Svartnętti sįlarinnar

Į einhverjum tķmapunkti ķ lķfinu, gętir žś upplifa svartnętti sįlarinnar, žar sem allt viršist fara śrskeišis sem hugsanlega getur fariš śrskeišis. Žaš sem margir įtta sig ekki strax į, er aš žetta er sönn blessun.

Žegar yfir hellist "svartnętti sįlarinnar" viršist lķf žitt hitta botninn. Žś getur fundiš skipsbrot lķfs žķns nįnast allsstašar; fjįrhagslega, andlega og lķkamlega.

Žaš sem venjulega gerist hjį hjį žeim sem upplifa "svartnętti sįlarinnar" er aš viš žį bitru reynslu kviknar hugsunin; " hvers vegna kom žetta yfir mig? "

Žegar greiningin hefst getur žś  fundiš til haturs gagnvart žeim sem lögšu til "svartnętti sįlarinnar". Žś gętir efast um skaparann, fundist leišsögnin bregšast og verndarenglarnir yfirgefa žig. Žetta gęti samt ekki veriš fjęr sannleikanum.

Žś munt uppgötva aš allt žaš svartnętti sem žś fórst ķ gegnum gagnast žér til andlegs žroska. Aš endingu veršur žś undirgefinn ķ lotningu fyrir öllu žvķ sem heimurinn fęrir žér įn truflunar frį "egóinu" og munt sjį aš allt žitt er "ķ höndum skaparans". Žetta er žar sem vakningin hefst.

"Žaš er ekki hęgt koma til mešvitundar įn sįrsauka. Fólk gerir allt, sama hversu fįrįnlegt žaš er, til aš foršast eigin sįl.  Fólk veršur ekki upplżst ķ birtunni, heldur meš žvķ aš lżsa upp myrkriš." Carl Gustav Jung.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband