Gæfa eða gjörvileiki?

 

Það þarf menn sem hafa kjark til þess að storka forlögunum, að koma fram í nafni Fáfnis. Nafnið Fáfnir má finna í norrænni goðafræði um drekana þrjá, nafn Fáfnis er tengt græðginni. Völsunga-saga greinir frá örlögum Fáfnis og Sigurðar Fáfnisbana þar fara ekki alltaf saman gæfa og gjörvileiki.

Eins og fram kemur í fréttinni verður fyrsta verkefni skipsins við Svalbarða, sem sumir vilja meina að írski munkurinn St Brendan hafi gefið nafnið Ægisey þegar hann kannaði norðurhöf á árunum milli 5-600 e.k.

Völsunga-saga segir m.a. frá þvi þegar Reginn egnir Sigurð "síðasta Völsunginn" Sigmundsson til að vega Fáfnir bróðir sinn til fjár.  En Fáfnir hafði sér það til saka unnið að hafa myrt Hreiðmar föður þeirra Regins til að komast yfir gull sem hálfjötuninn Loki hafði stolið af dvergnum Andvara til að bæta Hreiðmari sonarmissi þegar Loki drap son hans Otur (bróðir þeirra Regins og Fáfnis) af misgáningi þegar Loki var á ferð með Óðni æðstum goða við Andvarafoss.

Reginn setti saman sverðið Gram fyrir Sigurð,  nokkurskonar ættargrip sem hafði hrokkið í tvo hluta í lokaorrustu Völsunga.  Síðan hvetur hann Sigurð til að grafa sér holu við vatnsból Fáfnis og stinga hann með sverðinu þegar hann skríður yfir holuna á leið sinni til vatnsbólsins.  Allt gengur þetta eftir, en á eftir drepur Sigurður einnig Reginn með sverðinu Gram þar sem þeir sitja að sumbli við að drekka blóð Fáfnis, voru þeir ekki einhuga um hvor þeirra ætti að éta hjartað.  Þetta gerir hann til að þurfa ekki að deila með honum fjársjóð Fáfnis.  Á samtali Sigurðar og Fáfnis á banabeði Fáfnis kemur m.a.fram;

Eftir að Fáfnir hafði fengið banasár spurði hann m.a: "Hver eggjaði þig þessa verks eða hví léstu að eggjast? Hafðir þú eigi frétt það hversu allt fólk er hrætt við mig og við minn ægishjálm? Hinn fráneygi sveinn, þú áttir föður snarpan."

Sigurður svarar: "Til þessa hvatti mig hinn harði hugur, og stoðaði til að gert yrði þessi hin sterka hönd og þetta hið snarpa sverð er nú kenndir þú. Og fár er gamall harður ef hann er í bernsku blautur."-----

Einnig segir Fáfnir: "Heiftyrði tekur þú hvetvetna því er eg mæli. En gull þetta mun þér að bana verða, er eg hefi átt."

Sigurður svarar: "Hver vill fé hafa allt til hins eina dags, en eitt sinn skal hver deyja." -------

Enn mælti Fáfnir: "Eg bar ægishjálm yfir öllu fólki síðan eg lá á arfi míns bróður. Og svo fnýsti eg eitri alla vega frá mér í brott að engi þorði að koma í nánd mér og engi vopn hræddist eg og aldrei fann eg svo margan mann fyrir mér að eg þættist eigi miklu sterkari, en allir voru hræddir við mig."

Sigurður mælti: "Sá ægishjálmur, er þú sagðir frá, gefur fáum sigur því að hver sá er með mörgum kemur má það finna eitthvert sinn að engi er einna hvatastur."

Fáfnir svarar: "Það ræð eg þér að þú takir hest þinn og ríðir á brott sem skjótast, því að það hendir oft að sá er banasár fær, hefnir sín sjálfur." 

Eftir að Sigurður hafði afhöfðað Reginn bróðir Fáfnis;  "etur hann suman hlut hjartans ormsins en sumt hirðir hann. Hleypur síðan á hest sinn og reið eftir slóð Fáfnis og til hans herbergis og fann að það var opið, og af járni hurðirnar allar og þar með allur dyraumbúningurinn og af járni allir stokkar í húsinu, og grafið í jörð niður. Sigurður fann þar stórmikið gull og sverðið Hrotta, og þar tók hann ægishjálm og gullbrynjuna og marga dýrgripi. Hann fann þar svo mikið gull að honum þótti von að eigi mundi meira bera tveir hestar eða þrír. Það gull tekur hann allt og ber í tvær kistur miklar, tekur nú í tauma hestinum Grana. Hesturinn vill nú eigi ganga og ekki tjár að keyra. Sigurður finnur nú hvað hesturinn vill. Hleypur hann á bak og lýstur hann sporum og rennur sjá hestur sem laus væri."

Um örlög Sigurðar Fáfnisbana má svo lesa í Völsunga-sögu en með honum dó út ætt Völsunga. 

Dýrasta skip Íslands sjósett

Ægishjálmur.

Himinrommið Himensen.

Þá er loksins komið að því að setja punktinn aftan við ESB Bjarmalandsferð "helferðarhyskisins" á alþingi, sem hófst í kringum 17. júní árið 2009. Þessum leiðangri, sem var til að kíkja í "pakkann", átti að ljúka 2011 með þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort þjóðinni hugnaðist það sem í honum væri.

Þau orð sem upp í hugann koma sem eftirmælai að lokinni þessari einskisverðu sneypuför voru sögð 1948, en eiga ekki síður við í dag.

"Það er gamall og góður siður í sveitinni, að fara með hunda einu sinni á ári til lækninga. Hundalækningaembættið er ekki til að spauga með og hefur sá Doktor hús þar sem vöru er pakkað saman; fyrst sveltir hæfilega, síðan gefið niðurhreinsandi og látnir skryðja aftur úr sér óhreisisbeyglunni og bandormunum, síðast baðaðir úr sótthreinsandi vökva, útvortis, sem ekki má komast í kjaftinn á þeim, eða æðri gapstofuna, og sendast síðan heim sjálfir.

Á einum slíkum Hundalækningabæ, langt vestur á landi, var niðursetningur, sefjasjúk kona og lá hún í bólinu í baðstofunni. Hundameðgöngumönnum, er flestir vóru unglingar, var boðið til baðstofu, og veitt vel.  Ungar heimasætur gengu um beina og augnaráð þeirra ekkert óhræsi. Sjálfur var húsbóndinn úti að raga vöruna; hann var og læknirinn, enda vöruvandur.

Þegar veislan var í besta gengi, reis niðursetningurinn upp á olboga í bólinu, skimar í kringum sig með flóttalegu augnatilliti, unz hún stillir ásýndina við loftboruna í baðstofumæninum og andvarpar í svo hörmulega raunalegum tóntegundum eins og smýgi í gegnum merg og bein:

„Himinrommið Himensen!

-sem engan á-

Sem engan á að!"

Það lá við sjálft, að blaðran springi hjá sumum, eða óhætt að segja hjá flestum, ungmennunum.  Hún var nú byrjuð að skemmta! Undirritaður var meðal unglinga þessara, aðkominn með hunda sína. Hann hló ekki, lá við gráti, aldrei á ævi sinni heyrt neitt jafn átakanlegt. Það var eins og niðurlægingar- og raunasaga þjóðarinnar, á mörgum umliðnum öldum, næði samhljómi og verkaði í brennidepli  í þessum hörmulegu tóntegundum vesælingsins. Og skáldskapurinn! Að láta falla í stuðla! Þetta kom frá hjartanu! Þetta var miklu sannari skáldskapur en allt „Háttatal" Snorra Sturlusonar „um Hákon konung og Skúla hertoga."

„Himinrommið Hilmensen" , varð að því leitinu skárri en þeir fyrr nefndu, að hann lofaði þó sefjasjúku konunni að verða sjálfdauðri að skáldalaunum."

Skuggi 1948 (Jochum M Eggertsson 1896-1966) 

Á ekki að koma neinum á óvart

Ekki er sjónvarpið skárra.

Það er full ástæða til að vara viðkvæmar sálir við því sem er verið að sýna í Norður-Kóreanska sjónvarpinu.

 

 

 

Lýst sem helvíti á jörðu

Magnaður draugur.

Það er alveg magnað ef reimleikarnir komast á það stig að afturganga sem setti Ísland á hausinn og var uppvakin með ríkisstyrk á kostnað skattgreiðenda, krefur almenning í borginni um skaðabætur.

Áskilja sér rétt til bóta

Hvað með kúbein?

Samkvæmt hagfræðinni sem notuð er til að lýsa ávinningnum af því að setja upp eftirlitsnefnd bótasvika sem framreiknar hagnaðinn af eigin afrekum fram í tímann svo milljörðum nemur mætti allt eins halda því fram að hagstætt væri fyrir almenning að sala kúbeina á Íslandi væri stöðvuð. Þó svo engin hefði verið dregin fyrir dóm ennþá vegna innbrota þeim tengdum. En nokkur mál væru til rannsóknar þar sem kúbein hefðu fundist í eigu grunaðra.

Þessi fyrirspurnaleikur hjá þeim framsóknarmaddömunum á alþingi er því lélegur skrípaleikur. Þeim væri nær að spara nær sér í stað þess að líta niður fyrir sig  á aðra. 

2,3 milljarðar sparast vegna aðgerða gegn bótasvikum

Djöfulsins snillingar.

Það eina sem vantar fréttina af þessari miklu viðskipta snilld sem enn má finna á gamla góða Íslandi, er hverjir keyptu?

Árið 2012 var það lífeyrissjóður ríkisstarfsmanna sem keypti Icelandair bréf framtakssjóðsins, kannski hann hafi keypt aftur og greitt með Icelandair bréfunum frá 2012 til framtakssjóðsins?

Það væri betur því þá græða allir rétt eins og á Sterling um árið.

„Vonandi öllum til góðs“

Haarp

Það ættu sem flestir að kynna sér í hverju norðurljósa rannsóknir eru fólgnar. Því þó svo að norðurljósrannsóknir líti sakleysislega út þá hvílir yfir þeim mikil leynd og margar kenningar eru uppi um hvaða tilgangi þær þjóni, en þær ganga yfirleitt undir nafninu HAARP á netinu. 

Bandaríski herinn hefur rekið HAARP rannsóknarstöð um árabil í Alaska eins er ein svona stöð í Andenes í N-Noregi sem rekin er af norska hernum í samstarfi við Bandaríkjamenn.

Sumir vilja meina að tilgangurinn sé ekki eins sakleysislegur og nafnið gefur til kynna. Eins eru kenningar uppi um að mikið af þeim torskýranlegu veðurfyrirbrigðum sem hafa átt sér stað undanfarin ár megi rekja til HAARP.

Það er auðvelt að fá upplýsingar um norðurljósarannsóknir með því að setja HAARP inn á leitarstiku google eða youtube. En hér að neðan er smá sýnishorn úr nýlegri grein. 

The facts are that the US military has spent billions on the project, and they constantly downplay its true power. We know for certain HAARP has the ability to do the following things: 

1.  Create an effect in the atmosphere as dramatic as that of a thermonuclear bomb that can knock out all radio transmission and other frequencies over a million square miles.

2.  Replace the current method that military submarines communicate with one another, which can work in the deepest waters imaginable.

3.  Provide a better radar system than the current ‘over-the-horizon’ technology being utilized.

4.  Verify where oil, gas deposits, or mineral deposits are in any place on earth, and thereby determine the next ‘place of war’ or country to indebt to the current empire.

5.  Determine if other nations are keeping their promises to abide by the nuclear nonproliferation treaty (they probably aren’t just the same way we aren’t.)

6.  Detect ‘enemy’ planes or even UFOs.

http://www.wakingtimes.com/2014/01/30/haarp-action-true-purpose/

 

 

 

Varar við rannsóknum Kínverja

Bullið í bönkunum.

Hvernig má það vera að eigið fé heimila aukist eftir efnahagshrun, þegar skuldir íbúðahúsnæðis eru orðnar það miklar að þær eru að sliga stóran hluta heimila? Eftir að leiguverð er komið í þær hæðir að flest heimili á leigumarkaði kveinka sér undan því? Samt dugir þetta himinháa leigu verð ekki til að greiða af stökkbreyttum skuldunum hjá þeim heimilum leigja út sitt íbúðarhúsnæði.

Hvernig má þetta vera? Jú vítisvél verðtryggingarinnar æðir um eignir fólks og hækkar allt góssið sjálfvirkt og nú er svo komið á Íslandi samkvæmt frétt á mbl í gær og á mbl í fyrradag, að hækkanir á húsnæðisverði sjá því sem næst einar um það að viðhalda verðbólgunni sem hækkar svo aftur húnæðiskuldir.

Þeir sem svo tök hafa á að eignast íbúðarhúsnæði eru ekki endilega heimili heldur bankar og félög í þeirra náð sem stýra verði á íbúðarhúsnæði. Svo birtir Morgunnblaðið bullið í bönkunum athugasemdalaust í mótsögn við sjálft sig dag eftir dag.

Eykur eigið fé heimilanna

Í gegnum nóttina.

 

Hún farin að láta á sér kræla blessuð sólin hérna á 69°N og ekki laust við að hún ylji hjartaræturnar. Um síðustu helgi hafði hún það af að kíkja upp fyrir hafsbrún og núna er hún farin að skoppa á milli tindana sem eru reyndar ekki nema eins og smá peð í fjarlægð suður við Tjeldsundið séð héðan frá Harstad. Þó svo að hin eiginlega Mörketid þegar sólin kemur ekki einu sinni uppúr hafinu á 69°N vari einungis frá 30. Nóvember til 10. Janúar þá er norðurhjara nóttin búin að vera óvenju löng í þetta skiptið.

Um miðjan október kom snjórinn með dimma éljatíð. Eftir að Matthildur mín yfirgaf 69. gráðuna 20. nóvember hefur verið myrkur þar til núna í vikunni sem leið. Það fór ekki hjá því að það rökkvaði í sálinni við hvarf sólarinnar og hennar Matthildar minnar. Þó svo að ég færi í stutt jólafrí til Íslands varð rökkrið svo drungalegt að maður á sextugs aldri sá sér ekki annað fært en að segja upp föstu starfi í sæluríki olíugróðans. Reyndar blundaði það meira en í hjartanu að fara til baka á landið bláa þegar tækifæri gæfist.  En hingað á norðurhjarann hrökklaðist ég eins og útlagi á söguöld nema það var ekki vegna dramatískra hetjudáða heldur skuldar við gjaldþrota banka sem tilkomin var vegna persónulegrar ábyrgðar á byggingafyrirtæki.

Eins og kannski einhverjir muna þá drógu bankarnir margt niður með sér í óhappinu um árið. Eftir að hafa leitað ásjár hjá bankanum með nýju kennitöluna um að hann afskrifaði þó ekki væri nema hluta af dráttar vöxtunum fékk ég hið margfræga 110% tilboð. Eftir að hafa farið leiftursnöggt yfir það í huganum fannst mér það að skrifa upp á 110% verðtryggða skuld á blokkaríbúð jafngilda því að hjálpa innbrotsþjófi að bera allar eigur út og láta hann hafa undirritaðan óútfylltan tékka í kveðjuskini vegna þess að hann bjóst við að hafa meira upp úr krafsinu. Spurði því blessaðan bankastjórann í einfeldni minni hvort hann héldi að ég væri fábjáni. Eftir það spursmál var ekki meira spaugað og ekki um annað að ræða en að halda í útlegð sem nú er farin að nálgast þrjú ár.

Nú sér semsagt fyrir endann á svartnættinu, farið að hilla í landið blá handan við hafið, bara eftir að þreyja Þorrann, umsamin starfslok verða í byrjun Góu. Þegar ég las kveðju Dagbjartar systur minnar um jólin rann upp fyrir mér uppskera þessa fjörbaugsgarðs; „þú ert ekki ríkur fyrr en þú átt eitthvað sem þú getur ekki keypt fyrir peninga".

Þegar ég réði mig til norður norsk fyrirtækis á sínum tíma hélt ég að ég væri að fara til að bjástra í steypu með norðmönnum, en félagarnir í vinnunni hafa auk þeirra verið frá Súdan, Afganistan, Burma og Pólandi, nábúarnir á neðri hæðinni frá Pakistan. Það hefur verið ævintýri að fá tækifæri til að kynnast þessu heiðurs fólki. Eins er ég orðinn þaulvanur fjörulalli því í fjörurnar hef ég vanið komur mínar þessi ár til að eiga samræður við fuglana ef það hefði verið nokkur leið til þess að þeir gætu léð mér vængi sem notast hefði mátt við að komast yfir hafið og heim. Sjálfsagt á ég eftir að sakna fjörunnar, fuglanna og fólksins þegar fram líða stundir enda hef ég verið staddur í perlu.  En ég veit að allt þetta bíður mín handan við hafið og meira til, því þar kem ég til með að finna hana Matthildi mína í búsældarlegri fjöru.