Staðan í dag - hvað er að gerast?

Er Helvíti á jörð?

Voru það orð sem urðu Kennedy að bana?

Vill leyndarskjölin í dagsljósið

Stunguskófluslektið komið á kreik

Reykjavíkurborg hefur nú úthlutað lóð undir þjóðarhöll. Herlegheitin meta fjármálséní borgarinnar á rúma 2 milljarða. Borgin heldur þannig eftir vel á annan milljarð, -að teknu tilliti til kostnaðarskiptingar borgar og ríkis. Einhverjum kann sjálfsagt að þykja svona fjármálasnilld í garð fólksins í öllu landinu tær snilld, á meðan öðrum þykir rétt að benda séníunum á að koma þessari Þjóðarhallarlóð þangað sem sólin ekki skín.

Í síðustu viku sást til stunguskófluslektisins við að moka fyrir Fossvogsbrúnni. Hún á að verða upphafsframkvæmd Borgarlínu brjálæðisins. Það kann kannski sumum að þykja undarlegt hvað Borgarlínan á að liggja langt frá Þjóðarhallarlóðinni. Kannski væri rétt af bæjarráði Kópavogs að bjóða lóð undir Þjóðarhöll svo borgarfulltrúar geti tekið strætó eða hjólað heim að dyrum hallarinnar ef hún rís.

Helsti forsvarsmaður Flokks fólksins, -já einmitt sá sem er mest í fjölmiðlum við að framfylgja stefnu flokksins, en ekki sinni eigin greyið svo ekki sé meira sagt, -fór fyrir stunguskófluslektinu í Fossvoginum. Þar sem pjakkaði var í grjóti með stunguskóflunum í nepjunni, öll klædd gulum vestum með gula hjálma á kollinum undir beru himni lengst úti í móum.

Hvað skildi hafa farið úrskeiðis á milli eyrnanna á þessu lið? – og hvað næst? -kannski Blóðamerahöllin?

Trump tryllir kellingarnar

Heyrst hefur að Tyrkneskt máltæki segi að aðeins eitt leifi að kelling sé slegin utan undir, -það er þegar það logar í skegginu.

Kúlulánadrottningin smurði kyssitauið upp úr áramótunum og fór í fyrstu opinberu heimsóknina aflands. Engum þarf að koma á óvart að um stríðsæsing, með ríkiskassann í farteskinu, var að ræða, -og hrist úr honum fyrir fætur umboðslauss stríðsherra lýðræðinu til varnar.

Nú virðist Trump hafa tekið upp á því að slá á kellingavaðalinn, með því að gera tilkall til Grænlands, -og slökkva í transandi wokesterum án þess að beint kveikja í skegginu. Með þeim afleiðingum að fasistafraukan Fredrikssen er komin á neyðarstigið, líklega komin á trúnó með kúlulánadrottningunni og von der Leyen vegna nýjasta nýtt, -svokallaðs skuggaflota Rússa.

Þó sé bara við það að kvikna í kellingunum, eru þær nú þegar farnar á límingunum af stríðsæsingi, virðast ekki gera sér nokkra grein fyrir hvað til þeirra friðar heyrir, -og hvað þær eru að kalla yfir skjólstæðinga sína, með því að ausa nú stríðsæsingum á báða bóga eins og hverjar aðrar forynjur.

Valkyrjurnar virðast nú þegar vera farnar að taka dúkkulísunum fram í stríðsæsingi. Þeim dugði ekki það eitt að manndráp voru sett á íslensk fjárlög rétt fyrir kosningar, heldur er þeirra fyrsta verk að hrista síðustu aurana úr tómum ríkiskassanum, -eftir að hafa óskað eftir sparnaðar tillögum frá almenningi.

Kúlulánadrottningin gæti átt eftir að reynast Íslendingum dýr, -í annað sinn, en yfirlýsingar hennar hafa verið þeim mikill harmleikur í gegnum tíðina. Hvort þjóðin slái á logandi stríðsæsinginn og slökkvi í skegginu þegar þar að kemur skal ósagt látið.

Fyrst Grænland svo Ísland?

Gullmolar, kojur og kúlulán

Það hlýtur að vera hægt að fækka aðstoðarmönnum ráðherra, með því að notast við hagræðingar tillögur almennings úr samráðsgátt!

-En nei sama dag og valkyrjurnar opnuðu gáttina þá var tilkynnt að ráðherrann, sem engin kaus, en er svo ofboðslega innstur í búri að það þarf að skaffa honum ráðherralaun.

-Já einmitt sá sami og á að hagræða, -fékk aðstoðarmann úr klaninu. Þar var um annan gullmola að ræða sem hefur farið fyrir Já Ísland valdaframsalssamtökunum til ESB.

Það flökrar að manni, að nú eigi að raða á jötuna liðinu sem er svo ofboðslega fært í því að hirða allan mismun og ófært um að framleiða nokkurn skapaðan hlut, en kanna að panta og leggja á í skjóli yfirvalda.

Einhvern tíma hefði það þótt sjálfsögð hagræðing að notast við það sem þegar er til á heimilinu, í stað þess að panta og kaupa nýtt, -nema að það sem fyrir er sé ónothæft á við of litlar kojur og gjaldfallin kúlulán.

Sannfærð um að „gullmolar“ leynist í tillögunum

Ljónshjarta, Hammond og Hallelujah

Valkyrjur og forynjur nýrra tíma

Það er eins og mig minni, að þegar ég var að alast upp og komast til vits og ára, -af óvitinu eftir æsinginn, grjótkastið og óregluna, að þá hafi ég heyrt að heimurinn yrði friðsamlegri ef konur fengju aukin völd, -þeim nægði ekki það eitt að ala okkur strákana upp ásamt dætrum sínum.

Nú myndi ég ekki fyrir nokkurn mun kalla móður mína valkyrju, hvað þá forynju, enda alltaf mikill mömmudrengur. Hún ól mig upp með því fororði að “eigi skal haltur ganga á meðan báðir fætur eru jafn langir” -og stóð með mér í blíðu og stríðu, þó svo að hún hafi oft þurft að setja ofaní við mig og fyrirverða sig fyrir mín óknytti.

Nú þegar konur eru því sem næst alsráðandi, án þess að við mömmudrengirnir njótum mæðra okkar, -margir komnir á ritalin þess í stað, samkvæmt yfirvegaðri ráðleggingu, -ef ekki leikskóla-, þá skóla- eða heilbrigðisstarfsmanna, sem er oftar en ekki femin-ráðslag. Samt man ég mömmudrengurinn ekki til þess að aðrar mæður en mín væru mér sérstaklega hliðhollar.

Eftir að konur sitja nánast á öllum þeim koppum sem innstir eru í búri, eru stríðsæsingarnar orðnar yfirgengilegar. Ég satt best að segja man ekki eftir öðrum eins á minni ævi, -að meir að segja sturlaðir stríðsmenn séu komnir á fjárlög Sögueyjunnar og það eftir eftir að konur eru farnar að ráða þar ríkjum, -fara jafnvel fyrir umræðunni um að stofna Norrænan her.

Á þessum slóðum höfum við strákarnir ekki verið staddir síðan á Sturlungaöld.

Já og meðan ég man, -faræslt komandi ár.

Sjö sekúndur í frelsarans slóð

Gólanhæðir norðaustan við Galíleuvatn. Svart grjót og öræfi allt upp í mót. Þoka, súld og hrjóstrugt land, -skyldi ég vera fyrir austan. Allavega er Sýrland einhversstaðar þarna fyrir austan úti í dimmri þokunni.

Þrjátíu, fjörutíu, fimmtíu skriðdreka fylki um víð og dreif undir seglum í felulitunum með hlaupin niður, -bíða þess að það komi tímar.

Rústir þorpsins í þokunni við veginn; skólin, húsin, moskan allt sundur skotið eða niður sprengt, -áður Sýrlenskt land.

Ps. Textinn hér að ofan er úr dagbókinni minni þann 14. febrúar 1998. Þá var ég í landinu helga við steypu störf.

Þennan dag tókum við félagarnir frí og keyrðum í kringum Galíleuvatn og upp í Gólanhæðir, -þar sem við sáum skriðdrekana sem biðu þess að kæmu tímar.

Alla dagbókarfærsluna hef ég birt tvisvar áður, sem sjö sekúndur hér á blogginu árið 2020, -og upphaflega í frelsarans slóð 1998.