Kerlingabækur

Stríðsvélin er komin í startholurnar. Þar er öll jörðin vígvöllurinn. Í landinu helga sjáum við upphafið að endinum. Orrustan verður samt ekki bara við náungann hún verður einnig við vættina. Landvættirnir eru vaknaðir og munu refsa aðdáendum græðginnar vegna skorts á virðingu fyrir náttúrunni og almættinu.

Leikvanginn eiga í augnablikinu djöfuls snillingar og Davos dúkkulísur. Hið djöfullega glóbalska markmið virðist vera að drepa og afvegaleiða eins mikið af saklausum börnum þessa heims og mögulegt er, svo hægt verði að ríkja yfir þeim sjálfsafgreiðslukössum sem eftir verða í gervigreindri snjallveröld.

Það er auðvelt að ná til hjarðarinnar. Það er gert með því að ráða fræðslu, lygum afþreyingu, ótta og upplýsingum, -og hafa almættið í felum. Þannig hefur öfuguggum mennskunnar tekist að ná völdum í hugum fólks. Öfuguggarnir eiga nú alla helstu miðla sem móta skynjun og hugsun.

Þjóðfélagsverkfræði með sérfræði greiningum og sviðsmyndum, -kynþættir, trúarbrögð, menning, pólitík, stétt, -og nú náttúruhamfarir. Svo ekki sé nú minnst á geðraskannir og ótal kyn röndótts glóbalsins. Allt er þetta greint til að sundra sameiginlegri vitund og flokka niður í ótal hólf. Heimselíta öfugugganna veit upp á hár hvað hún er að gera þegar hún fokkar síðan öllu upp á flótta.

Sýndur er hryllingur í fjölmiðlunum þeirra, þar sem kynnt undir hneykslan hjarðarinnar yfir því að morðóður viðbjóður skuli fyrirfinnast á meðala manna, með því að endurtaka sömu fréttina aftur og aftur. Saga aldanna hefur samt sýnt aftur og aftur að oftast hafa endurteknar fréttir elítunnar af hryllingi kostað milljónir saklausra lífið.

– Á þá kannski að snúa sér til almættisins í hljóðri bæn? -Nei ekki á þeirra vakt, í þeirra fréttatíma.

Þannig lifir hjörðin í tálsýninni. Gengur blindandi á hlutdrægni öfugugganna. Samþykkir vígvelli endalausra hjaðningavíga mennskunnar. Telur það þess réttlætis virði sem fyllir á forðabúr djöfuls snillinga. Á meðan Davos dúkkulísur smyrja kyssitauið og flissa sig til stríðsæsinga í nafni lýðræðis.

Hjörðin fyrir framan skjáinn hefur tapað áttum, er upptekin af þekkingu sinni í stafrænum veruleika. Hún lifir sannleika snjallveraldar Langtíburtukistan, en hefur ekki hugmynd um hvað er að gerast utan þeirrar veraldar. Enda á þess ekki að þurfa, það er hvort eð er allt á upplýstum skjánum.

- það þarf ekki að biðja neinna bæna, Þar sem gervigreindar sviðsmyndir mennskunnar poppa upp úr spálíkaninu með alla möguleika.

Endalok jarðarinnar og landsins bláa, eins og við þekkjum, eru hafin. Þau dreifast eins og krabbamein um láð og lög með ljósleiðurum og seldum innviðum. Kílómetrar af jarðsprengjum og himnasendingar af klasasprengjum. Kjarnorkukafbátar í Keflavík, váfugl yfir Valahöll og orrustuþotur NATO æra nú meir að segja beljurnar á Egilsstaðanesinu.

Svo ekki sé nú bara minnst hörmunga landsins helga eða akra Úkraínu, eitt sinn frjósöm mold en brátt eitraðar auðnir blóðabaðsins.

Það er verið að eyðileggja heimkynni okkar á jörðinni, og selja ættlandið andskotanum.

-Hversu geggjað er að það skuli ekki vera einnar bænar virði í beinni?

Guð blessi börnin.