Eigi skal haltur ganga með fíflum

Það birtist hérna á síðunni fyrir tæpu ári síðan pistill um fífla og fardagakál. Í honum var gerð grein fyrir tilraun á eftirlætis frasa hagfræðinganna, "There ain´t no such thing as a free lunch", eða "Það er ekkert til sem heitir ókeypis hádegisverður". Nú er langþráð vorið komið með sitt sólskin, fífla og fardaga, því tímabært að halda tilraunastarfseminni áfram þar sem frá var horfið s.l. sumar.

Það má nefnilega segja að tilurð þessarar tilraunar hafi ekki verið einhlít. Fyrir það fyrsta þá hafði ég hugsað mér að kanna hvort sögur af því sem kallast illgresi í dag, hefði einhvertíma talist ætar matjurtir, s.s. njóli, hvönn og fíflar, og kom þá upp í hugann frasi hagfræðinganna. Hin ástæðan var hvort lækningarmáttur íslenskra jurta ætti sér stoð í veruleikanum, og koma þar til afleiðingar hjartabilunar sem ég hef mátt búa við undanfarin ár.

Fyrir fjórum árum bilaði hjartað á þann hátt að dæligeta þess út í líkamann skertist í 50% og við það verð ég búa. Hjartabilun fylgir vökvasöfnun vegna lélegrar blóðrásar, m.a.í formi bjúgs sem safnast sárlega um og ofan við ökkla. Við tilraunirnar í fyrra varð ég fljótlega var við að mataræði þeirra hafði vökvalosandi áhrif. Ástandið batnaði verulega meðan á tilrauninni stóð og entist sú heilsubót út sumarið. Það má því segja að ég hafi núna beðið vorsins með óvenju mikilli óþreyju og hafi ekki getað setið á mér að slíta upp fyrstu fíflana.

Ég varð var við það í fyrravor að fíflablöðin höfðu óvenju magnaða losandi virkni, þegar vökvasöfnun er annars vegar, nánast eins og sterasprauta inn á hjartadeild, nema að þau eru laus við aukaverkanir. Ég hitti vin minn vísindamanninn á förnum vegi í fyrra og fór að segja honum frá þessum stórmerkilegu uppgötvunum mínum. Hann var fljótur til svars og sagði;"já, veistu að þetta hef ég gert í mörg ár, en það er með þetta eins og svo margt annað að fólk trúir því ekki að þetta sé góður matur, því hann er ókeypis. Sama á við um lækningamátt fífla, fólk getur engan veginn trúað honum. Það var sjúklingur sem ætlaði að prófa, þegar ég benti honum á þetta, en vildi samt ekki gera það nema í samráði við lækninn sinn. Þá svaraði læknirinn honum "ætlar þú að vera áfram hjá mér eða fíflunum" og auðvitað valdi sjúklingurinn lækninn af því að þar fær hann að borga."

Í mínu tifelli er þó ekkert sérstakt val, því þó svo að ég borgi lækninum þá held ég mig hjá fíflunum án þess að spyrja kóng né prest. Nú hef ég þegar byrjað heilsubótar starfið eftir veturinn því fíflarnir eru farnir að spretta hver um annan þveran. Á vísindavef HÍ má m.a. lesa þetta um fífla; "Helstu innihaldsefni túnfífils eru fenólar, seskvíterpenar, tríterpenar, plöntusterólar, flavonóíðar, einnig inúlín og aðrar sykrur, fituefni og ýmis vítamín og steinefni. Talið var að blöðin, sem eru mjög næringarrík, hefðu þvagdrífandi virkni og innihéldu mikið af kalíum. Þau voru því mikið notuð við bjúg einkum ef hann orsakaðist af máttlitlu hjarta.“

„Eigi skal haltur ganga á meðan báðir fætur eru jafn langir“, svo mælti mín móðir við mig korn ungan drenginn. Þó móðir mín hafi verið ein af þeim sem guðirnir elska og þar af leiðandi á brott kölluð í blóma lífsins, þegar ég var rétt svo kominn af unglingsaldri, þá hefur þessi tilskipun bókstaflega búið innst í mínu hugskoti alla tíð síðan. Það má  jafnvel kalla orðleppa móður minnar femínískan heilaþvott síns tíma, og var því ekki inn í myndinni að haltra á eftir hjartabilun.

Þegar ég var í endurhæfingu þá gat ég ekki fylgt hópnum í gönguferðum, ekki vegna helti heldur máttleysis og mæði. Það var yfirleitt hjúkra sem rölti mér til samlætis og við spjölluðum. Þar kom til tals að mér byðist áfram að starfa hjá mínum vinnuveitenda eins og ég hefði geð til, „þú hefur aldeilis náð að gera þig ómissandi“ svaraði hún að bragði. Þá rann upp fyrir mér hversu mikil náð það er þegar einhver vill hafa vesaling í vinnu.

Það eru Pólverjar sem ég er hafður innanum hálfan daginn. Eitt sinn kom til tals að segja upp öllum helvítis Pólverjum. Þá sagði ég vinnuveitendum mínum að það jafngilti uppsögn á mér, því það myndi engin þola orðaleppana mína sem skildi íslensku, menn myndu einfaldlega segja kall fíflinu að grjót halda kjafti og ganga burt í miðri steypu. Já, ég á mörgum mikið að þakka að þurfa ekki að haltra einn um í reiðuleysi samkvæmt klukkunni, til að koma í veg fyrir það hefur maður gengið undir manns hönd.

Það var svo ekki alls fyrir löngu að ég fór að grafast fyrir um hvaðan speki móður minnar væri ættuð. Þá gúgglaði ég að frasinn er hafður eftir Gunnlaugi ormstungu Illugasyni, þegar hann gekk fyrir Eirík jarl Hákonarson. Eiríkur jarl spurði Gunnlaug „Hvað er á fæti þínum Íslendingur?“„Sullur er á herra,“ svaraði ormstunga. „Og gekkst þú þó ekki haltur?“ ormstunga sagði þá: „Eigi skal haltur ganga meðan báðir fætur eru jafnlangir".  Þetta þúsund ára samtal er sennilegasta ástæða þess að ég fer nú út um þúfur plokkandi upp fífla.

Nú kunna einhverjir að hafa áhuga á að losna við fótasull en finnst kannski hálf hjákátlegt að fara út um þúfur til þess. Ef einhver er hræddur við að til sín sjáist eins og álfs út á túni við að plokka upp fífla, þá má alltaf taka selfí með flokkuðu heimilissorpi þegar heim er komið og deila á feisinu, er þá hæpið að vinirnir telji mann ruglaðri en forseta fí,,,,,- nú munaði minnstu að ég ruglaðist - ,,,,forseta lýðveldisins.

Þessi pistill átti reyndar í upphafi hvorki að snúast upp í sjálfsvorkunn né fíflagang, heldur vekja athygli á heilræði ormstungu og heilnæmi fífla.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 3.5.2019 kl. 08:16]

Þetta er nú meiri fíflagangurinn og þyrfti snarlega að einkavæði svo hægt sé að fá rétt verð, skort og skortstöðu.

Eins gott að Bjarni fréttir þetta ekki, bæði yrði sett gjald á grastínslu, sem og fengir þú háan skattreikning afturábak.

En hvernig tilreiðir þú salatið??

Hleypurðu útí garð og setur svo blöð á disk, með smá salti eða þarf að láta liggja í bleyti eða annað slíkt sem er flókið fyrir einfaldan karlmann?'

Takk annars fyrir skemmtileg skrif, þau skapa vor í hjarta þó það sé snjóflyksur á palli.

Kveðja uppí hérað.

Að austan.

[Magnús Sigurðsson, 3.5.2019 kl. 09:12]

Sæll Ómar, já ég sá að fíflarnir hér í efra höfðu verið settir í kæli í nótt. En það lengir reyndar bara líftíma þeirra fram á sumarið.

Ég get farið út á lóð eða rétt niður fyrir hana þar er nóg af fíflum og hundasúrum. En Eyvindaráin rennur hérna rétt hjá og þar má finna hvönn auk njóla, fífla og hundasúra við hjalandi lækjarnið og duggandi straumendur.

Ég hef notað niðurbrytjuð fíflablöðin ásamt hundasúrum og njóla í ferskt salat og blandað með brytjuðum ferskum íslenskum tómat bátum, söxuðum sólþurrkuðum tómötum í olíu og helt smá olíu yfir og saltað þetta örlítið. Svona salat er ljúffengt með túnfiski eða harðsoðnum eggjum. Eins á ég til að nota hvönn, hún er bragðsterk, en venst vel.

Þess er skemmst að geta að illgresi s.s. fífla, hundasúrur og njóla má éta eins og hvern annan herramanns mat fram undir miðjan júní, eftir það fer þetta grænmeti að verða fullgróft undir tönn og beiskt fyrir tungu og njólinn auki þess farin að tréna.

Það er rétt hjá þér þetta myndi seint kallast verulega ecónómískt mataræði og spurning hvort að ekki verður að koma yfir þetta ströngu regluverki, hagvaxtarins vegna, jafnvel strangari en á heimabakstur.

Skólabróðir minn úr barnaskóla benti mér á að svona matargerð hafi fallið undir strangar reglur á öldum áður "eða hvers vegna heldurðu að konur hafi verið brenndar á báli fyrir galdur" sagði hann.

Ég gerði frekari grein fyrir þessari tilraun seinnipartinn í fyrrasumar í pistlinum "Blindfullur í berjamó" hann má finna á þessari slóð. https://magnuss.blog.is/blog/magnuss/entry/2221403/

Með bestu kveðju úr efra.

[Benedikt V. Warén, 3.5.2019 kl. 21:08]

Skemmtilegur að vanda Magnús.

Litil hversdagssaga:

Einn daginn á Selásnum í den, spurði Sigga mín, “Hefur þú tekið eftir öllum fíflunum á lóðinni?”

Ég hváði, en svaraði af bragði. “Hva? Er öll bæjarstjórnin komin í heimsókn?”

[Helga Kristjánsdóttir, 4.5.2019 kl. 04:46]

Góðan dag! Framhleypin spyr hvort að Eyvindará sé ennþá leigð út? Kunningjar okkar Erla og Bogi áttu þennan stað og við hjón gistum hjá þeim,fyrir mörgum árum.-En fíflamjólk notaði vinkona mín á þynur og kláðabólur. Ég ætla að prufa þetta og sjá hvort það stilli gáttatifið,sem orsakar orkuleysi. 

[Magnús Sigurðsson, 4.5.2019 kl. 05:02]

Þakka þér fyrir það Pelli. Stuttar hversdagsögur segja meira en mörg orð. 

Sigga tekur greinilega vel eftir heilnæmi fíflanna á meðan þú ert meira fyrir heilræði ormstungu, þið eruð frábært tím.

Svo eru njólar eins og ég sem vita ekki í hvorn fótinn þeir eiga að stíga og tönnlast á langlokum með fíflagangi.

[Magnús Sigurðsson, 4.5.2019 kl. 05:18]

Sæl Helga og takk fyrir innlitið, nú er Hótel á Eyvindará, sem byggt var í framhaldi af gistiþjónustu þeirra Erlu og Boga .

Áhugavert að heyra þetta með kláðabólurnar.Það eru oft svona stuttar frásagnir sem nýtast öðrum.

Svo skrýtið sem það nú er þá eru moskító flugur hvimleiðar í N-Noregi, þær því sem næst komu í veg fyrir að ég gæti farið í berjamó vegna bits og bólgu.

Svo fékk ég svona þjóðráð eins og þú ert að benda á hjá vinkonu þinni. Það var að setja á sig sítrónu áður en maður færi á þeirra slóðir, þær bitu mig ekki eftir það.