straums miðla hefur gengið út á að bólusetning sé eina leiðin aftur til eðlilegs lífs. Bólsetningar eru leið til hins nýja norms, -hluti af Great Reset, World Economic Forum (endur unnu vörumerki New World Order) með því að innleiða nanótækni í líkama fólks.

Hugmyndin um að bóluefni séu eina leiðin aftur til eðlilegs lífs byggist á  fölskum forsendum, s.s. eins og að veiran sé til sem drepsótt, að lyfjaiðnaðurinn hafi átt alvöru sýnishorn af veirunni við gerð bóluefnisins, að um sé að ræða nýjan sjúkdóm af völdum SARS- CoV-2, auk margs fleira. Jafnvel þó lyfjafyrirtækin hafi seinna viðurkennt að bóluefnið hafi hvorki átt að stöðva smit né sýkingu.

Lokamarkmiðið er þannig orðið að sprauta eins marga og mögulegt er, -eins oft og mögulegt er, -með bóluefni sem fengið hefur falleinkunn. Skapa þannig samfélag þar sem stjórnvöldum er gefið frítt spil til að sprauta þegnanna með erfðabreytandi líftæknilyfjum.

Með öðrum orðum; búa til heim þar sem öll persónuleg réttindi eru fjarlægð og aðeins forréttindi standa eftir, -til að ávinna sér þessi forréttindi, verða borgarar að afsala sér líkamlegu sjálfræði og læknisfræðilegu fullveldi og leyfa stjórnvöldum að sprauta hvenær sem þeim þóknast.

Þetta breytir öllu. Fullvalda einstaklingar verða að leita á náðir yfirvalda til þess eins að vera innan um aðra og biðja stjórnvöld um þau forréttindi sem þeir áður höfðu. Afleiðingin fyrir almenning er annað hvort herskylda í formi algjörrar þegnskyldu, eða tvískipt miðstýrt samfélag þeirra sem hafa forréttindi og þeirra réttindalausu.

Ps. Þessi pistill er endursögn úr grein, Makia Freemann, sem er mun lengri og ítarlegri.

Loddfáfnir, fimbulfambi og flautaþyrill

Nú er ættarsilfrið selt eins og engin sé morgunndagurinn. Innviðirnir fljóta að feigðarósi áður en þeir fjúka úr landi náhirðinni til næringar. Flissandi fábjánar, sem hástemmdir hafa galað um innviðauppbyggingu með skatttekjum og veggjöldum, hafa góða trú á að samkomulag náist um skilyrði sem að tryggja eiga þjóðar­hags­muni í seldu þýfi.

Þetta eru sömu dýrlæknarnir og tryggðu fæðuöryggið um árið með taumlausum innflutningi á sýklalyfjuðu kjöti og eru nánast búnir að gera íslensku suðkindina að safngrip. Þeir keppast nú við að gjaldavæða vegakerfið svo það megi selja það eins og hverja aðra silfurskeið í kjaft vel valinna vina svo þeir geti gert sér gildandi tölur í aflands bókhaldið úr góssinu.

Þjóðin situr síðan uppi með hyskið og snuðið, japlandi á því ásamt Landspítalanum fyrirheitna frá því á síðustu öld, sem flýtur eins og kúkur í lauginni. Að ógleymdri elli ærri karl kvölinni sem enn flýgur af og til á klakann á framfæri þjóðarinnar í félegum félagskap með kolefnissporið strókandi aftanúr rassgatinu og vill leggja frá landinu umhverfisvænan ljósahund.

Hvernig bókhald aflátsábyrgðarskírteinanna, sem seld voru úr silfursettinu, sem hrein endurnýtanleg orka til erlendra auðróna um árið, verða reiknuð í kolefnisbókhaldið er ekki vandi um að spá. Það ætti ekki að fara fram hjá örðum en skaðmenntuðum spekifíflum að loddfáfnir, fimbulfambi og flautaþyrill blakta nú í boði þjóðarinnar á stjórnlausu skerinu eftir uppskrift að utan. Guð blessi Ísland.