Vetrarsólstöður.

Í dag eru vetrarsólstöður á norðurhveli, sem er sú stund þegar sól kemst lengst frá miðbaug til suðurs. Sólstöður eru tvisvar á ári, á tímabilinu 20.-22. júní um sumar 20.-23. desember um vetur. Um sumarsólstöður er sólargangurinn lengstur, en um vetrarsólstöður stytstur. Nafnið sólstöður mun vísa til þess að sólin stendur kyrr, hættir að hækka eða lækka á lofti. 

Þó svo skammdegið sé oft erfiður tími þá er það sá tími  maður kemst einna næst kjarnanum. Það er eitthvað í skammdegisskímuni sem gerir það að verkum að hægt er að komast nær sjálfinu.

Það er í raun ekki undarlegt að nútíminn leggi talsvert á sig til að forða fólki frá skammdegisþunglindinu með því að flestar tímasetningar gangi út á að hlutirnir klárist fyrir jól. Því það er stórvarasamt fyrir hagvöxtinn ef fólk kemst á snoður um hvers það raunverulega þarfnast.

Það er ekkert eðlilegra en að það dragi úr lífsorkunni í skammdeginu og fólk leiti inn á við, það gera dýr merkurinnar og sum grafa sig í hýði til að hvílast þennan tíma sem náttúran sefur. Þetta ætti því að vera sá tími sem fólk hefur það rólegt.

Á forsögulegum tíma er talið að byggð hafi verið sérstök steinbirgi víða um heim sem fólk gat setið inn í við flökt skammdegisbirtunnar og hugleitt.

Með því að snúa opinu á birgunum í átt að sólinni þar sem hún var í hádegisstað mátti svo sjá hvernig hún hækkaði um hænufet eftir vetrarsólstöður og ljósið var komið á sigurbraut. 

Á videoini hér að neðan má sjá hvernig vetrarsólstöðurnar voru á Egilsstöðum í dag eins eru innanum skammdegismyndir frá því núna í desember.

 

The connected universe.

Bera.

Það að íslenska Grýla sé Keltneskt ættuð tröllkona er skemtileg tilgáta og ekki ósennileg. Nafnið Cail­leach Bhé­ara eða Cail­leach Beur benda til að hún hafi átt sér nöfnuna Beru á Íslandi, þó svo tilgáta sé um að nafnið Bera sé afbrygði af nafninu Birna.

Í Þjóðsögum Jóns Árnasonar era saga af því hvers vegna einn austfjarðanna heitir Berufjörður. Sú saga ber þess merki að þar gætu hafa verið tröll á ferð um fjöll.

Berufjörður dregur nafn sitt af Beru sem bjó í Berufirði. Bera var auðug af gangandi fé og sjást enn kvíatóftir hennar í túninu á Berufirði; tóftin er fjórðungur úr dagsláttu og er kölluð Berukví. Sóti hét bóndi Beru.

Einu sinni fóru þau að heimboði upp í Breiðdal, en á heimleiðinni villtust þau á fjallinu og margt manna með þeim. Veður var svo illt að allir förunautar þeirra dóu á hjalla þeim sem síðan er kallaður Mannabeinahjalli.

Þau héldu nú áfram tvö ein og urðu loks aðskila á fjallinu. Sóti komst rétt á móts við bæinn í Berufirði og þrammaði þar fram af fjallinu sem heitir Sótabotnsbrún. Af því beið hann bana og er þar dys hans í Sótabotni.

Bera lét hest sinn og hund ráða förinni eftir það hún var ein orðin og vissi hún eigi fyrr en hesturinn fór inn í hesthúsið í Berufirði. Var þá svo mikil ferð á hestinum að hún skall aftur af honum og rotaðist. Hún er heygð í Beruhóli, en sá hóll stendur fram undan bænum í Berufirði.

Er Grýla keltnesk gyðja?

Ancient Knowledge

Afnemið verðtrygginguna.

Ef verðtryggingin er afnumin og lánastofnanir telja sig þurfa að hækka óverðtryggða vexti til að mæta því, þá blasir það við að þær þurfa jafngildi dráttarvaxta af öllum húsnæðislánum.

Það höfðu fáir ímyndunarafl til að sjá það fyrir að það þyrfti að borga fasteignalán 4 sinnum til baka hvað þá 9 sinnum. En eftir að reiknivélarna komu hafa almennir lántakar eitthvað annað að miða við en 0% og þá blasir glæpurinn við, en þetta vissu nátúrulega alltaf þeir sem settu upp svikamylluna. 

Fásinna að miða við annað en 0%

Ekki er kálið sopið þó,,,

Þessi EFTA dómur tekur á því að formsatriði var ekki fullnægt. Dómurinn tekur ekki á þeirri skipulegu glæpastarfsemi sem ríki og bankar hafa viðhaft gegn íslenskum heimilum um áratuga skeið. Enda er því sem næst ómögulegt að skíra það út fyrir þeim sem ekki hafa reynt á eigin skinni hvernig verðtryggð húsnæðislán eru útfærð

Á kaffistofuspjalli um daginn kom fram hjá harðduglegum pólskum kunningj mínum að hann skildi ekki hvers vegna ég talaði um skipulega glæpastarfsemi ríkis og banka vegna verðtryggingar. Honum sýndist ekki betur en að það væri sanngjarnt að greiða viðráðanlegar afborganir af húsnæði þar sem væri óþrjótandi vinnu að hafa.

Hann tiltók sérstaklega að þegar hann kom allslaus til Íslands fyrir 8 árum síðan hefði hann fengið stjörnur í augun yfir ríkidæmi íslendinaga sem hann hefði ekki með nokkru móti getað skilið á þeim tíma. Hann hefði hringt í pappa sinn heima í Pólandi og sagt honum að jafnvel pípari gæti átt Lancrusier við húsið sitt á Íslandi.

Eftir hrunið 2008 skildi hann þetta allt saman betur, íslendigar höfðu tekið lán fyrir herlegheitunum því væri ógæfan þeim sjálfum að kenna. Þegar hér var komið við sögu spurði einn íslenskur vinnufélagi á kaffistofuni; hvað átt þú marga bíla í dag? Með bros út að eyrum var svarði hanna þrjá, tvo á Íslandi og einn í Pólandi. Hvað átt þú margar íbúðir í dag spurði ég - með bros út að eyrum svaraði hann tvær eina á Íslandi og eina í Pólandi. Já veistu út af hverju þú átt svona mikið núna sagði ég -hvað meinarðu sagði hann – ég svaraði; við búum í ríkasta landi í heimi.

Þetta var ekki í fyrsta sinn sem svona umræður dúkka upp á kaffistofunni, þessi pólski kunningi minn hafði áður upplýst að landar hans væru að kaupa íbúðir á mjög sanngjörnu verði, jafnvel hálfvirði ef miðað væri við það hvað skuldin hefði verið á íbúðinni þegar fyrri fjölskyld var borin út, það eina sem þyrfti að passa sig á í þessu sambandi væri að kaupa íbúðirnar af bönkunum en ekki af fólkinu sem væri búnir að skuldsetja þær til helvítis.

Þetta geta íslendigar einnig gert sem ekki hafa flækt sig í verðtryggingavefnum, og bankar sverma fyrir þeim sem búa erlendis að taka þar ódýr lán til að húsnæðiskaupa á Íslandi í gegnum fjárfestinga leið Sðlabankans. Pólski vinur minn telur því verðtrygginguna vera ágæta þó svo hún sé ekki fyrir alla. Ég reyni koma fyrir hann vitinu með því að segja að hann hafi ekki aldur og þroska til að skilja dásemdir verðtryggingarinnar. Knnski átti hann sig á henni á sextugsaldri þegar hann verði búin að borga húsið í fjórða sinn og bankinn tilkynnir honum að nú þurfi hann af óviðráðanlegum orsökum að borga það fjórum sinnum í viðbót eða koma sér út með sitt hafur task.

Annars er reyndar best að taka Axelinn á þetta því þar er þetta útskýrt málalengingalaust.

„Fullnaðarsigur íslenskra neytenda“

Revelations Of A Mother Goddess

Allra heilagra messa.

 

 

Allraheilagramessa er 1. nóvember. Hún á sér fornar rætur því vitað er til að messur þar sem beðið var fyrir látnum voru haldnar þegar á 4. öld eftir Krist. En oftast er upphaf allraheilagramessu samt rakið til þess er Pantheonhofinu í Rómaborg var breytt í kirkju og vígsludagurinn - 13. maí árið 609 eða 610 - jafnframt helgaður öllum píslarvottum. Þetta má finna á vísindavef háskóla Íslands.

 

Randall Carlson rannsakandi heilagrar rúmfræði heldur því fram að allra heilagra messa eigi sér mun lengri rætur, jafnvel aftur fyrir syndaflóðið. Carlson hefur komist að því að "allra heilagra messa" var haldin á sömu daga í öllum fornum menningar heimum, hvort sem þeir voru í Evrópu, Asíu, Ameríku eða Ástralíu. Fyrirlestur Randal Carlson um uppruna allra heilagra messu eða Halloween má finna hér.

 

 

 

Mikið af þeirri dulspeki sem notuð er með táknmyndum í skemmtana og auglýsingaiðnaði nútímans á sér því uppruna aftur í grárri forneskju. Stundum er upprunaleg þýðing táknmyndana ekki öllum kunn hvað þá að fólk hafi reynsla þeim tengdum til að átta sig á hvernig þetta virkaði. Margvísleg misnotkun táknanna í gegnum tíðina hefur svo orðið til þess að þau hafa misst merkinguna og eru allt eins talin vera komin frá hinu illa, jafnvel tilbrigði við djöfladýrkun. En málið er að það er munur á notkun þessara tákna til ljóss eða myrkurs, þar liggja jú andstæðurnar.

 

Það hefur því oft verið nokkur misskilningur um þá fornu þekkingu sem andleg tákn eru rakin til hvað þá þegar kemur að dulspekinni sjálfri. Það er auðvelt að draga ályktanir um fáránleika táknfræði út frá myndefni dagsins í dag. En að skilja merkingu sem upprunalega var lögð í gömul tákn getur verið vandasamara, enda varla mögulegt fyrir fólk sem lifir nú á tímum að fara í gegnum sömu andlegu reynslu og þau sem notuðu þessi tákn í fortíðinni. En táknfræði þess hefur engu að síður lifað í gegnum aldirnar sem tungumál þar sem mörgum orðum, jafnvel heilli hugmynd er fyrir komið í tákni.

 

 

 

Andleg þekking fólks til forna virðist oftast hafa verið fengin með reynslu utan líkamans, með þrá til þekkingar og uppljómunar.

Sum tákn hafa lengi verið í þjónustu trúarbragðanna og  sum eru notuð jafnvel enn í dag af ýmsum félagasamtökum s.s. frímúrurum. Merking þeirra getur átt rætur sem ná langt aftur í tímann á meðan önnur eru endurgerð fyrir nútímann eða jafnvel nýtilkominn sem vörumerki. Þetta gerir það að verkum að endurgerð fornra tákna inniheldur oft ekki þau skilaboð sem þau upphaflega stóðu fyrir og hafa þau verið afbökuð á þann hátt að upphafleg meining þeirra hefur jafnvel glatast.

Mikið er hægt að uppgötva um gömul dulspeki tákn með því að rannsaka hvað um þau hefur verið ritað, en til að komast að raunverulegri merkingu þeirra verður að notast við annarskonar rannsóknir, s.s. með því að leyfa sálinni að ferðast út fyrir skilningsvit líkamans. Þá er mögulegt, að svo langt verði farið út í myrkrið, að uppruni hins illa verði skiljanlegur. Jafnvel sjá áhrifum sjónhverfinga beitt i nútíma samfélagi og hvernig óheillvænlegar hersveitir myrkursins ráðskast með heiminn. 

 

 

 

 

Enn þann dag í dag eru gömul dulspeki notuð, ekki síst af þeim sem eru í valdastöðum samfélagsins. Margt fólk útilokar tilveru þess vísdóms sem þessi tákn standa fyrir sem hverri annarri fjarstæðu, en það eru mistök, skilningur á þeim getur verið leið til þroska; þetta vita þeir oftast sem með valdið fara en meirihlutinn ekki. Það hefur því verið  kappsmál sjálfhverfra valdhafa að leggja línurnar um það hvaða merkingu almenningur leggur í hina fornu dulspeki og útmála vísdóm hennar sem bábilju, sem er geðslegra en valdhafar fyrr á tímum gerðu með því að ástunda galdrabrennur í þeim tilgangi að eyða þeim sem réðu yfir þekkingunni.

 

Táknfræðin dulspekinnar hefur smásaman verið breytt og er notuð í þeim illa tilgangi að lauma efnishyggju um alla afkima mannlegrar tilveru. Á þann hátt meðtekur grunlaus almenningur boðskapinn fyrir framan sjónvarpsskjáinn í gegnum tilfinninguna; þetta verð ég að fá. Þar sem eðli myrkursins er andhverfa ljóssins þá hafa mörg vísdóms táknin verið eignuð hinu illa með því að snúa leiðarljósi þeirra á hvolfi og brengla upprunalegri merkingu. 

 

 

 „Í táknfræði dulspekinnar er andhverfan öfugur kraftur... sá sem stundar svartan galdur getur því aldrei notað táknmynd hvíts galdurs (upplýsingar) án þess að snúa henni á hvolf, annars kæmu vélráðin honum sjálfum í koll. Hann verðu því að afbaka táknmyndina á þann hátt að einkenni réttrar merkingar hverfi og að hún bendi ekki á að það sé hann sjálfur sem er að koma sínu fram. Svartur galdur er því ekki eiginleg sköpun; hann er misnotkun á sköpun. Þess vegna hefur hann engin samsvarandi eigin tákn. Hann notar því skapandi tákn hvíts galdurs (upplýsingar) með því að umsnúa þeim og gefa til kynna að þau merki hið gagnstæða" - Manly P Hall, The Secret Teachings of All Ages.

 

 

 

Pentagram er gott dæmi um það hvernig myrk öfl hafa umsnúið merkingu dulspeki tákna. Með því að snúa því sem stundum er kölluð morgunnstjarnan á hvolf verður hún að fallinni morgunnstjörnu, því sem stundum kallað er geit Mendesar, jafnvel fótspor djöfulsins. Það eru fá tákn sem hafa eins rækilega verið eirnamerkt því hvernig andinn er undirgefin holdsins físnum. En þetta er ekki upphafleg merking táknsins.

 

 

 

 

Pentagram er hins vegar öflugt tákn gegn til verndar gegn illu. Pentagram stjarnan hefur fimm arma sem vísa til fimm elementa, undirarmarnir fjórir tákna grunnefnin loft, vatn, jörð og eld, efstur er svo andinn sem ríkir yfir efninu. Í miðjunni er fimmhyrningurinn Pentagon til varnar, kannski engin tilviljun að höfuðstöðvar varnarmálaráðaneytis Bandaríkjanna nefnast Pentagon.

 

 

 

 

Það er fátt sem er eins og virðist við fyrstu sýn þegar kemur að táknmáli dulspekinnar og er íslenski Ægishjálmur gott dæmi um það.

 

Fyrir u.þ.b. tveimur árum var sagt frá því á þessari síðu að Ægishjálmur væri til skoðunar. Þær upplýsingar sem koma fyrst upp á netinu um hann eru; "Ægishjálmur er gamall íslenskur galdrastafur sem er til í fjölmörgum gerðum og útgáfum. Hans er getið í Eddukvæðum, Sigurður Fáfnisbani bar Ægishjálm þegar hann sigraði drekann Fáfni á Gnitheiði".

 

Eftir að hafa leitað upplýsinga um Ægishjálminn með því að lesa Völsungasögu, Eddukvæði og það sem um hann stendur í þjóðsögunum komst ég að því að fátt er að marka sem um hann er sagt við fyrstu uppflettingu, s.s. að Sigurður Fáfnisbani hafa borið hann í viðureigninni við Fáfni. Þar hafði sögunni verið snúið á hvolf eins og svo oft er með dulspeki táknin, hjálmurinn var Fáfnis.

 

Ægishjálmurinn er mikið stærra tákn en kemur fram við fyrstu sýn á netinu. Eftir að hafa lesið um hann, teiknað, mótað í kopar og málað á striga mánuðum saman voru orðnar til það miklar upplýsingar að um það mætti skrifa heila bók.

 

Ægishjálmurinn er í raun alheimstákn sem enn er í gildi, dulspeki hans hefur verið ástunduð í öllum menningarheimum og af vel flestum trúarbrögðum. Endirinn á rannsókninni varð sá að ég setti saman myndband með upplýsingum um hvar uppruni Ægishjálmsins er samkvæmt Norrænni Goðafræði og hvar hann á sér samsvörun.

 

 

 

Hrekkjavökubúningar stjarnanna

Blámóðan.

Það er að koma í ljós að eldgosið í Holuhrauni ætlar að bera með sér meiri óværu en í upphafi var haft á orði. Í dag voru fréttir af það mikilli gasmengun á Höfn að íbúar eru beðnir um að halda sig innandyra og þetta ástand geti jafnvel varað næstu 36 tímana.

 

Eins var greint frá því á mbl í dag að Þorvaldur Þórðarson prófessor í eldfjallafræði "Óttast langtímaáhrif gasmengunar" frá Holuhrauni, standi gosið yfir mánuðum saman. Það eru fleyri en íslendingar sem mega óttast gasið ef marka má heimildamynd sem Þorvaldur er áberandi í, myndinni "Doomsday Volcanoes" sem gera þeirri gasmengun skil sem herjaði á Ísland og norðanverða Evrópu í móðuharðindunum. Gasið frá Holuhrauni er talið af sama toga. Myndina má nálgast hér.

 

Það hefur verið ævintýralegt að fylgjast með himninum síðan þetta eldgos hófst fyrir tæpum tveimur mánuðum síðan. Að upplifa sólarupprás í heiðríkju þar sem ylinn og geislana frá sólinni vantaði auk þess sem engir skuggar mynduðust. Þó svo að móðan sjáist best við þegar sólin er að rísa eða setjast þá eru ýmis litbrigði í blámóðu dagsbirtunnar.

 

Sem betur fer hefur styrkur brennisteins í lofti ekki náð þeim gildum sem mælast í Hornafirði í dag, en samt sem áður hefur blámóðan verið sýnileg á Héraði flesta bjartviðrisdaga frá því gosið hófst. Ég set hérna inn nokkrar myndir því til staðfestu. 

 

Strax 29. ágúst, daginn sem gosið hófst, mátti sjá mistraðan himinn yfir Héraðinu af svölunum mínum. 

 

Þessi mynd er frá 5. september, blámóðan liggur yfir innanverði héraðinu og birgir sýn. 

 

 

Ein undarlegasta sólarupprás sem ég hef upplifað var á Stöðvarfirði 7. september. Auk þess að yl og skugga frá sólageislunum vantaði þá steinþögðu fuglarnir. 

 

 

Sólarlagið yfir Egilsstöðum 12. september, sennilega var það þennan dag sem mengunin á Egilsstöðum mældist mest frá gosi eða um 600 á rúmmetir sem er smotterí miðað við 9000 -21000 á Hornafirði í dag. Samt er ég ekki frá því að finna hafi mátt fyrir áhrifum frá gasinu þennan dag. 

 

 

Sólarlag á Stöðvarfirði 13. september. Það sem hefur einkennt blámóðuna í sólskini er brennisteinsgult endurkast sólageislana sérstaklega frá vatni. 

 

 

Litbrigði móðu himins yfir Egilsstöðum 23. september. 

 

 

Blámóða yfir Héraðinu í heiðríkju og logni 14. október, séð í suður, engin fjallasýn í átt að Snæfellinu.

 

 

Sólarlagið í dag, sólin sest í stefnunni á Holuhraun. Vindáttin er hæg norð-vestan sjá má móðuna yfir Fljótsdalnum og Snæfellinu þar sem vindurinn ber hana í suð-austur. 

Fyrsti vetrardagur.

 

Fyrsti vetrardagur er laugardagurinn að lokinni 26. viku sumars. Hann er fyrsti dagur fyrsta vetrarmánaðarins Gormánuðar, í gamla norræna tímatalinu. Fyrsta vetrardag ber upp á 21.-27. október, nema í rímspillisárum, þá 28. október. Rímspillisár þekkist á því að aðfarardagur ársins er laugardagur og næsta ár á eftir er hlaupár (hefur aðfarardagana sunnudag og mánudag).

Gormánuður er fyrsti mánuður vetrar og virðist ekki hafa átt önnur nöfn að fornu, nafnið vísar til sláturtíðar. Veturnáttaboða er oft getið í fornsögum, sem eiga að gerast fyrir eða um kristnitöku . Raunar má segja, að engin árstíðabundin boð eða blót séu nefnd eins oft nema um jólaleytið.

Þetta á sér líklega þær náttúrulegu skýringu að á haustin var mest til af nýju sláturkjöti, og var það nánast nauðsyn að neyta þess nýmetis þá í sem ríkustu mæli vegna þeirra vandkvæða, sem þá voru á geymslu þess, þegar ekki voru til frystihús og salt. Kornuppskera var þá einnig lokið, hafi hún verið einhver.

Veturnáttboð er aftur á móti ekki getið í samtíðarsögum frá 12. og 13. öld, þótt t.a.m. jólaveislur haldi áfram og síst minni í sniðum. Þessi munur gæti átt sér þá eðlilega skýringu að öllum veislum af þessu tagi fylgja nokkrir helgisiðir, og í heiðnum sið virðist hafa verið blótað til árs og friðar móti vetri og drukkinn heill heiðinna goða og vætta. En í rauninni var lítil ástæða til að fagna komu Veturs konungs, sem síst hefur þótt neinn aufúsugestur. Svo mjög hafa menn óttast þessa árstíð, að í gamalli vísu frá 17. öld stendur:

Öllu verri er veturinn en Tyrkinn.

Og er þar vísað til hræðslu manna við sjóræningja þá sem kenndir voru við Tyrki. Því er líklegt að í veturnóttaboðum hafi heiðnar vættir verið blótaðar í þeim tilgangi að fá þær til að milda veturinn, líkt og líklega hafi verið með þorrablót.

Norræna tímatalið er það tímatal sem notað var af  norðurlandabúum þar til júlianska tímatalið tók við sem almennt tímatal, og raunar lengur. Tímatalið og mánaðaheitin miðast við árstíðir sveitasamfélagsins og skiptast í sex vetrarmánuði og sex sumarmánuði. Það miðast annars vegar við vikur, fremur en daga, og hins vegar við mánuði, sem hver um sig taldi 30 nætur. Með þessum hætti hefjast mánuðirnir þannig á ákveðnum vikudegi, fremur en á föstum degi ársins.

(heimild wikipedia) 

Íslensku mánaðaheitin

• Vetur: gormánuður, ýlir, mörsugur, þorri, góa, einmánuður. 
• Sumar: harpa, skerpla, sólmánuður, heyannir, tvímánuður, haustmánuður.