Fljótið frá Eiðum að Ósi

Lagarfljót "mesta vatnsfall Íslands", ritaði Eggert Ólafsson í reisuabók sína og Bjarna Pálssonar 1772. Þessi nafngift prýðir svo bók náttúrufræðingsins Helga Hallgrímssonar sem er einhver vandaðasta samantekt sem fram hefur komið um Lagarfljót. Bókin kom út árið 2005 og fæst hjá bókaútgáfunni Skruddu, ekki ætla ég að gera frábærri bók Helga frekari skil eða vitna til hennar, því hún er þess eðlis að hún á lítið skylt við þær hugrenningar sem hér á eftir fara.

Ástæða þessar hugleiðinga eru þær að þegar ég kom úr Noregs útlegðinni hafði ég hugsað mér að ganga eftir bökkum Lagarfljóts í áföngum þar til hringnum yrði lokað. Af ýmsum ástæðum þá hefur orðið minna úr þessari göngutúrum en til stóð. En þess í stað buðust mér nú í sumar flugferðir með æskufélaga mínum Stefán Scheving sem spönnuðu endilangt Lagarfljótið auk þess að fara yfir það vatnasvæði sem hefur breytt ásýnd þess mest í seinni tíð. Þar hafa umdeildar breytingar af mannavöldum á lit og vatnasviði Lagarfljóts orðið þess valdandi að fljótið er meira og gruggugra vatnsfall en Eggert Ólafsson kom að forðum daga. Þar hefur "stærsta framkvæmd Íslandssögunnar" orðið þess valdandi að nú fellur annað stórfljót í Lagarfljót, þ.e.a.s. Jökulsá á dal sem stundum er kölluð Jökulsá á Brú eða bara Jökla, í gegnum u.m.b. 40 km jarðgöng úr Hálslóni við Kárahnjúka. 

Mynd 1, séð út eftir Hálslóni þar sem Sandfell og Kárahnjúkur standa uppúr í baksýn.          Mynd 2,stíflan þar sem hún hangir utan í Kárahnjúknum.                             Mynd 3, umhverfislistaverk við Kárahnjúkastíflu, séð inn Hálslón að Sandfelli.  Smella má á myndirnar til að fá þær stærri og skýrari.

 

En eru álíka breytingar á Lagarfljóti einsdæmi í sögunni, þó svo að þær hafi tæplega orðið af mannavöldum?

Í Fljótsdælu má finna þennan texta; „Selfljót gengur fyrir austan úr heiðinni milli Gilsárteigs og Ormsstaða, og svo fellur það ofan í Lagarfljót“. Stuttur texti, jafnvel eitt orð, getur verið þess valdandi að heil saga verði álitin skáldsaga. Þetta má sjá þegar Fljótsdæla á í hlut enda hefur hún ekki verið hátt skrifuð sem heimild á meðal fræðimanna í gegnum tíðina. Þó þessi fáu orð hafi kannski ekki ein og sér gert hana að hreinum skáldskap þá hafa þau verið notuð til að benda á að henni sé trauðla trúandi. Selfljót fellur nefnilega til sjávar út við Héraðsflóa um Unaós. Ekki einu sinni þeir sem hafa haft allan vilja til að upphefja sannleiksgildi Austfirðingasagna hafa komist fram hjá þeirri staðreynd.

Fornar sögur greina einnig frá ferðum manna neðan við fljót sem erfitt er að heimfæra landfræðilega. Hvernig farið var fyrir neðan fljót rökstuddi Halldór Pjetursson í Múlaþingsgrein og bar að nokkru í bætifláka fyrir ambögur fornsagna sem virðist við fyrsta lestur hafa verið skráðar af vanþekkingu um staðhætti á Héraði. Bendir hann á í því sambandi að áttirnar austur og norður standist á á Fljótsdalshéraði. Það viti allir innfæddir að annaðhvort sé farið austur eða norður yfir fljót, þó svo máltækið fyrir neðan fljót sé horfið úr málinu.

Gilsá sem heitir Selfljót eftir S-beygjurnar. Úthéraðsvegur og Hleinargarður til vinstri á miðri mynd, Héraðsflói í fjarska

Halldór Pjetursson segir í þessu sambandi: „Hvað Útmannasveit hefur náð langt upp, er ekki gott að dæma um. Mannaforráðum Þiðranda í Njarðvík er þannig lýst í Fljótsdælu: Þiðrandi átti mannaforráð um Njarðvík og upp í hérað að Selfljóti. Selfljót gengur fyrir austan úr heiðinni milli Gilsárteigs og Ormsstaða, og svo fellur það ofan í Lagarfljót (.Ísl.fornrit XI,218) Öllu er hér rétt lýst, vantar bara skýringu á því hvar er farið að kalla Gilsá Selfljót. Trúlegt er samt að það hafi verið á líkum mörkum og sýslumörkin eru nú. Hitt er svo meinloka að Gilsá hafi fallið í Lagarfljót milli Gilsárteigs og Ormsstaða. Það er Lagarfljót sem fellur í Selfljót úti í Hjaltastaðaþinghá á þessum tíma, en að því verður nánar vikið síðar.“ Múlaþing 11-1981, bls. 93

Steinbogaflúðin í Lagarfljóti við minni Jökullækjar, Halldór Pjetursson vill meina að þar hafi hátt klapparhaft í fyrndinni, stýrt rennsli Lagarfljóts og Jöklu um Jökullæk sem þverar Hjaltastaðaþinghá yfir í Selfljót

Halldór bendir á að utarlega í Útmannasveit, á milli Móbergs og Hóls og fyrir innan Sand, sé gamall farvegur sem heitir Jökullækur sem mætir Selfljóti á móts við Jórvík, þó svo að ekki hafi runnið vatn um hann í mannaminnum. Þessi farvegur sem liggur frá Lagarfljóti, þar sem það rennur nú standist á við hvísl sem komi frá Jöklu neðan við Geirastaði í Tungu og rann í Lagarfljót þar sem það rennur núna. Eftir að Geirastaða hvísl var stífluð hætti Húsey að vera eyja í eignlegri merkingu. Vegna Steinboga flúðarinnar, klapparhafts sem horfið er úr núverandi farvegi Lagarfljóts, hafi fljótið og Jökla í fyrndinni þverað Hjaltastaðaþinghá um farveg Jökullækjar þar sem leið þess lá yfir í Selfljót. Þar fyrir utan hafi menn farið neðan við fljót (Eyjar, Héraðssandur) og því sé málfar sagna fyrir neðan fljót rökrétt.

Um vettvangsrannsókn sína á þessum slóðum segir Halldór; „Þetta sannar raunverulega þátt Jöklu í samruna vatnanna. Hún var alltaf kólgufull af jökulleðju og hefur það ráðið litnum. Lagarfljót, sem er þó talið jökulvatn, er aðeins skollitt og framburður lítill. Lagarfljót hefur samt ráðið nafninu og talist stærri aðilinn, enda hefur það Lagarfljótsnafnið bæði í Fljótsdælu og Njálu. Í þessum Jökullæk var afbragðs engi eins og allstaðar þar sem Jökla hefur vatnað yfir. Við „Fljótskjaftinn“ (mynni Jöklulækjar) er nú tekin steypumöl; efnið þekkti ég strax af lyktinni og líka mölina, svo mikið áttum við Jökla saman að sælda.“ Múlaþing 11-1981, bls. 101

Annar staðkunnugur alþýðufræðimaður, Sævar Sigbjörnsson í Rauðholti, hefur einnig reynt að bera í bætifláka fyrir þessa meinloku sögunnar um að Selfljót hafi runnið í Lagarfljót þar sem því hafi í raun verið öfugt farið. En ef Jökullækur sé forn farvegur Lagarfljótsins bendir hann á í því sambandi; „Það veldur nokkrum heilabrotum að breiddin á Jökullæknum er minni en svo að þar hafi rúmast allt rennsli Lagarfljóts hvað þá beggja jökulfljótanna,“. Múlaþing 29-2002 bls.69 / Selfljót í Útmannasveit

Því koma Eiðar upp í hugann, en það er í grennd við Eiða sem Fljótsdæla gefur til kynna að Selfljót hafi runnið í Lagarfljót. Í sveitarlýsingu Eiðaþinghár, sem liggur á mörkum Útmannasveitar, þar sem Selfljótið á upptök sín í Gilsá má lesa þetta: „Um og utan við Eiða einkennist landið mjög af vötnum milli lágra hæða, og ganga víða tangar í og eið á milli. Bæjarnafnið Eiðar skýrist af þessum staðháttum, myndað af eið á sama hátt og Hrísar af hrís.“ Sveitir og jarðir í Múlaþingi II bindi, bls. 219.

Benedikt Gíslason frá Hofteigi gerði að því skóna að allt landsvæðið frá núverandi Eiðastað, milli Lagarfljóts og Gilsá/Selfljóts alla leið út í Héraðsflóa hafi verið kallað á Eiðum. „Þetta land gæti heitið eiði á milli þessara vatna, og er þó ekki dæmi um það í landi hér, að svo mikið land sé nefnt eiði. En land þetta er ásland, og á milli þeirra er mikil fjöldi stöðuvatna og tjarna, og eitt hið stærsta Eiðavatn, snertispöl fyrir utan Eiða, og milli þess og Lagarfljóts er eiði, og vatnið þar að auki mjög vogskorið, svo nálega er eins og um fleiri vötn sé að ræða. Og á milli þessara vatna og fljótanna er fullt af eiðum á þessu landsvæði öllu saman, og svo, auk þess, á milli vatnanna sjálfra hér og þar. Það vaknar sú spurning, hvort í fyrndinni hafi ekki allt þetta landsvæði heitið á Eiðum.“ Eiðasaga bls.10

Eiði er er sagt vera í orðskýringum landbrú eða grandi, mjó landræma, sem tengir tvo stærri landmassa. Ætla má í því sambandi að Eiðar sé eiði í fleirtölu. Norður af Osló í Noregi er Eidsvoll (Eiðisvöllur)skilgreiningin á nafninu þar er sú að þjóðbraut sé umflotin vatnsfalli. Þegar fólkið á svæðinu í kringum Mjosavatn sigldi niður Voma ána og fólk frá Romerike sigldi upp sömu á, varð það að stoppa við Eidvoll sem er við Sundfossen. Eidsvoll varð því mikilvægur áningastaður þessa fólks, en ekki eiði í bókstaflegri meiningu þess orðs.

Því er þetta tiltekið hér, þar sem Eiðar eru u.þ.b. þar sem sagan segir að Selfljót/Gilsá hafi fallið í Lagarfljót. Hæðarpunktar á þessu svæði verða sérlega áhugaverðir í því sambandi. Eiðahólmarnir í Lagarfljóti eru 36 metra yfir sjávarmáli, Eiðavatn er sagt 41 mys enda hefur vatnsborð þess verið hækkað af manna völdum vegna virkjunar í Fiskilæk sem fellur úr því í Lagarfljót. Bærinn Straumur í Hróarstungu, sem stendur við Straumflóanum neðan við Eiða, þar sem Lagarfljót hefur auðsjáanlega grafið þröngan farveg í gegnum landið á leið sinni til sjávar er 41 mys. Bærinn Gröf austan Lagarfljóts rétt utan við Eiðavatn 39 mys og bærinn Hleinargarður rétt austan við Gilsá/Selfljót er 39 mys. Mýrarnar sem eru á milli Grafar og Hleinargarðs liggja á milli klapparása og virðast í svipaðri hæð og þessir tveir bæir.

Vötnin fyrir utan Eiða þar sem landið er aðeins um 3 m hærra en Eiðahólmarnir, rétt fyrir utan. Við Straum, þar sem farvegur fljótsins hefur grafið sér mjóann farveg, er landið 5 - 10 m hærra 

Það má því vel ímynda sér að áður en Lagarfljót gróf sig í gegnum landið við Straum hafi yfirfall verið á því sem þveraði mýrarnar milli Grafar og Hleinargarðs því rétt þar fyrir utan er landið komið í 45 mys við Tjarnarland í Hjaltastaðaþinghá. Ef farvegur Lagarfljóts hefur legið þarna um í fyrndinni skírir það ekki einungis það sem nú virðist staðlausir stafir í söguni, einnig verður það sem kallað var að fara fyrir neðan fljót á mun stærra og fjölfarnara landsvæði en Halldór Pjetursson tilgreindi í sinni skýringu.

Í Austfirðingasögum má einnig finna; „Hann bjó á þeim bæ í Fljótsdalshéraði er heitir á Kóreksstöðum fyrir austan Lagarfljót.“ Í sjálfu sér rétt en einkennilegt að nefna ekki næsta fljót sem viðmið, sem er í dag ekki Lagarfljót heldur Selfljót.

Við það að Lagarfljót hafi í fyrndinni haft farveg um Gröf við Eiða verðu nafnið á bænum Hleinargarði auðskilið, en þar hafa menn lengi velt vöngum yfir því hvernig nafn á því sem þekkt er sem boðar í flæðarmáli sjávar eða flúðir er haft um bæ langt inn í landi þar sem engin merki um slíkt er að finna. Hefur nafni Hleinargarðs þráfaldlega verið breytt í gegnum tíðina eins og lesa má um í Sveitir og jarðir þegar bærinn var í manntali 1703 nefndur Hleiðargarður og frá 19.öld einkum ritaður Hleiðargarður sem á sér stoð í fornu staðarheiti í Danmörku (Lerje). Hef ég einhverstaðar rekist á þá tilgátu að Uni danski landnámsmaður Útmannasveitar hafi haft það nafn í farteskinu. En alltaf hefur það samt farið svo að nafnið Hleinargarður hefur yfirhöndina.

Lagarfljót rétt fyrir utan Eiðahólmana, þar sem það hefur grafið sig í gegnum landið við Straum á núverandi leið sinni til sjávar

Það má líka benda á það að bæjarnafnið Mýnes í Eiðaþinghá verður skiljanafnlegt, en þar hafa menn velt vöngum við hvaða nes þessi sögualdar bær sé kenndur og helst látið sér detta í hug það sem nú heitir Finnstaðanes. Ef yfirborð Lagarfljóts hefur verið hærra þá en nú er, þá hefur Finnstaðanes verið á kafi og það nes sem skagaði suður í Finnstaðaflóann verið fyrir neðan Mýnesbæinn, þar sem nú eru Mýnesgrúsir. Þar er ekki ólíklegt að mýflugnastrókar hafi stigið til himins yfir grunnu vatni í Finnstaðanesinu sem þá hefur verð flói álíka djúpur og kjöraðstæður mýsins í Mývatni.

Það má velta því fyrir sér hvort frásögnin sé því ekki hárnákvæm í Austfirðingasögum, Lagarfljót hafi til forna haft þveran farveg um Eiða og síðan sameiginlegan farveg með Selfljóti að Ósi. 

Það hefði ég nú haldið

Geoengineering.

 

Eins og þeir vita sem eiga það til að líta inn á þessa síðu þá er henni haldið úti af skýaglóp sem hefur haft það að aðaláhugamáli um langt skeið að fylgjast með skýunum á ferð sinni yfir himininn.  Það er svolítið merkilegt að um sum ský er ekki talað, það er eins og fólk taki ekki eftir þeim, flestir eru samt tilbúnir til að tala um veðrið.

Þó svo að ég hafi ekki haft tök á því að fylgjast með skýjunum af svölunum mínum í Útgarði vegna skýjaskoðunaferðar til N-Noregs sem staðið hefur á annað ár, þá vita mínir nánustu af þessu áhugamáli mínu og senda mér myndir yfir hafið af því sem fyrir augu ber á Héraðshimninum.  Matthildur mín man t.d. bæði eftir mér og bláum himni bernskudagana sem er orðin pastelblár eða jafnvel álgrár nú á tímum.  Við höfum jafnvel rætt það okkar á milli hvað það eru orðnir margir dagar nú orðið sem það dregur ekki ský fyrir sólu heldur álgráa mósku sem virkar svipað og sólskrín gardína. 

Hérna má sjá myndir sem við höfum tekið af furðukýjum á þessu ári, ekki það að þetta sé eitthvað uppáhalds myndefni síður en svo, því í sumar hafa þotur séð um að útkrota norður norska himininn af og til án þess að maður hafi haft geð í sér til að beina myndavélinni að gjörningnum, enda mikið fallegra í N-Noregi en svo.

http://magnuss.blog.is/album/otuslodir/

Fyrir nokkrum árum rakst ég á skýringuna á fjölgun þessara furðuskýa sem mér fannst lengi vel einhver fáránlegasta samsæriskenning sem ég hafði heyrt.  Það væri verið að spreya himininn með þotum til að búa til ský og til þess væri notað ál í duftflöguformi því það hefði svo góða svifeiginleika.  Kannski ekki skrítið að áliðnaðurinn blómstri í miðri kreppunni þegar tugi þúsunda tonna þarf til að koma upp góðu sólskríni svo jörðin ofhitni ekki á þessum síðustu og verstu dögum hnattrænnar hlýnunar.

Eftir því sem ég hef skoðað fyrirbærið meira þá hafa fleiri kurl komið til grafar.  Þar á meðal heimildarmyndir sem ekki eru sýndar í sjónvarpi frekar en að um þær sé fjallað í "vandaðari" fjölmiðlum sem hefur verið haldið gangandi af opinberu fé í gegnum áratuga raðgjaldþrot. 

Opinberu skýringarnar á fyrirbærinu eru samt alltaf að poppa upp af og til almenningi til sáluhjálpar á grámóskulegum blíðviðrisdögum.  Það er þá oftast frá veðurfræðingum sem eru með háskólagráðu í skýjaskoðun og ætti því að vera hægt að treysta betur en eigin tilfinningu og bernskuminni.  Nema þeir séu á svipuðu sérfræði kaliberi og þegar maður lærði algebruna utanbókar í gamla daga til að standast prófið án þess að hafa hugmynd um til hvers.  Þotur hafa verið við lýði til farþegaflutninga í meira en hálfa öld í þessum heimi þó svo að þær hafi ekki skilið eftir slóðir sem sáust nema við einstök skilyrði, en ekki eins og herþotur á flugsýningu með skrautlegan strókin í eftirdragi þangað til fyrir svona sem tæpum tveimur áratugum. 

http://www.vedur.is/vedur/frodleikur/greinar/nr/2508

http://www.yr.no/nyheter/1.8213424

Samkvæmt samsæriskenningunum, sem virðast vera orðnar að samsærinu sjálfu, þá eru þessar þotuslóðir hannaðar af verkfræðilegri nákvæmni til að auka hagvöxtinn auk þess að bjarga okkur frá því að stikna .  Þetta er kallað geoengineeing á fagmálinu og er orðinn álitlegur fjárfestingakostur þegar litið er til hnattræns hagvaxtar sem á að vera sjálfborinn af neytandanum sem er steinhættur að kippa sér upp við að sjá ekki til sólar nema í gegnum móðu. 

Ég hvet alla til að kynna sér málefnið frá sem flestum hliðum og horfa að minnsta kosti á trailerinn af þessar fræðslumynd sem hér er settur inn.  Myndin er svo öll í slóðinni fyrir neðan og er reyndar mun áhugaverðari en trailerinn sem virðist gera mest úr því að flagga leiðindkjóanum Bill Gates sem fjárfesti í geoengineering tækninni.

http://www.youtube.com/watch?v=mEfJO0-cTis

Skýjaglópur á þotuslóðum:

 

Eins og flestir vita sem mig þekkja þá er ég skýjaglópur sem hef gaman að því að fylgjast með skýjunum fara yfir himininn, taka af þeim myndir og klína þeim á striga þegar ég er í stuði.  Undanfarna tvo mánuði hefur gengið á með stöðugum snjóéljum  og þau hafa því verið myndefnið.  Þá fáu daga sem heiðskýrt hefur verið er himininn útkrotaðu í þotuslóðum.

Ég hef haft það fyrir áhugamál að taka myndir flesta daga síðan ég kom til Harstad fyrir 10 mánuðum síðan.  Það sem ég hef sérstaklega tekið eftir er hvað himininn er blár hérna á 69°N, eins blár og minningin segir að hann hafi verið flesta daga á Íslandi hér áður.

Undanfarnar þrjár vikur hef ég tekið eftir svolitlu sem ég hafði ekki séð hér í N-Noregi þennan tíu mánaða tíma sem ég hef verið hérna, en það er að þotuslóðir gerði bláan himininn alskýjaðan á dagsparti. Farþegaþotur fljúga hér yfir daglega en nú er þetta ekki contrail þotuslóðir farþegavéla sem hafa verið á himninum undanfarnar þrjár vikur heldur cemtrail.  Það er hreinlega verið að spreya himininn á ótrúlegri stærðargráðu.

Ég fór út á sunnudagsmorgni fyrir þremur vikum til að ná myndum af grýlukertum í morgunnbirtunni, kom heim um tíuleitið og sá þá þotu á lofti með óvenjulanga slóð þegar ég fór inn.  Eftir hádegið fór ég út aftur til að taka myndir af stöðum sem ég vissi að féllu vel við birtu á þeim tíma dags.  En þá voru þotuslóðir að verða búnar að þekja himininn.  Í dag dróu ský frá sólu og viti menn himininn var útkrotaður eins og hann hefur reyndar verið þegar það sést til hans í gegnum éljabakkana undanfarnar vikur.

Þotuslóðir dagsins og þær sem festar voru á mynd fyrir þrem vikum má sjá í þessu myndaalbúmi HÉR.  Auk þess er hérna youtube trailer á heimildarmynd um hvað cemtrail þotuslóðir snúast, sem telst ekki mikil tímaeyða að skoða miðað við alvarleika málsins fyrir umhverfið.

Hérna í youtube linknum fyrir neðan er svo öll myndin sem engin ætti að láta fram hjá sér fara.

http://www.youtube.com/watch?v=jf0khstYDLA

Engin hætta fyrir Björn bónda.

Það er vafalaust rétt hjá Birni  Örvari að það er lítil hætta á tjóni fyrir Orf líftækni þó þakplötur fjúki ásamt nokkrum fræjum frekar en hjá Finnboga í denn þegar fjólunar fuku og hann skipti bara um gír þó svo verðbólgan æddi um hveradali og hnjúka.  Þetta er því óverulegt tjón sé litið til væntanlegs gróða af hormóna byggi til fegrunaraðgerða.  Enda komin hefð fyrir því að ríksstjórnin ábyrist það sem úrskeiðis kann að fara hvort sem það eru brjóstastækkanir eða gjaldþrota stórgróðafyrirtæki.

Gróðurhús Barra sem eru skammt á Egilsstöðum hafa átt í verulegum rekstrarerfiðleikum frá hruni vegna mikilla fjárfestinga og minnkandi sölu á skógarplöntum.   Í nágreni Egilsstaða hefur verið stunduð lífrænt vottuð ræktun á grænmeti og korni, ekki er gott að sjá hvernig þetta tvennt getur farið saman í sömu sveit þó svo að erfðabreytta ræktunin fari fram í gróðurhúsum.  Þarf þar ekki að koma til annað en orðsporið.  Hvað þá fréttir afárlegu þakplötufjúki með fræi.

Ein algengasta rangfærslan sem talsmenn erfðabreyttra matvæla nota, er sú að það sé ekki ástæða til að hafa áhyggjur, vegna þess að næstum öll matvæli séu í raun erfðabreytt. Þar er verið að vísa til ræktunar þar sem fræ afbrigða með eftirsótta eiginleika eru valin og ræktuð, bestu afbrigðin valin svo koll af kolli til að ná fram ákveðnum eiginleikum. Þannig megi t.d. segja að strá punturinn af grasi sé forveri hveitikorns dagsins í dag.

Þróun ræktunar á ekkert skylt við þá erfðatækni sem notuð er í framleiðslu á erfðabreyttum matvælum.  Þar er erfðaefnum af óskyldum tegundum blandað saman, t.d. erfðaefni frá dýrategundum sett í fræ plantna til að auka framleiðni plöntunnar. Þetta er algerlega hönnuð ræktun á rannsóknarstofu.  Þarna er erfðafræðilega ólíkum eiginleikum er blandað saman sem á svo að sleppa út í náttúruna.

Þeir eru til halda því fram að ekki sé lengur hægt að líða að reynt sé að koma í veg fyrir ræktun á erfðabreyttum matvælum af siðferðislegum ástæðum eiga það til að rugla fólk í ríminu með því að blanda þeim saman göfugar hugsjónir um að finna leiðir við að brauðfæða mannkynið. En eru í raun að mælast til þess að heimurinn verði gerður að einni risastórri tilraunastofu.  En Björn bóndi vill engan helvítis hræðslu áróður enda ætla hann að fegra mannkynið með vísindum líkt og silicon kóngurinn sem tíndist í Frans.

Hræðsluáróður ekki vísindi

Andskotinn og amma hans.

Myndin ásamt boðskap hennar tengist bloggfærslunni beint.

Þarna hitti andskotinn ömmu sína og snéri henni á haus.  Að gefa það í skin að Franskur stjórnskipunardómstóll hafi verið að verja rétt bænda til að nota erfðabreitt útsæði frá Monsanto er að snú málinu á hvolf.  Þarna standa massívir hagsmunir peninga og kúlulána að baki auk hvítskrúbbaðra sérfræðinga.

Ég skora á fólk að kynna sér starfsaðferðir Monsanto og út á hvað erfðabreitt útsæði gengur.  Það má finna mikið af efni um starfsemi Monsanto fyrr og nú á internetinu.  Það er ekki verra að hafa innsýn í það hvernig maturinn verður til á diskinn og hverjir ætla að stýra honum þangað í framtíðinni.

 

 

Reynslusaga bónda af samskiptum við Monsanto.

Fella bann á Monsanto úr gildi

Álfarnir komnir í málið.

 

Það hefur oft verið undarlegt fréttavalið sem fellur undir Tækni & vísindi hjá mbl.  Oftar en ekki er um margtuggnar tuggur í áróðurskini að ræða.  Nú er um eina fréttatilkynningin enn frá kolefnisskattheimtunni að ræða, sem lætur ekki staðar numið fyrr en hún hefur talið hverri mannveru trú um að skatta beri að greiða af andardrættinum.

Ef vísindafréttamenn fjölmiðlanna væru fróðleiksfúsir en birtu ekki frétttilkynningar úr krana, þá væru þeir fyrir löngu búnir á átta sig á að álfarnir eru komnir í málið og til þess nota þeir álið, eða sem kallast á fagmálinu "geoengineering the climet".  

Þetta ætti að vera áhugavert efni fyrir íslenska vísindaálfa í ljósi þess að hér á landi er álframleiðsla farin að bera uppi rúmlega 50% af útflutningstekjum.  Í landi þar sem framleidd eru 770.000 tonn af áli, landi þar sem fólki er talin trú um að við það sé notuð umhverfisvæn orka væri ekki úr vegi að að koma með vísindalega umfjöllun í hvað álið er notað. 

Það þarf ekki að koma svo á óvart að álfarnir eru komnir í málið við að nota álið til að bjarga loftslaginu með geoengineering.  En hvers vegna fræðslumynd sem sýnir málið hefur ekki verið sýnd í ríkisfjölmiðlinum er illskiljanleg.

Hélst þú kannski að ál væri notað í álfelgur og álpappír?  Í þessari mynd er hægt að fræðast um í hvað álið er notað og ef þú hélst að það væri í hernaðrgögn, felgur og pappír þá ertu að vaða villu og svima.  Auðvitað nota álfarnir álið til að bjarga heiminum, það er málið.

 

Náttúruhamfarir af mannavöldum

Fyrr frýs í helvíti.

 

Það mætti ætla að núna strax í maí sé ógnarbráðnun hafin á norðurhjaranum,  þegar frostið er -5° í Nuuk og snjókoma.  En þegar betur er að gáð þá er verið að kynna skýrslu sérfræðingahóps Norðursskautsráðsins í Kaupmannahöfn.  Kannski gengur þeim betur að gera sig trúverðuga en þegar loftslagsráðstefnan var haldin í Köben um árið, þar sem Grænlenskum ísjaka hafði verið komið fyrir á Ráðhústorginu til að sína ógnarhraða hinnar gríðlegu bráðnunar, en vetrarveðráttan í Danmörk þann veturinn sá til að hann bráðnaði ekki og þurfti að fjarlægja hann með loftpressu þegar lítið bar á eftir að ráðstefnunni lauk.

Sérfræðingar vísindanna er lítið skárri en sérfræðingar trúarbragðanna þegar kemur að global warming mýtunni.  Eftir tvo langa og kalda vetur á norðurhveli jarðar hafa þeir beint athyglinni að norðurskautinu og rannsóknum sínum að hitastigi þar og þá á stöðum sem ekki nokkur maður hefur tækifæri til að sannreyna fræðin.  Nú má ætla að ísinn á norðurskautinu sé farinn að bráðna langt fyrir neðan frostmark og þó svo að mælingar vísindanna hafi aðeins verið frá árinu 1880 hika þeir ekki við að fullyrða að sumarhitinn hafi ekki verið hærri undanfarin 2000 ár. 

Hversvegna sjávarstaða hefur ekki hækkað til samræmis við þessa gríðarlegu hlýnun er svo aftur öðrum vísindamönnum sem ekki fylgja trúboðinu hulin ráðgáta.  Sjá hér.  Þegar ís er farin að bráðna í frosti er stutt í endalokin, eins og hver maður ætti að getað skilið og fyrr frýs í helvíti en að sérfræðingar loftslagsvísindanna gefi kenninguna um global warming upp á bátinn.

Hröð bráðnun á norðurhjara

Tilraunastofa í boði umhverfisstofnunar.

 

Gróðurhús Barra sem eru skammt á Egilsstöðum hafa átt í verulegum rekstrarerfiðleikum frá hruni vegna mikilla fjárfestinga og minnkandi sölu á skógarplöntum.  Þess vegna er þetta sjálfsagt kærkomið leyfi til koma í veg fyrir gjaldþrot.   Í nágreni Egilsstaða hefur verið stunduð lífrænt vottuð ræktun á grænmeti og korni, ekki er gott að sjá hvernig þetta tvennt getur farið saman í sömu sveit þó svo að erfðabreytta ræktunin fari fram í gróðurhúsum.  Þarf þar ekki að koma til annað en orðsporið.

Ein algengasta rangfærslan sem talsmenn erfðabreyttra matvæla nota, er sú að það sé ekki ástæða til að hafa áhyggjur, vegna þess að næstum öll matvæli séu í raun erfðabreytt. Þar er verið að vísa til ræktunar þar sem fræ afbrigða með eftirsótta eiginleika eru valin og ræktuð, bestu afbrigðin valin svo koll af kolli til að ná fram ákveðnum eiginleikum. Þannig megi t.d. segja að strá punturinn af grasi sé forveri hveitikorns dagsins í dag.

Þróun ræktunar á ekkert skylt við þá erfðatækni sem notuð er í framleiðslu á erfðabreyttum matvælum.  Þar er erfðaefnum af óskyldum tegundum blandað saman, t.d. erfðaefni frá dýrategundum sett í fræ plantna til að auka framleiðni plöntunnar. Þetta er algerlega hönnuð ræktun á rannsóknarstofu.  Þarna er erfðafræðilega ólíkum eiginleikum er blandað saman sem á svo að sleppa út í náttúruna.

Þeir sem halda því fram að ekki sé lengur hægt að líða að reynt sé að koma í veg fyrir ræktun á erfðabreyttum matvælum af siðferðislegum ástæðum eiga það til að rugla fólk í ríminu með því að blanda þeim saman göfugra hugsjón um að finna leiðir við að brauðfæða mannkynið. En eru í raun að mælast til þess að heimurinn verði gerður að einni risastórri tilraunastofu.

 

Fá að rækta erfðabreytt bygg

Markaðs einokun byggð á hræðsluáróðri.

 

Þó svo ljóst sé að matvæli eiga eftir að verða verðmæt í framtíðinni þá er kannski fulllangt gengið að tengja það sérstaklega veðurfarsbreytingum vegna hlýnunar jarðar með því að segja að í faramtíðinni muni þær hafa veruleg áhrif á umhverfi plánetunnar m.a. með flóðum, stækkandi eyðimörkum og hækkandi hitastigi. 

Þetta segir kannski meira en ótal orð um öfga málflutning Sir John Beddington  og þær áherslur sem eru uppi um að keyra í gegn áætlun um erfðabreitt matvæli.  Sem eru keyrð áfram af einkaleyfis einokun á matvælaframleiðslu í þágu Monsanto og álíka fyrirtækja, en ekki göfugri hugsjón til að finna leiðir við að brauðfæða mannkynið.

Vissulega er matvælaöryggi fyrir alla göfugt markmið en þar á mikið frekar við hið fonkveðna að hver verði sjálfum sér nógur.  Sem byggist ekki upp á ósjálfbærum framleiðsluferlum og löngum flutningsleiðum á matvælum.  Það var athygliverð grein sem birtist í Fréttablaðinu um daginn eftir Valgarð Egilsson lækni um matvælaöryggi.  Þessi grein gefur mikið betri sín á um hvað matvælaöryggi snýst.

En endilega kynnið ykkur Monsanto ef þið viljið fræðast um erfðabreitt matvæli.

 

Heimurinn þarf erfðabreytt matvæli

Fleiri álfasögur.

 

 

Stöðugt fleiri fjölmiðlar eru farnir að taka fréttatilkynningum Veðurfræðistofnunar Sameinuðu þjóðanna með varúð.  Enda hefur verið staðfest hvað eftir annað að gögnin á þeim bæ hafa verið fölsuð, þó svo þeir sem það gerðu vilji bera við misstökum.   Aðferðafræðin Veðurfræðistofnunar UN virðist meira skylt við spádóma og trúarbrögð en raunveruleg vísindi. 

Það heyrir nánast sögunni til að fjölmiðlar, sem eru vandir að virðingu sinni, birti fréttatilkynningar Veðurfræðistofnunar Sameinuðu þjóðanna athugasemdalaust eins og mbl gerir hér.

 

"For some climate scientists, the false claims made by the UEF paper recalled the highly damaging episode in which the IPCC, the UN's climate science body, included the false information about melting of the Himalayan glaciers in its 2007 report.

The mistake was a public relations disaster for the IPCC and led to calls for the resignation of its chair, Rajendra Pachauri.

It was also exploited by climate sceptics to undermine the science of climate change, and is seen by some as having set back efforts in the US for action on climate change."

http://www.guardian.co.uk/environment/2011/jan/19/false-climate-change-study?CMP=twt_fd

 

 

2010 heitasta ár sem mælst hefur