Aš leggja til hlišar.

Žaš getur virst vera tķmaskekkja aš ķhuga aš koma sér upp varasjóš į žessum tķmum kreppu og botnlausra skuldsetningar.  En sennilega er aldrei eins mikil įstęša til aš hefja žaš ferli eins og į žessum tķmum.  Žęr eru margar ašferširnar sem mį nota til aš nį įrangri į žeirri vegferš.  Ein sś allra įrangursrķkasta er sś aš vera sjįlfum sér nógur į sem flestan hįtt.  Žaš aš hafa landskika til umrįša getur séš fyrir kartöflum og gręnmeti, žaš aš hafa ašgang aš bįt getur oršiš til žess aš fiskur veršur į boršum eša hreinlega žaš aš hafa tķma til aš skipta į vinnuframlagi viš žann sem hefur žaš til greišslu sem žér gagnast.

 

Aš skammta tķma og peninga: Fólk sem hefur nįš įrangri žekkir sjįlft
sig, ekki eins og žaš heldur aš žaš sé, heldur eins og venjur 
hafa mótaš žaš. Notkun tķma og peninga eru mikilvęgustu venjurnar.
 

Takmarkanir byggšar į vana, svo gęti įtt viš žegar mašur telur sér ekki fęrt aš hefja reglubundinn sparnaš.  Žaš er alltaf hęgt aš byrja į reglubundnum sparnaši.  Žaš žarf ekki aš veru um stórar upphęšir aš ręša ķ hvert skipti heldur aš venja sig į aš leggja til hlišar reglulega "žvķ safnast žegar saman kemur".

 

Tvęr góšar įstęšur fyrir žvķ aš leggja til hlišar.

  1. Til aš męta óvęntum kostnaši.
  2. Žegar tękifęri kemur upp, er gott aš eiga varasjóš svo hęgt sé aš grķpa žaš.

 

Meš žvķ aš venja sig į sparnaš öšlast mašur frelsi.  Skuldugur mašur er ekki frjįls.  Skuldugur mašur įn atvinnu og sparifjįr, er ver settur en mašur ķ fangelsi.  Skuldlaus mašur sem į sparifé er frjįls sem fuglinn.

 

Žó svo mašur skuldi er naušsynlegt aš koma sér upp sparifé, til aš męta įföllum eša til aš grķpa tękifęri.  Skuldir er gott aš losna sem fyrst viš en ekki alfariš į kostnaš sparnašar.  Skuldir ber aš greiša nišur meš reglulegum afborgunum eins veršur sparifé til meš markvissum sparnaši, sem mį jafnvel nota til aš losna viš skuldir į einhverjum tķmapunkti.

 

Lukas 16.9  Afliš yšur vina meš hinum ranglįta mammón, svo aš žeir taki viš yšur ķ eilķfar tjaldbśšir, žegar honum sleppir.

 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Žórarinn M Frišgeirsson

Mikiš er žetta rétt hjį žér Magnśs meš aš leggja til hlišar en žvķ mišur er enginn afgangur hjį žorra landsmanna ķ augnablikinu. Kv. Tótinn

Žórarinn M Frišgeirsson, 19.1.2009 kl. 17:38

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband