Mistök.

Það ber ekki að líta á mistök sem endir, þau eru upphaf annars og meira.  Mistök geta verið blessun sem hægt er að læra af og eru oftar en ekki til að leiðrétta okkur þegar við höfum tekið ranga stefnu.  Maður sem aldrei gerir mistök lærir hvorki né þroskast, maður sem aldrei gerir mistök gerir yfir höfuð ekki neitt og er yfirleitt framtakslaus vegna hræðslu við að vera gagnrýndur fyrir verk sín.

Að gera sömu mistökin aftur og aftur er fáviska, en að nota þau mistök sem við gerum til að læra af þeim, efla sjálfstraust og athafnaþrá er skinsemi.  Eitt það versta sem við getum gert sjálfum okkur er að eyðileggja frumkvæði okkar af ótta við að gera mistök, þegar mistök eru í raun nothæfur lærdómur og ætti alltaf að vera skoðuð sem slík.  Mistök eru aðferð náttúrunnar til að undirbúa okkur fyrir stærri afrek en ekki til að brjóta okkur niður og halda aftur af frumkvæði okkar.  Velgengni virðist oft vera í hlutfalli við þá erfiðleika og mistök sem tekist hefur að yfirstíga.

"Munum að þegar lífið er mótdrægt, að af öllum þeim svipbrigðum sem lesa má úr andlitum okkar, leiftrar brosið mest."

Hugrekki þarf til að líta á mistök sem blessun í dulargervi, en þannig eru þau nú samt.  Columbus gerði á vissan hátt mistök þegar hann fann Ameríku, hann ætlaði til Indlands.  Edison gerði hundruð tilrauna sem mistókust áður en honum tókst að láta loga ljós í perunni með rafmagni.  Það má því allstaðar sjá að mistök geta verið blessun eða reynsla til að læra af.  Maðurinn frá Galíleu hefur eflaust litið út fyrir að hafa mistekist þegar hann hékk á krossinum, en með því sýndi hann, okkur öllum enn í dag, hvað mistök eru afstætt hugtak.

Verum þakklát fyrir þá reynslu sem kallast ósigur, vegna þess að ef við bugumst ekki og höldum áfram að reyna munum við ná miklum árangri á hverju því sviði sem við kjósum. Upplifum okkur ekki sem útskúfuð, sorgmædd né misskilin í lífsins glaðværu veislu.  Ánægjan sem við sækjumst eftir verður hvort því sem er ekki fengin að utan, hún kemur alltaf að innan.

Jesú sagði;  Matt.4.4  Eigi lifir maðurinn á einu saman brauði, heldur á hverju því orði, sem fram   gengur af Guðs munni.