Bláar myndir á sunnudaskvöldi.

Trúleg vísindi.

 

 

,,,ef þú hefur vitund á stærð við golfkúlu, þá er það svo þegar þú lest bók, hefurðu skilning á stærð við golfkúlu,,,við skulum vera varká í hugsun því þessi heimur er byggður upp á hugsunum,,, upplýsingar eru lykilinn,,,

 

Er verið að framleiða rándýrt myrkur með rafmagni?

Það gerðist hérna á 69°N í haust að ekki var lengur hægt að taka veðrið með því að líta til himins þegar það fór að verða dimmt á morgnanna.  Kiwi butik var mætt á svæðið í gamla postterminalinn sem hafði staðið auður á bak við hús.  Frá glugganum á bakhliðinni hafði ég getað tekið veðrið að morgni í hvaða birtustigi sem var og getað virt fyrir mér Gangsástoppinn á stjörnubjörtum kvöldum.  Þó svo að það sé byggð hátt upp í hlíðar toppsins eru götulýsingarnar þessar gömlu bláu sem gefa daufa birtu niður fyrir staurana, sem standa inn á milli trjána til að halda uppi gömlu loftlínunni.  En nú er semsagt nútíminn tekin við á bak við hús, rétt eins og fyrir framan það þar sem helst umferðaræð Harstad liggur að stærsta verslunarmiðstöðinni, Kanebogen Center.

Auk lýsinga Kiwi, sem voru upplýstir útveggir allt um kring þannig að þjófar geta hvergi farið huldu höfði, háir og miklir ljósataurar við bílastæðin, ljósamastur með flóðlýsingu sem finna má á íþróttavöllum, já og auk þess var búið að raflýsa aðal umferðaæðina að Kiwi, sem liggur á milli mín og Gangsástoppsins á nútímalegan máta.  Að vísu var flóðljósamastrið fljótlega fjarlægt enda lýsti það upp allt heila hverfið þannig að ef ekki voru brúkaðar myrkvunargardínur var bjart sem að degi innanhúss og skugginn af manni sjáfum upp um alla veggi.  Sennilega hefur einhverjum dottið það sama í hug og mér að Kiwi gæti verið með annað mastur í undirbúningi þar sem komið yrði fyrir hátölurum sem flytti auglýsingar á 180 desbilum fyrir jólin og því væri vissara að leggja inn kvörtun strax svo ekki kæmist hefð á möstrin. Það er semsagt ekkert nema ofbirtan niður á tómu bílaplani sem blasir við út um gluggann minn þegar ég ætlaði að líta til veðurs á skammdegismorgnum.     

En til hvers er verið að raflýsa svona rækilega að ekki sjáist til himins heldur aðeins hvítmáluð strikin á bílaplaninu?  Jú einmitt til þess að fólk sjái niður fyrir tærnar á sér enda er það eina sem það þarf að sjá til að kunna fótum sínum forráð inn í Kiwi mat butik eða Kanebogen Center til þeirra í HM liðinu, Dressmann, Jack & Jones.  Á Wikipadia má sjá að raflýsing er birta sem framleidd er með flæði rafstraums. Þetta er algengasta form gervibirtu og er mikilvægt nútíma samfélagi, sem innri lýsingu fyrir byggingar og úti ljós að nóttu,,, meira..

Þegar ég fór að finna út hvernig ég gæti séð til veðurs, hvað varðar annan klæðnað en skótauið áður en haldið væri út í dimman morguninn, datt mér í hug að best væri að kanna veðrið fyrir utan gluggann á internetinu.  Af því að einmanaleiki næturinnar hefur orðið til þess að morgni ég hugsa heim til mín, þá fór ég fljótlega að venja mig á að kíkja á veðrið á Íslandi í leiðinni.  Á www.yr.no eru nokkrar vefmyndavélar sýndar sem standa næst þeim stað sem er skoðaður.  Þann 28. nóvember s.l. var vefmyndavélin í ólagi á Egilsstöðum.  En mynirnar hér að neðan sýna hvernig var umhorfs klukkan tæplega fimm að morgni í rækilega raflýstum Seyðisfirðinum annarsvegar, og svo steinsnar frá, á óraflýstri Fjarðarheiðinni hinsvegar. 

Á sama hátt og linsuop vefmyndavélanna virkar mannsaugað, er nema von að maður spyrji; er verið að framleiða rándýrt myrkur með rafmagni?

Bláar myndir á sunnudagskvöldi.

Trúleg vísindi.

Er furða að okkur finnist við vera rugluð og áttavillt?  Með valdi  hefur verið unnið hörðum höndum að því að telja þér trú um að þú hafir ekkert vald, enga stjórn.   En þetta er allt sjónhverfing, eftir að þú hefur einu sinni áttað þig á hvað þú býrð yfir miklum mætti muntu aldrei aftur vinna gegn sjálfum þér. 

Þegar þú stækkaðir byrjaðirðu að spyrja heiminn í kringum þig. En í skólanum var þér kennt að endurtaka upplýsingar í stað þess að hugsa eigin hugsanir.  Skoðanir þínar vor gerðar að aðhlátursefni jafninga þegar þú efaðist um fræðin.  Þú leifðir hópsálinni að hafa áhrif á gerðir þínar og ákvarðanir.  Þú gerðir það sem þér var sagt af ótta við afleiðingarnar af því að gera það ekki.   

Við viljum vera upplýst um viðburði heimsins en erum fóðruð á áróðri.   Þú lést fortíðina ákvarða nútíðina og hefur áhyggjur af framtíðinni.  Jafnvel þó að fortíð og framtíð séu ekki til, og þú hafir aðeins nútíðina.  Að lifa augnablikið er það sem þú færð um ráðið.  

Hvers vegna í ósköpunum er þetta ekki kennt í skóla? 

 

Ægishjálmur þrjú - kálgarður og gullabú.

Því hefur stundum flogið fyrir á þessari síðu, að maðurinn sé helst með sjálfum sér þegar mætt er í þennan heim sem ómálga barn.  Svo sé von til þess að komast aftur til sjálfs sín þegar komið er þangað sem er kallað út úr heiminum, s.s. slefandi gamalmenni sem hefur ekki endilega tengsl við þá stund sem dagatalið sýnir.  Þó ber þess að gæta að þær eru fleiri en ein útgönguleiðirnar til sjálf sín, mismunandi gáfulegar þó, t.d. var sú útgönguleið sem ég sannreyndi á yngri árum ekki vænleg þ.e. í gegnum glerið á flöskubotni.

"En sjáðu samt hvað þetta er fallegt Maggi" sagði hún Matthildur mín við mig í haust þegar við komum í okkar fyrr um heimabæ.  Það er reyndar flest fallegt á Djúpavogi hjá þeim sem slitu þar barnskónum og ekki síður hjá þeim sem lifðu þar sín manndómsár.   Ég sá nefnilega ekki fegurðina alveg á augabragði enda þarf að vera hægt að ferðast á ljóshraða fram og aftur um allan tíma til þess átta sig á öllu því sem Matthildi þykir fallegt.  Þarna blöstu við leggur, skel og kjálki úr sviðakjamma í skjóli við sinubrúska fyrir norðanátt sem gerði öldutoppana hvíta á Berufirðinum.  En það þurfti ekki mikla rannsóknarvinnu til að sjá að þarna hafði barnsálin búið vel að sínu gullabúi þannig að blessaðir málleysingjarnir nutu góðs af fyrir norðanblæstrinum sem barst frá landshlutanum þar sem búsmalinn snjóaði í kaf vindasama september daga.  Þessi fegurð hefði svo sem ekki átt að þurfa að vefjast fyrir mér eitt augnablik, því oft hafði ég skoðað með henni Matthildi minni á álíka fjársjóði. 

Þegar við fluttum úr fjölbýli Grafarvogsins í Egilsstaði var meiningin að koma sér aftur upp gullabúi eins og á Djúpavogi, jafnvel með sinubrúskum í kringum veggi einbýlis.  Því voru margir kvöldrúntarnir farnir um byggingalendur góðærisins til að skoða það nýjasta í gullabúagerð.  En flestir bíltúrarnir enduðu með því að fara framhjá flottasta hverfinu í bænum.  Þetta hverfi stendur venjulega sumarlangt skammt frá Eyvindaránni og er kallaður starfsvöllur af lærðum.  Þarna fá blessuð börnin hamar, nagla og spýtur til að byggja sínar draumahallir.  Í stað þess að þurfa að slá sinuakurinn sumarlangt höfðu þau komuð sér upp Edengarði inn á milli draumahallanna, sem hafði að geyma gulrætur, hvítkál og spínat o.fl., kallað skólagarðar á fagmálinu.  Þarna mátti sjá að það vafðist ekkert fyrir barnsálinni að bæta herbergi hvað þá heilli hæð við draumahöllina.  Reglugerðafarganinu ekki fyrir að fara frekar en í Kristjaníu og allsnægtirnar við útidyrnar.

"Ég hlusta á Zeppelin og ferðast aftur í tímann..." söng kóngurinn í denn og endaði sönginn á "...svartur Afgan drauma minna ég sakna".  Eins og svo oft hitti Bubbi þráðbeint í hjörtu mannanna með þessu ljóði.  Það þarf ekki að muna nema upphafið og endinn til að lifa töfrana. Það þarf ekki einu sinni að fíla Zeppelín hvað þá hafa prófað svartan Afgan.  Lykillinn að hjartastöðinni er ferðalag augnabliksins aftur í tímann þar sem framtíðardraumanna er saknað.  Yfir öllum þessum töfrum hafa börnin að ráða þegar þau hlúa að legg og skel, eða byggja kofana sína í kálgarðinum. Jafnvel þegar það er gert undir faglegu eftirliti starfsvallarstjórans í skólagarðinum.  En eftir það fara þau mörg hver að sakna drauma sinna og ferðast aftur í tímann til að grennslast fyrir um hvar þeim var stolið.  Nema hægt sé að halda þeim kirfilega uppteknum við að halda jafnvægi á línunni.  Svo uppteknum að jafnvel þyki orðið eðlilegt að borga fyrir það að hlaupa með síauknum hraða á sama stað á færibandinu í World Class og þá eins gott að sleppa því að líta til hliðar ef ekki á illa að fara.

Ég kom inn á það um daginn að sennilega væri ægishjálmurinn alþjóðlegt tákn sem hefði verið til á meðal manna alla tíð.  Lykilinn af töfrum hans mætti kannski finna á stúkufundum frímúrara því það væri ýmislegt sem benti til að þeir hefðu yfir þeim verkfærum að ráða sem opnuðu helga rúmfræði.  Frekar en að taka mér frí frá múrverki og reyna að fá inngöngu á stúkufundi spurði ég Búddamunkinn bróðir minn um það hvaða hlutverki ægishjálmurinn gegndi hjá þeim Búddunum.  En þar gengur hann undir nafninu Darmhahjól.  Bróðir sagði að Darmha þýddi vernd á Búddísku, vernd hugans, nánar tiltekið þess huga sem hjartastöðin hefur að geyma og er meðfæddur við komuna í þennan heim.  Íslenski formáli ægishjálmsins á semsagt fullkominn samhljóm í Búddísku; "Fjón þvæ ég af mér fjanda minna, rán og reyði ríkra manna". 

Það er með hjartanu sem við höfum aðgang að alheiminum, hinni miklu sameiginlegu vitund.  Það er með þeim huga sem hægt er að ferðast fram og aftur um tímann á einu augnabliki til að finna fjársjóðinn sem við eitt sinn áttum.  það er með hjartanu sem við höfum aðgang að öllum tímum, hverri hugsun, allri vitneskju sem þessi heimur býr yfir.  Reyndar kom það fram í Völsungu þegar Sigurður snæddi hjarta Fáfnis þá sögðu fuglarnir honum hvar hann gæti fundið framtíðar sögur.  En það varð Sigurði Fáfnisbana að aldurtila að meta veraldlegan fjársjóðinn meira en hjartað.  Þegar hann reið vafurlogann fyrir annan mann í þeim tilgangi að blekkja  Brynhildi sem hann hafði heitið ævarandi tryggð, sveik hann ekki einungis Brynhildi heldur líka hjarta sitt fyrir gullið í fársjóðnum sem hafði ægishjálm að geyma, þann sem Loki hafði stolið af dvergnum Andvara við fossinn í Dvergheimum.

Eins og maðurinn sagði; þá ert þú kominn í þennan heim til að vera þú sjálfur og það er enginn annar betri í því að vera þú, en þú sjálfur.  Til þess hefurðu hjartað að vísa veginn, það er hjartað sem býr yfir mættinum til að ferðast um rúm og tíma til að nálgast alla þá visku sem fyrirfinnst.  Eða eins og meistarinn orðaði þegar hann útlistaði mikilvægi óttalauss hjarta "Í húsi föður míns eru margar vistarverur".

 

Bláar myndir á sunnudagskvöldi.

Fyrr skal frjósa í Helvíti.

Það hvað ný byggingareglugerð hækkar byggingakostnað er enn eitt talandi dæmið um það þegar fábjánar fá frábærar hugmyndir. 

Þessari hækkun gerði Ágúst Bjarnason verkfræðingur og bloggari góð skil þegar hann vakti athygli á grein Sigurðar Ingólfssonar verkfræðings hjá Hrannar s.l. sumar.

http://agbjarn.blog.is/blog/agbjarn/entry/1250186/

Íbúðir minnst 10% dýrari

Trúleg visindi.

Ægishjálmur II - launhelg vé.

 

Undarlegir hafa þeir verið draumar mínir upp á síðkastið.  Hef í þeim átt samtöl fram og aftur í tímann, setið í laufskála suðrænnar hitabeltiseyju staðsettum undir íslenskum frystihúsvegg með gjálfrandi ölduna undir gisnu gólfinu sem merlaði ljósbrotum sólarinnar upp um hrímaða veggi laufskrúðsins.  Tekið þaðan á loft út yfir himin og haf, flogið yfir bernskustöðvar þar sem upp fyrir mér rann að nú var ég í flugvél drauma minna sem við pollarnir smíðuðum á hæðinni í denn.  Eftir að tímavélin sú var komin á flug er allt mögulegt og lítill vandi að vita hvernig það er að ferðast hraðar en hljóðið þráðbeint upp til skýanna og þaðan á ljóshraða út til stjarnanna. 

Heimarnir sem við upplifum í vöku og draumi eru í reynd jafn sannir, því báðum tilfellum upplifum við tilveruna.  Munurinn á þessum tveimur tilverustigum er að upplifanirnar verða til vegna næmni mismunandi stöðva okkar innra sjálfs.  Draumaheimurinn varir einungis jafnlengi og draumurinn á meðan vökuheimurinn á sér síendurtekið framhald.  En jafnvel í vöku kemur sumt þannig að hvorki verður að því orðum komið, né það skynjað með skilningsvitunum fimm.  Eina skynjunin er tilfinning hjartans. 

Til að reyna að skýra þetta nánar ætla ég að segja frá því þegar ég keyrði fram á norsku þjóðarsálina á förnum vegi núna í hauslitunum.  Þegar ég stoppaði fór út úr bílnum til að taka myndir af litasinfóníunni sem fyrir augu bar mætti rúllubaggi, kyrrðin, fuglasöngur, blær sem bylgjaði grasið í síðdegissólinni og baulið í belju heima við bæ.  Þarna var hún þá allt um kring, undir, yfir og á milli loftlínanna sem flutti rafmagnið um sveitina.  Það að finna fyrir þessari sál svona óvænt og óumbeðið má einna helst líka við nærveru kærleiksríkrar ömmu, nema hvað þarna var amma ung og ég komin yfir fimmtugt.  Sem passar náttúrulega ekki alveg á línuna, því amma var ekki amma þegar hún var ung og ég ekki orðinn gráhærður. En betri skýringu hef ég ekki haldbæra með orðum á því þegar allur tími stendur ljóslifandi í einu augnabliki og maður heilsar heilli þjóðarsál.

Ég gaf það í skin hérna um daginn að til þess öðlast skilning á uppruna ægishjálms þurfi að fara alla leið út til stjarnanna.  Svo stór sé uppruni hans að hann sé hvorki það sem fram kemur í goðafræðinni, þ.e. sá verndargripur sem gaf Sigurði máttinn til að bana Fáfni né íslenskur galdrastafur.  Eins var ég búin að rekast á að hann gæti allt eins verið ættaður austan úr Asíu, að á Indlandi væri svipað tákn brúkað gegn neikvæðni og illsku.  Í haust fékk ég svo óvænta staðfestingu á Asíu upprunanum.  Þannig er að á hæðinni fyrir neðan býr fólk frá Pakistan.  Í haust þurfti að endurnýja baðherbergið í íbúðinni þeirra, á meðan fengu þau aðgang að mínu.   Ég þarf varla að taka það fram að ég naut góðs af þessu.  

Kvöld eitt kom Roomi upp á stiga skörina til að færa mér heitt te frá frúnni, honum varð starsýnt á ægishjálm sem ég hafði um hálsinn og spurði forviða "hvar fékkstu þetta" áður en ég náði að svara hafði hann kallað á frúna til að sýna henni þessi stórmerki.  Sjáðu hvað hann er með um hálsinn sagði hann, hún leit snöggvast á gripinn og fór svo með hraði niður stigann.  "Þetta tákn er líka til hjá okkur" sagði hann "en hvað merkir það hjá þér?"  Ég sagði honum það sem ég vissi um merkinguna og að talið væri að þetta væri gömul rún komin aftan úr norrænni goðafræði sem víkingarnir hefðu ástundað.  Hún hefði fundist í gamalli íslenskri bók á 19 öld, "ja svo, eru þá líka víkingar á Ísland" spurði Roomi.  Þegar ég ætlaði að fara að fá uppgefið hjá honum hvaða merkingu hann legði í þetta tákn eyddi hann samtalinu.

Eftir að hafa leitað uppruna ægishjálmsins nú um nokkra hríð vegna þess að mér fundust upplýsingarnar sem um hann voru gefnar á alheimsnetinu vera af skornum skammti hef ég komist að því að alheimsnetið er einn allsherjar ægishjálmur.  Hann hafi alltaf verið til og rétt eins og í sögunni um Sigurð Fáfnisbana þá tilheyri hann fjársjóði sem er kominn enn lengra að en norræn goðafræði.  Hann virðist vera til í öllum menningarheimum sem hið átta arma sólarhjól oftast sem verndarstafur gegn ágangi hins ágjarna, samanber íslensku forskriftina; "Fjón þvæ ég af mér fjanda minna rán og reiði ríkra manna". 

Til eru hugmyndir um að átta arma verndarstafurinn eigi uppruna sinn aftan við alla vísindalega viðurkennda menningarheima.  Hann sé arfur úr fjársjóði sem kemur frá gullöld Atlantis jafnvel alla leið úr paradísargarðinum Eden.  Síðar hafi hann dreifst í áttirnar fjórar og varðveist í þeim menningarheimum sem ríktu þar, s.s. goðafræðinni í norðrinu, menningu frumbyggja í suðrinu, Buddhisma í austrinu, Kristni í vestrinu svo fátt eitt sé upp talið.  Þetta má sjá á þeim táknum sem þessir menningarheimar skarta, s.s. stærsta sýnilega tákni Vadilkansins í Róm, tímahjóli Mayana, Darmha hjóli Buddhismans og ægishjálmi Goðafræðinnar.

En hvers vegna er þetta tákn hjúpað dulúð og galdri svo mögnuðum að kaþólsku kirkjunni þótti jafnvel ástæða til að brenna fólk á báli vegna gruns um samskipti við myrkrahöfðingjann byggi það yfir þekkingu táknsins? 

Þess má geta sér til að þar séu völd höfuð orsakavaldurinn eða "Fjón ríkra manna".  Ægishjálmurinn er nefnilega vegvísir á hina mörgu heima sem manneskjan býr að.  Í norrænu goðafræðinni voru heimarnir a.m.k. níu þ.e. Miðgarður sem var jörðin, Ásgarður heimkynni Goðana, Jötunheimar, Dvergheimar, Eldheimar, Helja, Vindheimar, Álfheimar og Huliðsheimar.  Kaþólsku kirkjunni tókst að afnema vísdóm goðafræði norðursins og gera heimana sem almenningi stóðu til boða þrjá, þ.e. jarðlífið, himnaríki og helvíti.  Það sama átti við menningarheim suðursins, visku hans var því sem næst eytt um leið og menningu indíána Ameríku.  Bæði víkingar og indíánar voru stimplaðir hryðjuverkamenn síns tíma sem þarf ekki að koma á óvart þegar litið er til þess stríðs sem nú er háð gegn hryðjuverka ógn sem sögð er steðja af menningu austursins.

Ægishálmur hefur hin fullkomnu hlutföll lífsins blóms.  Hann er því sennilega ættaður úr helgri rúmfræði eða það sem kallað er sacred geometry, stundum fingrafar Guðs.  Þessi stærðfræði er í raun einföld í praxis en hefur verið haldið til hlés fyrir almenningi.  Fjársjóð hinnar helgu stærðfræði má hvarvetna finna ef maður aðeins hefur lykilinn.  Það hefur því verið "Fjón" ráðandi afla í gegnum tíðina að halda þessum lykli innan sinna fjárhirslna og er enn ef marka má námskrár menntastofnanna ríkisins sem kenna það umfram kaþólsku kirkjuna að heimurinn sé helst jarðlífsins hagvöxtur þeim Mammon til dýrðar sem kallast í daglegu tali markaðsöfl og hamra járnið í gegnum marggjaldþrota imbakasann sem telst vera öryggistæki í almannaþágu.  Meira að segja kaþólsku kirkjunni þótti ekki ráðlegt að taka himnaríki alveg út í einum áfanga en setti samt helvíti til mótvægis til að hafa allt undir control.

Það má því með réttu segja að Fáfnir gang aftur á öllum tímum.  En svo merkilegt sem það er þá má finna verkfærin til að smíða lykil af hinni helgu rúmfræði í táknum félagskapar sem kennir sig við starfsheiti mitt.  Án þess að ég ætli að halda því sérstaklega fram að frímúrara sitji stilltir á stúkufundum teiknandi ægishjálma helgrar rúmfræði þá er það með hana eins og þjóðarsálina það er tilfinningin sem gefur skynjunina.  Er von að spurt sé hvers vegna er heilög rúmfræði ekki kennd í skólum?

 

 

  Íslenska útgáfan af ægishjálmi sem fannst á 19. öld.

  Ægishjálmur Maya indíána.

  Átta arma Darmha hjól Buddha.

  Torgið fyrir framan St. Péturs kirkjuna í Róm.

Lífsins blóm hinnar helgu rúmfræði.