Tveimur árum of seint.

Stýrivextir SÍ eru nú aðeins 2-300 % hærri en nágrannalandanna 2 1/2 ári eftir hrun.  Þetta er vissulega framför frá því að vera með á annað þúsund prósenta hærri stýrivexti.  Það er samt engin spurning að þetta kemur u.þ.b. tveimur árum of seint.  Skulduga heimili og fyrirtæki eru orðinn meira en tæknilega gjaldþrota á okrinu.

Vextir lækka

Efnahagsspár fyrir 2011.

Þeir eru ekki margir sem gefa út efnahagspárspár fyrir Ísland á mannamáli, nema ef vera skildi völva vikunnar.  En ef skoðaðar eru óháðar spár fyrir heiminn virðist margt geta gerst á þessu ári sem dregur úr neyslu almennings.  Ísland hlýtur að vera tengt umheiminum þrátt fyrir gjaldeyrishöft og aðra einangrun.  Þarf þá ekki að nefna annað en t.d. ferðaþjónustu sem hefur verið vaxtabroddurinn kreppunni.

Jóhannes Björn er með vangaveltur um efnahag heimsins 2011 á síðunni sinni http://www.vald.org/ hann telur meiri blikur vera á lofti en yfirleitt eru tíundaðar í fjölmiðlum og þá ekki síst í Kína.  "Þegar hagkerfi heimsins hrundi haustið 2008 kom berlega í ljós hvaða aðilar halda raunverulega í valdataumana. Atburðarásin sýndi glöggt að þeir einstaklingar sem leiddir eru til valda í lýðræðislegum kosningum ráða ósköp litlu þegar mikið liggur við. Þegar virkilega á reyndi gat peningaelítan gert sér lítið fyrir og rétt fólkinu tap upp á trilljónir-án þess að þurfa að breyta um lífsstíl í eina mínútu." lesa meira hér.

Einnig er alltaf gaman að hlust á Gerald Celenti, sem talar um efnahagsmál á mannamáli.  Hann spáir því að fólk muni endanlega vakna til vitundar um hver staðan í raun er á árinu 2011 .  Menntun leiðir ekki lengur til þess að fólk fær vinnu. Bankakerfið er á kafi í eigin skuldum, þar sem þeir ríku verða ríkari og almenningur borgar.

Dýrmæt þekking er fólgin í netinu, því baráttan mun fara fram á netinu og stjórnvöld mun reyna að hefta aðgang almennings.  Wikileaks er toppurinn á ísjakanum af baráttu stjórnvalda gegn tjáningarfrelsinu.

En það sem hann telur standa upp úr sem tækifæri ársins er; þekktu höndina sem fæðir þig.  Þeir sem hafa efni á eru tilbunir til að greiða fyrir gæða matvæli og fólk ætti að nota tækifærin til að rækta sinn mat sjálft.  Þetta og margt fleira má sjá í viðtali við Gerald Celente.

 

Fjármálastöðugleiki enn í hættu

Djúp heimskreppa eða nýjir tímar.

Þessi greining Jurshevski er athygliverð.  Úr henni má lesa að eitt helsta vandamál peningkerfisins eru allsnægtir og hvernig á að verðleggja þær með öðru en skuldum.

Fram kemur að; "Burðarríki efnahagskerfisins sem var byggt upp eftir síðari heimsstyrjöldina skiptast á að fella gengi gjaldmiðla sinna. Ástæðan er einföld: Ríkin reyna að ná í stærri sneið af minnkandi útflutningsmarkaði með því að stuðla að verðlækkun á útflutningsvörum."

Heimurinn standi frammi fyrir djúpstæðri skuldakreppu, á sama tíma og ríki heims glími við vaxandi ójafnvægi á milli tekna og ríkisskuldbindinga fram í tímann, meðal annars vegna aldurssamsetningar sem sé nútímanum óvilhöll. Vísar hann þar til þess, að stór eftirstríðsárakynslóð muni þurfa aðhlynningu sem kynslóð án mikilla tækifæra í samtímanum þurfi að standa undir.

Niðurstaða hans þegar gengisfellingarnar eru annars vegar er sú að þær vitni um að heimshagkerfið glími við kerfislægt vandamál sem ekki sé hægt að afgreiða sem reglubundna hringrás uppgangs og niðursveiflu."

Í þessu sambandi langar mig til að benda á eftirfarandi mynd sem skýrir þessa stöðu vel og bendir þar að auki á athygliverða lausn. 

Stórveldin fella gengið

New World Order - Þegar bankarnir stjórna heiminum.

Það er að koma betur í ljós að hrunið á Íslandi er hluti af mun stærra samhengi.  Bretar og reyndar allur heimurinn stendur innan skamms á tímamótum.  Peningakerfi heimsins mun verða miðstýrðara en nokkru sinni fyrr.   Þar mun AGS sennilega gegna lykil hlutverki.  Við Íslendingar erum farnir að kannast við "aðstoð" AGS en líklega á allur heimurinn eftir að kenna hennar.  Sennilegast er að venjulegt fólk, sem stundum er kallað millistéttin, verði verst úti í þeirri "endurreisn" sem er framundan.

 

Ringulreiðin varð til með því að bankar hættu að kaupa  skuldaviðurkenningar hverjir af öðrum og hafa skapað þannig það sem kallað er lausafjárkreppa.   Ríkisstjórnir hafa svo hver af annarri sett framtíðarskatta á almenning með því að moka peningum inn í bankakerfið og sannað sig í að vera verkfæri fjármagnseigenda að vösum almennings.  Þær upphæðir sem um ræðir eru stjarnfræðilegar, bara það sem hefur verið sett á skattgreiðendur framtíðarinnar síðasta eina og hálfa árið nemur um 100 faldari Marshall aðstoðinni sem fór í endurreisn eftir seinni heimstyrjöldina.

 

Í reynd er búið að gera skattgreiðendur ábyrga fyrir öllum skuldum, þ.m.t. öllum útistandandi lánum, fyrir lífeyrissparnaði sem og öðrum sparnaði almennings.  Það er búið að gera skattgreiðendur að skuldaþrælum vegna skulda við sjálfa sig.  Þetta gerist vegna eigna almennings sem fjármálaheiminum var falið að fara með en eru gufaðar upp í vörslu banka og sjóða.

 

Joan Veon er viðskiptakona og sjálfstæður blaðamaður sem hefur rannsakað sögu fjármálakerfis USA og heimsins.  Hún setur rannsóknir sínar og framtíðarsýn fram á auðskildu máli.  Allir sem hafa áhuga á að vita hvar við erum og hvert við stefnum ættu að gefa sér tíma til að kynna sér skýringar Joan Veon.  Því þó hún tali út frá USA þá á það sama við um aðra hluta heimsins ekki síst Ísland.

 

Fyrirlesturinn tekur  eina og hálfa klukkustund, sem er vel þess tíma virði til að öðlast betri skilning á því hvernig staðan er og hvers má vænta.

 

http://www.youtube.com/watch?v=vEJdeWvGIZU&feature=player_embedded

Þung spor Alistairs Darling

Átta nýjar reglur fyrir fjármál framtíðarinnar II

Undanfarnar vikur hef ég verið að kynna mér bókina hans Robert Kiyosaki sem kom út í september s.l., Conspiracy of the Rich - The 8 new rules of money.  Í þessari nýju bók bendir Kiyosaki á 8 reglur fyrir einstaklinginn til að taka málin í sínar hendur í því fjármálaumhverfi sem blasir við flestum eftir atburði ársins 2008, sem marka upphaf mikilla breytinga.  Ég fjallaði um fyrri hluta bókarinnar fyrir rúmu tveimur vikum.  Þar er farið yfir það hversmá vænta af stjórnvöldum, hvað skólakerfið kennir okkur um peninga og hvernig þeir verða til,  þá umfjöllun má sjá hér. 

 

Peningar eru Þekking.

Þegar spurt er hvernig er hægt a auka við fjárhagslega hæfni, er svarið; rannsakaðu söguna og þá sem hafa náð árangri.  Þannig má læra fjármálalæsi.  Það er nauðsynlegt að gera sér grein fyrir að allir peningar fara í umferð í formi skulda og að bankar hafa leifi til að lána hverja krónu margfalt, allt að 12 sinnum, í stuttu máli sagt framleiða peninga úr engu.  Að gera sér grein fyrir þessari staðreynd og hvernig þetta virkar er frumskilyrði til að ná áttum, ekki síður nauðsynlegt en að rannsaka í hvað innkoman okkar fer og hvernig hún verður til.

 

Við þá fjármála ringulreið sem hrunið veldur verða til ný tækifæri.  Nú er sennilega besti tíminn til að læra af fortíðinni, til að ná árangri í framtíðinni. Það verður ekki gert með því að einblína á það neikvæða. Eins og fiskurinn sér ekki vatnið sem hann syndir í getur flest fólk ekki séð andrúmsloftið sem fjármálaheimurinn býr því, hvort sem við erum rík, fátæk eða jafnvel atvinnulaus lifum við samt  við sama veruleikan, að þurfa tekjur.

 

Sagt er að 90 % fólks búi við allt annan fjárhagslegan veruleika en þau 10% sem virðast eiga margfalt meira en þau þurfa.  Munurinn felst í því hvernig 10% hafa lært, að láta peningana vinna fyrir sig, á meðan 90% stofna til skulda sem tekjur þeirra renna til.

 

Lærðu tungumál peninganna.

Þegar nemandi sérhæfir sig, sama hvort er í læknisfræði, flugnámi eða öðru, lærir hann fullt af orðum og hugtökum sem tilheyra hans sérgrein.  Því er mikilvægt að fyrir alla sem vilja ná fjárhagslegri færni að læra orð og hugtök fjármálaheimsins og gera sér fulla grein hvernig þau virka.  Við þurfum jú öll peninga, þeir eru því sérgrein okkar allra.  Þess vegna er svo mikilvægt að skilja þau orð og hugtök sem fjármálageirinn notar. 

 

Umfram allt annað lærðu að fjárfesta í tekjum, ef þú vilt ekki þurfa að hafa áhyggjur af peningum.  Þessa grundvallar staðreynd hafa 90% látið fram hjá sér fara og hafa þess í stað fjárfest í því sem þeim hefur verið talin trú um að sé nauðsyn og öruggur langtímasparnaður s.s. of dýrt íbúðarhúsnæði og lífeyrissparnaður.  Í báðum tilfellum er um fjárstreymi frá einstaklingnum að ræða sem skapar honum ekki tekjur, auk þess að vera að stórum hluta byggt upp á skuldsetningu.  Það er sem sagt einungis fjárfest í væntingum um að eitthvað hækki fjárfestingarinnar vegna.

 

Hafa ber því ætið í huga að fjárfesta í tekjum. Það lítur alltaf út fyrir að auðveldara sé að fjárfesta í langtímasparnaði sem ber góða ávöxtun, líkt og fjármálafyrirtæki og lífeyrissjóðir bjóða. Þannig er okkur talin trú um að við getum einbeitt okkur að því að afla tekna  með vinnu, á þann hátt sem við erum best fær til samkvæmt menntun. En þetta er ekki í raun það sama og fjárfesta í tekjum, þetta er að láta tekjurnar renna til fjárfestinga sem við höfum litla stjórn á hvernig ávaxtast. Markaðir fara upp og niður því er nauðsynlegt að finna fjárfestingakosti sem gefa tekjur en byggja ekki bara á háum vöxtum og eignabólum, þær hækkanir endist sjaldan til lengdar. Að fjárfestu í tekjum er ekki eins auðvelt, en með því komum  við til með að búa við fjárhagslegt frelsi. Allir geta fjárfest i væntingum hækkandi markaðar.

 

Það má læra af sögunni.

Rétt fyrir kreppuna stóru 1929 tók fólk lán til að kaupa hlutabréf og ætlaði að fjárfesta í hækkunum hlutabréfa markaðarins. Sama var upp á teningnum 2007, fólk tók lán og keypti húsnæði og hlutabréf treystandi á að markaðurinn færi upp. Að rannsaka þá atburði sem í kjölfarið fylgdu ættu að gera það ljóst hvers vegna svo mikilvægt er að fjárfesta í tekjum.

 Algengar fjárfestingar sem gefa tekjur;

1. Fjárfesting í rekstri er oft það sem einkennir þá sem njóta fjárhagslegs frelsis. Þeir eiga oft mörg fyrirtæki sem gefa örugga innkomu á meðan launþeginn þarf jafnvel að sinna mörgum störfum til að hafa viðunandi tekjur til framfærslu.

2. Fjárfesting í fasteignum getur gefið öruggar mánaðarlegar tekjur. Þitt eigið húsnæði sem þú býrð í telst ekki til þesskonar fjárfestingar, jafnvel þó að það sé viðtekin venja að telja eigið íbúðarhúsnæði til góðrar fjárfestingar, þá tekur það frá þér tekjur.

3. Fjárfesting í hlutabréfum, skuldabréfum, spariskírteinum, lífeyri, og peningamarkaðssjóðum er það sem venjulegt fólk velur sem fjárfestingu auk íbúðarhúsnæðis síns. Slíkar fjárfestingar eru yfirleitt auðvelt að kaupa, taka lítið af tíma fólks og er oftast auðseljanlegar. En gefa þess í stað litlar og stundum engar tekjur.

4. Fjárfesting í hrávörum s.s. gulli, silfri, platínum osfv. er eitthvað sem venjulegt fólk hefur litla þekkingu á. Flestir vita ekki einu sinni hvar á að kaupa gull eða silfur sem hráefni.

 

Fjárfestingar sem gefa tekjur eru ekki auðfundnar og krefjast hugmyndaflugs. Allir geta fjárfest með von um hækkun. Að finna fjárfestingu sem gefur reiðufé krefst þekkingar bæði á hugsanlegum tekjum og kostnaði, auk þekkingar á verkefninu sem fjárfest er í árangurinn byggist á þeirri þekkingu. Fólk er oftast værukært að eðlisfari og vill lifa fyrir líðandi stundu, lætur því aðra um að fjárfesta fyrir sinn sparnað, þær fjárfestingar færa því sjaldnast tekjur.

 

Frjó hugsun og verklegur áhugi.

Ein gagnlegasta hugsun sem hægt er að innræta sér er "hvernig hef ég efni á því og get gert það" í stað þess að hugsa "þetta get ég ekki, hef ekki efni á því".  Þeim árangri er best að ná með því að hugsa út frá tekjum, að tekjurnar verði meiri en gjöldin.  Undanfarin ár hefur viðmiðið verið eignir í stað tekna.  Hagnaður hefur orðið til vegna hækkana eigna.  Eignirnar eru afleður skulda sem urðu til þegar fjárfest var í þessum eignum.  Peningar verða ekki til nema í formi skulda sem einhver er tilbúin að stofna til.  Það skiptir því öllu máli hvort stofnað er til góðra eða slæmra skulda.

 

Meirihluti fólks stofnar til skulda til að fjárfesta í eignum sem ekki gefa beinar tekjur. Heldur eignum sem taka frá því tekjur s.s. eigin íbúðarhúsnæði og langtímasparnaði.  Þetta eru í raun slæmar skuldir þar sem treyst er á að verðgildi fjárfestingarinnar hækki aðeins vegna þess að fjárfest hefur verið.  Góðar skuldir eru hins vegar einnig til, það eru þær skuldir sem sem gefa meiri tekjur en þarf til greiða niður skuldir frá mánuði til mánaðar.  Þær skuldir skila lántakandanum tekjum.

 

Tekjuflæði og skuldir.

Það þarf einhver að vera tilbúin til að skuldsetja sig svo nýir peningar fari í umferð, þeir eru því afleiður skulda.  Þess vegna má segja að peningar séu í raun þekking sem felst í að halda uppi fjárstreymi (veltu, tekjuflæði).  Skuldir hafa hingað til ekki verið taldar af því góða, því  best að skuldsetja sig sem minnst.  Þá helst vegna náms sem leiðir til tekna í gegnum atvinnu og vegna íbúðarhúsnæðis.  Okkur hefur verið kennt að með því að lifa ekki um efni fram komumst við næst því að njóta fjárhagslegs öryggis.   Það er það veganesti sem flestir fá út í lífið

. 

 

Flestir vilja öryggi í sínu lífi og starfi, þar með talið fjárhagslegt öryggi.  Rétt er að hafa í huga að það fólk sem nýtur mests öryggis er í fangelsi í bókstaflegri merkingu þess orðs.  Því meira öryggis sem við krefjumst því  minna frelsi höfum við.  Skuldsetning getur verið bæði ávísun á frelsissviptingu og aukið frelsi.  Þar skiptir öllu máli hvort skuldir eru góðar eða slæmar.  Góðar skuldir færa okkur tekjur á meðan slæmar skuldir taka frá okkur tekjur.  Uppeldi og menntun hefur nánast ekkert kennt okkur varðandi það hvernig við getum notfært okkur skuldir sem eru í reynd peningar dagsins í dag.  Það má segja að hvað almenna og sérhæfða menntun varðar þá hafi skólakerfið staðið sig vel en algerlega misfarist við að kenna það sem mestu máli skiptir við það að komast þokkalega af fjárhagslega.

 

 

Ef þeirri menntun sem manneskjan þarf á að halda út í lífið er skipt upp í þrjú svið gætu þau litið einhvernvegin svona út.

1. Almenn menntun; hæfileikinn til að lesa, skrifa og skilgreina.
2. Sérhæfð menntun;  hæfileikinn til að vinna fyrir peningum.
3. Fjármálalæsi; hæfileikinn til að láta peningana vinna fyrir þig.

Við sjáum strax að skólakerfið gerir það gott í tveimur fyrstu atriðunum en  klikkar á því þriðja.

 

Góðar og slæmar skuldir.

Skuldir geta bæði verið slæmar og góðar, það er fyrst og fremst undir þekkingu komið hvoru megin þær falla.  Slæmar skuldir eru raun þær sem taka frá okkur peninga, skuldir sem við stofnum til og eiðum svo jafnvel ævinni í að greiða upp, þessar skuldir verða t.d. til við ýmislegt sem við teljum nauðsyn s.s. íbúðarhúsnæði og lífeyrissparnað.  Þetta eru hvort tveggja skuldbindingar sem taka tekjur frá okkur.  Góðar skuldir eru þær sem færa okkur meiri tekjur en fara í afborganir og vexti, t.d. skuldir sem stofnað er til að hrinda ábatasamri viðskiptahugmynd í framkvæmd.

 

 

Eitt ber að hafa sérstaklega í huga varðandi skuldir, þær eru í upphafi skattfrjálsir peningar.  Þegar ekki er lifað um efni fram og t.d. sparað fyrir íbúðahúsnæði er búið að greiða skatta af þeim peningum sem í húsið fara.  Ef tekið er lán til húskaupa eru skattar greiddir af þeim tekjum sem fara í að greiða lánið auk þess sem fer til vaxtagreiðslna.  Hinsvegar ef lán er tekið til annars en eigin húsnæðiskaupa, t.d. til kaupa húsnæðis sem skapar eigandanum meiri tekjur en gjöld er ekki einungis verið að fá skattfrjálsan pening tímabundið heldur eru peningarnir farnir að vinna fyrir lántakandann og sjá um greiðslu skatta og skulda.

 

Það skiptir því öllu máli til hvaða skulda við stofnum því þær eru peningar dagsins í dag. Best er að þekkja góðar skuldir frá slæmum með því að átta sig á að góðar skuldir skila reglulegum tekjum t.d. mánaðarlega.

 

Munið að skuldir vegna eigin húsnæðis og greiðslur til langtímaspanaða s.s. í lífeyrissjóði er hæpið að telja til góðra skulda.  Þær taka til sín peninga ævilangt án þess að skila reglulegum tekjum.  Það er svo algerlega utan okkar áhrifasvæðis hvaða tekjur skila sér í lokin.

 

Hinar átta nýju reglur.

#1:  Peningar eru vitneskja.  Í dag gera hefðbundnar fjárfestingar þig ekki endilega ríkan eða veita þér fjárhagslegt öryggi.  Þú getur tapað peningum á rekstri, fasteignum, hlutabréfum, skuldabréfum, vörulager, og jafnvel á gulli.  Vitneskjan gerir þig ríkan og skortur á henni gerir þig fátækan.  Í þessum hugdjarfa nýja heimi er það vitneskja þín og þekking sem eru þínir peningar.

 

#2:  Lærðu hvernig nota á skuldir.  Eftir 1971 var USD umbreitt frá því að vera eign í það að vera skuld, með því að aftengja hann gulli.  Síðan þá verða peningar eingöngu til með því að setja skuldir í umferð.  Það gerist með því bankar geta búið til aukna peninga með útlánum á peningum sem hafa ekkert á bak við sig og eru í raun ekki til nema sem skuldaviðurkenning.  Núverandi undirmálslánakreppa varð til af völdum lánatöku fjármálastofnanna og fólks sem gat ekki staðið undir lánunum.  Auðsjáanlega þyrftu bæði þeir fátæku og ríku að læra betur hvernig á að nota skuldir.

Skuldir eru ekki slæmar.  Misnotkun skulda er slæm.  Skuldir geta gert þig ríkan og skuldir geta gert þig fátækan.  Ef þú vilt ná forskoti fjárhagslega, verðurðu að læra að nota skuldir, ekki misnota þær.

 

#3:  Lærðu að hafa stjórn á fjárstreymi.  Eftir að peningar urðu skuldir, gengur leikurinn út á að koma mér og þér í skuldir.  Þegar við erum í skuld er fjárstreymið frá frá okkur til annarra.  Í dag eru fjárhagsleg vandamál flestra þau að of mikið fé streymir úr vösum þeirra á meðan of lítið streymir í vasana.  Þess vegna er mikilvægt að skuldir skapi okkur tekjur.

 

#4:  Undirbúðu þig fyrir erfiða tíma og þú munt aðeins kynnast góðum tímum.  Kreppa getur opnað augu eins fyrir tækifærum á meðan annar sér aðeins erfiðleika.  Margir eru ekki viðbúnir erfiðleikum en hafirðu undirbúið þig í tíma muntu gera það gott hvort sem tímarnir eru erfiðir eða góðir.

 

#5:  Það sem þarf er snerpa.  Peningar hafa þróast frá vöruskiptum til hraða rafrænna viðskipta.  Í dag verða hinir hægu skildir eftir.  Vel staðsett manneskja getur átt í viðskiptum hvenær sem er sólahringsins, sjö daga vikunnar.

 

#6:  Lærðu tungumál fjármálaheimsins.  Þegar nemandi fer í læknisfræði lærir hann tungumál læknisfræðinnar varðandi hinar ýmsu greiningar.  Í flugnámi lærir flugmaðurinn tungumál flugsins sem hefur að geyma orð og hugtök sem ekki eru notuð í almennu máli.  Svo er með flestar starfsgreinar.  Almenna skólakerfið kennir algebru og samlagningu þó svo að þau komist næst peningum talnanna vegna hefur þessi þekking ekkert með fjármálalæsi gera.  Lærðu tungumál fjármálaheimsins.

 

7#:  Lífið er samstarf.  Veldu samstarfsaðila þína af kostgæfni.  Þetta á líka við um fjármál.  Það er nokkuð ljóst að margt af því sem að okkur er haldið leiðir til aukinnar skuldsetningar án þess að við höfum af henni tekjur.  Bestu samstarfsaðilar okkar í fjármálum eru yfirleitt nákomnari en opinberlega er haldið fram.

 

8#:  Peningar hafa misst verðgildi sitt, lærðu því að búa til þína eigin.  Peningar eru þekking, það er í raun engin áþreifanleg verðmæti á bak við þá, þeir munu því með tímanum missa verðgildið nema að þekkingunni sé stöðugt viðhaldið.  Peningar verða ekki geymdir þeir þurfa að vera stöðugt í umferð og skaffa þannig eigenda sínum tekjur.

 

Eftir lestur bókarinnar hans Robert Kiyosaki Conspiracy of the Rich - The 8 new rules of money hvet ég þá sem vilja undirbúa sig fjárhagslega fyrir framtíðina að verða sér úti um bókina.  Hann telur enn meiri breytingar eiga eftir að koma fram á tímabilinu 2012 - 2016 við séum nú stödd í miðju fellibylsins.  Því er enn nokkur tími til undirbúnings.

Bókina fékk ég á Amazon, hún kostaði til mín komin innan við 2.500 kr.  Eins má nálgast og kynna sér hana á heimasíðu Roberts Kiyosaki. 

 

Heimasíða Róbert Kiyosaki.

Góðar skuldir / slæmar skuldir.

Ferða þjónustan er að skila verulega jákvæðum þjónustujöfnuði á þriðja ársfjórðungi 2009.  Það góða við þetta er hvað það er breiður hópur sem starfar við ferðaþjónustu.  Íslendingar voru fljótir að taka við sér s.l. vor þegar ljóst var að aðsókn ferðamanna yrði mikil í ljósi hagstæðs verðlags fyrir erlenda ferðamenn. Ferðaþjónustu fyrirtæki blómstruðu stór sem smá. Vonandi heldur þessi þróun áfram á næsta ári þrátt fyrir nýlegar skatthækkanir  sem stefnt er gegn þessari atvinnugrein.

 

Ein gagnlegasta hugsun sem hægt er að innræta sér er "hvernig hef ég efni á því og get gert það" í stað þess að hugsa "þetta get ég ekki, hef ekki efni á því".  Þeim árangri er best að ná með því að hugsa út frá tekjum, að tekjurnar verði meiri en gjöldin.  Undanfarin ár hefur viðmiðið verið eignir í stað tekna.  Hagnaður hefur orðið til vegna hækkana eigna.  Eignirnar eru arfleður skulda sem urðu til þegar fjárfest var í þessum eignum. Peningar verða ekki til nema í formi skulda sem einhver er tilbúin að stofna til.  Það skiptir því öllu máli hvort stofnað er til góðra eða slæmra skulda.

 

Meirihluti fólks stofnar til skulda til að fjárfesta í eignum sem ekki gefa beinar tekjur.  Heldur eignum sem taka frá því tekjur s.s. eigin íbúðarhúsnæði og langtímasparnað.  Þetta eru í raun slæmar skuldir þar sem treyst er á að verðgildi fjárfestingarinnar hækki aðeins vegna þess að fjárfest hefur verið.  Góðar skuldir eru hins vegar einnig til, það eru þær skuldir sem sem gefa meiri tekjur en þarf til greiða niður skuldir frá mánuði til mánaðar.  Þær skuldir skila lántakandanum tekjum.

 

Það er greinilegt að tækifærin eru m.a. í ferðaþjónustu, kannski fyrir fleiri en það gruna.  Það er hugmyndaflug sem býr til tekjur úr skuldum sem hefur gert þennan þjónustujöfnuð jákvæðan.  Vonandi drepur stóraukin skattheimta ekki hugmyndaflug landans.

 

Pat Mesiti er líflegur fyrirlesari um það sem mörgum þykir leiðinlegt, þ.e. fjármál.

http://www.youtube.com/watch?v=kZNA9_BxGo0&feature=player_embedded

Þjónustujöfnuður jákvæður

Nú er rétti tíminn til að fjárfesta í tekjum.

 

Það virðist vera að bankahrunið ætli að kalla endalasar sviptingar yfir íbúa þessa lands, en við allar breytingar verða til nýir möguleikar.  Þó svo að frekari gengislækkun krónunnar komi flestum illa við fyrstu sýn, þá munu felast möguleikar í gengislækkun krónunnar.  Möguleikarnir felast fyrst og frest í því að skapa tekjur.  Þetta er auðséð þegar litið er til sjávarútvegs og ferðaþjónustu.  Þarna eru nýlega orðnir gríðarlegir möguleikar með tilkomu lágs gengis krónunnar. 

 

Hafa ber ætið í huga að fjárfesta í tekjum. Það lítur alltaf út fyrir að auðveldara sé að fjárfesta í langtímasparnaði sem ber góða ávöxtun, líkt og fjármálafyrirtæki og lífeyrissjóðir bjóða. Þannig er okkur talin trú um að við getum einbeitt okkur að því að afla tekna  með vinnu, á þann hátt sem við erum best fær til samkvæmt menntun. En þetta er ekki í raun það sama og fjárfesta í tekjum, þetta er að láta tekjurnar renna til fjárfestinga sem við höfum litla stjórn á hvernig ávaxtast. Markaðir fara upp og niður því er nauðsynlegt að finna fjárfestingakosti sem gefa tekjur en byggja ekki bara á háum vöxtum og eignabólum, þær hækkanir endist sjaldan til lengdar. Að fjárfestu í tekjum er ekki eins auðvelt, en með því komum  við til með að búa við fjárhagslegt frelsi. Allir geta fjárfest i væntingum hækkandi markaðar.

 

Rétt fyrir kreppuna stóru 1929 tók fólk lán til að kaupa hlutabréf og ætlaði að fjárfesta í hækkunum hlutabréfa markaðarins. Sama var upp á teningnum 2007, fólk tók lán og keypti húsnæði og hlutabréf treystandi á að markaðurinn færi upp. Að rannsaka þá atburði sem í kjölfarið fylgdu ættu að gera það ljóst hvers vegna svo mikilvægt er að fjárfesta í tekjum.

 

Algengar fjárfestingar sem gefa tekjur;

1. Fjárfesting í rekstri er oft það sem einkennir þá sem njóta fjárhagslegs frelsis. Þeir eiga oft mörg fyrirtæki sem gefa örugga innkomu á meðan launþeginn þarf jafnvel að sinna mörgum störfum til að hafa viðunandi tekjur til framfærslu.

2. Fjárfesting í fasteignum getur gefið öruggar mánaðarlegar tekjur. Þitt eigið húsnæði sem þú býrð í telst ekki til þesskonar fjárfestingar, jafnvel þó að það sé viðtekin venja að telja eigið íbúðarhúsnæði til góðrar fjárfestingar, þá tekur það frá þér tekjur.

3. Fjárfesting í hlutabréfum, skuldabréfum, spariskírteinum, lífeyri, og peningamarkaðssjóðum er það sem venjulegt fólk velur sem fjárfestingu auk íbúðarhúsnæðis síns. Slíkar fjárfestingar eru yfirleitt auðvelt að kaupa, taka lítið af tíma fólks og er oftast auðseljanlegar. En gefa þess í stað litlar og stundum engar tekjur.

4. Fjárfesting í hrávörum s.s. gulli, silfri, platínum osfv. er eitthvað sem venjulegt fólk hefur litla þekkingu á. Flestir vita ekki einu sinni hvar á að kaupa gull eða silfur sem hráefni.

 

Fjárfestingar sem gefa tekjur eru ekki auðfundnar og krefjast hugmyndaflugs. Allir geta fjárfest með von um hækkun. Að finna fjárfestingu sem gefur reiðufé krefst þekkingar bæði á hugsanlegum tekjum og kostnað, auk þekkingar á verkefninu sem fjárfest er í árangurinn byggist á þeirri þekkingu. Fólk er oftast værukært að eðlisfari og vill lifa fyrir líðandi stundu, lætur því aðra um að fjárfesta fyrir sinn sparnað, það færir því ekki endilega tekjur.

 

Gengisfall krónunnar getur því gefið hugmyndaríku fólki færi á nýjum tekjumöguleikum. 

 

http://www.youtube.com/watch?v=arh3X9t_98g&feature=player_embedded

Samkomulag um lækkun gengisins

Hengingarólin.

 

Allir sem þekkja til áhrifa verðtryggingar á höfuðstól vita að greiðslujöfnunarúrræði félagsmálaráðherra er aðeins gálgafrestur. Þess vegna er það með ólíkindum að flokka þessa aðgerð sem almenna, að það skuli þurfa að afþakka hengingarólina.  Aðeins með því að afnema verðtryggingu mun þetta gagnast lántakendum að öðrum kosti mun þetta gera aðstæður þeirra sem þurfa á þessu úrræði að halda enn verra innan tiltölulega skamms tíma. 

 

Sem betur fer virðist stór hluti lántakenda vera búin að átta sig á þessu og hafa það fjármálalæsi til að bera að afþakka þetta úrræði.  Vonandi eiga lántakendur eftir að auka við þekkingu sína á fjármálum til að losa sig úr þeirri hörmulegu stöðu sem stjórnvöld og fjármálastofnanir hafa búið þeim. 

 

Þegar spurt er hvernig er hægt a auka við fjárhagslega hæfni, er svarið; rannsakaðu söguna og þá sem hafa náð árangri.  Þannig má læra fjármálalæsi.  Það er nauðsynlegt að gera sér grein fyrir að allir peningar fara í umferð í formi skulda og að bankar hafa leifi til að lána hverja krónu margfalt, allt að 12 sinnum, í stuttu máli sagt framleiða peninga úr engu.  Að gera sér grein fyrir þessari staðreynd og hvernig þetta virkar er frumskilyrði til að ná áttum, ekki síður nauðsynlegt en að rannsaka í hvað innkoman þín fer og hvernig hún verður til.

 

Við þá fjármála ringulreið sem hrunið veldur verða ný tækifæri til, nú er sennilega besti tíminn til að læra af fortíðinni, til að ná árangri í framtíðinni. Það verður ekki gert með því að einblína á það neikvæða og láta endalaust krepputal ráða hugsuninni. Eins og fiskurinn sér ekki vatnið sem hann syndir í getur flest fólk ekki séð andrúmsloftið sem fjármálaheimurinn býr því, hvort sem við erum rík, fátæk eða jafnvel atvinnulaus lifum við samt  við sama veruleikanum, við þurfum tekjur.

 

Sagt er að 90 % fólks búi við allt annan fjarhagslegan veruleika en þau 10% sem virðast eiga margfalt meira en þau þurfa.  Munurinn felst í því hvernig 10% hafa lært, að láta fjárstreymið vinna fyrir sig, á meðan 90% stofna til skulda sem tekjur þeirra renna til.

 

Þegar nemandi sérhæfir sig, sama hvort er í læknisfræði, flugnámi eða öðru, lærir hann fullt af orðum og hugtökum sem tilheyra hans sérgrein.  Því er mikilvægt að fyrir alla sem vilja ná fjárhagslegri færni að læra orð og hugtök fjármálaheimsins og gera sér fulla grein hvernig þau virka.  Við þurfum jú öll peninga.  Þess vegna er svo mikilvægt að skilja þau orð og hugtök sem fjármálageirinn notar. 

 

Umfram allt annað mundu að fjárfesta í tekjum ef þú vilt ekki þurfa að hafa áhyggjur af peningum.  Þessa grundvallar staðreynd hafa 90% látið fram hjá sér fara og hafa þess í stað fjárfest í því sem þeim hefur verið talin trú um að sé nauðsyn og öruggur langtímasparnaður s.s. of dýrt íbúðarhúsnæði og lífeyrissparnaður.  Í báðum tilfellum er um fjárstreymi frá einstaklingnum að ræða sem skapar honum ekki tekjur, auk þess að vera að stórum hluta byggt upp á skuldsetningu.  Það er sem sagt einungis fjárfest í væntingum um að eitthvað hækki fjárfestingarinnar vegna.

Hér er ágæt skýring á því hvernig peningar verða til úr skuldum.

http://www.youtube.com/watch?v=peiTfY7Bx4c&feature=player_embedded

38,5% hafa afþakkað greiðslujöfnun

Átta nýjar reglur fyrir fjármál framtíðarinnar.

 

Undanfarnar vikur hef ég verið að kynna mér bókina hans Robert Kiyosaki sem kom út í september s.l., Conspiracy of the Rich - The 8 new rules of money.  Ég las fyrst bækur Kiyosaki fyrir nokkrum árum síðan, Rich Dad / Poor Dad frá 2000 (kom út á íslensku í fyrra) og Prophecy frá 2001.  Bækur Kiyosaki er skrifaðar á máli fyrir venjulegt fólk, gefa ráð sem virka og framtíðarsýn hans er nákvæm. 

 

Í þessari nýju bók bendir Kiyosaki á 8 reglur fyrir einstaklinginn til að taka málin í sínar hendur í því fjármálaumhverfi sem blasir við flestum eftir atburði ársins 2008.  Fyrri hluti bókarinnar fer í að gera grein fyrir tilurð þess fjárhagslega upplausnarástands sem við lifum nú í, þ.e.s. þætti stjórnvalda og hvers við getum vænst af þeim í nánustu framtíð.  Hvað hefur menntakerfið kennt okkur um fjármál og hvað eru peningar.  Síðar hlutinn fer síðan í að benda fólki á hvernig það getur komist þokkalega af í því gjörbreytt efnahagsumhverfi sem er framundan.  Hann telur mestu breytingarnar eiga eftir a opinberast á tímabilinu 2012 - 2016 við séum nú stödd í miðju fellibylsins.  Því er enn nokkur tími til undirbúnings.

 

Nokkrar af mínum síðustu færslum hafa fjallað um fjármál þó svo að ég hafi tengt þær við fréttir sem þær hafa ekki beinlínis fjallað um.  Þetta hef ég gert til að freista þess að fá fleiri komment.  Núna ætla ég að birta þessar hugleiðingar eins og þær eru án fréttatenginga, en þær eiga við um fyrri hluta bókarinnar.  Ég stefni á að birta glósur úr seinnihlutanum hér á síðunni við tækifæri.

 

 

Hvers má vænta af stjórnvöldum:

Stjórnvöld víða um heim og fjármagnseigendur, þeir ríkustu, hafa komið sér saman um að það þurfi engin áþreifanleg verðmæti að vera á bak við peninga.  Fram til 1971 var USD bundin við ákveðna þyngd af gulli en í tíð Nixon var sú tenging afnumin.  Eftir það hafa nánast allir peningar farið í umferð í formi skulda, þ.e. einhver þarf að taka lán til þess að peningar fara í umferð.  Þetta peningakerfi hefur leitt til þess að æ fleiri eru komnir á skulda færibandið og verða að hlaupa hraðar og hraðar því ef þeir stoppa til að líta í kringum sig mun færibandið kippa fótunum undan þeim.

 

 

Munu stjórnvöld koma almenningi til hjálpar í skuldasúpunni?  Sennilega ekki, sagt er að grundvallar tilgangur ríkisstjórna nútímans sé að vera verkfæri fjármagnseigenda að vösum almennings.  Þau sannindi hafa sjaldan opinberast eins rækilega og síðastliðið ár.  Ræningjar nútímans eru eru jakkafataklæddir og njóta aðstoðar stjórnmálamanna.  Rán nútímans fara fram með því að ræna banka og sjóði innanfrá og láta síðan almenning borga brúsann í formi, skatta, vaxta, verðbólgu og greiðslna í lífeyrissjóði.  Skattar eru notaðir til að greiða skuldir ríkisins við lánadrottna sem urðu til þegar sömu aðilar tæmdu banka og sjóði innanfrá,  almenningur er látin borga vexti af stökkbreyttum höfuðstól, verðbólgan malar gull í gegnum vertrygginguna og sem fyrr er launafólki gert að láta 12 % tekna sinna renna í lífeyrissjóði.

 

 

Sömu aðilar og komu okkur í þessa stöðu telja síðan almenningi trú um að þeir séu best til þess fallnir að greiða úr flækjunni og ránið heldur áfram. Staðan er orðin þannig að hinn almenni borgari þarf í reynd að taka lán, til að borga sér laun, borga skatta og safna upp lífeyrissréttindum.  Síðan á að treysta þeim aðilum sem létu greipar sópa innanfrá til að ráðstafa pakkanum.

 

Hvað er okkur kennt um fjármál:

Það hefur verið viðtekin venja að hvetja ungt fólk til að afla sér menntunnar og undirbúa sig þannig fyrir lífi.  Því hefur verið sagt að með góðri menntun fái það gott starf sem geti skapað því tekjur til að stofna heimili með öllum þeim skuldbindingum sem því fylgir. Íbúðarhúsnæðið sé stærsta fjárfesting þess, að auki beri að spara til efri áranna í gegnum lífeyrissjóði og viðbótar lífeyrissparnaði fjármálafyrirtækjanna.

 

Ævin gengur út á í stuttu máli sagt; farðu í skóla, fáðu starf, vertu duglegur, sparaðu peninga, húsið er þín mesta eign og stærsta fjárfesting, lifðu ekki um efni fram, komdu þér út úr skuldum, fjárfesti í langtímasparnaði s.s. í gegnum viðbótarlífeyrissparnað og lífeyrissjóði þar sem sérfræðingarnir eru en þú hefur nánast ekkert um ráðstöfun þíns sparnaðar að segja, þegar þú ferð á eftirlaun mun hið opinbera sjá um það sem upp á vantar.  Þannig er leiðarvísir ungs fólks út í lífið.

 

Flestir nemendur hafa stofnað til mikilla skulda við að afla sér "dýrmætrar" sérfræðiþekkingar, koma þannig stórskuldugir inn á atvinnumarkaðinn.  Stofna til ennþá stærri skulda til að eignast m.a húsnæði og bíla til að komast til og frá vinnu.  Það má því segja að fólk hafi þegar ráðstafað lífi sínu strax á námsárum sínum.  Þessari skuldsetningu fylgir að störfin gefa miklar skatttekjur í ríkissjóð og öruggt fjárstreymi til fjármálageirans í gegnum lífeyrisgreiðslur,það jafnhliða vaxtagreiðslum af öllum skuldunum sem til eru orðnar.  Það má segja að allt það fjárstreymi sem í gegnum æfi manneskjunnar streymir lendi þannig með einum eða öðrum hætti hjá fjármagnseigendum.

 

Þó svo menntakerfið búi til góða sérfræðinga á hinum ýmsu sviðum þá kennir það einstaklingnum nánast ekkert um praktísk fjármál.  Staðreyndin er sú að sáralítið samhengi er á milli menntunnar og þeirra sem hafa náð langt í fjárhagslegu frelsi.  Það er því umhugsunarvert hvers vegna menntakerfi sem er svona upp byggt leggur ofuráherslu að ná til barnssálarinnar á mótunarárunum þegar hægt er að hafa mestu áhrifin á ríkjandi viðhorf manneskunnar ævilangt.  Kerfi sem frá byrjun hvetur í raun  einstaklingin til taumlausrar skuldsetningar og fjárhagslegrar ánauðar.

 

Forn Grikkir trúðu að menntun væri til þess að kenna fólki að hugsa. Nútíma menntun gengur út á að þjálfa þá fólk í að gera það sem því er sagt frá blautu barnsbeini. Sagt er að menntakerfi nútímans komi að uppistöðu til frá Prússnesku kerfi19. aldar kerfi sem var ætlað að bú til gott starfsfólk og hlýðna hermenn.  Semsagt fólk sem í blindni fylgir fyrirmælum, fólk sem bíður eftir að vera sagt hvað það eigi að gera, þar með talið hvað það á að gera við tíma sinn og peninga.  Framúrskarandi nemendur eru nær því undantekningarlaust verðlaunaðir, með vinnu fyrir hina ríku við að viðhalda því kerfi sem byggt hefur verið upp og auka þannig við auð þeirra efnamestu.

 

Þessi skortur á frjálsri hugsun og fjárhagslegri menntun skólakerfisins hefur leitt til þess að fólk er tilbúið til að gefa stjórnvöldum sífellt meiri völd í lífi sínu.  Vegna þess að það býr ekki yfir nægilegri fjárhagslegri færni til að ráða við eigin framfærslu í flóknu kerfi sem byggir á síaukinni skuldsetningu.  Þess í stað er okkur ætlað að vænta þess að stjórnvöld leysi vandamálin fyrir okkur.  Með þessum hætti framseljum við frelsi okkar til stjórnvalda nútímans sem hafa sannað sig í því að vera verkfæri fjármagnseigenda að vösum almennings sem aldrei fyrr.

 

Því hefur verið haldið að okkur að við eigum ekki að vera of upptekin af peningum og hefur jafnvel verið láti að því liggja "peningar séu rót hins illa" og þá vitnað til hinnar helgu bókar.  Þar er reyndar sagt eitthvað á þá leið að "ágirnd í peninga séu rót hins illa", takið eftir; ágirnd, en ekki peningarnir sjálfir.

 

Það að halda fólki í fjárhagslegri fáfræði er í raun illska.   Það eitt að einhver þurfi að vinna við starf sem hann hefur ekki áhuga á, eða fyrir fólk sem hann ber ekki virðingu fyrir, jafnvel ganga í hjónaband þar sem eingin ást er og ætlast þannig að til að einhver annar sjái um fjárhagslegt öryggi hvort sem það er maki, vinnuveitandi eða stjórnvöld.  Kerfi sem þannig afvegaleiðir manneskjur sem fæðast inn í þennan heim með alla þá kosti sem gerir þá fullfæra um að bjarga sér sjálfir, er í raun rót hins illa.

 

Hvernig verða peningarnir til:

Peningar eru í raun ekki annað en þekking.  Það er hverjum og einum nauðsyn að gera sér skýra grein fyrir því hvernig kerfi virkar þar sem peningar verða til fyrir skuldir því þar geta eignir orðið að skuldum á svipstundu.

Virkni peningakerfisins má lýsa í sinni einföldustu mynd eitthvað á þennan veg, segja sem svo að þú eigir 100 þús og leggir inn í banka, bankinn skuldar þér þar með þessa upphæð og  lofar þér að endurgreiða hana með  5% vöxtum, þ.e.105 þús eftir ár.  Bankinn hefur hins vegar heimild til að lána þessi 100 þús allt að 12 sinnum á sama tíma (bindiskylda ísl. banka var um 8%).  Þar sem útlánsvextir eru alltaf hærri en innlánsvextir þá má hugsa sér vexti bankans 10%.  Bankinn er því búin að hafa rúm 1.200 þús út á 100 þús þín á sama tíma og hann endurgreiðir þér 100 þús ásamt 5 þús í vexti.  Þetta gerir það að verkum að 100 þús krónurnar þínar eru í raun orðnar verðminni eftir að þú ávaxtaðir þær hjá bankanum.  Það gerist í gegnum verðbólguna sem bankinn skapar með því að stórauka peningamagn í umferð, það sem gerir það að 100 þús þín eru ekki því sem næst verðlaus, eftir að þú fékkst bankann til að ávaxta þau fyrir þig, er hve mikið af umframmagni peninga er ónotað eða með öðrum orðum í veltu bankans. 

 

Það má í raun líkja þessu við að þú lánir kunningja þínum 75 cl. flösku af 100%  spíra, hann blandar hana niður með vatni en selur hann frá sér til nokkurra valinna kunningja sinna sem vodka. Allir vita þeir að þeir eru með það sterkt áfengi og að í lagi er að blanda það meira niður til neyslu og áframselja það sem bragðbætta vodka blöndu.   Þetta getur allt gengið þangað til einhverjum dettur í hug að halda veislu og ætlar að grípa til flösku í þeirri trú að um spíra sé að ræða.  Þá kemur í ljós að innihaldið er að mestu vatnsglundur með álíka styrkleika og bjór.  Það var því kunningi þinn og kunningjar hans sem höfðu mest út úr spíranum þínum og þú situr jafnvel uppi með flösku af vatnsglundri sem þú hélst að væri næstum lítir af spíra. 

 

Það sem skiptir öllu máli í þessari útþynningu peninga sem verða til í formi skulda, er hvar þú ert í röðinni.  Hvað þín fjármál varðar, hafðu þig fremstan.

 

Hugleiddu því vel hvernig þú ráðstafar verðmætum þínum sem urðu til vegna þekkingar þinnar og vinnu, sem síðan getur umbreyst í peninga sem eru í raun arfleiður sem urðu til fyrir gullgerðarlist í formi skulda.  Leitastu við að  láta þær skapa þér tekjuflæði, láttu þá vina fyrir þig.  Langtímasparnaður er yfirleitt ekki annað en söfnunarárátta og sóun á þínum fjármunum. 

 

Þeir eru ekki til sem hafa riðið feitum hesti frá fjárfestingu í langtíma sparnaði á bankabókum, verðbólgan hefur séð til þess og það þrátt fyrir hina frábæru sér íslensku verðtryggingu.  Sama gildir um fjárbindingu í lífeyrissparnaði sem er yfirleitt ávaxtaður á hlutabréfamarkaði.  Fárfesting á þeim markaði er eins og fjárhættuspil þú tapar örugglega ef þú ert þar nógu lengi.  Póker og gjaldmiðlabrask gefa jafnvel betri ávöxtun því þar eru markmiðin skýr, fjárfestingin stutt og þar sérð þú á eitthvað af spilunum en á hlutabréfamarkaði hafa innherjar algjört forskot eins og dæmin hafa margsannað.

 

Fjármálafyrirtæki og sjóðir hafa í gegnum tíðina boðið fólki gulltryggar sparnaðarleiðir til lengri tíma og hafa sýnt allskyns meðaltöl yfir ákveði tímabil aftur í tímann um væntanlegar hækkanir framtíðarinnar.  Það að treysta á að eitthvað hækki bara við það að þú fjárfestir í því og ætla öðrum um ráðstöfunina, er stórvarasamt.  Markaðir fara upp og niður, það ráðstafar eingin eins vel  peningum eins og sá sem ætlar sér að njóta ávaxtanna.  Það væru margt fólk í öðrum sporum í dag hefði spá fjármálafyrirtækjanna gengið eftir. En í stað þess situr margir uppi með stökkbreyttar skuldir og glatað sparifé.  Ef þú lætur þér detta í hug að fjármálakerfið ætli að deila byrðunum með þér gegn því að þú treystir því áfram fyrir þinni velferð verður þú einfaldlega í enn verri málum í framtíðinni.

 

Heimasíða Róbert Kiyosaki.

Bóki er að talsverðu leiti byggð á bloggi og hefur vakið umræður víða, eins og HÉR  má sjá.

 

Education Vs. Financial Literacy

http://www.youtube.com/watch?v=ALymGxpyi6M&feature=player_embedded

Fjármálalæsi.

 

Þeir eru sennilega margir sem undrast á ríkidæmi landans í miðri kreppu.  Þegar verið er að vitna til peningalegra eigna samkvæmt skattasýslum er í raun verið að skoða það sem var, ekki veruleikann eins og hann er.  Það sem kemur fram á skatta skýrslum þarf ekki að þýða að fólk vaði í peningum.  Peningar eru í raun ekki annað en þekking.  Það er hverjum og einum nauðsyn að gera sér skýra grein fyrir því hvernig kerfi virkar þar sem peningar verða til fyrir skuldir því þar geta eignir orðið að skuldum á svipstundu.

 

Virkni peningakerfisins má lýsa í sinni einföldustu mynd eitthvað á þennan veg, segja sem svo að þú eigir 100 þús og leggir inn í banka, bankinn skuldar þér þar með þessa upphæð og  lofar þér að endurgreiða hana með  5% vöxtum, þ.e.105 þús eftir ár.  Bankinn hefur hins vegar heimild til að lána þessi 100 þús allt að 12 sinnum á sama tíma (bindiskylda ísl. banka var um 8%).  Þar sem útlánsvextir eru alltaf hærri en innlánsvextir þá má hugsa sér vexti bankans 10%.  Bankinn er því búin að hafa rúm 1.200 þús út á 100 þús þín á sama tíma og hann endurgreiðir þér 100 þús ásamt 5 þús í vexti.  Þetta gerir það að verkum að 100 þús krónurnar þínar eru í raun orðnar verðminni eftir að þú ávaxtaðir þær hjá bankanum.  Það gerist í gegnum verðbólguna sem bankinn skapar með því að stórauka peningamagn í umferð, það sem gerir það að 100 þús þín eru ekki því sem næst verðlaus, eftir að þú fékkst bankann til að ávaxta þau fyrir þig, er hve mikið af umframmagni peninga er ónotað eða með öðrum orðum í veltu bankans. 

 

Það má í raun líkja þessu við að þú lánir kunningja þínum 75 cl. flösku af 100%  spíra, hann blandar hana niður með vatni en selur hann frá sér til nokkurra valinna kunningja sinna sem vodka. Allir vita þeir að þeir eru með það sterkt áfengi og að í lagi er að blanda það meira niður til neyslu og áframselja það sem bragðbætta vodka blöndu.   Þetta getur allt gengið þangað til einhverjum dettur í hug að halda veislu og ætlar að grípa til flösku í þeirri trú að um spíra sé að ræða.  Þá kemur í ljós að innihaldið er að mestu vatnsglundur með álíka styrkleika og bjór.  Það var því kunningi þinn og kunningjar hans sem höfðu mest út úr spíranum þínum og þú situr jafnvel uppi með flösku af vatnsglundri sem þú hélst að væri næstum lítir af spíra. 

 

Það sem skiptir öllu máli í þessari útþynningu peninga sem verða til í formi skulda, er hvar þú ert í röðinni.  Hvað þín fjármál varðar, hafðu þig fremstan.

 

Hugleiddu því vel hvernig þú ráðstafar verðmætum þínum sem urðu til vegna þekkingar þinnar og vinnu, sem síðan getur umbreyst í peninga sem eru í raun arfleiður sem urðu til fyrir gullgerðarlist í formi skulda.  Leitastu við að  láta þær skapa þér tekjuflæði, láttu þá vina fyrir þig.  Langtímasparnaður er yfirleitt ekki annað en söfnunarárátta og sóun á þínum fjármunum. 

 

Þeir eru ekki til sem hafa riðið feitum hesti frá fjárfestingu í langtíma sparnaði á bankabókum, verðbólgan hefur séð til þess og það þrátt fyrir hina frábæru sér íslensku verðtryggingu.  Sama gildir um fjárbindingu í lífeyrissparnaði sem er yfirleitt ávaxtaður á hlutabréfamarkaði.  Fárfesting á þeim markaði er eins og fjárhættuspil þú tapar örugglega ef þú ert þar nógu lengi.  Póker og gjaldmiðlabrask gefa jafnvel betri ávöxtun því þar eru markmiðin skýr, fjárfestingin stutt og þar sérð þú á eitthvað af spilunum en á hlutabréfamarkaði hafa innherjar algjört forskot eins og dæmin hafa margsannað.

 

Fjármálafyrirtæki og sjóðir hafa í gegnum tíðina boðið fólki gulltryggar sparnaðarleiðir til lengri tíma og hafa sýnt allskyns meðaltöl yfir ákveði tímabil aftur í tímann um væntanlegar hækkanir framtíðarinnar.  Það að treysta á að eitthvað hækki bara við það að þú fjárfestir í því og ætla öðrum um ráðstöfunina, er stórvarasamt.  Markaðir fara upp og niður, það ráðstafar eingin eins vel  peningum eins og sá sem ætlar sér að njóta ávaxtanna.  Það væru margt fólk í öðrum sporum í dag hefði spá fjármálafyrirtækjanna gengið eftir. En í stað þess situr margir uppi með stökkbreyttar skuldir og glatað sparifé.  Ef þú lætur þér detta í hug að fjármálakerfið ætli að deila byrðunum með þér gegn því að þú treystir því áfram fyrir þinni velferð verður þú einfaldlega í enn verri málum í framtíðinni.

 

Það er einn sérstakur veikleiki sem gerir áróðursmeisturum kleift að draga fólkið endalaust á asnaeyrunum. Fólk almennt hefur tilhneigingu til þess að trúa stórlygum. "Bankakerfið stendur traustum fótum" ... "Íslenska lífeyrissjóðakerfið er það besta í heimi." ... "Kaupið hlutabréf því nýtt blómaskeið er í uppsiglingu." Dæmin eru endalaus.

Hitler sagði; einfaldleiki fólksins gerir það frekar að fórnarlömbum stórlygi heldur en smálygi, vegna þess að það sjálft lýgur stundum um smáatriði, en myndi skammast sín fyrir að grípa til meiri háttar blekkinga. Það hvarflar aldrei að því að bera risalygar á borð fyrir aðra og það trúir því ekki að aðrir sýni slíka ósvífni. Jafnvel þótt staðreyndir málsins bendi augljóslega til þess að sú sé raunin, þá fyllist það efasemdum og heldur áfram að trúa að það sé einhver önnur skýring á málinu.

 

Hérna er skemmtileg saga um bréfaklemmu sem vað að einbýlishúsi með hugkvæmninni einni saman.

http://www.youtube.com/watch?v=BE8b02EdZvw&feature=player_embedded  

Þær ríkustu skera sig úr