Færsluflokkur: Dægurmál
30.10.2021 | 10:26
Hvað er að vera full bólusettur?
Það að vera að fullu bólusettur er af fjölmiðlun sett fram nánast sem borgaraleg skylda, -siðferðileg ábyrgð, -það eina rétta. Ef áróðurinn sem felst í fullyrðingunni er settur til hliðar, eitt augnablik, og reynt að komast til botns í hvað þýðir að vera full bólusettur. Er það þá 1. sprauta 2. sprauta, -eða kannski 3. sprauta sem örvun? , , ,hvað þá með 4. Sprautu? Svarið fer auðvitað eftir því hvar og hvenær það er gefið.
Margir Ísraelar mótmæltu þegar yfirvöld sett á 4. sprautu svo þeir héldu bóluefnisvegabréfinu í gildi (green pass) sem ætlað er að gefa fleira en réttinn til að fara yfir landamæri, s.s. ýmislegra athafna í daglegu lífi. Kannski rann þá loksins upp fyrir þeim hvað það þýðir að vera fullbólusettur. Það myndi vera eitthvað sem ríkisstjórnin réði hvernig væri skilgreint á hverjum tíma.
Þetta snýst ekki bara um bólusetningu, þetta snýst nefnilega um nýja tegund herskyldu. Að vera full bólusettur þýðir nýjar samfélagslegar skyldur hvers tíma. Það er heila málið: hugtakið fullu bólusettur er hannað til að þýða hvað það sem stjórnendum heimsins (NWO) þóknast að það þýði á hverjum þeim tíma sem þeir vilja.
Í grein sem birt var 22. október s.l. reynir Washington Post að a rökstyðja hvers vegna blaðið rekur áróður endalausra bólusetninga, með samlíkingu við framhaldskólanema sem fær fall einkunn en eigi skilið að fá möguleika á að bæta sig. Áróður megin straums miðla hefur gengið út á að bólusetning sé eina leiðin aftur til eðlilegs lífs. Bólsetningar eru leið til hins nýja norms, -hluti af Great Reset, World Economic Forum (endur unnu vörumerki New World Order) með því að innleiða nanótækni í líkama fólks.
Hugmyndin um að bóluefni séu eina leiðin aftur til eðlilegs lífs byggist á fölskum forsendum, s.s. eins og að veiran sé til sem drepsótt, að lyfjaiðnaðurinn hafi átt alvöru sýnishorn af veirunni við gerð bóluefnisins, að um sé að ræða nýjan sjúkdóm af völdum SARS- CoV-2, auk margs fleira. Jafnvel þó lyfjafyrirtækin hafi seinna viðurkennt að bóluefnið hafi hvorki átt að stöðva smit né sýkingu.
Lokamarkmiðið er þannig orðið að sprauta eins marga og mögulegt er, -eins oft og mögulegt er, -með bóluefni sem fengið hefur falleinkunn. Skapa þannig samfélag þar sem stjórnvöldum er gefið frítt spil til að sprauta þegnanna með erfðabreytandi líftæknilyfjum.
Með öðrum orðum; búa til heim þar sem öll persónuleg réttindi eru fjarlægð og aðeins forréttindi standa eftir, -til að ávinna sér þessi forréttindi, verða borgarar að afsala sér líkamlegu sjálfræði og læknisfræðilegu fullveldi og leyfa stjórnvöldum að sprauta hvenær sem þeim þóknast.
Þetta breytir öllu. Fullvalda einstaklingar verða að leita á náðir yfirvalda til þess eins að vera innan um aðra og biðja stjórnvöld um þau forréttindi sem þeir áður höfðu. Afleiðingin fyrir almenning er annað hvort herskylda í formi algjörrar þegnskyldu, eða tvískipt miðstýrt samfélag þeirra sem hafa forréttindi og þeirra réttindalausu.
Ps. Þessi pistill er endursögn úr grein, Makia Freemann, sem er mun lengri og ítarlegri.
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 17:39 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (24)
25.10.2021 | 06:24
Loddfáfnir, fimbulfambi og flautaþyrill
Nú er ættarsilfrið selt eins og engin sé morgunndagurinn. Innviðirnir fljóta að feigðarósi áður en þeir fjúka úr landi náhirðinni til næringar. Flissandi fábjánar, sem hástemmdir hafa galað um innviðauppbyggingu með skatttekjum og veggjöldum, hafa góða trú á að samkomulag náist um skilyrði sem að tryggja eiga þjóðarhagsmuni í seldu þýfi.
Þetta eru sömu dýrlæknarnir og tryggðu fæðuöryggið um árið með taumlausum innflutningi á sýklalyfjuðu kjöti og eru nánast búnir að gera íslensku suðkindina að safngrip. Þeir keppast nú við að gjaldavæða vegakerfið svo það megi selja það eins og hverja aðra silfurskeið í kjaft vel valinna vina svo þeir geti gert sér gildandi tölur í aflands bókhaldið úr góssinu.
Þjóðin situr síðan uppi með hyskið og snuðið, japlandi á því ásamt Landspítalanum fyrirheitna frá því á síðustu öld, sem flýtur eins og kúkur í lauginni. Að ógleymdri elli ærri karl kvölinni sem enn flýgur af og til á klakann á framfæri þjóðarinnar í félegum félagskap með kolefnissporið strókandi aftanúr rassgatinu og vill leggja frá landinu umhverfisvænan ljósahund.
Hvernig bókhald aflátsábyrgðarskírteinanna, sem seld voru úr silfursettinu, sem hrein endurnýtanleg orka til erlendra auðróna um árið, verða reiknuð í kolefnisbókhaldið er ekki vandi um að spá. Það ætti ekki að fara fram hjá örðum en skaðmenntuðum spekifíflum að loddfáfnir, fimbulfambi og flautaþyrill blakta nú í boði þjóðarinnar á stjórnlausu skerinu eftir uppskrift að utan. Guð blessi Ísland.
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 06:26 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)
23.10.2021 | 20:08
Hávamál í sínu einfaldleika
Þau eru ekki mörg heilræðin sem brýna eins hyggjuvitið og Hávamál, eru þau skyldulesning hins frjálshugsandi manns. Þau skýra leiðina til þess sjálfráða yndishags er tekur hagvexti nútímans langt um fram, -þar sem í stöðugleikanum margur verður af aurum api.
Vits er þörf þeim er víða ratar, segir í kvæðinu. Sæll er sá er sjálfur um á bú þó lítið sé. Einn er auðugur á meðan annar er fátækur, -hvorugt hefur að gera með lof né löst. Deyr fé, deyja frændur, deyr sjálfur hið sama. En orðstír deyr aldregi þeim er sér góðan getur.
Flest má finna í kvæðinu sem lífsleiðin hefur að bjóða. Frá því ungur ég forðum fór einn saman; þá villu vega uns það ríkur varð að vita að maður er manns gaman. Vin sínum skal maður vinur vera. Glaður og reifur skyli gumna hver, uns sinn bíður bana.
Þeir eru víða varðmenn þess viðtekna í newspeak mainstream medíunni, sem hafa umsnúið frjálshyggju Hávamála í öfugmæli svo ósnotur maður þykist vita ef hann á sér vá í veru, á meðan sá er sæll sem sjálfur um á - lof og vit meðan lifir.
Hyggjuvit Hávamála snýst ekki um að stjórnast af fortíðinni heldur að vinna með minnið á þann veg að einstaklingurinn með eigið innsæi að vopni móti nútíðina í frelsi, -ekki í ótta við frelsið.
Ég veit einn, að aldrei deyr; dómur um dauðan hvern.
Einfaldari heilræði eru vandfundin.
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 20:20 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
18.10.2021 | 19:23
Er stríðið búið?
Fyrir tæpum 20 mánuðum var lýst yfir heimsstyrjöld gegn drepsóttar veiru. Nú virðist sjá fyrir endann á þeim hernaði. Við vinnufélagarnir fórum t.d. grímulaust í byggingavöruverslun um daginn, eins var komið fyrir öðrum viðskiptavinum.
Þar sem við stóðum í biðröð við kassann komu gangandi inn maður og kona bæði grímuklædd. Einhvern veginn fór félagi minn að því að bera kennsl á fólkið og stökk til hliðar, heilsaði með handabandi og sagði; komdu sæll og blessaður frændi langt síðan við höfum hittist.
Eftir stutt spjall um daginn og veginn, á meðan þeir héldust í hendur, spurði félagi minn; hvað ertu ennþá að bjálfast um með grímu. Frændinn leit í kringum sig og sá engan með grímu nema konuna, hann tók grímuna í gætilega niður og stakk henni í vasann.
Á leiðinni út sagði félagi minn við mig með forundran; frændi minnir mann bara á söguna af Japönsku hermönnunum sem fundust skógum Asíu áratugum eftir stríð og höfðu ekki hugmynd um að seinni heimstyrjöldinni var löngu lokið.
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (6)
16.10.2021 | 19:01
Vinur er sá er til vamms segir
Ungur var eg forðum,
fór eg einn saman:
þá varð eg villur vega.
Auðigur þóttumst
er eg annan fann:
Maður er manns gaman.
Hrörnar þöll
sú er stendur þorpi á.
Hlýr-at henni börkur né barr.
Svo er maður
sá er manngi ann.
Hvað skal hann lengi lifa?
Sumar heilræðavísur Hávamála eru þannig orðaðar að þær smella inn í nútímann svo ekki þarf að leita orðskýringa, þannig er fyrri vísan og vísar til ávinnings vináttunnar.
Sú seinni er öllu snúnari en hún tekur í raun til hins sama og sú fyrri, samt með öðrum formerkjum. Einstæðingurinn hversu lengi skal hann lifa? -er spurt.
Ætla má að vináttan eða vinaleysið komi til með að ná út yfir gröf og dauða. Þöll er visin trjábolur sem enn stendur uppi, þorp er stundum túlkað sem berangur eða jafnvel haugur (grafreitur), manngi = engin, -eða jafnvel margir engir. Já hversu lengi verður þess minnst sem engin ann.
Flestir afla sér vina snemma á lífsleiðinni og stundum endist sú vinátta út lífið, en oftast er það svo að vinunum fækkar eftir því sem á ævina líður. Því er mikilvægt að hlúa að vináttunni og eiga gott samband við fjölskyldu, hvort sem er lifað lífinu eða í minningunni.
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 19:51 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (6)
14.10.2021 | 18:46
Töffarar allra landa sameinist!
Nú þegar veröldin er orðin yfirfljótandi af femínistabullum og jellyböngsum, búið að kellingavæða KSÍ og lögregluna.
Og fréttir berast af því út um heimsbyggðina að Brown Sugar sé komið á svartalistann hjá rétttrúnaðar liðinu.
Þá verður ekki lengur hjá því komist að taka ákvörðun um hverskonar heim við viljum skilja eftir fyrir Keith Richards.
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
10.10.2021 | 06:11
Andskotinn og amma hans
Sá er sæll
er sjálfur um á
lof og vit meðan lifir.
Því að ill ráð
hefir maður oft þegið
annars brjóstum úr.
Byrði betri
ber-at maður brautu að
en sé mannvit mikið.
Auði betra
þykir það í ókunnum stað.
Slíkt er volaðs vera.
Heilræðin eru úr Hávamálum. Fyrri vísan er um hyggjuvitið, um gildi þess að hver verði sjálfum sér nægur um holl ráð. Því oft þiggur einstaklingurinn óheilindi af öðrum, eða umhverfinu.
Seinni vísan er snúnari og virðist fela í sér þá þversögn að mannvit mikið verði ekki fengið nema frá öðrum s.s. í skóla eða með óþrjótandi upplýsingum. Í fyrri tíma fornritaútgáfum var mannvit með einu enn-i, -manvit- sem höfðaði til minnis einstaklingsins.
Maðurinn ber ekki betri byrði á lífsleiðinni en skynsemina sem notuð er til að skilgreina og draga eigin ályktanir, taka ekki upplýsingum sem gefnum, -og til þess notar maður hyggjuvitið, -minnið- og er það meira virði en ríkidæmi, -jafnvel í fátækt.
3.10.2021 | 04:38
Vits er þörf þeim er víða ratar
Mig dreymdi þann draum að ég gengi niður stigahús fjölbýlishúss. Þegar niður kom steig ég til hliðar, í stað þess að stíga fram og út um aðalinnganginn, -fór ég í gegnum dyr, niður eitt þrep inn á langan gang lokaðan í endann.
Á ganginum var hvorki bjart né myrkt, ljós né skuggar. Til hægri voru rökkvuð skúmaskot með rekkum af starfsmannaskápum sem var gengt á milli. Til vinstri var veggur með gluggum hátt á þar sem grá skíma dagsbirtunnar tírði inn í gegnum glerið.
Þarna var einungis gráa súpu að fá og sjá; gerða úr burt flognum hænsnum, steiktum spýtum og teiknuðum kartöflum.
Hefði ég valið aðalinnganginn gekk ég út í litríkan daginn, í brennandi sól eða grimmdar frosti, -þar lá efinn.
Í stað þess gekk ég örugga leið á eftir einlitri gulrótinni er asnann dregur, sem var það eina er gaf ganginum lit.
Skyldi það vera að "draumur lífsins" væri appelsínugul viðvörun?
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 09:20 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)
27.9.2021 | 19:52
Hefðbundið klúður - eða lögbrot?
Það fer ekki hjá því að maður spyrji sig hvað hafi farið úrskeiðis á milli eyrnanna á þeim sem sjá um að telja kjörseðla, gefa í framhaldinu út lokatölur og úrslit kosninga. Skilja síðan kjörseðla eftir óinnsiglaða í sal á hóteli, jafnvel þó svo að hann hafi verið læstur, á meðan farið er heim að sofa.
Að loknum svefni er síðan komið saman aftur og endurtalið, -gefin út ný úrslit. Afleiðingarnar eru að tiltrú almennings og frambjóðenda á framkvæmd lýðræðislegra kosninga á Íslandi er fokin út í veður og vind, -kannski ekki að ástæðulausu.
En spurningin er fyrst og fremst sú; hvernig kom það til að það var endurtalið í NV kjördæmi eftir að úrslit voru kynnt úr því að engin fór í upphafi fram á það, -og hvernig gat það gerst að framkvæmdin er orðin með þeim hætti sem nú hefur opinberast?
![]() |
Vill að endurtalið verði á landinu öllu |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Dægurmál | Breytt s.d. kl. 20:11 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (8)
26.9.2021 | 05:00
Gömul sannindi og ný
Þagalt og hugalt
skyldi þjóðans barn
og vígdjarft vera.
Glaður og reifur
skyli gumna hver
uns sinn bíður bana.
Ósnjallur maður
hyggst munu ey lifa,
ef hann við víg varast.
En elli gefur
honum engi frið,
þótt honum geirar gefi.
-0-0-0-
Eg veit einn
að aldrei deyr:
dómur um dauðan hvern.
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)