Sumarlandið

Í dag verður sú kona kvödd í Egilsstaðakirkju sem hefur verið til frá því ég fyrst man, sú sem ég hef getað talað við um mín hjartans mál í gegnum alla tíðina.  Dúna frænka, föðursystir sem var komin hátt á níunda tug ævinnar, með alla sína einstöku lífsreynslu; hafandi misst faðir sinn sem barn, lifað fjóra af níu sonum auk eiginmanns, sem allir fóru í blóma lífsins. Fyrir fjórum árum síðan missti hún tvo syni  með viku millibili.  Manneskja sem lífið leggur svo mikið á og nær að láta brosið ljóma ævina alla hlýtur að hafa látið hjartað ráða.  Dúna frænka var með stærsta hjarta sem ég hef kynnst. Gerði alla sem hún komst í kynni við að stjörnum.

Þegar fréttin kom s.l. þriðjudag um að Dúna hefði kvatt þennan heim ferðaðist ég út yfir rúm og tíma.  Var allt í einu staddur í eldhúsinu á Borgarfelli.  Þó napurt vorið væri grátt sem þokan fyrir utan opin eldhúsgluggann blöktu minningarnar fyrir austan hús í sólinni og sunnan blænum.  Það var alltaf hægt að fá upplyftingu andans í eldhúsinu hennar Dúnu. Veturinn 2011 leitaði ég oft sáluhjálpar við tíðarandans atvinnuleysi í eldhúsinu hennar á Faxatröðinni.  Síðastliðið vor þegar ég kom svo til að segja henni að mín væri þörf handan við hafið, samgladdist Dúna innilega um leið og hún sagði "en þau vita ekki hvað þau eru að missa".  Dúna gerði stjörnubjart í skúmaskotum hugans á örskotsstundu.

Þennan vetur ræddum við m.a. bókina Sumarlandið, bók sem hefur að geyma frásagnir miðla þar sem framliðnir lýsa andláti sínu og endurfundum í framlífinu. Flestar frásagnirnar hafa að geyma fagra endurfundi við fjölskyldu og vini í hinu fagra "Sumarlandi".  Dúna hafði hvatt mig til að lesa bókina til að víkka sjóndeildarhringinn vegna skilningsleysis ríkandi afla á andans málum.  Hvernig upplýsing þeirra, auk þess að byrga sýn á Sumarlandið, flækir það eina sem skiptir máli í þessum heimi kærleikann.

Í dag vil ég votta í fátæklegum orðum þeim Borgarfellsbræðrum, Sigga, Emil, Magga, Snæbirni og Jonna ásamt öllu fólkinu hennar Dúnu, sem tæki lengri tíma að telja upp en stjörnur himinsins, mína dýpstu samúð.  Sá sem allt veit getur svo vottað að ég hefði þegið smók með þeim af filterslausum Camel í norðurljósadýrð á kveðjustund stjörnunnar með stóra hjartað, áður en hún hélt inn í Sumarlandið.

Athugasemdir

[Sólrún (IP-tala skráð) 28.4.2012 kl. 14:30]

Magnus eg samhryggist þér með andlát frænku þinnar.

Og sendi þér besta hjartagullið mitt til að hafa hjá þér

ef það gæti gert eitthvað fyrir þig.

Með bstu kveðju

http://www.youtube.com/watch?v=14LfgjiUVbQ&feature=relmfu

[Magnús Sigurðsson, 28.4.2012 kl. 17:46]

Takk Sólrún og takk fyrir þessa ábendingu þetta kem ég til með að kíkja á af áhuga.

Það er einmitt vegna þeirrar gæfu að hafa átt að manneskju eins og Dúnu sem efni myndbandsins hérna að ofan kemur manni ekkert á óvart.

[Sólrún (IP-tala skráð) 28.4.2012 kl. 17:59]

Magnus það voru líka ömmur á íslandi

meira að segja litlar ömmur

sem vissu mikið :)

Við þekkjum það

[Helgi Armannsson (IP-tala skráð) 28.4.2012 kl. 23:38]

tad er gott ad Duna hafi verid buinn ad lesa bokina sumarlandid enda heirist mer ad hun hafi ekert verid hraed eda kvidid firir kanski bara hlakad til svoleidis a tad ad vera . mikid list mer vel a litlu ommuna skil ekert i tvi ad eg hef einkvernvegin mist af tvi sem Solrun postadi adur 

http://www.youtube.com/watch?v=am4uXw8AZ_E