Á að steypa ungmennum í enn meiri skuldir?

 

Hvað meinar félagsmálaráðherrann með þessari nýju áætlun?  Á að bjóða ungmennum upp á störf á vegum ríkisins?  Eða er ætlunin að bjóða ungu fólki upp á nám og uppihald því að kostnaðarlausu í skiptum fyrir atvinnuleysisbætur?  Eða á að ota fólki út í nám sem það kostar sjálft með lántökum ásamt framfærslu sinni? 

 

Staðreyndin er sú að það er alls ekki sjálfgefið að nám leiði til starfa sem eru þess virði að fá lánað fyrir menntun þeirra vegna.  Nógir eru skuldaklafarnir sem íslenskum ungmennum eru ætlaðir nú þegar. 

 

Það hefur verið viðtekin venja að hvetja ungt fólk til að afla sér menntunnar og undirbúa sig þannig fyrir lífi.  Því hefur verið sagt að með góðri menntun fái það gott starf sem geti skapað því tekjur til að stofna heimili með öllum þeim skuldbindingum sem því fylgir. Íbúðarhúsnæðið sé stærsta fjárfesting þess, að auki beri að spara til efri áranna í gegnum lífeyrissjóði og viðbótar lífeyrissparnaði fjármálafyrirtækjanna.

 

Flestir nemendur hafa stofnað til mikilla skulda við að afla sér "dýrmætrar" sérfræðiþekkingar, koma þannig stórskuldugir inn á atvinnumarkaðinn.  Stofna til ennþá stærri skulda til að eignast m.a húsnæði og bíla til að komast til og frá vinnu.  Það má því segja að fólk hafi þegar ráðstafað lífi sínu strax á námsárum sínum.  Þessari skuldsetningu fylgir að störfin gefa miklar skatttekjur í ríkissjóð og öruggt fjárstreymi til fjármálageirans í gegnum lífeyrisgreiðslur,það jafnhliða vaxtagreiðslum af öllum skuldunum sem til eru orðnar.  Það má segja að allt það fjárstreymi sem í gegnum æfi manneskjunnar streymir lendi þannig með einum eða öðrum hætti hjá fjármagnseigendum.

 

Þó svo menntakerfið búi til góða sérfræðinga á hinum ýmsu sviðum þá kennir það einstaklingnum nánast ekkert um praktísk fjármál.  Staðreyndin er sú að sáralítið samhengi er á milli menntunnar og þeirra sem hafa náð langt í fjárhagslegu frelsi.  Það er því umhugsunarvert hvers vegna menntakerfi sem er svona upp byggt leggur ofuráherslu að ná til barnssálarinnar á mótunarárunum þegar hægt er að hafa mestu áhrifin á ríkjandi viðhorf manneskunnar ævilangt.  Kerfi sem frá byrjun hvetur í raun  einstaklingin til taumlausrar skuldsetningar og fjárhagslegrar ánauðar.

 

Forn Grikkir trúðu að menntun væri til þess að kenna fólki að hugsa. Nútíma menntun gengur út á að þjálfa þá fólk í að gera það sem því er sagt frá blautu barnsbeini. Sagt er að menntakerfi nútímans komi að uppistöðu til frá Prússnesku kerfi19. aldar kerfi sem var ætlað að bú til gott starfsfólk og hlýðna hermenn.  Semsagt fólk sem í blindni fylgir fyrirmælum, fólk sem bíður eftir að vera sagt hvað það eigi að gera, þar með talið hvað það á að gera við tíma sinn og peninga.  Framúrskarandi nemendur eru nær því undantekningarlaust verðlaunaðir, með vinnu fyrir hina ríku við að viðhalda því kerfi sem byggt hefur verið upp og auka þannig við auð þeirra efnamestu.

 

Þessi skortur á frjálsri hugsun og fjárhagslegri menntun skólakerfisins hefur leitt til þess að fólk er tilbúið til að gefa stjórnvöldum sífellt meiri völd í lífi sínu.  Vegna þess að það býr ekki yfir nægilegri fjárhagslegri færni til að ráða við eigin framfærslu í flóknu kerfi sem byggir á síaukinni skuldsetningu.  Þess í stað er okkur ætlað að vænta þess að stjórnvöld leysi vandamálin fyrir okkur.  Með þessum hætti framseljum við frelsi okkar til stjórnvalda nútímans sem hafa sannað sig í því að vera verkfæri fjármagnseigenda að vösum almennings sem aldrei fyrr.

 

Því hefur verið haldið að okkur að við eigum ekki að vera of upptekin af peningum og hefur jafnvel verið láti að því liggja "peningar séu rót hins illa" og þá vitnað til hinnar helgu bókar.  Þar er reyndar sagt eitthvað á þá leið að "ágirnd í peninga séu rót hins illa", takið eftir; ágirnd, en ekki peningarnir sjálfir.

 

Það að halda fólki í fjárhagslegri fáfræði er í raun illska.   Það eitt að einhver þurfi að vinna við starf sem hann hefur ekki áhuga á, eða fyrir fólk sem hann ber ekki virðingu fyrir, jafnvel ganga í hjónaband þar sem eingin ást er og ætlast þannig að til að einhver annar sjái um fjárhagslegt öryggi hvort sem það er maki, vinnuveitandi eða stjórnvöld.  Kerfi sem þannig afvegaleiðir manneskjur sem fæðast inn í þennan heim með alla þá kosti sem gerir þá fullfæra um að bjarga sér sjálfir, er í raun rót hins illa.

 

Skemmtileg sýn á skólakerfið.

 http://www.youtube.com/watch?v=_JTaoAdbjcs&feature=player_embedded

Úrræði fyrir 2.400 ungmenni

Launþegum gert að láta 12% tekna sinna renna til lífeyrissjóða.

 

Rúmu ári eftir hrun hlýtur að vera orðið tímabært að lífeyrissjóðirnir geri hreint fyrir sínum dyrum.  Allavega áður en haldið er á vit nýrra ævintýra.  Almennir launþegar ættu að krefjast samskonar lífeyrisfyrirkomulags og opinberir starfsmenn njóta.  Það er í raun glæpur að skylda fólk með lögum til að láta 12% tekna sinna renna til sjóða sem vafi leikur á hvernig standa.

 

Nær væri að stjórnvöld þjóðnýttu lífeyrissjóðina.  Ríkisstjórnir um allan heim hafa hver af annarri sett framtíðarskatta á almenning með því að moka peningum inn í bankakerfið.  Þannig er búið að gera skattgreiðendur ábyrga fyrir öllum skuldum, þ.m.t. öllum lífeyrissparnaði.  Það er því búið að gera skattgreiðendur m.a. að skuldaþrælum vegna skulda við sjálfa sig.  Ísland er engin undantekning.

 

Margir halda að Íslenska lífeyrissjóðakerfið sé einstakt, enda hefur því verið haldið miskunnarlaust að fólki.  En það er það ekki, það er byggt upp á svipaðan hátt og það Bandaríska, þ.e.a.s. ávaxtar sig á hlutabréfamarkaði.

  

Nýja Framtakssjóðnum er í raun ætlað  að endurreisa hrunin hlutabréfamarkað.  Þetta er geggjuð áætlun.  En með þessu er hægt að fela það að í einhvern tíma að stór hluti lífeyrissparnaðar landsmanna er raunverulega glataður.  En á endanum mun þetta kosta það að framtíðar greiðslur til lífeyrissóða tapast einnig.

 

Hérna er grein sem ég hvet alla, sem vilja skilja framtíðarhorfur lífeyrissjóða, til að lesa.  Þó svo að hún eigi við USA þá er Íslenska kerfið svipað, en niðurstaðan ætti að vera íslenskum launþegum nú þegar ljós.

http://finance.yahoo.com/expert/article/richricher/205569 

Ágúst Einarsson stjórnarformaður Framtakssjóðs Íslands

Kaupmannhafnar samkomulagið & loftslagsbreytinga blekkingin.

Jafnvel þó að fram hafi komið á hverskonar gögnum kenningin um hlýnun jarðar er byggð, halda fjölmiðlar áfram að skauta hjá aðalatriðunum.  Sem eru blekkingarnar sem þetta samkomulag á að byggja og hver er hinn raunverulegi tilgangur samkomulagsins.

 

Hvaða áhrif þessi samningur mun hafa á daglegt líf jarðarbúa ætti í raun að vera rannsóknarefni fjölmiðla en ekki stanslausar fréttatilkynningar sem þeim eru sendar í áróðurskyni. 

 

Það eru önnur sjónarhorn á þessar áætlanir um alheimssamkomulag vegna loftslagsbreytinga.  Hér er sjónarhorn á það, hvernig þessi loftslagsráðstefna gæti snert íbúa heimsins. 

Smellið á myndina.

Vonlítill um samkomulag

Good morning America how are you?

Það þykir sjálfsagt mikill sigur að þurfa ekki að fara hefðbundnar lýðræðislegar leiðir í umhverfismálum.  Enda ekki gott að tefja við slíkt, þegar flestar forsendur kenningarinnar um hlýnun jarðar eru brostnar og lekið hefur út á hverskonar lygaáróðri þær voru byggðar.   

 

Manninum hefur verið meinað sem einstakling á innan við tuttugu árum að nýta sér elstu kunnáttu sína, það að kveikja eld.  Nú má búast við að hringurinn þrengist og skipta þá lýðræðislegar ákvarðanir frjálsra ríkja engu, lögin voru samþykkt annarsstaðar með "hagsmuni heimsins" að leiðarljósi.  Umhverfisfasisminn er kominn að útidyrum hvers heimilis.

 

Það er sem betur fer margt gott sem hefur komið frá USA og hér er einn góður sem hefur ekki alltaf haft orð á sér fyrir að fara troðnar slóðir kerfisins. 

 

http://www.youtube.com/watch?v=KSSPb9hnwM4&feature=player_embedded

Bandaríkin taka á loftslagsmálum

New World Order - Þegar bankarnir stjórna heiminum.

Það er að koma betur í ljós að hrunið á Íslandi er hluti af mun stærra samhengi.  Bretar og reyndar allur heimurinn stendur innan skamms á tímamótum.  Peningakerfi heimsins mun verða miðstýrðara en nokkru sinni fyrr.   Þar mun AGS sennilega gegna lykil hlutverki.  Við Íslendingar erum farnir að kannast við "aðstoð" AGS en líklega á allur heimurinn eftir að kenna hennar.  Sennilegast er að venjulegt fólk, sem stundum er kallað millistéttin, verði verst úti í þeirri "endurreisn" sem er framundan.

 

Ringulreiðin varð til með því að bankar hættu að kaupa  skuldaviðurkenningar hverjir af öðrum og hafa skapað þannig það sem kallað er lausafjárkreppa.   Ríkisstjórnir hafa svo hver af annarri sett framtíðarskatta á almenning með því að moka peningum inn í bankakerfið og sannað sig í að vera verkfæri fjármagnseigenda að vösum almennings.  Þær upphæðir sem um ræðir eru stjarnfræðilegar, bara það sem hefur verið sett á skattgreiðendur framtíðarinnar síðasta eina og hálfa árið nemur um 100 faldari Marshall aðstoðinni sem fór í endurreisn eftir seinni heimstyrjöldina.

 

Í reynd er búið að gera skattgreiðendur ábyrga fyrir öllum skuldum, þ.m.t. öllum útistandandi lánum, fyrir lífeyrissparnaði sem og öðrum sparnaði almennings.  Það er búið að gera skattgreiðendur að skuldaþrælum vegna skulda við sjálfa sig.  Þetta gerist vegna eigna almennings sem fjármálaheiminum var falið að fara með en eru gufaðar upp í vörslu banka og sjóða.

 

Joan Veon er viðskiptakona og sjálfstæður blaðamaður sem hefur rannsakað sögu fjármálakerfis USA og heimsins.  Hún setur rannsóknir sínar og framtíðarsýn fram á auðskildu máli.  Allir sem hafa áhuga á að vita hvar við erum og hvert við stefnum ættu að gefa sér tíma til að kynna sér skýringar Joan Veon.  Því þó hún tali út frá USA þá á það sama við um aðra hluta heimsins ekki síst Ísland.

 

Fyrirlesturinn tekur  eina og hálfa klukkustund, sem er vel þess tíma virði til að öðlast betri skilning á því hvernig staðan er og hvers má vænta.

 

http://www.youtube.com/watch?v=vEJdeWvGIZU&feature=player_embedded

Þung spor Alistairs Darling

Átta nýjar reglur fyrir fjármál framtíðarinnar II

Undanfarnar vikur hef ég verið að kynna mér bókina hans Robert Kiyosaki sem kom út í september s.l., Conspiracy of the Rich - The 8 new rules of money.  Í þessari nýju bók bendir Kiyosaki á 8 reglur fyrir einstaklinginn til að taka málin í sínar hendur í því fjármálaumhverfi sem blasir við flestum eftir atburði ársins 2008, sem marka upphaf mikilla breytinga.  Ég fjallaði um fyrri hluta bókarinnar fyrir rúmu tveimur vikum.  Þar er farið yfir það hversmá vænta af stjórnvöldum, hvað skólakerfið kennir okkur um peninga og hvernig þeir verða til,  þá umfjöllun má sjá hér. 

 

Peningar eru Þekking.

Þegar spurt er hvernig er hægt a auka við fjárhagslega hæfni, er svarið; rannsakaðu söguna og þá sem hafa náð árangri.  Þannig má læra fjármálalæsi.  Það er nauðsynlegt að gera sér grein fyrir að allir peningar fara í umferð í formi skulda og að bankar hafa leifi til að lána hverja krónu margfalt, allt að 12 sinnum, í stuttu máli sagt framleiða peninga úr engu.  Að gera sér grein fyrir þessari staðreynd og hvernig þetta virkar er frumskilyrði til að ná áttum, ekki síður nauðsynlegt en að rannsaka í hvað innkoman okkar fer og hvernig hún verður til.

 

Við þá fjármála ringulreið sem hrunið veldur verða til ný tækifæri.  Nú er sennilega besti tíminn til að læra af fortíðinni, til að ná árangri í framtíðinni. Það verður ekki gert með því að einblína á það neikvæða. Eins og fiskurinn sér ekki vatnið sem hann syndir í getur flest fólk ekki séð andrúmsloftið sem fjármálaheimurinn býr því, hvort sem við erum rík, fátæk eða jafnvel atvinnulaus lifum við samt  við sama veruleikan, að þurfa tekjur.

 

Sagt er að 90 % fólks búi við allt annan fjárhagslegan veruleika en þau 10% sem virðast eiga margfalt meira en þau þurfa.  Munurinn felst í því hvernig 10% hafa lært, að láta peningana vinna fyrir sig, á meðan 90% stofna til skulda sem tekjur þeirra renna til.

 

Lærðu tungumál peninganna.

Þegar nemandi sérhæfir sig, sama hvort er í læknisfræði, flugnámi eða öðru, lærir hann fullt af orðum og hugtökum sem tilheyra hans sérgrein.  Því er mikilvægt að fyrir alla sem vilja ná fjárhagslegri færni að læra orð og hugtök fjármálaheimsins og gera sér fulla grein hvernig þau virka.  Við þurfum jú öll peninga, þeir eru því sérgrein okkar allra.  Þess vegna er svo mikilvægt að skilja þau orð og hugtök sem fjármálageirinn notar. 

 

Umfram allt annað lærðu að fjárfesta í tekjum, ef þú vilt ekki þurfa að hafa áhyggjur af peningum.  Þessa grundvallar staðreynd hafa 90% látið fram hjá sér fara og hafa þess í stað fjárfest í því sem þeim hefur verið talin trú um að sé nauðsyn og öruggur langtímasparnaður s.s. of dýrt íbúðarhúsnæði og lífeyrissparnaður.  Í báðum tilfellum er um fjárstreymi frá einstaklingnum að ræða sem skapar honum ekki tekjur, auk þess að vera að stórum hluta byggt upp á skuldsetningu.  Það er sem sagt einungis fjárfest í væntingum um að eitthvað hækki fjárfestingarinnar vegna.

 

Hafa ber því ætið í huga að fjárfesta í tekjum. Það lítur alltaf út fyrir að auðveldara sé að fjárfesta í langtímasparnaði sem ber góða ávöxtun, líkt og fjármálafyrirtæki og lífeyrissjóðir bjóða. Þannig er okkur talin trú um að við getum einbeitt okkur að því að afla tekna  með vinnu, á þann hátt sem við erum best fær til samkvæmt menntun. En þetta er ekki í raun það sama og fjárfesta í tekjum, þetta er að láta tekjurnar renna til fjárfestinga sem við höfum litla stjórn á hvernig ávaxtast. Markaðir fara upp og niður því er nauðsynlegt að finna fjárfestingakosti sem gefa tekjur en byggja ekki bara á háum vöxtum og eignabólum, þær hækkanir endist sjaldan til lengdar. Að fjárfestu í tekjum er ekki eins auðvelt, en með því komum  við til með að búa við fjárhagslegt frelsi. Allir geta fjárfest i væntingum hækkandi markaðar.

 

Það má læra af sögunni.

Rétt fyrir kreppuna stóru 1929 tók fólk lán til að kaupa hlutabréf og ætlaði að fjárfesta í hækkunum hlutabréfa markaðarins. Sama var upp á teningnum 2007, fólk tók lán og keypti húsnæði og hlutabréf treystandi á að markaðurinn færi upp. Að rannsaka þá atburði sem í kjölfarið fylgdu ættu að gera það ljóst hvers vegna svo mikilvægt er að fjárfesta í tekjum.

 Algengar fjárfestingar sem gefa tekjur;

1. Fjárfesting í rekstri er oft það sem einkennir þá sem njóta fjárhagslegs frelsis. Þeir eiga oft mörg fyrirtæki sem gefa örugga innkomu á meðan launþeginn þarf jafnvel að sinna mörgum störfum til að hafa viðunandi tekjur til framfærslu.

2. Fjárfesting í fasteignum getur gefið öruggar mánaðarlegar tekjur. Þitt eigið húsnæði sem þú býrð í telst ekki til þesskonar fjárfestingar, jafnvel þó að það sé viðtekin venja að telja eigið íbúðarhúsnæði til góðrar fjárfestingar, þá tekur það frá þér tekjur.

3. Fjárfesting í hlutabréfum, skuldabréfum, spariskírteinum, lífeyri, og peningamarkaðssjóðum er það sem venjulegt fólk velur sem fjárfestingu auk íbúðarhúsnæðis síns. Slíkar fjárfestingar eru yfirleitt auðvelt að kaupa, taka lítið af tíma fólks og er oftast auðseljanlegar. En gefa þess í stað litlar og stundum engar tekjur.

4. Fjárfesting í hrávörum s.s. gulli, silfri, platínum osfv. er eitthvað sem venjulegt fólk hefur litla þekkingu á. Flestir vita ekki einu sinni hvar á að kaupa gull eða silfur sem hráefni.

 

Fjárfestingar sem gefa tekjur eru ekki auðfundnar og krefjast hugmyndaflugs. Allir geta fjárfest með von um hækkun. Að finna fjárfestingu sem gefur reiðufé krefst þekkingar bæði á hugsanlegum tekjum og kostnaði, auk þekkingar á verkefninu sem fjárfest er í árangurinn byggist á þeirri þekkingu. Fólk er oftast værukært að eðlisfari og vill lifa fyrir líðandi stundu, lætur því aðra um að fjárfesta fyrir sinn sparnað, þær fjárfestingar færa því sjaldnast tekjur.

 

Frjó hugsun og verklegur áhugi.

Ein gagnlegasta hugsun sem hægt er að innræta sér er "hvernig hef ég efni á því og get gert það" í stað þess að hugsa "þetta get ég ekki, hef ekki efni á því".  Þeim árangri er best að ná með því að hugsa út frá tekjum, að tekjurnar verði meiri en gjöldin.  Undanfarin ár hefur viðmiðið verið eignir í stað tekna.  Hagnaður hefur orðið til vegna hækkana eigna.  Eignirnar eru afleður skulda sem urðu til þegar fjárfest var í þessum eignum.  Peningar verða ekki til nema í formi skulda sem einhver er tilbúin að stofna til.  Það skiptir því öllu máli hvort stofnað er til góðra eða slæmra skulda.

 

Meirihluti fólks stofnar til skulda til að fjárfesta í eignum sem ekki gefa beinar tekjur. Heldur eignum sem taka frá því tekjur s.s. eigin íbúðarhúsnæði og langtímasparnaði.  Þetta eru í raun slæmar skuldir þar sem treyst er á að verðgildi fjárfestingarinnar hækki aðeins vegna þess að fjárfest hefur verið.  Góðar skuldir eru hins vegar einnig til, það eru þær skuldir sem sem gefa meiri tekjur en þarf til greiða niður skuldir frá mánuði til mánaðar.  Þær skuldir skila lántakandanum tekjum.

 

Tekjuflæði og skuldir.

Það þarf einhver að vera tilbúin til að skuldsetja sig svo nýir peningar fari í umferð, þeir eru því afleiður skulda.  Þess vegna má segja að peningar séu í raun þekking sem felst í að halda uppi fjárstreymi (veltu, tekjuflæði).  Skuldir hafa hingað til ekki verið taldar af því góða, því  best að skuldsetja sig sem minnst.  Þá helst vegna náms sem leiðir til tekna í gegnum atvinnu og vegna íbúðarhúsnæðis.  Okkur hefur verið kennt að með því að lifa ekki um efni fram komumst við næst því að njóta fjárhagslegs öryggis.   Það er það veganesti sem flestir fá út í lífið

. 

 

Flestir vilja öryggi í sínu lífi og starfi, þar með talið fjárhagslegt öryggi.  Rétt er að hafa í huga að það fólk sem nýtur mests öryggis er í fangelsi í bókstaflegri merkingu þess orðs.  Því meira öryggis sem við krefjumst því  minna frelsi höfum við.  Skuldsetning getur verið bæði ávísun á frelsissviptingu og aukið frelsi.  Þar skiptir öllu máli hvort skuldir eru góðar eða slæmar.  Góðar skuldir færa okkur tekjur á meðan slæmar skuldir taka frá okkur tekjur.  Uppeldi og menntun hefur nánast ekkert kennt okkur varðandi það hvernig við getum notfært okkur skuldir sem eru í reynd peningar dagsins í dag.  Það má segja að hvað almenna og sérhæfða menntun varðar þá hafi skólakerfið staðið sig vel en algerlega misfarist við að kenna það sem mestu máli skiptir við það að komast þokkalega af fjárhagslega.

 

 

Ef þeirri menntun sem manneskjan þarf á að halda út í lífið er skipt upp í þrjú svið gætu þau litið einhvernvegin svona út.

1. Almenn menntun; hæfileikinn til að lesa, skrifa og skilgreina.
2. Sérhæfð menntun;  hæfileikinn til að vinna fyrir peningum.
3. Fjármálalæsi; hæfileikinn til að láta peningana vinna fyrir þig.

Við sjáum strax að skólakerfið gerir það gott í tveimur fyrstu atriðunum en  klikkar á því þriðja.

 

Góðar og slæmar skuldir.

Skuldir geta bæði verið slæmar og góðar, það er fyrst og fremst undir þekkingu komið hvoru megin þær falla.  Slæmar skuldir eru raun þær sem taka frá okkur peninga, skuldir sem við stofnum til og eiðum svo jafnvel ævinni í að greiða upp, þessar skuldir verða t.d. til við ýmislegt sem við teljum nauðsyn s.s. íbúðarhúsnæði og lífeyrissparnað.  Þetta eru hvort tveggja skuldbindingar sem taka tekjur frá okkur.  Góðar skuldir eru þær sem færa okkur meiri tekjur en fara í afborganir og vexti, t.d. skuldir sem stofnað er til að hrinda ábatasamri viðskiptahugmynd í framkvæmd.

 

 

Eitt ber að hafa sérstaklega í huga varðandi skuldir, þær eru í upphafi skattfrjálsir peningar.  Þegar ekki er lifað um efni fram og t.d. sparað fyrir íbúðahúsnæði er búið að greiða skatta af þeim peningum sem í húsið fara.  Ef tekið er lán til húskaupa eru skattar greiddir af þeim tekjum sem fara í að greiða lánið auk þess sem fer til vaxtagreiðslna.  Hinsvegar ef lán er tekið til annars en eigin húsnæðiskaupa, t.d. til kaupa húsnæðis sem skapar eigandanum meiri tekjur en gjöld er ekki einungis verið að fá skattfrjálsan pening tímabundið heldur eru peningarnir farnir að vinna fyrir lántakandann og sjá um greiðslu skatta og skulda.

 

Það skiptir því öllu máli til hvaða skulda við stofnum því þær eru peningar dagsins í dag. Best er að þekkja góðar skuldir frá slæmum með því að átta sig á að góðar skuldir skila reglulegum tekjum t.d. mánaðarlega.

 

Munið að skuldir vegna eigin húsnæðis og greiðslur til langtímaspanaða s.s. í lífeyrissjóði er hæpið að telja til góðra skulda.  Þær taka til sín peninga ævilangt án þess að skila reglulegum tekjum.  Það er svo algerlega utan okkar áhrifasvæðis hvaða tekjur skila sér í lokin.

 

Hinar átta nýju reglur.

#1:  Peningar eru vitneskja.  Í dag gera hefðbundnar fjárfestingar þig ekki endilega ríkan eða veita þér fjárhagslegt öryggi.  Þú getur tapað peningum á rekstri, fasteignum, hlutabréfum, skuldabréfum, vörulager, og jafnvel á gulli.  Vitneskjan gerir þig ríkan og skortur á henni gerir þig fátækan.  Í þessum hugdjarfa nýja heimi er það vitneskja þín og þekking sem eru þínir peningar.

 

#2:  Lærðu hvernig nota á skuldir.  Eftir 1971 var USD umbreitt frá því að vera eign í það að vera skuld, með því að aftengja hann gulli.  Síðan þá verða peningar eingöngu til með því að setja skuldir í umferð.  Það gerist með því bankar geta búið til aukna peninga með útlánum á peningum sem hafa ekkert á bak við sig og eru í raun ekki til nema sem skuldaviðurkenning.  Núverandi undirmálslánakreppa varð til af völdum lánatöku fjármálastofnanna og fólks sem gat ekki staðið undir lánunum.  Auðsjáanlega þyrftu bæði þeir fátæku og ríku að læra betur hvernig á að nota skuldir.

Skuldir eru ekki slæmar.  Misnotkun skulda er slæm.  Skuldir geta gert þig ríkan og skuldir geta gert þig fátækan.  Ef þú vilt ná forskoti fjárhagslega, verðurðu að læra að nota skuldir, ekki misnota þær.

 

#3:  Lærðu að hafa stjórn á fjárstreymi.  Eftir að peningar urðu skuldir, gengur leikurinn út á að koma mér og þér í skuldir.  Þegar við erum í skuld er fjárstreymið frá frá okkur til annarra.  Í dag eru fjárhagsleg vandamál flestra þau að of mikið fé streymir úr vösum þeirra á meðan of lítið streymir í vasana.  Þess vegna er mikilvægt að skuldir skapi okkur tekjur.

 

#4:  Undirbúðu þig fyrir erfiða tíma og þú munt aðeins kynnast góðum tímum.  Kreppa getur opnað augu eins fyrir tækifærum á meðan annar sér aðeins erfiðleika.  Margir eru ekki viðbúnir erfiðleikum en hafirðu undirbúið þig í tíma muntu gera það gott hvort sem tímarnir eru erfiðir eða góðir.

 

#5:  Það sem þarf er snerpa.  Peningar hafa þróast frá vöruskiptum til hraða rafrænna viðskipta.  Í dag verða hinir hægu skildir eftir.  Vel staðsett manneskja getur átt í viðskiptum hvenær sem er sólahringsins, sjö daga vikunnar.

 

#6:  Lærðu tungumál fjármálaheimsins.  Þegar nemandi fer í læknisfræði lærir hann tungumál læknisfræðinnar varðandi hinar ýmsu greiningar.  Í flugnámi lærir flugmaðurinn tungumál flugsins sem hefur að geyma orð og hugtök sem ekki eru notuð í almennu máli.  Svo er með flestar starfsgreinar.  Almenna skólakerfið kennir algebru og samlagningu þó svo að þau komist næst peningum talnanna vegna hefur þessi þekking ekkert með fjármálalæsi gera.  Lærðu tungumál fjármálaheimsins.

 

7#:  Lífið er samstarf.  Veldu samstarfsaðila þína af kostgæfni.  Þetta á líka við um fjármál.  Það er nokkuð ljóst að margt af því sem að okkur er haldið leiðir til aukinnar skuldsetningar án þess að við höfum af henni tekjur.  Bestu samstarfsaðilar okkar í fjármálum eru yfirleitt nákomnari en opinberlega er haldið fram.

 

8#:  Peningar hafa misst verðgildi sitt, lærðu því að búa til þína eigin.  Peningar eru þekking, það er í raun engin áþreifanleg verðmæti á bak við þá, þeir munu því með tímanum missa verðgildið nema að þekkingunni sé stöðugt viðhaldið.  Peningar verða ekki geymdir þeir þurfa að vera stöðugt í umferð og skaffa þannig eigenda sínum tekjur.

 

Eftir lestur bókarinnar hans Robert Kiyosaki Conspiracy of the Rich - The 8 new rules of money hvet ég þá sem vilja undirbúa sig fjárhagslega fyrir framtíðina að verða sér úti um bókina.  Hann telur enn meiri breytingar eiga eftir að koma fram á tímabilinu 2012 - 2016 við séum nú stödd í miðju fellibylsins.  Því er enn nokkur tími til undirbúnings.

Bókina fékk ég á Amazon, hún kostaði til mín komin innan við 2.500 kr.  Eins má nálgast og kynna sér hana á heimasíðu Roberts Kiyosaki. 

 

Heimasíða Róbert Kiyosaki.

Icesave er þar að auki mannréttindabrot.

 

Það hefur alltaf verið ljóst í mínum huga að það að ákveða að láta almenning greiða skuldir einkafyrirtækis með eftir á gerðum stjórnvaldsaðgerðum er ekkert annað en mannréttindabrot.  Það er kominn tími til að stjórnmálamenn þessa lands taki sig saman og standi með þjóðinni, annars verður engin sátt í þessu landi.

Segja Icesave-lög geta verið brot á stjórnarskrá

Vitskert ríkisstjórn.

 

Það er nokkuð ljóst að skattahækkanir ríkisstjórnarinnar hafa sömu afleiðingar og aðgerðir bankanna í aðdraganda hrunsins.  Það er að blóðmjólka kúna þar til hún dettur niður dauð.  Bankarnir freistuðust til að fella gengi krónunnar og magna upp verðbólguna til að blása út efahagsreikninginn, þar til blaðran sprakk og krónan hrundi.

 

Nú hefur ríkisstjórnin ákveðið að nota sömu hagfræðiuppskriftina, enda komnir með alla helstu hönnuði hrunsins úr bönkunum yfir á sína launaská.  Fyrirtækin hafa ákveðið að bíða ekki lengur, heldur grípa til þeirra aðgerða sem þau vonuðust til að geta komist hjá í heilt ár, þ.e. segja upp fólki í stórum stíl.

 

Undanfarnar vikur hafa verið fréttir af því hvernig opinberar stofnanir hafa séð sér leik á borði og lækkað starfshlutfall til að mæta kröfum um hagræðingu og síðan hefur atvinnutryggingasjóður borgað það sem upp á starfshlutfallið vantar.  Jafnframt hefur komið fram að þeir sem hafa mátt þola skert starfshlutfall fá atvinnuleysisbætur hlutfallslega jafnvel þó þeir haldi ennþá launum allt að 500 þús á mánuði.  Hækkun tryggingagjalds var það sem köppum kerfisins kom helst til hugar og nutu til þess stuðnings stöðugleikliðsins.

 

Í stað þess að stoppa trixin og taka á augljósum göllum kerfisins s.s. með því að skattleggja sjálfvirkar lífeyrisgreiðslur launafólks til stöðugleikaliðsins sem lofar atvinuppbygginu, hefur félagsmálráðherra helst gert ungt fólk og einstæðar mæður að skotspæni í hagræðingarskini.  Þessar skattaaðgerðir ríkisstjórnarinnar eru endanlega að sliga fólk og fyrirtæki landsins. 

 

En þó svo að þessar skatthækkanir gangi allar eftir, þá mun þetta engan vegin duga til að borga þær skuldir til er verið að stofna í nafni þjóðarinnar.  Tekjuskatturinn einn, af öllum skattgreiðendum þessa lands, rétt dugir upp í vexti til erlendra lánadrottna. 

Uppsagnir hjá Ölgerðinni

Að skora á vinsældarlistanum.

Með breytingum á skattlagningu arðgreiðslna einkahlutafélaga ætlar ríkisstjórnin að skora stig í vinsældum.  Þetta mun virka til vinsælda hjá þeim sem ekki skilja eðli rekstrar og hvernig hann er skattlagður hjá einkahlutafélögum.   Flestar fréttir af einkahlutafélögum, undanfarna mánuði, hafa verið tengdar kúlulánum og öðru gjörningum sem ekkert á skylt við rekstur.  Þetta mun því aðeins draga máttinn úr nýsköpun, frumkvæði og sjálfstæðum atvinnurekstri.  En svona trixum er ætlað að skora hjá launþegum sem eru að stórum hluta hjá ríkinu eða fyrirtækjum sem eru rekin á ábyrgð ríkisins í gegnum bankana.

 

Skattayfirvöld hafa alltaf skattlagt eigendur einkahlutafélaga í atvinnurekstri á sambærilegan hátt og launþega.  Þetta hefur verið gert með reiknuðu endurgjaldi sem er t.d. hjá sjálfstætt starfandi iðnaðarmanni af launum upp á kr.276.000 á mán, hjá sérfræðingi sem stýrir rekstri af launum upp á kr.725.000 á mán..  Af þessum tekjum verður að greiða  36% skatt af áður en  má taka út arð af hagnaði félagsins sem er skattlagt 18% + 10% fjármagntekjur af arðinum alls 28%.  Þannig að ekki hefur munurinn verið stór og varla þess virði að taka áhættu af rekstri.  Öruggara hefur verið að planta sér á launskrá þess opinbera.  Reglur um reiknað endurgjald 2009 má sjá hér.

 

Ríkið mun því með þessari breytingu á skattlagningu grípa í meira en tómt.   Það sama á við hækkunina á fjármagnstekjuskattinum hún mun hitta þá fyrir sem síst skyldi, ellilífeyrisþega og heimili í vanda sem reyna að drýgja tekjur sínar með húsaleigu.  Þessar breytingar hefðu skilað tekjum í ríkiskassann 2007 en í dag munu þær sennilega minka tekjuflæðið í hann.  Þau einkahlutafélög sem voru í raunverulegum rekstri og lifðu hrunið af eiga flest hver gífurlegt tap til að mæta sköttum.  Einkahlutfélögin sem stofnuð voru um kúlulán stjórnmála- og bankamanna eru hvort því sem er komin í þrot og skuldirnar verða afskrifaðar samkvæmt uppskrift frá félagsmálaráðuneytinu.

 

Það má svo spyrja sig í ljósi þess að fyrirhugað er að hækka fjármagnstekjuskatt í 18% um næstu áramót, hvort það ætti ekki að lækka tekjuskatt á einkahlutafélög?

 

Sá sem starfar já eigin ehf fyrirtæki greiðir væntanlega 37-46% tekjuskatt samkvæmt reiknuðu endurgjaldi af viðmiðunartekjum sem fylgja meðaltekjum á vinnumarkaði.  Einkahlutafélagið greiðir 18% af hagnaði og ef eigandi tekur út arð ber honum að greiða 18% fjármagnstekjuskatt til viðbótar allt gerir þetta samtals 36% sem er sama hlutfall og tekjuskattur.  Skiptir þá ekki máli hvort um lágt reiknað endurgjald er aða ræða eins og t.d. hjá iðnaðarmanni sem starfar við eigið fyrirtæki, hann lendir í raun með allan arðinn í fullum tekjuskatti.

 

Boðaðar skattkerfisbreytingar eru óskiljanlegar ef það á að nýta sjálfsbjargarviðleitni og frumkvæði einstaklinganna við endurreisn efnahagslífsins.  Það er hreinlega verið að ýta fólki á ríkisjötuna. 

Hluti arðgreiðslna skattlagður

Góðar skuldir / slæmar skuldir.

Ferða þjónustan er að skila verulega jákvæðum þjónustujöfnuði á þriðja ársfjórðungi 2009.  Það góða við þetta er hvað það er breiður hópur sem starfar við ferðaþjónustu.  Íslendingar voru fljótir að taka við sér s.l. vor þegar ljóst var að aðsókn ferðamanna yrði mikil í ljósi hagstæðs verðlags fyrir erlenda ferðamenn. Ferðaþjónustu fyrirtæki blómstruðu stór sem smá. Vonandi heldur þessi þróun áfram á næsta ári þrátt fyrir nýlegar skatthækkanir  sem stefnt er gegn þessari atvinnugrein.

 

Ein gagnlegasta hugsun sem hægt er að innræta sér er "hvernig hef ég efni á því og get gert það" í stað þess að hugsa "þetta get ég ekki, hef ekki efni á því".  Þeim árangri er best að ná með því að hugsa út frá tekjum, að tekjurnar verði meiri en gjöldin.  Undanfarin ár hefur viðmiðið verið eignir í stað tekna.  Hagnaður hefur orðið til vegna hækkana eigna.  Eignirnar eru arfleður skulda sem urðu til þegar fjárfest var í þessum eignum. Peningar verða ekki til nema í formi skulda sem einhver er tilbúin að stofna til.  Það skiptir því öllu máli hvort stofnað er til góðra eða slæmra skulda.

 

Meirihluti fólks stofnar til skulda til að fjárfesta í eignum sem ekki gefa beinar tekjur.  Heldur eignum sem taka frá því tekjur s.s. eigin íbúðarhúsnæði og langtímasparnað.  Þetta eru í raun slæmar skuldir þar sem treyst er á að verðgildi fjárfestingarinnar hækki aðeins vegna þess að fjárfest hefur verið.  Góðar skuldir eru hins vegar einnig til, það eru þær skuldir sem sem gefa meiri tekjur en þarf til greiða niður skuldir frá mánuði til mánaðar.  Þær skuldir skila lántakandanum tekjum.

 

Það er greinilegt að tækifærin eru m.a. í ferðaþjónustu, kannski fyrir fleiri en það gruna.  Það er hugmyndaflug sem býr til tekjur úr skuldum sem hefur gert þennan þjónustujöfnuð jákvæðan.  Vonandi drepur stóraukin skattheimta ekki hugmyndaflug landans.

 

Pat Mesiti er líflegur fyrirlesari um það sem mörgum þykir leiðinlegt, þ.e. fjármál.

http://www.youtube.com/watch?v=kZNA9_BxGo0&feature=player_embedded

Þjónustujöfnuður jákvæður